Ποιανού το μέρος πήρε η Γεωργία στην αντιπαράθεση Ρωσίας-Ουκρανίας

Ορισμένοι πιστεύουν ότι η Γεωργία είναι πολύ ήπια για τον πόλεμο στην Ουκρανία. Αυτή η στάση προσβάλλει τους Ουκρανούς και προκαλεί κριτική στον ίδιο τον πληθυσμό τους.

Η επίσημη Τιφλίδα απαντά ότι καθοδηγείται από τα συμφέροντα της χώρας, γράφει DW. Και φαίνεται ότι μεταξύ των χωρών του Νοτίου Καυκάσου, η Γεωργία συμπάσχει περισσότερο με την Ουκρανία, αλλά το Κίεβο περίμενε ότι βσχετικά μεπερισσότερη υποστήριξη. Λαμβάνοντας υπόψη τις μάλλον τεταμένες σχέσεις Γεωργίας-Ρωσίας.

Σε αντίθεση με την Αρμενία και το Αζερμπαϊτζάν, για τα οποία η Ρωσία ενεργεί ως εταίρος και σύμμαχος στο πλαίσιο της διευθέτησης της σύγκρουσης του Καραμπάχ, η Γεωργία θεωρεί τη Ρωσική Ομοσπονδία «επιθετικό κατακτητή» που έχει αφαιρέσει τη Νότια Οσετία και την Αμπχαζία. Και τα τραγικά γεγονότα της ένοπλης σύγκρουσης του 2008, την οποία η Ρωσία αποκάλεσε επίσης ειδική επιχείρηση, είναι ακόμη πολύ φρέσκα στη μνήμη μου: «μια επιχείρηση για την επιβολή της ειρήνης».

Ως εκ τούτου, η γεωργιανή κοινωνία είναι ειλικρινά αλληλέγγυα με την Ουκρανία: δέχεται πρόσφυγες, στέλνει ανθρωπιστική βοήθεια, ξεκίνησε, μαζί με άλλους, έρευνες για τις ενέργειες της Ρωσικής Ομοσπονδίας στην Ουκρανία στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης. Αλλά αυτή η κοινωνία, και η κυβέρνηση είναι πιο προσεκτική στις δηλώσεις και τις ενέργειές της, σαφώς δεν αντιτίθεται στη Ρωσία. Πάρτε κυρώσεις.

Ο Irakli Garibashvili, πρωθυπουργός της Γεωργίας, αντιτίθεται στην ένταξη στις αντιρωσικές κυρώσεις, εξηγώντας το από την απροθυμία του να θέσει τη χώρα του «σε κίνδυνο». Και μετά, η Ρωσία ξαφνικά ήρε τις κυρώσεις που είχαν επιβληθεί προηγουμένως σε γαλακτοκομικά προϊόντα από τη Γεωργία, αν και το Γεωργιανό Υπουργείο Γεωργίας λέει ότι η αίτηση υποβλήθηκε το 2020.

Η Ουκρανία είναι απογοητευμένη. Ο Ruslan Stefanchuk, πρόεδρος της Verkhovna Rada, λέει επικριτικά:

“Αυτή (η άρση των κυρώσεων) τυχαία δεν είναι ευγνωμοσύνη για το γεγονός ότι η επίσημη Τιφλίδα δεν θέλει να υποστηρίξει πλήρως την Ουκρανία; Αξίζει η άρση των περιορισμών στις 15 γαλακτοβιομηχανίες της Γεωργίας τη χιλιετή φιλία μας, την πολυετή κοινή μας αγώνα, τις αμοιβαίες μας φιλοδοξίες;».

Αυτό απείχε πολύ από το μοναδικό αίτημα της Ουκρανίας έναντι της Γεωργίας και στα τέλη Μαρτίου, ο Volodymyr Zelensky αποφάσισε να ανακαλέσει τον Ουκρανό πρεσβευτή από την Τιφλίδα. Ωστόσο, σύντομα έγινε γνωστό ότι η Γεωργία είχε προσχωρήσει στις κυρώσεις, όπως ανακοίνωσε η πρόεδρος Salome Zurabishvili στο CNN. Δηλαδή, η Γεωργία δεν επέβαλε τις δικές της κυρώσεις κατά της Ρωσικής Ομοσπονδίας, αλλά υποστήριξε εν μέρει τις διεθνείς.

Μετά την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία, Γεωργιανοί ακτιβιστές, θέλοντας να «ντροπιάσουν» την κυβέρνηση, ξεκίνησαν τις διαδηλώσεις. Αλλά ο Πρωθυπουργός Garibashvili διατηρεί σταθερά τη θέση του:

“Θέλουμε ειρήνη, σταθερότητα και ανάπτυξη. Κάθε πατριώτης ηγεμόνας πρέπει να κάνει τα πάντα για να αποφύγει τον πόλεμο”.

