Συγκλονιστική έρευνα: τόνοι αμιάντου σε ελληνικά κτίρια

Οι ειδικοί περιγράφουν την ποσότητα αμιάντου που κρύβεται στο κτιριακό απόθεμα της χώρας ως «ωρολογιακή βόμβα» της οποίας η ασφάλεια εξακολουθεί να καίγεται, ακόμη και 17 χρόνια αφότου η Ευρωπαϊκή Ένωση εξέδωσε οδηγία για μόνιμη απαγόρευση της πώλησης και χρήσης όλων των τύπων καρκινογόνου υλικού (ευρέως χρησιμοποιούμενο ως μονωτικό).

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, ο αμίαντος είναι ιδιαίτερα επιβλαβής και ύπουλος, αφού τα συμπτώματα της νόσου στον άνθρωπο εμφανίζονται μετά από 15-20 χρόνια. Συγκεκριμένα, η εισπνοή ινών αμιάντου μπορεί να προκαλέσει αμιάντωση (φλεγμονή των πνευμόνων), καρκίνο του πνεύμονα και κακοήθη μεσοθηλίωμα.

Μεσοθηλίωμα – καρκίνος που σχετίζεται με αμίαντο

Η καρκινογόνος δράση του είναι γνωστή γιατί σχετίζεται με έναν και μοναδικό τύπο θανατηφόρου καρκίνου, το μεσοθηλίωμα, για τον οποίο δεν ευθύνεται κανένα άλλο καρκινογόνο. Η μικροσκοπική του δομή είναι λεπτές, βελονοειδείς ίνες που τρυπούν τα τοιχώματα του πνεύμονα, σχηματίζοντας πλάκες στον υπεζωκότα (τη μεμβράνη που καλύπτει τον πνεύμονα μέσα στη θωρακική κοιλότητα). Μετά την εισπνοή, αυτές οι ίνες δεν απεκκρίνονται και το σώμα δεν είναι σε θέση να τις αφαιρέσει (ή να τις επεξεργαστεί). Έτσι, παραμένουν «κολλημένα» στο αναπνευστικό σύστημα, όπου έχουν φλεγμονώδη και καρκινογόνο δράση.

Σύμφωνα με τον Παναγιώτη Μπεχράκη, πνευμονολόγο και διευθυντή του Ινστιτούτου Δημόσιας Υγείας του Αμερικανικού Κολλεγίου, ακόμη και η μικρότερη δόση αμιάντου μπορεί να προκαλέσει ασθένειες. «Υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες τόνοι αμιάντου στα ελληνικά κτίρια», τόνισε. Ο πνευμονολόγος διορίστηκε επικεφαλής της Ελληνικής Επιτροπής Αμιάντου πριν από περίπου 25 χρόνια, αλλά το έργο του αποδείχθηκε βραχύβιο γιατί, όπως υποστηρίζει, καμία κυβέρνηση δεν ενδιαφέρθηκε σοβαρά για αυτό το θέμα και δεν καταγράφηκαν κρούσματα και στοιχεία.

Τα στοιχεία δείχνουν σημαντική αύξηση των θανάτων

Η πρώτη σε βάθος και μέχρι στιγμής μοναδική μελέτη διάρκειας 32 ετών (1983-2015) διεξήχθη από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, η οποία κατέγραψε σημαντική αύξηση της θνησιμότητας από κακοήθη μεσοθηλίωμα, έναν καρκίνο που προκαλείται από τον αμίαντο. Ειδικότερα, για μια εικοσαετία, από το 1983 έως το 2003, πέθαναν 223 άτομα και για την περίοδο από το 2004 έως το 2015 καταγράφηκαν 455 θάνατοι. Μια άλλη πολύ σημαντική παράμετρος της μελέτης ήταν το ποσοστό θνησιμότητας για κάθε γεωγραφική περιοχή της Ελλάδας για την περίοδο από το 2004 έως το 2015. Το υψηλότερο επίπεδο βρέθηκε στη Στερεά Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένης της Αττικής, ακολουθούμενη από την Ήπειρο, την Πελοπόννησο, τη Μακεδονία και τη Θράκη, την Κρήτη και τη Θεσσαλία. Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, οι περισσότεροι άνδρες πέθαναν από μεσοθηλίωμα, με συντριπτικό ποσοστό 77,5%, ενώ το μεγαλύτερο ποσοστό θανάτων σημειώθηκε την τελευταία 15ετία.

