Generation Z, ή ποιοι είναι οι Zillennials, και γιατί όλες οι εταιρείες τους «κυνηγούν».

Μεγάλωσαν με ένα smartphone στα χέρια, μπήκαν στην αγορά εργασίας και έχουν δικά τους χρήματα, γιατί συχνά τα ξοδεύουν μόνο για τον εαυτό τους, γιατί συνεχίζουν να ζουν με τους γονείς τους. Ένας ιδανικός συνδυασμός μιας κατηγορίας δυνητικών καταναλωτών που στοχοποιούνται από τη διαφήμιση και την «προσοχή» των λιανοπωλητών.

Πρόκειται για τη λεγόμενη «μικρογενιά», τους λεγόμενους «zillennials» (ή με άλλα λόγια «zennials»), την ηλικιακή ομάδα που γεννήθηκε μεταξύ 1990 και 2000. Όπως μπορείτε να δείτε, το όνομα προέρχεται από έναν συνδυασμό των millennials και της γενιάς Z. Ο μεγαλύτερος θα είναι 33 φέτος, ο νεότερος θα είναι 23. Με λίγα λόγια, αυτοί είναι που γεννήθηκαν τη δεκαετία του ’90. Υπάρχουν περίπου 30 εκατομμύρια στις ΗΠΑ.

Ποιοι είναι οι Zillennials και γιατί όλες οι εταιρείες τους «κυνηγούν».

Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της οικονομικής ιστοσελίδας PYMNTS, αυτό που ξεχωρίζει τους Zillennials από τους μεγαλύτερους και τους νεότερους συνομηλίκους τους είναι αγοραστική δύναμη. Αγαπούν την τεχνολογία, αλλά εξακολουθούν να ζουν με τους γονείς τους. Σύμφωνα με την ίδια έρευνα, σχεδόν το ένα τρίτο των Αμερικανών Zillennials – περίπου 11 εκατομμύρια άνθρωποι – εξακολουθούν να ζουν με την οικογένειά τους. Ο πραγματικός αριθμός θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερος: Τα τελευταία στοιχεία από την Υπηρεσία Απογραφής των ΗΠΑ δείχνουν ότι το 48% των Αμερικανών ηλικίας 18 έως 29 ετών εξακολουθούν να ζουν με τους γονείς τους. Αυτό σημαίνει ότι ένα μεγάλο ποσοστό των νέων καταναλωτών δεν πληρώνει ενοίκιο ή δεν έχει πίστωση. Οι περισσότεροι από αυτούς έχουν εισέλθει στην αγορά εργασίας (54% εργάζονται με πλήρη απασχόληση) και γνωρίζουν καλά το Διαδίκτυο. Σύμφωνα με έρευνα σε περίπου 4.000 Αμερικανούς καταναλωτές, το 85% των millennials χρησιμοποιεί πλατφόρμες μέσων κοινωνικής δικτύωσης και ροή βίντεο, ενώ το 81% χρησιμοποιεί πλατφόρμες μουσικής και βιντεοπαιχνίδια.

Οι Millennials διαφέρουν τόσο από τους Millennials όσο και από τους Zoomers. Χρησιμοποιούν κονσόλες παιχνιδιών 6% περισσότερο από τους millennials, ενώ έχουν 25% περισσότερες πιθανότητες να διαβάσουν ειδήσεις στο διαδίκτυο, 10% περισσότερες πιθανότητες να παίξουν σε κονσόλες, 14% περισσότερες πιθανότητες να παίξουν διαδικτυακά καζίνο και (κυρίως P/9%) να ψωνίσουν σε σύγκριση με Γενιά Ζ.

