Παγίδα κυνισμού

“Ένας φίλος με ρώτησε αν γινόμασταν πολύ κυνικοί. Λέει ότι ο κυνισμός έχει μπει στο παιχνίδι μέσα μας και μας προβληματίζει εδώ και χρόνια.

Έχουμε χρεοκοπήσει στο παρελθόν γιατί η χώρα έχει προδοθεί από την ηγεσία της, ιδιωτική και δημόσια, από μια «αστική τάξη» εθισμένη στην απληστία, την τυραννία και την αδιαφορία για τους θεσμούς και την αξιοκρατία. Και η ανοχή μας που δεν δικαιολογείται με κανένα άλλοθι και δεν δίνει εκπτώσεις. Ένας παλιός πρωθυπουργός το ονόμασε «διεύρυνση του μυαλού», δηλαδή ακούς τόσα πολλά που τίποτα άλλο δεν σου κάνει εντύπωση.

Μας ξύπνησε μια χρεοκοπία που δεν ήταν μόνο οικονομική; Η αλήθεια είναι ότι ακόμα και σήμερα λίγα είναι αυτά που σοκάρουν. Ακούς συνέχεια, “Μα δεν κάνουν όλοι το ίδιο πράγμα;” ή «καλά, έτσι είναι στην Ελλάδα».

Δεν συγκλονίζουν πλέον την κοινωνία με την ανάρμοστη συμπεριφορά τους ή τις υποκλοπές τηλεφωνικών συνομιλιών*.

Ο κόσμος είναι κουρασμένος, εξαντλημένος μετά από χρόνια κρίσης και αντιμετωπίζει πλέον μεγάλο κίνδυνο περαιτέρω φτωχοποίησης λόγω του πληθωρισμού. Δεν υπάρχουν ηθικές αρχές στις οποίες να βασίζεσαι. Ο πήχης συνεχώς κατεβαίνει. Και παρασύρει τους πάντες κάτω.

Η Ακαδημία εξαιρετικών επιστημόνων και διανοουμένων -υπάρχουν πολλοί στις τάξεις της- είναι εξουθενωμένη από μικροπολιτικές και προσωπικές διαμάχες. Οι ακαδημαϊκοί μας ηγέτες συχνά δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από τρίτους πολιτικούς. Στην πραγματικότητα, είναι συνδικαλιστές και πολιτικοί μαζί, και τίποτα περισσότερο.

Ακόμα και η εκκλησία φαίνεται να έχει καταπιαστεί με τις δουλειές και να έχει ξεχάσει τον ρόλο της. Σε κρίσιμες θέσεις, δυστυχώς, υπάρχουν άνθρωποι που δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν με αυταρχικό και σοβαρό τρόπο τους θεσμούς που εκπροσωπούν. Φαίνεται να νοιάζονται περισσότερο για τις selfies παρά για το τι τους έχει εμπιστευτεί η χώρα. Η πολιτική έχει γίνει ένα τεράστιο θηριοτροφείο που ζει σε έναν κόσμο ατελείωτων κουτσομπολιών και σκανδάλων. Σπάνια ακούς ομιλίες από πολιτικούς που σου τραβούν την προσοχή. Η χώρα έχει προδοθεί από την ανοχή μας για συμπεριφορά που δεν δικαιολογείται με κανένα άλλοθι και δεν ανέχεται καμία έκπτωση.

Ήξερα ότι ο φίλος δεν ρωτούσε με γενική έννοια, αλλά απευθυνόταν σε μένα. Νόμιζα ότι είχα ξεφύγει από την παγίδα του κυνισμού γιατί εξακολουθώ να πιστεύω βαθιά ότι αυτό το μέρος θα μπορούσε να γίνει καλύτερο. Και επειδή σε ένα τοξικό και δύσκολο περιβάλλον, πίστεψα ότι δεν επέτρεψα στον περιβάλλοντα κυνισμό να καταστρέψει τα ηθικά δισκία που κουβαλά ο κάθε άνθρωπος μέσα του για να τον καθοδηγήσουν στα δύσκολα. Κάποια στιγμή, όμως, όλα φαίνονται ρουτίνα και σταματάς να απαντάς γιατί πέφτεις στην παγίδα της αρχής «πάντα έτσι ήταν» ή γιατί πιστεύεις ότι δεν υπάρχει εναλλακτική ή άλλη λύση για τη χώρα. Δεν είναι σωστό. Ο προσωπικός πήχης πρέπει να κρατηθεί ψηλά, ανεξάρτητα από το τι ήταν πριν, αλλά για το τι θα γίνει στο μέλλον».

Αλέξης Παπαχελάς. σολΟ αρχισυντάκτης της φιλοκυβερνητικής εφημερίδας Καθημερινή ξαφνιάστηκε (προφανώς ήταν σοκ για αυτόν) όταν έμαθε από το δημοσίευμα DocumentoNews ότι ήταν αντικείμενο παρακολούθησης από την εθνική υπηρεσία πληροφοριών, η οποία, με εντολή του Κυριάκου Μητσοτάκης, χάκαρε το smartphone του με το πρόγραμμα Predator. Ο άνθρωπος που για πολλά χρόνια στήριξε ολόψυχα τη Νέα Δημοκρατία, κλείνοντας συχνά το μάτι στις ελλείψεις και τις αμαρτίες των αρχών, ήταν στη λίστα με αυτούς που ακολουθήθηκαν. Αυτό είναι ένα σοκ και μια προσωπική τραγωδία.

Source link