Στην Οδησσό, η ετυμηγορία ανακοινώθηκε στον κατηγορούμενο για την υπόθεση των γεγονότων της 2ας Μαΐου 2014

Το Δικαστήριο Primorsky της Οδησσού καταδίκασε ερήμην τον πρώην αναπληρωτή επικεφαλής της περιφερειακής αστυνομίας Ντμίτρι Φουτσέντζι σε 15 χρόνια φυλάκιση και στέρηση του βαθμού του συνταγματάρχη.

Όπως λέει “ΠΑΝΩ”η ετυμηγορία ανακοινώθηκε από τον δικαστή Kovalenko V.N., ο Fuchedzhi δικάστηκε ερήμην του με κατηγορίες:

• στην οργάνωση ταραχών·
• σε κατάχρηση της επίσημης θέσης, που οδήγησε σε τραγικές συνέπειες·
• συνενοχή στην κατάσχεση κυβερνητικών κτιρίων·
• σε παρέμβαση στις δραστηριότητες άλλων αξιωματούχων επιβολής του νόμου.

Στις 2 Μαΐου 2014, ο Ντμίτρι Φουτσέντζι οδήγησε τους εκπροσώπους του Anti-Maidan, οι οποίοι οργάνωσαν μαζικές ταραχές στο κεντρικό τμήμα της πόλης της Οδησσού, κοντά στο Ρωσικό Ακαδημαϊκό Θέατρο στην οδό Grecheskaya. Ως αποτέλεσμα των ενεργειών τους, οκτώ άνθρωποι τραυματίστηκαν από πυροβολισμούς, έξι από αυτούς πέθαναν από τα τραύματά τους.

Στις 4 Μαΐου 2014, λόγω της αδράνειας του Fuchedzhi, μετά από ταραχές στην πόλη του διορισμένου ασκούντος καθήκοντα επικεφαλής της Κεντρικής Διεύθυνσης του Υπουργείου Εσωτερικών της Ουκρανίας στην περιοχή της Οδησσού, ο «αντι-Μαϊντάν» κατέλαβε το κτίριο του αστυνομικό τμήμα, απελευθερώνοντας 63 συλληφθέντες μεταξύ των υποστηρικτών τους. Όπως διαπιστώθηκε από την έρευνα, ο Fuchedzhi διέταξε προφορικά το άνοιγμα των κελιών του προσωρινού κέντρου κράτησης της διοίκησης της πόλης της Οδησσού και την απελευθέρωση των κρατουμένων.

Στις 6 Μαΐου του ίδιου έτους, ο Fuchedzhi δραπέτευσε από το νοσοκομείο στη λεγόμενη «Πριντνεστροβιανή Μολδαβική Δημοκρατία» και από εκεί στη Ρωσία. Βρίσκεται στη λίστα καταζητούμενων από τον Μάιο του 2014.

Τον Σεπτέμβριο του 2022, το Κρατικό Γραφείο Ερευνών ανακοίνωσε ότι είχε ολοκληρώσει μια ειδική προανάκριση εναντίον του πρώην αναπληρωτή επικεφαλής της κύριας διεύθυνσης του Υπουργείου Εσωτερικών της Ουκρανίας στην περιοχή της Οδησσού, του αρχηγού της αστυνομίας δημόσιας ασφάλειας, Dmitry Fuchedzhi, με την κατηγορία της οργάνωσης μαζικών ταραχών στην Οδησσό στις 2 Μαΐου 2014. Η υπόθεση στάλθηκε στο δικαστήριο.

Τι συνέβη στις 2 Μαΐου 2014 στην Οδησσό; Εν συντομία:

Ωστόσο, ενώ η έρευνα παραμένει πεισματικά σιωπηλή, ο θάνατος 48 ανθρώπων στην Οδησσό το 2014 είναι γεμάτος μύθους. Τι οδήγησε σε αυτή την τραγωδία και θα μπορούσε να είχε αποτραπεί;

Στις αρχές της άνοιξης του 2014, λέει Η Πολεμική Αεροπορία, δύο πολιτικά κέντρα – το πεδίο Kulikovo και το μνημείο του Richelieu – δύσκολα θα μπορούσαν να ονομαστούν πλήρως συμβαλλόμενα μέρη της σύγκρουσης. Τον Μάρτιο, η σύγκρουση εκφράστηκε με τη μορφή συγκεντρώσεων σε διάφορα σημεία της πόλης, πρακτικά δεν υπήρξαν συγκρούσεις μεταξύ υποστηρικτών και αντιπάλων του Euromaidan, συχνά συμμετείχαν σε συγκεντρώσεις αντιπάλων για να ακούσουν τι μιλούσαν. Υπήρχε επαφή μεταξύ τους, υπήρχε σύστημα προειδοποίησης για προκλήσεις – σε περίπτωση υπερβολής, τα μέρη διεξήγαγαν επιχειρησιακή έρευνα, χωρίς να φέρουν το θέμα σε ανοιχτή σύγκρουση.