«Κυνηγώντας» τους Zillennials

Όλοι θέλουν να «έχουν» πελάτες τους Zillennials. Αν λάβετε υπόψη όλα τα παραπάνω (μεγάλωσαν με ένα smartphone στα χέρια τους, έχουν τα δικά τους χρήματα και τη δυνατότητα να ξοδεύουν “για τον εαυτό τους”), τότε οι zillennial καταναλωτές είναι … “χρυσωρυχείο” για όλους εταιρείες διαφήμισης και λιανικής πώλησης, καθώς και το ηλεκτρονικό εμπόριο. Και προφανώς αυτή η γενιά έχει αδυναμία στα είδη πολυτελείας. Οι νέοι καταναλωτές που ζουν με γονείς ευθύνονται για την έκρηξη στις πωλήσεις πολυτελών προϊόντων τα τελευταία χρόνια, σύμφωνα με τη Morgan Stanley. Ο λόγος έγκειται στο γεγονός ότι δεν ξοδεύουν τόσα χρήματα σε λογαριασμούς και καθημερινά έξοδα (π.χ. σε σούπερ μάρκετ) σε αντίθεση με τους γονείς τους που διατηρούν σπίτι.

Οι αναλυτές πιστεύουν ότι αυτή η τάση είναι εξαιρετικά θετική για το λιανικό εμπόριο. Το αναμενόταν Το εμπόριο ειδών πολυτελείας στις ΗΠΑ θα αυξηθεί κατά 21% το 2023, οδηγούμενο σε μεγάλο βαθμό από τους νεότερους καταναλωτές που αρχίζουν να αγοράζουν είδη πολυτελείας τρία έως πέντε χρόνια νωρίτερα από τις προηγούμενες γενιές, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη της Bain & Company. Μάλιστα, αναμένεται ότι έως το 2025 millennials και zoomers θα αποτελούν το 70% των αγοραστών πολυτελείας παγκοσμίωςσε σύγκριση με το 44% αυτής της αγοράς το 2019, σύμφωνα με την Quartz.

Οι λιανοπωλητές σαφώς δεν μένουν έξω. Ο Διευθύνων Σύμβουλος της Nike δήλωσε αυτόν τον μήνα ότι η εταιρεία επικεντρώνεται στην προσέλκυση νέων καταναλωτών που «θέλουν τα πιο καινοτόμα προϊόντα και μάρκες γνωστά σε όλο τον κόσμο».

Η JD Sports, η οποία κατέχει γνωστά πολυκαταστήματα αθλητικών ειδών στις ΗΠΑ, δήλωσε ότι οι πωλήσεις κατά τις διακοπές των Χριστουγέννων αυξήθηκαν κατά 20% χάρη στους νεαρούς αγοραστές. Συγκεκριμένα, τις γιορτές, η αλυσίδα Finish Line πούλησε 2 εκατομμύρια ζευγάρια Nike Air Force 1, τα οποία κόστισαν 110 δολάρια (102 ευρώ) στις ΗΠΑ. «Πιστεύω ότι η αγοραστική δύναμη των καταναλωτών μας είναι πολύ μεγαλύτερη από πριν. Δεν έχουν λογαριασμούς, ενοίκια, δάνεια», δήλωσε στο Reuters ο διευθύνων σύμβουλος της JD Sports.

Πώς είναι στην Ελλάδα;

Στην Ελλάδα, οι «νέοι» 30 και 40 ετών που ζουν κάτω από την ίδια στέγη με τους γονείς τους δεν είναι σπάνιο φαινόμενο. Οι κοινωνιολόγοι πιστεύουν ότι η ελληνική νεολαία έχει συνηθίσει να ζει με τα πάντα έτοιμα και φοβάται τις δυσκολίες, κάτι που διευκόλυνε πολύ η μακρά κρίση. Για παράδειγμα, στη Θεσσαλονίκη και την Αθήνα, η ενοικίαση ενός διαμερίσματος και η πληρωμή για κοινόχρηστα είναι συχνά συγκρίσιμες με έναν ολόκληρο μισθό. Πρέπει λοιπόν να επιστρέψω στους γονείς μου…

Σύμφωνα με τη Eurostat, τα δύο τρίτα των Ελλήνων ηλικίας 18 έως 34 ετών ζουν με τους γονείς τους, γεγονός που τοποθετεί την Ελλάδα στην έκτη θέση μεταξύ 35 ευρωπαϊκών χωρών.

