26.04.2024

Αθηναϊκά Νέα

Νέα από την Ελλάδα

Απεμπλουτισμένο ουράνιο: είναι «πυρηνικό συστατικό»

Στο Ηνωμένο Βασίλειο, ανέφεραν για την προμήθεια στην Ουκρανία, μαζί με τα άρματα μάχης Challenger-2, οβίδων διάτρησης θωράκισης που περιείχαν απεμπλουτισμένο ουράνιο. Η Μόσχα κατηγορεί τη Βρετανία για διάδοση «όπλων με πυρηνικό συστατικό», στο Λονδίνο είπαν ότι πρόκειται για παραπληροφόρηση.

Τι είναι αυτό – κοχύλια με απεμπλουτισμένο ουράνιο; Έχουν σχέση με πυρηνικά όπλα;

Το ισότοπο U-235 εξάγεται από φυσικό μετάλλευμα ουρανίου, χρησιμοποιείται τόσο ως καύσιμο για αντιδραστήρες όσο και σε πυρηνικά όπλα. Αυτή η διαδικασία ονομάζεται εμπλουτισμός. Η περιεκτικότητα του «χρήσιμου» ισοτόπου στο μετάλλευμα είναι περίπου 10%. Το υπόλοιπο 90% περιέχει αμελητέο ισότοπο U-235 και αποτελείται κυρίως από ασθενώς ραδιενεργό U-238. Αυτό είναι το απεμπλουτισμένο ουράνιο – τα λεγόμενα απόβλητα από τη διαδικασία εμπλουτισμού.

Έχει πολύ υψηλή πυκνότητα, δηλαδή, τα προϊόντα που κατασκευάζονται από αυτό είναι πολύ βαρύτερα από, για παράδειγμα, χάλυβα του ίδιου μεγέθους. Αυτό σημαίνει ότι η ενέργεια για τη διάρρηξη της θωράκισης ενός τέτοιου βλήματος είναι πολύ υψηλή.

Το απεμπλουτισμένο ουράνιο δεν εκρήγνυται, αλλά είναι πυροφορικό *: μικρά θραύσματα που έχουν τρυπήσει την πανοπλία αναφλέγονται εύκολα, έτσι ώστε το βλήμα από αυτό το υλικό αποδεικνύεται ότι είναι εμπρηστικό που διαπερνά την πανοπλία. Και δεδομένου ότι αυτό το υλικό είναι στην πραγματικότητα απόβλητο από τον εμπλουτισμό ουρανίου, είναι σχετικά φθηνό και διαθέσιμο σε μεγάλες ποσότητες σε χώρες με ανεπτυγμένη πυρηνική βιομηχανία. Όλες αυτές οι ιδιότητες προσέλκυσαν τον αμερικανικό στρατό στις αρχές της δεκαετίας του 1970, όταν ήταν απαραίτητο να αναζητηθούν τρόποι αντιμετώπισης μιας νέας γενιάς σοβιετικών τεθωρακισμένων αρμάτων.

Ταυτόχρονα, οι Ηνωμένες Πολιτείες ουσιαστικά εγκατέλειψαν τη χρήση άλλων μετάλλων για πυρήνες διάτρησης θωράκισης και το απεμπλουτισμένο ουράνιο χρησιμοποιείται όχι μόνο σε κελύφη δεξαμενών, αλλά και σε όπλα ταχείας βολής μικρότερου διαμετρήματος – 25-30 mm, τα οποία είναι χρησιμοποιείται σε οχήματα μάχης πεζικού και επιθετικά αεροσκάφη. Στη δεκαετία του 80-90, τέτοια πυρομαχικά τέθηκαν σε υπηρεσία με άλλα κράτη, συμπεριλαμβανομένων. ΗΒ και ΕΣΣΔ.

Οι ΗΠΑ χρησιμοποίησαν για πρώτη φορά πυρομαχικά κατά τη διάρκεια της καταιγίδας της ερήμου το 1991. Σύμφωνα με στοιχεία του Πενταγώνου, αμερικανικά και βρετανικά τανκς εκτόξευσαν αρκετές χιλιάδες από αυτές τις οβίδες και εκατοντάδες χιλιάδες αεροσκάφη. Τότε το Πεντάγωνο παραδέχτηκε ότι παρόμοια βλήματα χρησιμοποιήθηκαν στην πρώην Γιουγκοσλαβία, στη Συρία και το Ιράκ. Επίσημα μη επιβεβαιωμένα στοιχεία δείχνουν τη χρήση του DU στη Σομαλία τη δεκαετία του 1990 και στο Αφγανιστάν μετά το 2001.

Πόσο νόμιμες είναι οι παραδόσεις βρετανικών οβίδων στην Ουκρανία; Το απεμπλουτισμένο ουράνιο δεν υπόκειται σε κανόνες περί μη διάδοσης των πυρηνικών όπλων. Έτσι, από την άποψη του διεθνούς δικαίου, τα κοχύλια με εξαντλημένες ζημιές δεν διαφέρουν από καμία άλλη. Δεν υπάρχουν συμφωνίες που να ρυθμίζουν την προμήθεια συγκεκριμένων κελυφών με DU.

