Συνέπειες Έκδοσης Άκυρης Επιταγής στη Συναλλακτική Ζωή

Η κλασική περίπτωση, που είναι ιδιαίτερα συχνή στην εμπορική ζωή, είναι η έκδοση άκυρης επιταγής. Ποιες είναι όμως οι νομικές συνέπειες μιας τέτοιας εγκληματικής πράξης;

Αρχικά, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 79 του Ν. 5960/1933, έκδοση άκυρης τραπεζικής επιταγής, δηλ. επιταγή η οποία, με έγκαιρη εμφάνιση στην τράπεζα πληρωμής, δεν μπορούσε να πληρωθεί λόγω έλλειψης επαρκών κονδυλίων.

Σύμφωνα με το νόμο 5960/1933 του Ελληνικού Ποινικού Κώδικα, έκδοση άκυρης τραπεζικής επιταγής, δηλ. επιταγή η οποία, με έγκαιρη εμφάνιση στην τράπεζα πληρωμής, δεν μπορεί να πληρωθεί λόγω έλλειψης κατάλληλων μέσων, είναι ποινικό αδίκημα εάν ο εκδότης ενήργησε με κακόβουλη πρόθεση, κάτι που είναι δυνατό διότι, μετά την αντικατάσταση του αρχικού άρθρου 79 του Ν. 5960/1933 με το άρθρο 1 του Ν. αρ. δεν είναι πλέον εσκεμμένα ψευδής.

Σύμφωνα με τον ν. 5960/1933 άρθρο 1 του ν. αρ. δεν αποτελεί πλέον στοιχείο του σχετικού αδικήματος. Έτσι, ο εκδότης μιας ακυρωμένης επιταγής διαπράττει απάτη όχι μόνο όταν γνωρίζει ότι δεν διαθέτει τα κατάλληλα κεφάλαια τη στιγμή της έκδοσης της επιταγής ή ότι δεν θα έχει τα κατάλληλα κεφάλαια κατά τη στιγμή της πληρωμής της, αλλά και όταν γνωρίζει ότι στον λογαριασμό του αυτή τη στιγμή μπορεί να μην υπάρχουν δωρεάν κεφάλαια, και παραδέχεται μια τέτοια πιθανότητα. Οι διατάξεις του άρθρου 79 του ν. 5960/1933 θεσπίστηκαν για την προστασία τόσο των δημοσίων όσο και των ατομικών συμφερόντων του δικαιούχου της επιταγής και, μάλιστα, μετά τις τροποποιήσεις και προσθήκες στο εν λόγω άρθρο, το άρθρο 4 παράγραφος 1 του νόμου. 2408/1996, το συμφέρον αυτό είναι το κυρίαρχο προστατευόμενο.

Αντίστοιχα, η έκδοση Μη έγκυρο τραπεζικής επιταγής συνιστά αδικοπραξία για τον εκδότη που διέπραξε δόλιες πράξεις με την υποδεικνυόμενη έννοια, η οποία τον υποχρεώνει, σύμφωνα με το άρθρο 914 ΑΚ, να επιστρέψει στον νόμιμο κομιστή της επιταγής ποσό ίσο με το έλεγχος. Εκδότης Μη έγκυρο η επιταγή υποχρεούται να καταβάλει αποζημίωση στον κομιστή της επιταγής, ακόμη και αν η επιταγή είχε ημερομηνία, οπότε ευθύνεται σύμφωνα με τα άρθρα 28, 29 παρ. 1 και 4 και 56 του Ν. 5960/1933 εάν επιταγή προσκομιστεί προς πληρωμή οποιαδήποτε στιγμή κατά τη διάρκεια της περιόδου που αρχίζει την επομένη της ημερομηνίας της πραγματικής έκδοσής της και λήγει την όγδοη ημέρα μετά την ημερομηνία έκδοσής της που αναγράφεται στο σώμα της επιταγής. Αυτή η αξίωση αποζημίωσης σύμφωνα με το άρθρο 914 AC συγχωνεύεται με την αξίωση για την επιταγή και εναπόκειται στον δικαιούχο να αποφασίσει ποια θα προτιμήσει και μόνο η ικανοποίηση ενός από αυτούς συνεπάγεται την εξαγορά των άλλων, εκτός εάν απαιτούν κάτι περισσότερο , και εν προκειμένω διατηρούνται μόνο ως προς αυτό.

Επιπλέον, πρέπει να σημειωθεί ότι, σύμφωνα με το άρθ. 1047, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, κατά την άσκηση αγωγής αποζημίωσης σε πολιτική δίκη, παρέχεται στον κομιστή της επιταγής η δυνατότητα να επιδιώξει προσωπική κράτηση κατά του εναγόμενου εκδότη της ακυρωμένης επιταγής και ιδίως κατά το φυσικό πρόσωπο που εξέδωσε την επιταγή με οποιαδήποτε μορφή και για λογαριασμό της εκδότριας εταιρείας. Τέλος, να σημειωθεί ότι η διάταξη αυτή δεν ακυρώνεται με το άρθ. 11 του Διεθνούς Συμφώνου του ΟΗΕ για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα, σύμφωνα με το οποίο «Κανείς δεν μπορεί να φυλακιστεί αποκλειστικά και μόνο για μη εκπλήρωση συμβατικής υποχρέωσηςδιότι η διάταξη αναφέρεται προφανώς μόνο σε συμβατικές και όχι αδικοπραξίες και δεν μπορεί να εφαρμοστεί σε αυτές, αφού οι προϋποθέσεις και η εγγενής αξία μιας αδικοπραξίας είναι διαφορετικές από αυτές της αθέτησης της σύμβασης.

Source link