Στο πλαίσιο αυτό, ο Κωνσταντίνος Γουργουλιάνης, καθηγητής Πνευμονολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και ένας από τους ερευνητές, σημειώνει ότι «η αύξηση αυτή οφείλεται εν μέρει στις βελτιώσεις στις διαγνωστικές μεθόδους, που οδήγησαν στην ανακάλυψη περιπτώσεων που στο παρελθόν δεν μπορούσε να διαγνωστεί. Επιπλέον, η αυξημένη ποσότητα μπορεί να οφείλεται στο γεγονός ότι οι συνέπειες από τη χρήση αμιάντου είναι πλέον ορατές. Και αυτό γιατί η ασθένεια εκδηλώνεται μετά από μερικά χρόνια. Και προσθέτει: «Μόνο στο νοσοκομείο μας, υπάρχουν δύο ή τρία περιστατικά μεσοθηλιώματος το χρόνο».

Στοιχεία από τον Αθανάσιο Νταβέλο, Ιατρό Εργασίας και Γενικό Γραμματέα της Ελληνικής Εταιρείας Ιατρικής της Εργασίας και Περιβάλλοντος, σχετικά με τους παράγοντες κινδύνου για καρκίνο του πνεύμονα (σε σχέση με το γενικό πληθυσμό):

• έκθεση στον αμίαντο x5,
• κάπνισμα x11,
• έκθεση στον αμίαντο και κάπνισμα x53.

90.000 θάνατοι ετησίως σε όλο τον κόσμο

Για να κατανοήσουμε τη σοβαρότητα της απειλής, αρκεί να δούμε τα δεδομένα, τα οποία δείχνουν ότι περίπου 125 εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο εκτίθενται επί του παρόντος στον αμίαντο στους χώρους εργασίας τους. Ο ΠΟΥ εκτιμά ότι περισσότεροι από 90.000 άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο από καρκίνο του πνεύμονα, μεσοθηλίωμα και αμιάντωση που σχετίζεται με τον αμίαντο ως αποτέλεσμα επαγγελματικής έκθεσης. Υπολογίζεται ότι ένας στους τρεις θανάτους από επαγγελματικό καρκίνο οφείλεται στον αμίαντο και υπολογίζεται ότι πολλές χιλιάδες θάνατοι κάθε χρόνο μπορεί να αποδοθούν σε οικιακή έκθεση στον αμίαντο.

Ταυτόχρονα, η παγκόσμια επίπτωση του μεσοθηλιώματος έχει αυξηθεί σταθερά την τελευταία δεκαετία και προβλέπεται να κορυφωθεί την τρέχουσα δεκαετία. Οι ακριβείς αριθμοί είναι δύσκολο να προσδιοριστούν, καθώς η ασθένεια είναι πιθανό να μην αναφερθεί σε περιοχές χαμηλής συχνότητας. Ωστόσο, μια εκτίμηση αναφέρει κατά μέσο όρο 14.200 περιπτώσεις παγκοσμίως κάθε χρόνο.

Το πρόβλημα τόσο στη χώρα μας όσο και στον κόσμο επιδεινώθηκε από το γεγονός ότι Η απαγόρευση του αμιάντου ήρθε πολύ αργά. Δηλαδή, αν και η καρκινογόνος δράση του αμιάντου στον κόσμο είναι γνωστή από τα μέσα του εικοστού αιώνα, η πλήρης απαγόρευση αναβλήθηκε σημαντικά υπό την ισχυρή πίεση του «λόμπι» των εταιρειών που παρήγαγαν και πουλούσαν υλικά αμιάντου, με αποτέλεσμα η χρήση συνεχίστηκε παρά το γεγονός ότι ήταν γνωστός μεγάλος αριθμός υλικών αμιάντου.κίνδυνος.

