Πώς έγιναν εκλογές στα προσαρτημένα εδάφη της Ουκρανίας

Για πρώτη φορά διεξήχθησαν εκλογές σε ουκρανικές περιφέρειες που προσαρτήθηκαν από τη Ρωσία. Πώς ψήφισαν οι Ουκρανοί; Η Μόσχα κάνει λόγο για «υψηλή προσέλευση».

Πηγές της DW με γνώση από πρώτο χέρι της κατάστασης λένεπώς έγινε η διαδικασία στο Energodar, Berdyansk, περιοχή Lugansk.

Οι δυτικές χώρες έχουν χαρακτηρίσει παράνομες τις «εκλογές» στα τμήματα της Ουκρανίας που προσαρτήθηκαν από τη Ρωσία, αλλά η Μόσχα έχει ήδη αναφέρει μια ιδιαίτερα «υψηλή συμμετοχή» στις «νέες περιοχές» (έτσι αποκαλεί η Ρωσική Ομοσπονδία τα κατεχόμενα τμήματα του Ζαπορόζιε, Περιφέρειες Kherson, Donetsk και Lugansk της Ουκρανίας). Την ίδια στιγμή, πηγές της DW στις περιοχές Zaporozhye και Luhansk αναφέρουν ότι πολλοί Ουκρανοί που παρέμειναν να ζουν στα προσαρτημένα εδάφη έκαναν τα πάντα για να αγνοήσουν τις «εκλογές». Τα ονόματα των παρακάτω συνεντευξιαζόμενων έχουν αλλάξει για λόγους ασφαλείας.

Στα κατεχόμενα, σε αντίθεση με τις ρωσικές περιοχές, όπου διεξήχθη ψηφοφορία από τις 15 έως τις 17 Μαρτίου, η διαδικασία εντάθηκε στις αρχές της εβδομάδας. Από τις 11 Μαρτίου, οι μαθητές μεταφέρθηκαν στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση, τα σχολεία έκλεισαν για τις εργασίες των εκλογικών επιτροπών και κυβερνητικοί αξιωματούχοι, συνοδευόμενοι από ένοπλους στρατιωτικούς, άρχισαν να πηγαίνουν από πόρτα σε πόρτα για να συλλέξουν υπογραφές, λένε πηγές στη DW.

Energodar

Στο Energodar, το οποίο βρίσκεται υπό ρωσική κατοχή από το 2022, και σε κοντινά χωριά, αυτή η προσέγγιση στην ψηφοφορία δικαιολογήθηκε από μέτρα ασφαλείας – «για να μην δημιουργηθούν ουρές», λέει η Alexandra, δημόσια ακτιβίστρια και υπάλληλος του πυρηνικού σταθμού Zaporozhye. Έφυγε από την πόλη το καλοκαίρι του 2023, αλλά διατηρεί συνεχή επαφή με όσους έμειναν. Σύμφωνα με αυτήν, μετά την εμπειρία του λεγόμενου «δημοψηφίσματος για την ένταξη» της περιοχής στη Ρωσική Ομοσπονδία το φθινόπωρο του 2022, οι ντόπιοι περίμεναν την ίδια πίεση κατά τις «εκλογές» του προέδρου. Ωστόσο, αυτή τη φορά όλα πήγαν «πιο ήρεμα». Ο/Η Αλεξάνδρα λέει:

«Οι φίλοι μου που μένουν σε πολυκατοικίες δεν τους άνοιξαν την πόρτα (εκπρόσωποι της αρχής) και δεν επέμειναν, όπως πριν, στο «δημοψήφισμα», αλλά απλώς προχώρησαν.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες της, πολλοί ντόπιοι κλειδώθηκαν στο σπίτι αυτές τις μέρες και έκλεισαν ακόμη και τα τηλέφωνά τους για να αποφύγουν τη συμμετοχή στις «εκλογές». Η εικόνα της υποστήριξης δημιουργήθηκε από «οπαδούς» της Ρωσίας, λέει, οι οποίοι «προσπαθούν να δείξουν την επιθυμία τους να ευχαριστήσουν τον πρόεδρο και τις τρέχουσες «αρχές».