Στο πλαίσιο αυτής της μάλλον ήρεμης κατάστασης, η τραγωδία που συνέβη στις 2 Μαΐου φαίνεται πολύ αντιφατική. Αποκαταστάθηκε από την ομάδα που ερευνούσε αυτά τα γεγονότα, κυριολεκτικά κάθε λεπτό. Τα συμπεράσματα των ερευνητών σε πολλές διατάξεις και συμπεράσματα διασταυρώνονται με τα συμπεράσματα της Αποστολής Παρακολούθησης του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα στην Ουκρανία.

Για πολλούς, τα γεγονότα της 2ας Μαΐου στην Οδησσό καταλήγουν σε φωτιά στο Σώμα των Συνδικάτων, όπου έχασαν τη ζωή τους 42 άνθρωποι. Αλλά και πριν από αυτό, κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων στην πόλη, σκοτώθηκαν έξι. Είναι αυτά τα γεγονότα που μπορούν να ονομαστούν το κλειδί για την κατανόηση του τι συνέβη ως αποτέλεσμα.

Την ημέρα αυτή, στην Οδησσό επρόκειτο να διεξαχθεί ποδοσφαιρικός αγώνας μεταξύ της Χάρκοβο Μέταλιστ και της τοπικής Τσερνομόρετς και έφτασαν πολλοί οπαδοί από το Χάρκοβο. Δύο ώρες πριν από τον αγώνα, οπαδοί και των δύο συλλόγων και οπαδοί του Euromaidan συγκεντρώθηκαν για να πραγματοποιήσουν μια «Πορεία Ουκρανικής Ενότητας» – από το κέντρο της Οδησσού μέχρι το στάδιο Τσερνομόρετς. Ως τόπος συνάντησης ορίστηκε η πλατεία του καθεδρικού ναού.

Ακτιβιστές του Kulikovo Pole έμαθαν για τα σχέδια και άρχισαν να συγκεντρώνονται κοντά – στην λεωφόρο Aleksandrovsky, κοντά στην οδό Zhukovsky. Από εκεί απείχαν αρκετές εκατοντάδες μέτρα μέχρι την πλατεία του καθεδρικού ναού. Εξήγησαν στους αστυνομικούς που ενδιαφέρθηκαν για τη δραστηριότητά τους ότι φοβούνταν ότι οι αντίπαλοί τους σκόπευαν να κατεδαφίσουν το στρατόπεδο κοντά στη Βουλή των Συνδικάτων, καθώς στην πόλη κυκλοφορούσαν φήμες ότι επρόκειτο να το κάνει η διοίκηση της πόλης.

Έτσι, σχηματίστηκαν στην πόλη δύο μεγάλες ομάδες ανθρώπων, έτοιμες για μάχη εξ επαφής – με κράνη, με ασπίδες και ρόπαλα. Η αστυνομία δεν κατάφερε να τους χωρίσει, ξεκίνησαν συμπλοκές και συμπλοκές. Οι ομάδες έκαναν ενεργά ελιγμούς κατά μήκος των οδών Grecheskaya, Deribasovskaya και Preobrazhenskaya και των παρακείμενων στενών.

Χρησιμοποιήθηκαν καπνογόνα, κροτίδες, πλακόστρωτα, μολότοφ. Υπήρχαν τραυματίες. Πολύ γρήγορα, άρχισαν να ακούγονται πυροβολισμοί και από τις δύο πλευρές και στις 16:10 πέθανε το πρώτο άτομο – μέλος του “Δεξιού Τομέα” Ιγκόρ Ιβάνοφ. Πυροβολήθηκε από το πλήθος της “ομάδας της Οδησσού” από όπλο παρόμοιο με τουφέκι Καλάσνικοφ ή καραμπίνα που βασίζεται σε αυτό. Ο δράστης κινηματογραφήθηκε και μάλιστα ταυτοποιήθηκε.

Πυροβόλα όπλα, τραυματικά και πνευματικά όπλα φάνηκαν στα χέρια των εκπροσώπων και των δύο πλευρών. Οι νεκροί ανήκαν επίσης σε διαφορετικά στρατόπεδα – δύο άνθρωποι σκοτώθηκαν μεταξύ των υποστηρικτών του Μαϊντάν, τέσσερις – μεταξύ των αντιπάλων τους. Πολλοί τραυματίστηκαν και τραυματίστηκαν.

