“Αυτός ο χειμώνας δεν βοήθησε να βελτιωθεί η κατάσταση. Υπήρχε λίγη υγρασία και λίγες βροχές. Ελπίζουμε για ένα δροσερό καλοκαίρι, αλλά η πρόβλεψη δυστυχώς δεν είναι πολύ καλή”, λέει στην “Κατιμερινή” η εθελόντρια Σοφία Καρκαλή.
Ανησυχία για τις καιρικές συνθήκες που επικρατούν φέτος το καλοκαίρι είναι η γενική γραμματέας του Εθελοντικού Συλλόγου Δασοπυροσβεστών Αττικής (ΕΔΑΣΑ) Σοφία Καρκαλή. Οι αναμνήσεις από τη φωτιά στο Πάρνιτ το 2021 είναι ακόμα έντονες και κανείς δεν θέλει να δει ή να ξαναζήσει φωτογραφίες της καταστροφής. Ειδικά οι άνθρωποι που προσφέρονται εθελοντικά να περάσουν τις μέρες τους στο βουνό προσπαθώντας να αποτρέψουν κάθε σπίθα που θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο το εθνικό πάρκο.
Κάθε απόγευμα, από την Παρασκευή 9 Ιουνίου, θα εφημερεύουν με βάρδιες επί τόπου: στον πυροσβεστικό σταθμό Skippies, σε υψόμετρο 1270 μέτρων, ανάμεσα στο καταπράσινο τοπίο. Από αυτό το σημείο ανοίγει θέα σε απόσταση 30 χιλιομέτρων, μέχρι το Αλιβέρι και τα Δερβενοχώρια.
«Πρέπει να το αναφέρουμε άμεσα ώστε η πυροσβεστική να φτάσει στο σημείο μέσα στα πρώτα πέντε λεπτά», λέει η Σοφία Καρκαλή. «Πρόκειται για μια πολύ μεγάλη περιοχή, και χρειάζεται πολύς χρόνος για να την κοιτάξουμε με κιάλια, ίντσα προς ίντσα, για να βρούμε κάτι. δεν χτύπησε Η προσπάθεια είναι άμεση αναφορά για να φτάσει στο σημείο η πυροσβεστική μέσα στο πρώτο πεντάλεπτο», η κ. Καρκαλή, που έχει υπάρξει εθελόντρια στον ΕΔΑΣΑ, στις δασικές πυρκαγιές και να τις σβήσει.
Έχει δύο παιδιά και εργάζεται ως υπάλληλος στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σύμφωνα με την ίδια, ο εθελοντισμός στο βουνό είναι μια απαραίτητη διέξοδος από την καθημερινότητα, γιατί, εκτός από τη σημασία της επιστροφής, είναι και μια πολύτιμη ικανοποίηση που προέρχεται από την επαφή με τη φύση.
Ο εθελοντισμός στο βουνό είναι μια απαραίτητη διέξοδος από την καθημερινότητα, γιατί εκτός από τη σημασία της προσφοράς, είναι και μια προσωπική ικανοποίηση που δίνει στους ανθρώπους επαφή με τη φύση. Φωτογραφία.
«Υπήρχαν στιγμές που έλειπα από τα παιδιά μου, περνούσα ώρες στο βουνό. Όταν όμως μεγάλωσαν, ο γιος και η κόρη μου συνειδητοποίησαν πόσο σημαντικό και όμορφο είναι να δίνονται στη φύση. Τώρα παίρνουν μέρος και σε κάποιες προπονήσεις και περιμένουν την πρώτη ευκαιρία να ενταχθούν στο κλαμπ», λέει στον Κ. «Το θέμα είναι να μπορέσεις να περάσεις αυτό το μικρόβιο στην επόμενη γενιά, γιατί είναι αυτοί που θα αποκτήσουν αυτό το περιβάλλον και θα πρέπει να το διαχειριστούν σε ένα τρόπο που είναι βιώσιμο για την επόμενη γενιά», προσθέτει.
Στη δουλειά και τη νύχτα. Φωτογραφία.