Στη Γερμανία, οι νέοι συνήθως εγκαταλείπουν τα σπίτια των γονιών τους σε μέση ηλικία 23,7 ετών – πολύ νωρίς σε σύγκριση με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Στη Σλοβακία, τη Μάλτα και την Ιταλία τα ποσοστά είναι πολύ κοντά (32 έτη). Στην Ισπανία και την Ελλάδα -σύμφωνα με στοιχεία που παρέχει το ANA-MPA- οι νέοι μένουν στο σπίτι της οικογένειάς τους από 30 ετών και άνω, σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία. ΕΕ.

Ο Ιωάννης Ζαϊμάκης, Καθηγητής και Προϊστάμενος του Τμήματος Κοινωνιολογίας της Σχολής Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Κρήτης, σημειώνει ότι αυτό «Ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα που πηγάζει από τέσσερις αλληλένδετους παράγοντες.

Πρώτον, υπάρχουν οι οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι νέοι, των οποίων η επιβίωση εξαρτάται πλέον σε μεγάλο βαθμό από τους γονείς τους. Δηλαδή, οι νέοι με μικρό ή καθόλου εισόδημα εξακολουθούν να εξαρτώνται οικονομικά από το οικογενειακό τους περιβάλλον.

Ο δεύτερος παράγοντας είναι η αδυναμία τους να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της αγοράς εργασίας που σχετίζεται με πολλούς παράγοντες, όπως οι πολιτικές λιτότητας, με τις ευρύτερες οικονομικές συνθήκες που υπάρχουν σήμερα, ακόμη και με ένα είδος εργασίας που μπορεί να μην ανταποκρίνεται στις πραγματικές ανάγκες των νέων. .

Ο τρίτος παράγοντας είναι ότι πολλοί από τους νέους που εργάζονται είναι μερικής απασχόλησης (ευέλικτοι) με χαμηλούς μισθούς και ως εκ τούτου ζουν σε διαρκή φτώχεια. Για αυτούς το οικογενειακό περιβάλλον είναι καταφύγιο.

Τέλος, ο τέταρτος παράγοντας είναι ο κοινωνικός. Είναι στενά συνδεδεμένο με το κλίμα, το πολιτιστικό πλαίσιο της εποχής, όταν οι νέοι, απογοητευμένοι από τις προσδοκίες τους, βιώνουν ένα αίσθημα γενικής ανασφάλειας, που οδηγεί σε αμυντική αντίδραση (να επιστρέψουν πίσω «κάτω από το φτερό της μητέρας»).

Όσοι δεν είναι έτοιμοι να ρισκάρουν και αισθάνονται ότι δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στα προβλήματα που έχουν συσσωρευτεί αποφασίζουν ότι «το οικογενειακό περιβάλλον θα του προσφέρει (στο παιδί) ένα προσωρινό καταφύγιο. Αυτό είναι ανησυχητικός παράγοντας, αφού οι άλλοι δικαιώνονται περισσότερο. , και θα πρέπει να ανησυχούμε για αυτό.”

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ Όπως φαίνεται, έτσι, μέχρι τη σύνταξη (ανήλικα παιδιά), οι Έλληνες γονείς θα κουβαλούν στους αδύνατους ώμους τους «βαρείς ταύρους» που δεν διστάζουν να ξοδέψουν ό,τι κερδίζουν «για τον εαυτό τους, την αγαπημένη τους». Και οι διαφημιστικές εταιρείες και οι κατασκευαστές θα φασαρώσουν και θα ξεγλιστρήσουν «ιδέες» κάτω από τη μύτη τους όπου μπορούν να μειώσουν τον επόμενο μισθό τους: για άλλο ένα ακριβό «μικρό» το ενδιαφέρον για το οποίο θα εξαφανιστεί, αν όχι την επόμενη μέρα, σίγουρα σε μια εβδομάδα. ναι και ταΐζουν κάθε λογής «νεοφυή» σκουπίδια μην αποτύχεις.

Source link