Θλίψη από την απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου: πώς να βοηθήσετε αποτελεσματικά

Ένας κλινικός ψυχολόγος εξηγεί πώς μπορούμε πραγματικά να βοηθήσουμε όσους βιώνουν μια τρομερή απώλεια χωρίς να είμαστε επιβαρυντικοί (χωρίς παρεμβατικότητα) ή να λέμε κοινοτοπίες.

Η πλήρης εμπειρία της θλίψης είναι ο μόνος τρόπος για να περάσει και να έχει νόημα η απώλεια. Όταν κάποιος στην οικογένειά σας θρηνεί μια τρομερή απώλεια, είναι φυσικό να θέλουμε να είμαστε παρόντες και να μπορούμε να προσφέρουμε ουσιαστική βοήθεια.

Το να βλέπεις κάποιον να υποφέρει χωρίς να μπορείς να κάνεις κάτι για αυτό είναι συχνά μια εξαιρετικά επώδυνη κατάσταση που φαίνεται αδύνατο να χειριστείς. Θέλουμε να αναλάβουμε ένα κομμάτι πόνου, να κάνουμε τα πάντα για να νιώσει ο αγαπημένος μας λίγο καλύτερα, αλλά συχνά είτε δεν προφέρουμε τις λέξεις που χρειαζόμαστε εκείνη τη στιγμή, δεν ξέρουμε τι να πούμεή μιλάμε για “αγγέλους που είναι τώρα στον παράδεισο” και ούτω καθεξής …

«Ο στόχος σας δεν είναι να κάνετε το άτομο που πενθεί να νιώσει καλύτερα, αλλά να το κάνετε να αισθάνεται λιγότερο απομονωμένο στις εμπειρίες του. Να είσαι κοντά του. Το άτομο μπορεί να αισθάνεται σαν να βρίσκεται σε βάρκα που βυθίζεται. Μπείτε στο καράβι και «βυθιστείτε μαζί του» για να έχει παρέα», λέει η ψυχολόγος.

Αλλά πόσα πραγματικά μπορούμε να προσφέρουμε σε έναν άνθρωπο που έχασε το παιδί του, την οικογένειά του, όλα όσα είχε στη ζωή του, χωρίς να ενοχλεί, χωρίς να θρηνεί, χωρίς να αποσπά την προσοχή από την ιερή στιγμή της θλίψης, αλλά ταυτόχρονα να παρέχει αποτελεσματική υποστήριξη;

Σύμφωνα με την κλινική ψυχολόγο D. Tasha Seiter, τον πόνο της απώλειας και το βάρος της θλίψηςείτε το βιώνουμε εμείς οι ίδιοι είτε κάποιο κοντινό μας πρόσωπο, είναι ένα από αυτά που δεν μπορούμε να ελέγξουμε.

«Η σκληρή αλήθεια είναι ότι όλοι θα ζήσουμε τραγωδίες. Με την απώλεια, βιώνουμε τη θλίψη. σολΤο μετάλλευμα είναι μια φυσική αντίδραση που συνήθως έρχεται με την αίσθηση ότι έχουμε χάσει την ασφάλεια και την εμπιστοσύνη μας – στη ζωή, σε ανθρώπους, σε καταστάσεις που πιστεύαμε ότι είχαμε τον έλεγχο. Έτσι, όταν μιλάς σε κάποιον που πενθεί, μην προσπαθείς να πνίξεις τον πόνο του. Δεν θα λειτουργήσει και θα τους κάνει να νιώσουν ακόμα πιο μόνοι. Το πένθος τους πρέπει απλώς να το ζήσουν όσο χρειάζεται, όσο οδυνηρό κι αν είναι για αυτούς και για εσάς.

Πολλοί ειδικοί συμφωνούν ότι η προσπάθεια να διώξετε τη θλίψη είναι στην πραγματικότητα αυτό που προκαλεί κατάθλιψη και η πλήρης εμπειρία της θλίψης είναι ο μόνος τρόπος για να ξεπεράσετε και να κατανοήσετε την έννοια της απώλειας».

Ο ειδικός εξηγεί ότι η πραγματική πρόκληση για όσους προσπαθούν να βοηθήσουν πραγματικά τους πενθούντες είναι απλώς να είναι εκεί, να είναι παρόντες και να είναι ευέλικτοι.

Τι λέμε όμως σε τέτοιες καταστάσεις; Μιλάμε ή σιωπούμε καθόλου; Σύμφωνα με τον ειδικό, λίγα και απλά λόγια βοηθούν, που βοηθούν τους πενθούντες να κλάψουν, να μιλήσουν, ακόμη και να φουντώσουν. «Ένας που πενθεί πρέπει να νιώθει ότι είσαι δίπλα του. Ο πόνος θα είναι ακόμα εκεί, αλλά η ζέστη από την ανθρώπινη επαφή θα τον κάνει λίγο πιο υποφερτό.. Εσείς πρέπει να εγκαταλείψει αυτή την παλιά ψευδαίσθηση ότι μπορείτε να προσφέρετε μια λύση ή να κάνετε κάτι ασυνήθιστο. Η πραγματικότητα είναι ότι δεν μπορείτε να κάνετε τίποτα για να εξαφανίσετε τον πόνο και τη θλίψη. Όταν η καρδιά κάποιου είναι ραγισμένη, ας είναι κάποιος για λίγο εκεί, ικανός να μοιραστεί αυτόν τον αφόρητο πόνο. Αυτό είναι το πιο δύσκολο πράγμα που μπορείς να κάνεις και αυτό είναι το μόνο που έχεις να κάνεις», καταλήγει ο ειδικός.

Source link