«Χρειαζόμαστε νέους εθελοντές»
Μετά από δασικές καταστροφές, σημειώθηκε αύξηση της εθελοντικής συμμετοχής, αλλά απαιτούνται τουλάχιστον διπλάσια άτομα για την κάλυψη των αναγκών. Οι προσπάθειες του ΕΔΑΣΑ για την προστασία της Πάρνητας συνεχίζονται εδώ και 36 χρόνια. Σήμερα στις εργασίες του συλλόγου συμμετέχουν περίπου εκατό άτομα, γυναίκες και άνδρες από 18 έως 58 ετών, εκπρόσωποι διαφόρων επαγγελμάτων. Από αυτούς, το 75% συμμετέχει ενεργά σε δραστηριότητες.
«Αυτοί είναι φοιτητές, μηχανικοί, καθηγητές πανεπιστημίου, άνεργοι, εργαζόμενοι, ιδιωτικοί υπάλληλοι, άνθρωποι που νιώθουν πραγματικά την ανάγκη να κάνουν κάτι σημαντικό για το περιβάλλον. Συμμετέχοντας στο έργο του συλλόγου, δημιουργούμε ουσιαστικά ενεργούς πολίτες, πιο συνειδητοποιημένους από πριν και είναι κάτι για το οποίο είμαστε περήφανοι», λέει στην «Κ» ο Γιώργος Μαυρογεώργος, επικεφαλής του Εθελοντικού Συνδέσμου Πρόληψης Δασικών Πυρκαγιών Αττικής, που ξεκίνησε ως εθελοντής το 2012. Σημειώνει ότι μετά από δασικές καταστροφές, έχει αυξηθεί η συμμετοχή των εθελοντών, αλλά απαιτούνται τουλάχιστον διπλάσιοι εθελοντές για την κάλυψη των αναγκών. “Θα ήθελα να ενθαρρύνω περισσότερους ανθρώπους να συμμετάσχουν είτε στον σύλλογό μας είτε σε άλλες εθελοντικές ομάδες. Όσο περισσότεροι από εμάς, τόσο το καλύτερο. Με περισσότερους πυροσβεστικούς σταθμούς, θα είμαστε σε θέση να καλύψουμε μεγαλύτερη εμβέλεια, και αυτό είναι πάντα επιθυμητό”, λέει. .
Προετοιμασία του αυτοκινήτου για καθημερινές περιπολίες. Φωτογραφία.
Αφηγείται η 39χρονη εργάτρια Νόνια Μαλεφάκη. Πριν από δύο χρόνια πήρε για πρώτη φορά μέρος στα μαθήματα δασοπυρόσβεσης και δασοφύλακα του ΕΔΑΣΑ και πολύ γρήγορα «μπήκε στη δουλειά». Ήταν αρχές Αυγούστου του 2021 όταν ξέσπασε μεγάλη φωτιά στο Πάρνιτ και εκείνη βρισκόταν στην πρώτη γραμμή και εργαζόταν υπό την ευθύνη των πυροσβεστών. “Όλες αυτές τις μέρες ήμουν στο βουνό. Έζησα μεγάλη θλίψη, γιατί για πρώτη φορά οι συνέπειες της φωτιάς ήταν ακριβώς μπροστά μου. Είδα πώς καίγονταν τα μικρά δέντρα και η ψυχή μου ήταν τσιμπημένη. Αλλά Δεν υπήρχε χρόνος για συναισθηματισμό και προβληματισμό. Εκείνη τη στιγμή απλά άκουσα τις οδηγίες και τις ακολούθησα», λέει στην Κ.
«Η φωτιά μας ένωσε, γίναμε όλοι ένα».
Αυτή η εμπειρία ήταν ο λόγος που η Νόνια ήρθε από την πρώτη στιγμή κοντά στα μέλη του συλλόγου, με τους οποίους πλέον πραγματοποιεί νυχτερινές περιπολίες και εφημερεύει στο πυροσβεστικό σταθμό στο Σκίπιζ. “Η φωτιά μας ένωσε, γίναμε όλοι” ένα σύνολο “. Πολεμήσαμε τη φωτιά για έναν κοινό σκοπό. Ναι, ο σύλλογος και οι ενέργειές του είναι πολύ σημαντικές, αλλά είναι πάντα ο κόσμος που είναι μέρος του συλλόγου, είναι αυτοί που κάνουν αυτή τη δουλειά», μας λέει.