Στο τέλος, οι ακτιβιστές του Kulikovo Pole ήταν μειοψηφία – διαλύθηκαν εν μέρει, κρατήθηκαν μερικώς από την αστυνομία και απομακρύνθηκαν φρουρούμενοι από τη σκηνή των συγκρούσεων – και άρχισαν να υποχωρούν στο Kulikovo Pole. Αφού οι μάχες στο κέντρο της πόλης άρχισαν να υποχωρούν, οι συγκινημένοι υποστηρικτές του Μαϊντάν μετακινήθηκαν στο Σώμα των Συνδικάτων.

Το να μάθουμε ποιος ακριβώς κάλεσε τους ανθρώπους κοντά στο Σώμα των Συνδικάτων να κρυφτούν μέσα και να φράξουν την είσοδο είναι πλέον σχεδόν αδύνατο. Το βίντεο που τραβήχτηκε εκείνη τη στιγμή στο πεδίο του Κουλίκοβο δείχνει πώς οι άνθρωποι διαλύουν το στρατόπεδο και προσπαθούν να χτίσουν μια αυτοσχέδια γραμμή άμυνας στην είσοδο του Σώματος των Συνδικάτων. Μια ηλεκτρική γεννήτρια, βενζίνη για αυτήν και άλλα πράγματα που υπήρχαν στο στρατόπεδο μεταφέρθηκαν στο κτίριο.

Κατά τη διάρκεια εκείνων των λίγων ωρών, από τις 14:30 έως τις 18:00, όταν συνεχίστηκαν οι συγκρούσεις στο κέντρο, πολλοί άνθρωποι ήρθαν στο πεδίο του Kulikovo – ενεργοί υποστηρικτές και απλώς περίεργοι. Ως αποτέλεσμα, 400 άτομα μπορούσαν να βρουν καταφύγιο στο σπίτι – ο αριθμός αυτός δόθηκε στους πυροσβέστες. Ο κάτοικος της Οδησσού Βλαντιμίρ Σαρκισιάν, ο οποίος ερευνά ως μέλος της Ομάδας 2 Μαΐου, λέει:

«Κάποιοι από αυτούς ήταν πολιτισμένοι άνθρωποι, συμπαθούντες, ας πούμε, ήρθαν και έφυγαν. Λοιπόν, στο κύμα του «δεν θα ξεχάσουμε, δεν θα συγχωρήσουμε», «θα υπερασπιστούμε» και άλλα συνθήματα, μπήκαν και αποφάσισε να κρατήσει τη γραμμή… Το σπίτι του Παβλόφ… Εκεί χτύπησε, για παράδειγμα, μια ηλικιωμένη γυναίκα που βρισκόταν σε μια στάση του τραμ. Κάπου 400 μέτρα από τη Βουλή των Συνδικάτων. Και κάποιος έτρεξε και φώναξε: “Evil Bandera είναι έρχονται εδώ, θα σκοτώσουν, θα κρυφτούν στο σπίτι. “Ποιος – δεν ξέρει, “Δεν θυμάται, κόντεψε να λιποθυμήσει εκεί, ήταν άρρωστη για πολύ καιρό μετά τη διάσωσή της. Και οι εκπρόσωποι της Euromaidan, παρεμπιπτόντως. Υπήρχε ένας σχιζοφρενής ανάπηρος, είχε μια δεύτερη ομάδα αναπηρίας για σχιζοφρένεια, χτύπησε τα δικαιώματά του. Πήγε στο χωράφι Kulikovo, επειδή του έριξαν τσάι εκεί και τον άκουσαν εκεί. τυχαίο άτομο.Πέθανε.Το anti-Maidan δεν επρόκειτο να βγει αρχικά,δεν υπήρχε κάτι τέτοιο…Επιπλέον,υπήρχαν συμφωνίες.Οι κύριες δυνάμεις του Anti-Maidan έφυγαν από το πεδίο Kulikovo.Μόνο ένα κομμάτι οι διμοιρίες της Οδησσού».

Οι δημοσιογράφοι αργότερα διαπίστωσαν τα στοιχεία όλων των νεκρών. Όλοι τους αποδείχτηκαν Ουκρανοί. Η ευρέως διαδεδομένη πεποίθηση ότι το σπίτι έπιασε φωτιά αφού «ριζοσπάστες από την οργάνωση του δεξιού τομέα και η λεγόμενη αυτοάμυνα του Μαϊντάν περικύκλωσαν το κτίριο και του έβαλαν φωτιά» καταρρίπτεται από την έρευνα της Ομάδας 2 Μαΐου, με τους ακτιβιστές να αναφέρουν πολλά βίντεο ως αποδεικτικά στοιχεία. .

