Ο Βίκτορ σώζει ανθρώπους από τα ερείπια

Σε περιπτώσεις αναζήτησης ανθρώπων θαμμένων κάτω από τα ερείπια, όπως, για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια ενός σεισμού στην Τουρκία και τη Συρία, οι τετράποδοι διασώστες αντιπροσωπεύουν το 70% των προσπαθειών και μόνο το 30% για τις προσπάθειες ανθρώπων, σύμφωνα με πολλούς εκπαιδευτές. που πραγματοποιούν ειδική εκπαίδευση των ζώων.

Το κουτάβι έφτασε στο έδαφος της 1ης ΕΜΑΚ στον Ασπρόπυργο πριν από αρκετά χρόνια. Εκεί τον υποδέχτηκε ο αναπληρωτής πυροσβέστης Δημήτρης Κολέκης, εκπαιδευτής σκύλων έρευνας και διάσωσης. Αυτή, εξάλλου, θα είναι η αποστολή του Victor, του μαύρου Λαμπραντόρ από εδώ και πέρα: να συμμετέχει σε επιχειρήσεις διάσωσης ως μέρος μιας ειδικής ομάδας για την εξάλειψη καταστροφών μεγάλης κλίμακας – φυσικές (σεισμοί, πλημμύρες, πυρκαγιές), καθώς και άνθρωπος -έγιναν ατυχήματα – προκειμένου να αναζητηθούν οι αγνοούμενοι.

Ο κ. Koletsisom και ο πιστός του σκύλος Victor έχουν δουλέψει μαζί σε πολλές δύσκολες και επικίνδυνες αποστολές, από την πλημμύρα της Μάνδρης στη Δυτική Αττική (2017) και το Μαντούδι στην Εύβοια (2018) μέχρι τον Λίβανο (η φονική έκρηξη στο λιμάνι της Βηρυτού το 2020).

Αυτές τις μέρες βρίσκονται ξανά μαζί στην Τουρκία, συμμετέχοντας σε μια απέλπιδα προσπάθεια για την ανάσυρση επιζώντων από τα ερείπια που άφησε ένας καταστροφικός σεισμός. Μετά την 1η ΕΜΑΚ, ένας άλλος σκύλος διάσωσης, ο Καίσαρας, πήγε στη γειτονική χώρα και από τη 2η – Τάλως.

Η καθημερινότητα του Βίκτορ δεν διαφέρει σε τίποτα από αυτή των δίποδων συναδέλφων του. Τον πρώτο χρόνο της ζωής του ολοκλήρωσε τη βασική εκπαίδευση (διάρκειας αρκετών μηνών). Η απόδοσή του έδειχνε ότι ήταν τέλειος για… τη δουλειά, οπότε «προσλήφθηκε για μόνιμη δουλειά». Έκτοτε ο σκύλος, αλλά και οι μαχητές της Πυροσβεστικής, δεν σταμάτησαν σχεδόν καθημερινά την προπόνηση για να είναι πάντα έτοιμος. Και φυσικά ο σκύλος περνούσε την «προμήθεια» κάθε εξάμηνο, μαζί με την επιμελήτριά του. Η στενή τους «σύνδεση» και η φιλική επικοινωνία είναι το άλφα και το ωμέγα της αποτελεσματικότητας των δράσεων.

Ο αναπληρωτής πυροσβέστης Δημήτρης Κωλέτσης μίλησε για τις τεχνικές έρευνας και διάσωσης και γιατί προτιμώνται τα Λαμπραντόρ, τα Γερμανικά Ποιμενικά και το Βελγικό Μαλινουά για αυτές τις αποστολές (από όλες τις άλλες ράτσες). «Τα Labradoodles έχουν καλύτερη όσφρηση. Και αν υπάρχει κάποιος «στο μπλοκάρισμα», σίγουρα θα τον βρει. Κανένας μηχανισμός, όσο τέλειος κι αν είναι, δεν μπορεί να τους συναγωνιστεί ως προς αυτό. Οι Γερμανοί Ποιμενικοί έχουν μεγαλύτερη αντοχή, ενώ ο Μαλινουά εξαιρετική ικανότητα άλματος. Σε κάθε περίπτωση, ο κοινός παρονομαστής θα πρέπει να είναι ο ίδιος: τα σκυλιά είναι ανθρωποκεντρικά, κοινωνικά και… άτακτα, λατρεύουν το παιχνίδι, γιατί κυρίως εκπαιδεύονται μέσα από αυτό (δευτερεύοντα με λιχουδιές). Κατά τη διάρκεια της υπεύθυνης εργασίας, συνεχίζουν να πιστεύουν ότι παίζονται μαζί τους και είναι επιτακτική ανάγκη να βρουν το συγκεκριμένο άτομο ή αντικείμενο.

Ο σκύλος δεν καταλαβαίνει πόσο σημαντικό είναι αυτό που κάνει και πόσο πολύτιμη είναι αυτή τους η ικανότητα για να σώσει κάθε ζωή. «Ο Βίκτορ με ακολουθεί μπροστά μου κατά τη διάρκεια της έρευνας. Τον ακολουθώ λίγο από απόσταση, για να μην «τον μπερδέψω με τη μυρωδιά μου». Μόλις ο σκύλος βρει επιζώντες και μας δώσει σήμα, δηλ. γαβγίζει, οι διασώστες θα στείλουν άλλο σκύλο για επιβεβαίωση. Στη συνέχεια ξεκινάμε την εκσκαφή με τα κατάλληλα εργαλεία και μηχανήματα. Απαραίτητη όμως προϋπόθεση για την επιτυχή έκβαση κάθε υπόθεσης είναι ο σκύλος σε όλα τα στάδια να καταλάβει ακριβώς τι ζητάμε», λέει ο κ. Κωλέτσης.

Υπάρχουν απώλειες μεταξύ των σκύλων; Σίγουρα. Όχι όμως κατά τη διάρκεια της εργασίας τους, αλλά αν συμβεί κάτι, για παράδειγμα, αν συμβεί άλλος μετασεισμός και κατάρρευση ενώ είναι ερειπωμένα. Αρκετές φορές τα σκυλιά διάσωσης πέθαναν στο τέλος της εργασίας. Τέτοια είναι η μοίρα τους, να υπηρετήσουν πιστά τον αφέντη τους και να καταπονηθούν στο άκρο, μέχρι το τέλος…

Η «καριέρα» του σκύλου διασώστη διαρκεί περίπου δέκα χρόνια. Και μετά? Ποια είναι η ζωή της μετά τη «συνταξιοδότηση»; Τα σκυλιά διάσωσης συνήθως «υιοθετούνται» από τον χειριστή τους. Το ίδιο θα συμβεί και με τον Βίκτορ. Τώρα είναι συνάδελφος και αληθινός φίλος του κ. Κωλέτση. Όταν αποσυρθεί από την ενεργό δράση, θα γίνει μέλος της οικογένειας του προπονητή. Και θα πάει σε έναν άλλο κόσμο, όπως θα έπρεπε – περιτριγυρισμένος από αγαπημένα πρόσωπα, γεμάτο ζεστασιά και στοργή.

Source link