Σήμερα ο κόσμος θυμάται το ατύχημα στον πυρηνικό σταθμό του Τσερνομπίλ

Έχουν περάσει 38 χρόνια από το ατύχημα στον πυρηνικό σταθμό του Τσερνομπίλ (ChNPP). Ωστόσο, πληροφορίες για το Τσερνόμπιλ είναι ακόμα στα χείλη των παγκόσμιων μέσων ενημέρωσης σε σχέση με τον πόλεμο στην Ουκρανία.

Σήμερα έγινε γνωστό ότι ο επικεφαλής της Υπηρεσίας Ατομικής Ενέργειας του ΟΗΕ (ΔΟΑΕ) κήρυξε «συναγερμό», τονίζοντας ότι τα επίπεδα ραδιενέργειας στις τοποθεσίες του πρώην πυρηνικού σταθμού του Τσερνομπίλ στην Ουκρανία είναι «μη φυσιολογικά».

Η κατάσταση σε αυτή τη μολυσμένη από ακτινοβολία τοποθεσία παραμένει δύσκολη, κυρίως λόγω των κατεστραμμένων γεφυρών και των εργασιών αποναρκοθέτησης. Η Ουκρανία έστειλε προηγουμένως στην Υπηρεσία Ατομικής Ενέργειας μια λίστα με τον επειγόντως απαραίτητο εξοπλισμό. Αφορά, για παράδειγμα, εξοπλισμό μέτρησης ακτινοβολίας, προστατευτικές στολές και γεννήτριες ντίζελ.

Αυτές οι γεννήτριες έπρεπε ήδη να χρησιμοποιηθούν στο Τσερνόμπιλ τον Μάρτιο, αφού το τυπικό σύστημα τροφοδοσίας απέτυχε κατά τη διάρκεια της ρωσικής κατοχής. Ωστόσο, δεν είναι σαφές εάν ο Γκρόσι και η ομάδα του θα μπορέσουν να αποκαταστήσουν τη μετάδοση δεδομένων από το Τσερνόμπιλ στα κεντρικά γραφεία του οργανισμού στη Βιέννη.

…Το πραγματικό πρόβλημα παραμένουν οι 14 πυρηνικοί αντιδραστήρες της Ουκρανίας που λειτουργούν, πιστεύει ο Γκρόσι.

Κατά την επίσκεψή του, ο Γκρόσι σχεδιάζει επίσης να ευχαριστήσει προσωπικά το προσωπικό του πυρηνικού σταθμού του Τσερνομπίλ. Έπρεπε να δουλέψουν ασταμάτητα για αρκετές εβδομάδες σε δύσκολες συνθήκες. Ωστόσο, το πραγματικό πρόβλημα παραμένουν οι 14 πυρηνικοί αντιδραστήρες της Ουκρανίας που λειτουργούν. Εάν καταστραφούν κατά τη διάρκεια των συνεχιζόμενων εχθροπραξιών, οι συνέπειες θα είναι καταστροφικές. Ως εκ τούτου, ο Γκρόσι έχει ήδη ανακοινώσει περαιτέρω επισκέψεις.

Την Τρίτη 26 Απριλίου 2024 συμπληρώνονται 38 χρόνια από την καταστροφή του πυρηνικού σταθμού του Τσερνομπίλ. Σαν σήμερα το 1986, μια ισχυρή έκρηξη σημειώθηκε στην τέταρτη μονάδα ισχύος του πυρηνικού σταθμού, η οποία είχε ως αποτέλεσμα μια ραδιενεργή έκλυση που εξαπλώθηκε στα εδάφη της Ουκρανικής SSR, της Λευκορωσίας SSR και της RSFSR.

https://www.youtube.com/watch?v=SgP0CyyshlA

Σχεδόν 200 τόνοι ραδιενεργών ουσιών εισήλθαν στην ατμόσφαιρα. Περίπου 160 χιλιάδες τετρ. χλμ ήταν στην πληγείσα περιοχή. Τα προϊόντα σχάσης του πυρηνικού καυσίμου που απελευθερώθηκαν από τον κατεστραμμένο αντιδραστήρα στην ατμόσφαιρα περιείχαν ραδιενεργά αέρια, συμπυκνωμένα αερολύματα και σωματίδια καυσίμου. Ραδιενεργά αερολύματα έπεσαν κυρίως με βροχή σε μεγάλη περιοχή εντός των συνόρων της Ουκρανίας, της Λευκορωσίας και των κεντρικών περιοχών του ευρωπαϊκού τμήματος της Ρωσίας. Οι μολυσμένες περιοχές χωρίστηκαν σε τέσσερις κατηγορίες: ζώνη αποκλεισμού, ζώνη επανεγκατάστασης, οικιστική ζώνη με δικαίωμα επανεγκατάστασης και κατοικημένη ζώνη με προνομιακή κοινωνικοοικονομική κατάσταση. Το 1986 και το 1987, πραγματοποιήθηκε υποχρεωτική εκκένωση του πληθυσμού στη ζώνη αποκλεισμού όπου βρίσκονταν οι πόλεις Πρίπιατ και Τσερνόμπιλ. Ως αποτέλεσμα της τραγωδίας του Τσερνομπίλ, περισσότεροι από 2 εκατομμύρια άνθρωποι υπέφεραν, δεκάδες πέθαναν από υψηλές δόσεις ακτινοβολίας.