Σύμφωνα με τη χρονολογία, όταν περίπου στις 19:20 οι πρώτες ομάδες οπαδών του ποδοσφαίρου από το γήπεδο και οι συμμετέχοντες στις συγκρούσεις στην πόλη ήρθαν στο γήπεδο του Κουλίκοβο, έσπευσαν πρώτα να καταστρέψουν το στρατόπεδο της σκηνής. Ο Βλαντιμίρ Σαρκισιάν είπε στο BBC ότι εκείνη τη στιγμή ο κόσμος που ήρθε στην πλατεία ήταν διασκορπισμένος και δεν ανήκε σε καμία οργάνωση. Οργανωμένες ομάδες εκείνη την εποχή βρίσκονταν ακόμη στην πόλη, όπου είχαν γίνει παλιότερες συγκρούσεις με τις «διμοιρίες Kulikovo Pole». Σύμφωνα με μέλος της ερευνητικής ομάδας, στην αρχή, οι οργανώσεις του ευρώ ή του αντι-Μαϊντάν δεν συμμετείχαν ευρέως στις συγκρούσεις. Επρόκειτο για μη οργανωμένες, αυθόρμητες παραστάσεις στις οποίες συμμετείχε ποικίλα άτομα.

Ωστόσο, σύμφωνα με την ιστοσελίδα του May 2 Group, και οι δύο πλευρές χρησιμοποίησαν βόμβες μολότοφ. Αυτή η δήλωση επιβεβαιώνεται από βιντεοσκοπήσεις που δείχνουν ότι το κτίριο δεν καίγεται ακόμη, οι προσεγγίσεις σε αυτό είναι φραγμένες με ξύλινες ασπίδες και φλεγόμενα μπουκάλια πετούν το ένα στο άλλο και στις δύο πλευρές. Σε μία από τις ηχογραφήσεις φαίνεται πώς πετάγεται ένα μπουκάλι από την ταράτσα του Σώματος των Συνδικάτων. Και οι δύο πλευρές χρησιμοποίησαν επίσης πυροβόλα όπλα και τουλάχιστον ένα άτομο στο δρόμο τραυματίστηκε από πυροβολισμούς από το σπίτι.

Στην αρχή τα οδοφράγματα έξω και οι πόρτες τυλίχτηκαν στη φωτιά, αλλά περίπου στις 19:50 ξεκίνησε η φωτιά στο εσωτερικό. Η φωτιά εξαπλώθηκε αμέσως στις σκάλες, οι άνθρωποι άρχισαν να πηδούν από τα παράθυρα.

Υπάρχει μια άλλη δημοφιλής πεποίθηση ότι όλοι όσοι πήδηξαν από τα παράθυρα του φλεγόμενου σπιτιού αντιμετωπίστηκαν από τους υποστηρικτές του Μαϊντάν. Οι βιντεοσκοπήσεις που έγιναν κατά τη διάρκεια της πυρκαγιάς δείχνουν ότι άνθρωποι που δραπέτευσαν από ένα φλεγόμενο κτίριο ξυλοκοπούνται ή προσπαθούν να ξυλοκοπηθούν από ανθρώπους στο δρόμο που μοιάζουν με ακτιβιστές που μιλούν υπέρ του Μαϊντάν – Ουκρανικά σύμβολα είναι ορατά πάνω τους, πολλοί έχουν κράνη ή κράνη στα κεφάλια, ασπίδες και ρόπαλα. Αλλά οι ίδιες ηχογραφήσεις δείχνουν επίσης ότι άλλοι ακτιβιστές προσπαθούν να σώσουν ανθρώπους που ασφυκτιούν στον καπνό.

Οργάνωσαν διαδρόμους κατά μήκος των οποίων εκκενώθηκαν οι τραυματίες, προστατεύοντάς τους από το πλήθος, κατασκευάζοντας μέσα διάσωσης από αυτοσχέδια μέσα – οι σκηνικές κατασκευές κοντά στο Σπίτι των Συνδικάτων χρησιμοποιήθηκαν ως αυτοσχέδια πυροσβεστική διαφυγή. Ο εμπειρογνώμονας ιατροδικαστής Μπόρις Γιαβόρσκι, ο οποίος έφτασε για να εξετάσει τους νεκρούς ως μέρος της ομάδας έρευνας περίπου στις 23:00, θυμάται:

