ΗΒ: Οι Ουκρανοί πρόσφυγες γίνονται άστεγοι

“Επίσημα άστεγοι” – γιατί αυτό το καθεστώς μπορεί να γίνει πραγματικότητα για τους πρόσφυγες από την Ουκρανία που φεύγουν από τον πόλεμο στο Ηνωμένο Βασίλειο;

Οι Ουκρανοί αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα με τη στέγαση, επειδή μετά το τέλος της κρατικής στήριξης, η δωρεάν στέγαση στο πλαίσιο του προγράμματος «Σπίτι για την Ουκρανία» δεν θα είναι διαθέσιμη.

Αρχικά, το έργο του βρετανικού κράτους ήταν κάτι παραπάνω από ελκυστικό. Οι αρχές δεσμεύτηκαν να πληρώνουν κάθε μήνα 350 λίρες στις οικογένειες που προσέφυγαν στους Ουκρανούς. Το έργο σχεδιάστηκε για έξι μήνες με πιθανή παράταση έως και 12 μήνες. Επιπλέον, η κυβέρνηση σχεδιάζει να διπλασιάσει το ποσό, λαμβάνοντας υπόψη τον πληθωρισμό και την άνοδο των τιμών. Όμως… το έργο «κρέμασε» λόγω της κυβερνητικής κρίσης και της αλλαγής πρωθυπουργών.

Σύμφωνα με τα βρετανικά μέσα ενημέρωσης, πλέον πολλοί Ουκρανοί κινδύνευαν να εκδιωχθούν, και ορισμένοι είναι ήδη εγγεγραμμένοι ως άστεγοι – υπάρχουν ήδη περισσότερες από χίλιες οικογένειες, κυρίως με παιδιά. Σύμφωνα με τον Guardian, η κατάσταση θα επιδεινωθεί και ο αριθμός των αστέγων Ουκρανών θα αυξηθεί. Μεταξύ 15.000 και 21.000 Ουκρανών θα μπορούσαν να μείνουν άστεγοι το χειμώνα. Μέχρι τα μέσα του επόμενου έτους, ο αριθμός τους θα μπορούσε να ανέλθει σε 50.000, σύμφωνα με την φιλανθρωπική οργάνωση για παιδιά Barnardo’s.

Είναι πολύ προβληματικό να νοικιάσετε σπίτια μόνοι σας – οι υπερβολικές τιμές ενοικίασης και οι αυστηρές απαιτήσεις γίνονται εμπόδιο. Σύμφωνα με Βρετανούς εθελοντές, πολλοί Ουκρανοί επιστρέφουν ήδη στην πατρίδα τους, όπου οι εχθροπραξίες συνεχίζονται. Ο Λόρενς Μίτσελ, που εργάζεται με πρόσφυγες, λέει στο Strana:

“Ειδικά εκείνοι που έφτασαν ανεπιτυχώς στον χορηγό και είναι με παιδιά. Είναι λιγότερο κινητικοί και πιο εξαρτημένοι. Μια κοινή κακή επιλογή είναι ότι ο χορηγός έδιωξε, δεν υπάρχει πουθενά να ζήσει. – ένα μεγάλο πρόβλημα, και οι ντόπιοι έχουν το περιμένουν χρόνια (και συχνά εγκαθίστανται σε παράγκες για άστεγους σε κακή περιοχή, με κατοίκους χαμηλής κοινωνικής ευθύνης) Και υπάρχουν επιλογές – καταφύγια για θύματα ενδοοικογενειακής βίας και άστεγους. Αλλά και αυτά δεν είναι καλά μέρη για οικογένειες με παιδιά».

Εξηγεί ότι το Ηνωμένο Βασίλειο έχει ένα σύστημα για την προστασία των αστέγων, ειδικά των μητέρων με μικρά παιδιά. Ίσως ορισμένοι Ουκρανοί αυτής της κατηγορίας να μπορούν να χρησιμοποιήσουν κάποια υποστήριξη. Ωστόσο, τονίζει: «Η ιδέα είναι σε μισό χρόνο να συνηθίσεις και να αρχίσεις να προνοείς τον εαυτό σου».