Στα τέλη του 20ου αιώνα, ο αμίαντος χρησιμοποιήθηκε σε περισσότερα από 3.000 προϊόντα (υφάσματα, σχοινιά, χαρτί, μονωτικά υλικά, μεμβράνες φίλτρων, προστατευτική ενδυμασία, κουρτίνες θεάτρου, προστατευτικές ταπετσαρίες, ηλεκτρολόγοι μηχανικοί, μονωτικοί σωλήνες, φούρνοι, λέβητες, σε το ναυτικό). Ωστόσο, χρησιμοποιήθηκε κυρίως γιαπαραγωγή προϊόντων αμιαντοτσιμέντου και λόγω των θερμομονωτικών ιδιοτήτων του. Έτσι, ακόμη και σήμερα κρύβεται σε οικοδομικά υλικά (πλακάκια οροφής και δαπέδου, σωλήνες, ηλεκτρικές και θερμομονώσεις), σε οικιακές συσκευές (ηλεκτρικά σίδερα, πιστολάκια μαλλιών) και στην αυτοκινητοβιομηχανία (φρένα, συμπλέκτες).

Η ανάγκη για ελέγχους

Όσον αφορά τα όσα έχουν γίνει από το 2005 και την οριστική απαγόρευση του αμιάντου μέχρι σήμερα, εκτιμάται ότι έχουν αναληφθεί πρωτοβουλίες για την απομάκρυνση του αμιάντου από τα περισσότερα δημόσια και βιομηχανικά κτίρια, αλλά η οικονομική κρίση έχει βάλει σε αναμονή την όλη διαδικασία. Το 2035 είναι μια σημαντική χρονιά όσον αφορά την πλήρη «εξαφάνιση» του αμιάντου, με βάση τη σχετική ευρωπαϊκή οδηγία.

Ο Ηλεκτρολόγος Μηχανικός Νίκος Κλεισιώτης επισημαίνει: «Όλοι καταλαβαίνουμε ότι πρέπει να γίνουν πολύ περισσότερα για να καταφέρουμε να εξαλείψουμε επιτέλους τον αμίαντο, δεδομένου ότι η Ελλάδα ήταν η έβδομη παραγωγός χώρα στον κόσμο και έκανε αμέτρητες εξαγωγές και εμπορία υλικών αμιάντου εκείνα τα χρόνια. . Το πιο σημαντικό, θα πρέπει να διενεργούνται έλεγχοι για την παρουσία αμιάντου. Είναι σαν να πηγαίνεις σε έναν γιατρό και του λες να σε θεραπεύσει χωρίς να κάνεις καμία εξέταση.

Οι περισσότεροι άνθρωποι αποφεύγουν να εγγραφούν σε επιθεωρήσεις αμιάντου επειδή φοβούνται ότι εάν βρεθούν (κάτι που είναι πολύ πιθανό σε κτίρια που χτίστηκαν πριν από το 2005), θα πρέπει να πληρώσουν για να αφαιρέσουν το υλικό. Σύμφωνα με τον ειδικό, η δημιουργία προγραμμάτων επιδότησης θα βοηθούσε προς αυτή την κατεύθυνση. Ωστόσο, υπάρχει ένα αισιόδοξο συμπέρασμα ότι εάν εφαρμοστεί η νομοθεσία και λάβει κανείς σοβαρά το θέμα, τότε μπορούν να μειωθούν οι παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη σοβαρών ασθενειών που σχετίζονται με τον αμίαντο. Από την άλλη, οι συνέπειες της χρήσης υλικού από προηγούμενες γενιές θα μας ανησυχούν για πολλά χρόνια.

Source link