“Οι περισσότεροι από τους συμμετέχοντες από την άλλη πλευρά δεν είχαν καμία πρόθεση να καταστρέψουν το ανθρώπινο δυναμικό του εχθρού. Αυτό το τραγικό αποτέλεσμα προέκυψε εντελώς απροσδόκητα για όλα τα μέρη. Την ώρα της άφιξής μας, όσοι νεκροί έπεσαν από τα παράθυρα και αποδείχτηκαν έξω από το κτήριο. Εκείνη την ώρα γίνονταν ακόμα κάποιες αόριστες, ακατανόητες κινήσεις μέσα στο κτίριο. Κάποιος φραγόταν, κάποιος πολιορκούσε κάποιον μέσα, έφοδος, κάποιου είδους αντιπαράθεση γινόταν και στην ταράτσα. Τότε περιοριστήκαμε. σε αυτό εξέτασαν τα πτώματα που ήταν ήδη έξω».

Έλεγχος των σορών μέσα στο σπίτι έγινε από άλλη ομάδα. Όταν ρωτήθηκε αν μεταξύ των νεκρών υπήρχαν εκείνοι που θα μπορούσαν να είχαν σκοτωθεί στο έδαφος κοντά στο Σώμα των Συνδικάτων, ο Γιαβόρσκι απάντησε:

“Θα είμαι προσεκτικός εδώ, δεν μπορώ να πω ναι ή όχι. Αλλά τουλάχιστον δεν έχουμε τέτοια ζημιά στη διάθεσή μας που θα μας επέτρεπε να πούμε με βεβαιότητα:” Ναι, αυτός ο τραυματισμός δεν θα μπορούσε να είναι από πτώση , είναι σίγουρα από φτέρνα ή ορειχάλκινες αρθρώσεις.”

“Αυτό που συνέβη στην Οδησσό στις 2 Μαΐου έχει γίνει ιστορία. Και αυτό που συμβαίνει κάθε χρόνο στο χωράφι Kulikovo, εκείνοι που φέρνουν λουλούδια εκεί, εκείνοι που πηγαίνουν εκεί για να τα αποτρέψουν, αυτοί είναι πολύ μικρές ομάδες ανθρώπων”, λέει ο Vladimir Sargsyan. Αλλά ανεξάρτητα από το πόσοι άνθρωποι ήρθαν στο Kulikovo Field ή στην οδό Preobrazhenskaya στις 2 Μαΐου, η πλειοψηφία των Οδησσών με τους οποίους κατάφερε να μιλήσει η Πολεμική Αεροπορία λέει: ανησυχούν ότι αυτή η ιστορία δεν έχει τεθεί επίσημα τέλος – η έρευνα δεν έχει έχει ολοκληρωθεί και δεν έχει εκδοθεί δικαστική απόφαση. Η έκθεση της ανθρωπιστικής αποστολής του ΟΗΕ αναφέρει:

«Μετά από τόσα χρόνια, κανείς δεν έχει θεωρηθεί υπεύθυνος για τις δολοφονίες έξι ανθρώπων και το θάνατο 42 ακόμη. Ορισμένες ποινικές υποθέσεις που κινήθηκαν μετά από αυτά τα τραγικά γεγονότα έχουν σταματήσει στο στάδιο της προκαταρκτικής έρευνας, άλλες στο στάδιο της δίκης. Αυτό δείχνει ένα έλλειψη ενδιαφέροντος από τις αρχές για τη διασφάλιση της δικαιοσύνης για τα θύματα και την απόδοση ευθυνών στους δράστες».

Μια νομική αξιολόγηση, έρευνα ή δικαστική απόφαση αναμένει τις ενέργειες των υπηρεσιών επιβολής του νόμου που δεν κατάφεραν να αποτρέψουν ταραχές ή να ησυχάσουν τα μέρη στη σύγκρουση, πυροσβέστες που έφτασαν σχεδόν 40 λεπτά αφότου άρχισαν να δέχονται κλήσεις από ένα φλεγόμενο σπίτι. Το μεγαλύτερο πρόβλημα που δεν μπορεί πλέον να επιλυθεί είναι ότι οι συγκρούσεις όπου πέθαναν άνθρωποι δεν αποκλείστηκαν, οι άνθρωποι είχαν ελεύθερη πρόσβαση σε αυτές και ότι πιθανά στοιχεία θα μπορούσαν εύκολα να καταστραφούν.

Προφανώς, καθώς τα γεγονότα περνούν στην ιστορία, όλο και λιγότερος κόσμος νοιάζεται για τα αποτελέσματα της έρευνας, και μάλιστα για όλα όσα συνέβησαν στις 2 Μαΐου 2014 στους δρόμους της Οδησσού…

Source link