Πριν από δύο χρόνια, η Νόνια Μαλεφάκη συμμετείχε για πρώτη φορά στα μαθήματα δασοπυρόσβεσης και δασοφύλακα του ΕΔΑΣΑ και πολύ γρήγορα «μπήκε στο θέμα». Ήταν αρχές Αυγούστου του 2021 όταν ξέσπασε μεγάλη φωτιά στο Πάρνιτ και εκείνη βρισκόταν στην πρώτη γραμμή και εργαζόταν υπό την ευθύνη των πυροσβεστών. Φωτογραφία.
«Το 2007 κανείς δεν πίστευε ότι το εθνικό πάρκο θα μπορούσε να καεί».
Κι αν πριν από μερικές δεκαετίες κανείς δεν φανταζόταν ότι η Πάρνητα θα μπορούσε να καταστραφεί, τότε όλα άλλαξαν μέσα σε ένα καλοκαίρι. Στα τέλη Ιουνίου του 2007, μετά από ένα παρατεταμένο κύμα καύσωνα, μια πυρκαγιά που ξεκίνησε στα Δερβενοχώρια και κατέληξε στον Εθνικό Δρυμό έκαψε δεκάδες χιλιάδες στρέμματα προκαλώντας τεράστια περιβαλλοντική καταστροφή.
«Γνωρίζω εθελοντές που από τότε δεν μπόρεσαν να ανέβουν ξανά στο βουνό γιατί επηρεάστηκαν ψυχολογικά από τις εικόνες της καταστροφής», λέει ο Μαυρογεώργος. «Τώρα, όμως, υπάρχει κατανόηση αυτού του φαινομένου. Υπάρχει φόβος ότι Αυτό θα μπορούσε να συμβεί ξανά. Όπως επιβεβαιωμένες επιστημονικές προβλέψεις, οι καιρικές συνθήκες – ζέστη και ξηρό, ακολουθούμενες από περιόδους θυελλωδών καιρικών συνθηκών – ευνοούν την εξάπλωση της φωτιάς. Το θέμα είναι να μην φτάσετε σε σημείο όπου η πυροσβεστική πρέπει να οδηγεί για να σβήσει τη φωτιά , το θέμα είναι να μην ξεκινήσει».
«Το βασικό είναι να μην φτάσει το θέμα στο σημείο που οδήγησε το πυροσβεστικό όχημα για να σβήσει τη φωτιά, το κυριότερο είναι να μην ξεκινήσει». Φωτογραφία.
Η ενημέρωση των πολιτών με σκοπό την πρόληψη είναι ό,τι χρειάζεται για να αποτραπεί ο κίνδυνος πυρκαγιάς, τονίζουν οι εθελοντές του ΕΔΑΣΑ. Είναι όμως εξίσου σημαντικό να ληφθούν τα σωστά μέτρα από την πολιτεία. Τι έχει αλλάξει από πέρυσι; Τους ρωτάμε.
«Έγιναν πολλά ξέφωτα από βλάστηση καθώς και απομάκρυνση δέντρων, κυρίως κοντά σε δρόμους, αλλά και προς το δάσος. Κάποιοι δασικοί δρόμοι έχουν ανοίξει, ενώ άλλοι που υπήρχαν πριν έχουν διαπλατυνθεί ελαφρά για να διευκολυνθεί η λειτουργία των πυροσβεστικών οχημάτων. πρόσβαση σε αυτά», λέει η κ. Καρκαλή, η οποία εξακολουθεί να πιστεύει ότι όσα μέτρα και να ληφθούν, δεν θα είναι ποτέ αρκετά αν υπάρξει ανθρώπινη αμέλεια. «Το θέμα δεν είναι να φτάσεις στο σημείο που πρέπει να οδηγήσει το πυροσβεστικό όχημα για να σβήσει τη φωτιά, αλλά να την αποτρέψεις από το να ξεκινήσει».
More Stories
Δ. Σαριγιάννης: «Περιμένουμε αφρικανική σκόνη στα μέσα Μαΐου»
Σκόνη από τη Σαχάρα: πρώτα αποτελέσματα ανάλυσης χημικών συστατικών
Βροχή μετεωριτών Λυρίδων, κάντε μια ευχή σε πεφταστέρι