Οι στατιστικές λένε ότι σχεδόν οι μισοί από τους Ουκρανούς που έφτασαν έχουν ήδη βρει δουλειά, αλλά οι άλλοι μισοί ακόμα προσπαθούν να βρουν δουλειά. Ο λόγος για τις αποτυχίες είναι η κακή γνώση της αγγλικής γλώσσας και η μη αναγνώριση των προσόντων τους στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Δεν υπάρχουν λιγότερες δυσκολίες κατά την ενοικίαση ενός σπιτιού. Οι Ουκρανοί παραπονιούνται ότι για να νοικιάσουν ένα διαμέρισμα, οι ιδιοκτήτες απαιτούν συχνά είτε μια αφόρητη κατάθεση για έξι μήνες ή ακόμη και ένα χρόνο (αυτό είναι τουλάχιστον 6-12 χιλιάδες λίρες), είτε έγγραφα εργασίας με τραπεζικές δηλώσεις ή έναν Βρετανό εγγυητή. Αλλά από πού προέρχονται όλα αυτά για τους νεοαφιχθέντες πρόσφυγες; Η Galina Maksimovskaya, από την Οδησσό, που ζει σε βρετανική οικογένεια, λέει:

«Οι χορηγοί μας υπαινίχθηκαν ξεκάθαρα ότι θα πρέπει να φύγουμε τον Σεπτέμβριο – κρατούν τα κεφάλια τους γιατί η ζωή γίνεται πιο ακριβή και το πιο σημαντικό, ότι οι λογαριασμοί κοινής ωφελείας θα φάνε το ένα τέταρτο του μισθού. Σύμφωνα με αυτούς, ελάχιστα λύνει τα διαφαινόμενα προβλήματα του πληθωρισμού και ότι οι υποψήφιοι πρωθυπουργοί δεν προσφέρουν τίποτα ουσιαστικό, και όταν σταματήσουν να πληρώνονται ακόμη και αυτές τις 350 λίρες και οι λογαριασμοί αυξάνονται ακόμη περισσότερο εξαιτίας μας των «ενοικιαστών», , Φυσικά, θα είναι ασύμφορο.Αλλά τι πρέπει να κάνουμε και πού να ψάξουμε για στέγαση; Οι τιμές των ενοικίων εδώ έχουν αυξηθεί και θα συνεχίσουν να αυξάνονται (κομμάτι καπίκι – 800-1000 λίρες, αυτό είναι 35-45 χιλιάδες εθνικά νομίσματα) και για ένα διαμέρισμα υπάρχουν συχνά δεκάδες άτομα Plus “cast” (ναι, στη Βρετανία, οι ιδιοκτήτες διαμερισμάτων επιλέγουν σε ποιον θα παραδώσουν τους μετρητές τους). Επιπλέον, ήρθε κάποιος με ζώα, γεγονός που δυσκολεύει πολύ την αναζήτηση. Σκεφτόμαστε επιστρέφοντας στην Ουκρανία».

Στεγαστικό πρόβλημα αντιμετώπισε και η Olga Klimashovskaya από το Κίεβο. Ωστόσο, ήταν τυχερή, λέει η γυναίκα:

“Είμαστε τρεις. Και η εύρεση στέγης για άτομα που έφτασαν πρόσφατα στη χώρα, χωρίς κανονική δουλειά, πιστωτικό ιστορικό και άλλα έγγραφα, και με ένα παιδί, είναι μια σχεδόν αδύνατη αποστολή. Ψάξαμε για πολύ καιρό, επικοινωνήσαμε πρακτορεία και εξέτασε ιστότοπους που προτάθηκαν επανειλημμένα εδώ , έψαξαν για μια αγορά στο Facebook. Δεν θεώρησαν το Λονδίνο – είναι πολύ ακριβό και δύσκολο. Σκεφτήκαμε σοβαρά να μετακομίσουμε στη βόρεια Αγγλία, όπου το ενοίκιο είναι πολύ φθηνότερο, σκεφτήκαμε θα ήταν πιο εύκολο να νοικιάσετε εκεί, αλλά αποδείχθηκε ότι αυτό δεν ισχύει. Όλα είναι περίπλοκα και εκεί “Ένα εκατομμύριο κλήσεις σε μεσιτικά γραφεία που τελείωναν με τις λέξεις: “Θα σας καλέσουμε πίσω.” Προσφέρθηκαν να πληρώστε ενοίκιο έξι μήνες πριν, κάτι που δεν βοήθησε. Ως αποτέλεσμα, ήμασταν τυχεροί που γνωρίσαμε έναν καλό άνθρωπο που είχε ένα δωρεάν διαμέρισμα προς ενοικίαση εκείνη την εποχή. Και μόλις κλείσαμε σύμβαση μίσθωσης απευθείας με τον ιδιοκτήτη ( ιδιοκτήτης), ο οποίος δεν ήταν μόνο ικανοποιημένος με τους ενοικιαστές στα επιδόματα (επιδόματα ανεργίας), δήλωσε μάλιστα ότι ήταν πιο κερδοφόρο για αυτόν που είχαμε παιδί εντάξει, ποιος δεν μπορεί να είναι άστεγος, που σημαίνει ότι το συμβούλιο (το δημαρχείο) θα πληρώσει πάντως. Ξέρω όμως ότι δεν σκέφτονται όλοι οι ιδιοκτήτες έτσι. Μετά τη σύναψη της σύμβασης, ενημερώσαμε την υπηρεσία πληρωμών για την αλλαγή διεύθυνσης και στοιχεία για το ποσό που πληρώνουμε για στέγαση. Ένα μήνα αργότερα έλαβαν αποζημίωση για το ενοίκιο. Διατίθεται σε ένα ποσό μαζί με το επίδομα.