Αμέσως μετά το ατύχημα, περίπου 600 άτομα από το προσωπικό του σταθμού και οι πυροσβέστες εκτέθηκαν σε οξεία ακτινοβολία, σε 237 δόθηκε η αρχική διάγνωση «οξεία ασθένεια ακτινοβολίας» (ARS) και αυτή η διάγνωση επιβεβαιώθηκε αργότερα σε 134 άτομα. 28 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους από το ΑΡΣ τους πρώτους μήνες μετά το ατύχημα. Τρεις νεκροί από την έκρηξη στην τέταρτη μονάδα ισχύος.

Μέσα σε επτά μήνες, η κατεστραμμένη τέταρτη μονάδα ισχύος καλύφθηκε με μια τσιμεντένια σαρκοφάγο. Το αντικείμενο ονομάστηκε «καταφύγιο». «Η σαρκοφάγος ανεγέρθηκε το 1986 κάτω από εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες, όταν ήταν αδύνατο να προσεγγίσουμε όχι μόνο το τετράγωνο, αλλά και τον ίδιο τον βιομηχανικό χώρο προς την κατεύθυνση όπου έπεσε το κύριο ίχνος. Εκεί, τα επίπεδα ακτινοβολίας ήταν τέτοια που όχι μόνο δεν μπορούσαν να πλησιάσουν οι άνθρωποι, αλλά και οι μηχανές αστοχούσαν», ανέφερε το West i.Ru τα λόγια του Leonid Bolshov, διευθυντή του Ινστιτούτου για την Ασφαλή Ανάπτυξη της Πυρηνικής Ενέργειας της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών. .

Ένα από τα πιο σημαντικά καθήκοντα για την εξάλειψη των συνεπειών του ατυχήματος του Τσερνομπίλ ήταν η ασφαλής και μακροπρόθεσμη διάθεση του πυρηνικού καυσίμου. Αποφάσισαν να χτίσουν μια προστατευτική περίμετρο γύρω από την κατεστραμμένη μονάδα ισχύος. Και τον Νοέμβριο του 1986, ένα «καταφύγιο», περισσότερο γνωστό ως «σαρκοφάγος», χτίστηκε πάνω από τον τέταρτο αντιδραστήρα. Για την κατασκευή του απαιτήθηκαν 400 χιλιάδες κυβικά μέτρα μίγματος σκυροδέματος και 7 χιλιάδες τόνοι μεταλλικών κατασκευών. Η σαρκοφάγος ανεγέρθηκε στο συντομότερο δυνατό χρόνο – σε 206 ημέρες.

90 χιλιάδες άνθρωποι έχτισαν ένα «καταφύγιο». Κινητοποιήθηκαν από διάφορα μέρη της Σοβιετικής Ένωσης. Δούλευαν με βάρδιες όλο το εικοσιτετράωρο. Δέκα χιλιάδες άτομα ανά βάρδια. Η εγκατάσταση σχεδιάστηκε για να λειτουργεί για 30 χρόνια. Με την πάροδο του χρόνου, οι οροφές και οι τοίχοι του άρχισαν να καταρρέουν: για παράδειγμα, το 2013 κατέρρευσαν κρεμαστές πλάκες επιφάνειας 600 τετραγωνικών μέτρων πάνω από την αίθουσα του στροβίλου.

Το 2007, αποφάσισαν να κατασκευάσουν μια νέα προστατευτική σαρκοφάγο που ονομάζεται «καμάρα». Η διάρκεια ζωής του υπολογίζεται στα 100 χρόνια. Οι διαστάσεις της νέας κατασκευής είναι αρκετές φορές μεγαλύτερες από την παλιά σαρκοφάγο: μήκος 165 μέτρα, ύψος 110, πλάτος 257 μέτρα. Η δομή ζυγίζει περισσότερο από 35 χιλιάδες τόνους. Η εγκατάσταση ανεγέρθηκε από περίπου τρεις χιλιάδες εργαζόμενους.

Η Ουκρανία, η Ρωσία και πολλές δυτικές χώρες διέθεσαν χρήματα για το έργο. Συνολικά, δαπανήθηκαν περισσότερα από 2 δισεκατομμύρια δολάρια για την κατασκευή. Το νέο καταφύγιο θα επιτρέψει την αποσυναρμολόγηση του αντιδραστήρα και στη συνέχεια την ταφή των τμημάτων του.

Έκτισαν μια «καμάρα» σε μια τοποθεσία κοντά στο εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας. Η συναρμολόγηση και η ανύψωση των στοιχείων του πρώτου μισού της «καμάρας» διήρκεσε από το 2012 έως το 2014 και το δεύτερο μισό ολοκληρώθηκε μέχρι το 2015. Στη συνέχεια, και τα δύο μέρη συνδυάστηκαν σε μια ενιαία δομή. Μέχρι τον Νοέμβριο του 2016, η εγκατάσταση ολοκληρώθηκε πλήρως.

Το ατύχημα στον πυρηνικό σταθμό του Τσερνομπίλ ήταν το μεγαλύτερο στην ιστορία της πυρηνικής ενέργειας, συγκρίσιμο μόνο με την καταστροφή στον πυρηνικό σταθμό Fukushima-1 στην Ιαπωνία τον Μάρτιο του 2011.

Source link