Στις συνθήκες των «εκλογών» στο σπίτι, η αρχή της μυστικότητας της ψήφου δεν τηρήθηκε: συχνά όσοι άνοιξαν την πόρτα στα μέλη της επιτροπής κινηματογραφούνταν. Αυτό επιβεβαιώνεται από βίντεο που κυκλοφόρησαν στα κοινωνικά δίκτυα. Ήταν αδύνατο να χαλάσει το ψηφοδέλτιο παρουσία ανθρώπων με πολυβόλα σε τέτοιες περιπτώσεις, λέει ο συνομιλητής της δημοσίευσης.

Η ευκαιρία να ψηφίσουν τόσο στο σπίτι όσο και στο εκλογικό τμήμα επέτρεψε στους φιλορώσους κατοίκους να ψηφίσουν δύο φορές: σύμφωνα με την Αλεξάνδρα, οι φίλοι της είπαν ότι δεν κρατήθηκε καμία εγγραφή «ψηφοφόρων». Ορισμένα ψηφοδέλτια στα κατεχόμενα διέφεραν από τα ρωσικά λόγω της απουσίας ολογράμματος και σφραγίδας· έμοιαζαν σαν να ήταν «εκτυπωμένα σε εκτυπωτή».

Μπερντιάνσκ

Οι άνθρωποι κρύβονται και οι γείτονες νοικιάζουν, λέει η Κριστίνα, η ιθαγενής του Μπερντιάνσκ:

“Πολλοί από τους φίλους μου απλά έφυγαν από την πόλη κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, επειδή υπάρχουν γείτονες που ανοίγουν τις πόρτες τους και αναφέρουν ποιος κρύβεται στο σπίτι. Κάποιοι απλώς έκλεισαν τις πόρτες τους. Έκλεισαν ακόμη και τα τηλέφωνά τους. Όλοι είναι φοβισμένοι.”

Η Χριστίνα εργαζόταν στο δημόσιο τομέα και άφησε την πατρίδα της το φθινόπωρο του 2022, αλλά εξακολουθεί να διατηρεί επαφή με όσους παραμένουν εκεί. Άρχισαν να τριγυρίζουν σπίτια για να ψηφίσουν μαζικά στο Μπερντιάνσκ στις 15 Μαρτίου· πριν από αυτό, συγκεντρώθηκαν υπογραφές κυρίως σε κοντινά χωριά, λέει η γυναίκα:

“Λένε ότι ομάδες δύο πολιτών και δύο στρατιωτικών οπλισμένων με πολυβόλα περπάτησαν στην πόλη για να μαζέψουν υπογραφές στους καταλόγους. Είναι αλήθεια ότι ήταν ξεπερασμένοι – συμπεριέλαβαν επίσης τα ονόματα εκείνων που πούλησαν το διαμέρισμά τους πριν από πολλά χρόνια και μετακόμισαν Ο κόσμος λέει ότι συμπεριφέρθηκαν (εκλογικές επιτροπές εκπροσώπων) ευγενικά – κυριολεκτικά πείθοντας να ανοίξουν τις πόρτες, χωρίς εξαναγκασμό, όπως στο «δημοψήφισμα».

Δεν γνωρίζει περιπτώσεις άρνησης ψήφου ή ζημιάς στα ψηφοδέλτια, αν και είναι πεπεισμένη ότι αυτό ήταν αδύνατο «με την απειλή όπλου» – όπως και η διατήρηση της μυστικότητας της ψήφου. Οι άνθρωποι στους δρόμους προσεγγίστηκαν επίσης με αιτήματα να ψηφίσουν «για ένα καλύτερο μέλλον», λέει η Χριστίνα:

«Δεν έχω ακούσει να αρπάξει κανέναν, αλλά λένε ότι ήταν δύσκολο να σηκωθεί από τους ώμους: ακολουθούσαν με τα τακούνια τους. Μόνο όσοι ήταν στις λίστες ψήφισαν στον δρόμο. Διαφορετικά, ζήτησαν να πάρουν ψηφοδέλτιο απών στο εκλογικό τμήμα για να ψηφίσω επί τόπου. Δεν με ρώτησαν καν αν είχα ρωσικό διαβατήριο».

