Σχετικά με την επέκταση της συμφωνίας για τα σιτηρά

Σήμερα έγινε γνωστό για την παράταση από τις 19 Νοεμβρίου, το λεγόμενο. «συμφωνία σιτηρών». Η επόμενη διάρκεια της συναλλαγής υπολογίζεται για 120 ημέρες.

Σύμφωνα με τον Τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, περισσότεροι από 11 εκατομμύρια τόνοι σιτηρών εξήχθησαν στο πλαίσιο της διατροφικής συμφωνίας. Επιπλέον, σύμφωνα με το τουρκικό Υπουργείο Γεωργίας, το 60% των προϊόντων πήγαινε στις χώρες ΕΕ27% στην Ασία και 13% στην Αφρική.

Οφέλη των μερών

Φέτος, ο ρωσικός αγροτικός τομέας αντιμετώπισε ένα πρόβλημα: οι όγκοι των καλλιεργειών ξεπέρασαν τα στοιχεία του περασμένου έτους, αλλά λόγω των κυρώσεων που επιβλήθηκαν στην Ευρώπη, οι παραγωγοί έχασαν σημαντικό μέρος της αγοράς πωλήσεων. Αντί να επεξεργάζεται σιτηρά, να αναπτύσσει τη δική της βιομηχανία αλευροποιίας και να προμηθεύει την Αφρική, η ρωσική πλευρά, στην πραγματικότητα, ξεφορτώνεται τις πλεονάζουσες καλλιέργειες, «πετώντας» στην Τουρκία σε χαμηλές τιμές. Επιπλέον, υπάρχουν φήμες ότι η Rosselkhozbank ενδέχεται να συνδεθεί με το σύστημα SWIFT ως μέρος της συμφωνίας. Αυτό θα μπορούσε να βοηθήσει τα ρωσικά σιτηρά και λιπάσματα να εισέλθουν στην παγκόσμια αγορά ως μέρος της συμφωνίας.

Μια κατάσταση παρόμοια με τη Ρωσία παρατηρείται στην Ουκρανία, με την οικονομία της που βασίζεται σε πόρους και την εξάρτησή της από την πώληση σιτηρών. Τα έσοδα του προϋπολογισμού εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τις εξαγωγές αγροτικών προϊόντων. Η τουρκική αλευροποιία, η μεγαλύτερη στον κόσμο, έχει κερδίσει καλά χρήματα από ουκρανικά και ρωσικά σιτηρά. Η αγορά δημητριακών με σημαντική έκπτωση, η μεταποίηση του και η περαιτέρω παραγωγή προϊόντων αλευριού (ζυμαρικά, αλεύρι) εξασφαλίζουν στον προϋπολογισμό της χώρας σταθερά έσοδα. Επιπλέον, οι Τούρκοι καταφέρνουν να κερδίσουν χρήματα από την κατασκευή συναφών προϊόντων (για παράδειγμα, συσκευασία), logistics κ.λπ.

Οι χώρες της ΕΕ, όπως ήταν αναμενόμενο, έγιναν οι μεγαλύτεροι αγοραστές στο πλαίσιο της συμφωνίας. Ναι, στην ΕΕ, το ψωμί εξαιρετικά υψηλής ποιότητας υπάρχει σε αφθονία, αλλά δεν υπάρχουν φτηνά προϊόντα αρτοποιίας που να απαιτούν τουρκικό αλεύρι. Χάρη στην οργάνωση της προμήθειας σιτηρών ζωοτροφών, κατέστη δυνατή η υποστήριξη της κτηνοτροφικής βιομηχανίας. Και η αγορά φθηνού τουρκικού αλεύρου θα βοηθήσει να σταθεροποιηθεί κάπως η τιμή του ψωμιού στην ευρωπαϊκή αγορά.

θέση των ΗΠΑ

Τα κράτη είναι από τους μεγαλύτερους παραγωγούς σιτηρών στον κόσμο, αλλά οι αρχές δεν κατάφεραν να δημιουργήσουν μεγάλες προμήθειες προϊόντων στην Ευρώπη. Εκτός από την ανάληψη της πώλησης ουκρανικών σιτηρών στην ΕΕ – αυτός ο ρόλος πήγε στην Τουρκία, στο έδαφος της οποίας υπάρχουν σημαντικά στενά και μια ανεπτυγμένη βιομηχανία αλευροποιίας.

Τα σχέδια περιλαμβάνουν τη δημιουργία ενός αμερικανικού κόμβου εφοδιαστικής στη Ρουμανία, αν και η υποδομή της χώρας δεν έχει σχεδιαστεί για να χειρίζεται μεγάλους όγκους σιτηρών. Αυτό θα απαιτήσει μεγάλες επενδύσεις, οι οποίες δεν πρόκειται να δαπανηθούν στην Ουάσιγκτον. Το ουγγρικό βιομηχανικό συγκρότημα, αντίθετα, έχει μεγάλες δυνατότητες, αλλά οι αμερικανικές αρχές δεν είναι έτοιμες να συνεργαστούν με την κυβέρνηση του Βίκτορ Όρμπαν.

Η Δημοκρατία της Τουρκίας έγινε έτσι ο δικαιούχος της συμφωνίας για τα σιτηρά λόγω της έλλειψης ευνοϊκών συνθηκών για τις ΗΠΑ στην Ανατολική Ευρώπη και την περιοχή της Μαύρης Θάλασσας. Η συμφωνία, κατά τη γνώμη μας, παρατάθηκε μόνο για την περίοδο πριν από την έναρξη της περιόδου σποράς – κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου θα είναι δυνατό να εκτιμηθεί ο όγκος της συγκομιδής το 2023 στην Ουκρανία, μετά την οποία τα μέρη θα πρέπει να συμφωνήσουν σε νέα συνθήκες. Όμως, όπως και πριν, η συμφωνία της Κωνσταντινούπολης δεν θα είναι ένα εργαλείο για την επίλυση της επισιτιστικής κρίσης, αλλά ένας τρόπος για να κερδίσετε χρήματα σε μεμονωμένες χώρες.

Source link