Δεν είναι όμως όλοι τόσο τυχεροί. Πολλοί από αυτούς που ήρθαν για να μείνουν με συγγενείς σε ένα οικογενειακό πρόγραμμα έχουν πεταχτεί έξω από την πόρτα και δεν έχουν άλλη επιλογή από το να δηλώσουν τους εαυτούς τους άστεγους. Η βρετανίδα δημοσιογράφος Leila Maghribi λέει: δεν προβλέπει κάτι τέτοιο».

Εν τω μεταξύ, πρόσφυγες από την Ουκρανία συνεχίζουν να φτάνουν στο Ηνωμένο Βασίλειο κάθε εβδομάδα, 4-5 χιλιάδες. Σχεδόν το 25% των βρετανών χορηγών δήλωσε ότι θα ήθελε να δεχτεί πρόσφυγες για έως και έξι μήνες. Ωστόσο, ενώ οι περισσότεροι είπαν ότι θα ήθελαν να συνεχίσουν να φιλοξενούν για περισσότερους από έξι μήνες, πολλοί εξέφρασαν την ανησυχία τους ότι η μηνιαία κρατική επιδότηση δεν θα κάλυπτε τους εκτοξευόμενους λογαριασμούς ενέργειας και το αυξανόμενο κόστος των τροφίμων.

Μια εθνική έρευνα διαπίστωσε ότι ένας στους 10 δωρητές παραδέχτηκε ότι το αυξανόμενο κόστος ζωής είχε «τεράστιο αντίκτυπο» στην ικανότητά τους να παρέχουν υποστήριξη. Σχεδόν όλοι οι οικοδεσπότες είπαν ότι στήριξαν τους πρόσφυγες εκτός από τη ζωή – τους τάισαν και τους έντυσαν.

Φιλανθρωπικές οργανώσεις κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για τη διαθεσιμότητα μακροχρόνιας στέγασης για τους Ουκρανούς. Άλλωστε στη χώρα υπάρχουν ακόμα 10.000 πρόσφυγες από το Αφγανιστάν, οι οποίοι μένουν σε ξενοδοχεία εδώ και ένα χρόνο. Ο Χάρινγκτον, ο υπουργός Προσφύγων, ενθαρρύνει ότι οι μηνιαίες πληρωμές σε Βρετανούς χορηγούς θα πρέπει να διπλασιαστούν σε έξι μήνες σε 700 λίρες. Αλλά δεν έχει τέτοιες εξουσίες και το Υπουργείο Οικονομικών δεν το έχει ακόμα. Ο δήμαρχος του Λονδίνου Sadiq Khan δήλωσε:

“Είναι ζωτικής σημασίας η κυβέρνηση να προχωρήσει και να προσφέρει περισσότερη υποστήριξη. Οι οικογένειες της Ουκρανίας έχουν έρθει στη χώρα μας σε αναζήτηση βοήθειας και σταθερότητας, και η κυβέρνηση πρέπει να δράσει τώρα για να διασφαλίσει ότι οι οικοδεσπότες λαμβάνουν οικονομική βοήθεια και υποστήριξη ώστε να μπορούν να συνεχίσουν δραστηριότητες και να αποτρέψει την καταστροφική αύξηση των αστέγων.

Ο πρόεδρος της ένωσης τοπικής αυτοδιοίκησης στην Αγγλία, Τζέιμς Τζέιμισον, προειδοποίησε για έναν αρκετά μεγάλο κίνδυνο για τους Ουκρανούς να μείνουν χωρίς στέγη αν οι αρχές δεν λάβουν τα απαραίτητα μέτρα, γράφει ο Guardian:

«Υπάρχει σημαντικός κίνδυνος πολλές ουκρανικές οικογένειες να χρειαστεί να εγγραφούν ως άστεγες λόγω έλλειψης χορηγών ή άλλων επιλογών».

Source link