Την παραμονή της ψηφοφορίας εντάθηκαν οι εργασίες για την επισκευή δρόμων και στεγών σπιτιών. Η Χριστίνα δεν γνωρίζει κάποια απροκάλυπτα κρούσματα δωροδοκίας. Αν και, όπως λένε πηγές της, σε σύσκεψη των ιδιοκτητών πολυκατοικιών ανακοινώθηκε ότι το κτίριο όπου ψήφισαν περισσότεροι κάτοικοι θα ήταν το πρώτο που θα εκσυγχρονιστεί:

“Πριν από αυτό, νέα λεωφορεία μεταφέρθηκαν στο Μπερντιάνσκ και εγκαταστάθηκαν νέοι ανελκυστήρες στα σπίτια, κρατούν τις υποσχέσεις τους. Οι επικεφαλής των συγκυριαρχιών που συμφώνησαν να συνεργαστούν, γι’ αυτό άσκησαν πίεση στους κατοίκους. Υπάρχουν όμως και εκείνοι που είναι αναγκάστηκε να παραστεί σε αυτές τις συνεδριάσεις, έτσι ώστε το σπίτι να μην υπαχθεί σε κάποιον άλλο, και εξακολουθεί να αποφεύγει την υποβολή στοιχείων για ένταξη στα μητρώα της Ρωσικής Ομοσπονδίας».

Σύμφωνα με αυτήν, στις αρχές Μαρτίου, ένας τοπικός συνεργάτης που συμμετείχε στη διοργάνωση εκλογών σκοτώθηκε στο Μπερντιάνσκ και σε ορισμένες περιοχές της πόλης, ιδίως στη λεωφόρο Gaidar, εμφανίστηκαν φυλλάδια με απειλές προς άλλους συνεργάτες.

Περιφέρεια Λουγκάνσκ

Κάτοικος ενός από τους οικισμούς της συνοικίας Starobelsky της περιφέρειας Λουχάνσκ, η Άννα, σε συνομιλία με τη DW, σημειώνει ότι οι «εκλογές» ήταν πιο ήρεμες από όσο περίμενε. Αν και δεν υπήρχαν εκλογικά τμήματα στα σχολεία, τα παιδιά εξακολουθούσαν να μεταφέρονται στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση από τις 11 Μαρτίου, «για τον φόβο των προκλήσεων». Σύμφωνα με τη γυναίκα, δεν τους άσκησαν πίεση να ψηφίσουν, ακόμη και σε υπαλλήλους μιας από τις ουκρανικές κρατικές επιχειρήσεις που οικειοποιήθηκαν από τη Ρωσική Ομοσπονδία. Αλλά δεν συνηθίζεται να μιλάμε για εκλογές, γιατί είναι τρομακτικό. Αυτή λέει:

“Δεν υπήρξε καμία αξιοσημείωτη εκστρατεία ως τέτοια. Υπήρχαν διαφημιστικές αφίσες όχι μόνο για τον Πούτιν. Και την ημέρα της σιωπής ήταν υποχρεωμένοι να τα καταργήσουν όλα.”

Δεν παρατήρησε καμία βιασύνη στα εκλογικά τμήματα και τις ημέρες των εκλογών υπήρχαν λιγότεροι άνθρωποι στους δρόμους. Σύμφωνα με τις παρατηρήσεις της, πήγαιναν με κάλπες κυρίως σε σπίτια ατόμων με περιορισμένη κινητικότητα· ήρθαν, για παράδειγμα, στον γείτονά της:

«Είπε ότι δεν του ζήτησαν ούτε το επώνυμό του ούτε τα έγγραφά του, υπέγραψε και τέλος. Δεν φορούσε γυαλιά, οπότε δεν κατάλαβε καν ποιον ψήφισε».

Η ίδια η γυναίκα δεν ψήφισε, όπως οι περισσότεροι φίλοι της. Αλλά την παραμονή και κατά τη διάρκεια των εκλογών, οι άνθρωποι δεν συζητούσαν ανοιχτά αν επρόκειτο να ψηφίσουν και για ποιον ακριβώς: «Γενικά δεν συνηθίζεται να μιλάμε για τέτοια θέματα, εκτός από υποδείξεις, επειδή φοβούνται ότι θα τα παρατήσουν. .»

https://www.youtube.com/watch?v=z3oK8WbdPts

Οι απόψεις των ανθρώπων στα κατεχόμενα είναι μικτές:

Source link