Για το λόγο αυτό, σύμφωνα με δυτικούς ειδικούς, οι διαμαρτυρίες της Μόσχας είναι αβάσιμες. Αν, εξάλλου, λάβουμε υπόψη ότι και οβίδες με απεμπλουτισμένο ουράνιο βρίσκονται στο φορτίο πυρομαχικών των ρωσικών αρμάτων μάχης για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Ο John Erath, ανώτερος διευθυντής πολιτικής στο Κέντρο Ελέγχου Όπλων και Μη Διάδοσης Όπλων, εξήγησε σε συζήτηση με το euronews:

“Δεν θεωρούνται πυρηνικά όπλα. Δεν έχουν πυρηνικό συστατικό. Και επομένως δεν υπόκεινται σε συνθήκες μη διάδοσης των πυρηνικών όπλων. Υπόκεινται στους ίδιους περιορισμούς όπως κάθε συμβατικό πυρομαχικό. <...> Έτσι η δήλωση της Ρωσίας για η μεταφορά πυρηνικής ικανότητας είναι εντελώς λάθος».

Αν και δυτικοί ειδικοί πιστεύουν ότι το Κρεμλίνο μπορεί ακόμα να χρησιμοποιήσει αυτές τις προμήθειες ως «δικαιολογία» για την απειλή χρήσης των δικών του πυρηνικών όπλων. Ο/Η John Erat λέει:

“Η Ρωσία λέει ότι η χρήση κάτι που μπορεί να συνδεθεί με ένα πυρηνικό όπλο εάν το επιθυμείτε αυξάνει την πιθανότητα εμείς, η Ρωσία, να χρησιμοποιήσουμε πυρηνικά όπλα. Σχεδόν από την αρχή του πολέμου, έχουμε δει απειλές ότι η δυτική υποστήριξη προς την Ουκρανία θα μπορούσε να οδηγήσει σε χρήση πυρηνικών όπλων, και η Δύση είναι αυτή που σπρώχνει τον κόσμο σε αυτό το τρομερό μονοπάτι. [с российской стороны]αλλά η ρωσική κυβέρνηση έχει επανειλημμένα χρησιμοποιήσει αυτή την τακτική».

Το DU είναι πολύ λιγότερο ραδιενεργό (περίπου 40%) από το μετάλλευμα ουρανίου, για να μην αναφέρουμε το καθαρισμένο U-235. Επιπλέον, στα κελύφη της δεξαμενής, ο ίδιος ο πυρήνας κλείνει με μια παλέτα και ένα φέρινγκ. Μέχρι να εκτοξευθούν, σύμφωνα με τον στρατό, τέτοια βλήματα είναι ασφαλή, υπόκεινται σε βασικούς κανόνες ασφαλείας: η ασθενής ακτινοβολία δεν μπορεί να διαπεράσει το δέρμα και τα ρούχα.

Αλλά αν σπάσει την πανοπλία, σχηματίζεται ένα σύννεφο από μικροσκοπικά θραύσματα, σχεδόν σκόνη. Είναι αυτή, που αποτελείται ήδη από οξείδια ουρανίου, που είναι επικίνδυνη: τόσο για το πλήρωμα του πληγέντος οχήματος, καθώς μπορεί να εισέλθει στους πνεύμονες και στο γαστρεντερικό σωλήνα, όσο και για τους πολίτες, επειδή μπορεί να μπει στο έδαφος και το νερό.

Το γεγονός ότι οβίδες με DU χρησιμοποιήθηκαν στα Βαλκάνια στα μέσα της δεκαετίας του ’90 έγινε γνωστό μόλις το 2001. Το Βέλγιο, η Γερμανία, η Ιταλία και η Γαλλία στράφηκαν στην Ουάσιγκτον για διευκρινίσεις. Αλλά οι στρατιωτικοί επέμειναν μόνοι τους: οι οβίδες είναι ασφαλείς. Στις Ηνωμένες Πολιτείες την ίδια περίοδο, το 2001, διεξήγαγαν μια μελέτη σε βετεράνους μάχης και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το σώμα των πληγέντων στρατιωτών δεν είχε και δεν είχε ποτέ απεμπλουτισμένο ουράνιο σε ποσότητα επικίνδυνη για την υγεία.

Ωστόσο, ορισμένοι οργανισμοί ζητούν απαγόρευση ή περιορισμό της χρήσης βλημάτων DU από τις αρχές της δεκαετίας του 2000. Σύμφωνα με ακτιβιστές, εάν μερικές φορές γίνονται συζητήσεις για την υγεία των στρατιωτών, τότε οι πιθανές μακροπρόθεσμες συνέπειες για τους αμάχους που επιστρέφουν στη γη όπου έγιναν μάχες με τη χρήση DU, για παράδειγμα, στο Ιράκ, όπου τέτοια οβίδες χρησιμοποιήθηκαν στο τεράστιες ποσότητες για δύο χρόνια, είναι εντελώς παρασκηνιακά.πόλεμοι – το 1991 και από το 2003.

Άλλοι ειδικοί πιστεύουν ότι ο κίνδυνος απεμπλουτισμένου ουρανίου είναι υπερβολικός, τουλάχιστον για την Ουκρανία. Ο/Η John Erat λέει:

“Τα πεδία μάχης θα υποστούν περιβαλλοντική καταστροφή ούτως ή άλλως. Τα περιβαλλοντικά προβλήματα που προκαλούνται από τον πόλεμο είναι τόσο σοβαρά που οι άνθρωποι θα πρέπει να ανησυχούν γι’ αυτό και όχι για τον περιορισμένο αριθμό βλημάτων DU.”

* Πυροφορικότητα – η ικανότητα ενός στερεού υλικού σε λεπτά διαιρεμένη κατάσταση να αυτοαναφλέγεται στον αέρα απουσία θέρμανσης.



Source link