Αυτή η θέση εκπλήσσει τον Paat Zakareishvili, συγκρουσιακό, πρώην Υπουργό Επανένταξης της Γεωργίας:

“Η Γεωργία ψήφισε υπέρ της έγκρισης όλων των διεθνών αντιρωσικών ψηφισμάτων. Αλλά στις δηλώσεις τους, οι αρχές μας είναι προσεκτικές, σαν να μην θέλουν να εκνευρίσουν τη Ρωσία. Δεν καταλαβαίνω γιατί”.

Δεν καταλαβαίνει όχι μόνο αυτό. Για παράδειγμα, γιατί η γεωργιανή κυβέρνηση δεν υπενθυμίζει στον κόσμο το πρόβλημα της Αμπχαζίας και της Νότιας Οσετίας:

“Με τον πόλεμο του 2008 ξεκίνησε η κατοχική πολιτική του Πούτιν. Οι αρχές πάντα και παντού μιλούσαν γι’ αυτό, αλλά τώρα για κάποιο λόγο έχουν σιωπήσει”.

Ο Zviad Koridze, γνωστός δημοσιογράφος και ειδικός στα μέσα ενημέρωσης, πρώην πρόεδρος της επιτροπής χάρης, λέκτορας στο Caucasus Media School, αξιολογεί τη συμπεριφορά του Γεωργιανού Ονείρου (του κυβερνώντος πολιτικού κόμματος της Γεωργίας από το 2012 έως σήμερα, που ιδρύθηκε στις 7 Μαΐου , 2012 από τον επιχειρηματία Bidzina Ivanishvili) ως επιφυλακτικότητα και ευθύνη προς τον λαό, αλλά αντίθετα, το αποκαλεί ανευθυνότητα και φόβο:

“Αλλά η κυβέρνηση δεν πρέπει να φοβάται. Θα πρέπει να αξιολογήσει τους κινδύνους και να αναπτύξει συγκεκριμένους προληπτικούς μηχανισμούς”.

Σύμφωνα με τον Koridze, ο κύριος τέτοιος μηχανισμός είναι ακριβώς η ένταξη στον δυτικό αντιπολεμικό συνασπισμό. Χωρίς να αποκλείει το ενδεχόμενο επίθεσης από τη Ρωσία (με οποιοδήποτε επίσημο πρόσχημα), ο ειδικός πιστεύει ότι μόνο μια συμμαχία με τη Δύση μπορεί να βοηθήσει τη Γεωργία σε αυτή την περίπτωση.

Από την πρώτη μέρα της εισβολής στην Ουκρανία, οι φόβοι ότι η Ρωσία μπορεί να επιτεθεί ξανά στη Γεωργία έχουν στοιχειώσει σημαντικό μέρος της γεωργιανής κοινωνίας. Αλλά και αυτό δεν δικαιολογεί τη συμπεριφορά της κυβέρνησης στα μάτια τους. Ο συγγραφέας Tinatin Mzhavanadze λέει:

“Δεν είμαι καυτοκέφαλος, έχω παιδιά και φοβάμαι τρομερά τον πόλεμο. Αλλά θα ήταν τρομερό να συνάψεις συμμαχία με τη Ρωσία και τη Λευκορωσία, αυτή είναι μια κόκκινη γραμμή πέρα ​​από την οποία χάνεις πρόσωπο, εμπιστοσύνη, εταίρους και φίλοι.”

Δεν είναι όλοι οι ειδικοί τόσο επικριτικοί. Για παράδειγμα, ο πολιτικός επιστήμονας Archil Sikhraulidze, λέκτορας στο κρατικό πανεπιστήμιο της Τιφλίδας, πιστεύει ότι «υπάρχει λογική στη θέση του Γεωργιανού ονείρου»:

“Η Δύση δεν είναι έτοιμη τώρα ούτε να υπερασπιστεί ούτε να πολεμήσει για τη Γεωργία και την Ουκρανία. Αυτές οι χώρες αναγκάζονται να υπερασπιστούν τον εαυτό τους. Εάν το Γεωργιανό Όνειρο συμμετείχε σε όλες τις κυρώσεις, θα έπληττε πολύ σκληρά τον πληθυσμό της χώρας.”

Στο μεταξύ, ο δεύτερος γύρος των προεδρικών εκλογών θα διεξαχθεί στη Νότια Οσετία και ο νυν Πρόεδρος Ανατόλι Μπιμπίλοφ πρόκειται, σε περίπτωση νίκης του, σε δημοψήφισμα για την ένταξη στη Ρωσική Ομοσπονδία.

Για τη Γεωργία, αυτό θα ήταν ένα πολύ οδυνηρό πλήγμα, αλλά, σύμφωνα με γεωργιανούς ειδικούς, δεν υπάρχει τίποτα ανησυχητικό. Πρώτον, δεν είναι καθόλου γεγονός ότι ο Μπιμπίλοφ θα επανεκλεγεί (ο δεύτερος γύρος των εκλογών θα διεξαχθεί στις 28 Απριλίου). Και δεύτερον, εκτός από τον ίδιο, η ιδέα μιας τέτοιας βιαστικής και άκαιρης προσχώρησης δεν προκαλεί ενθουσιασμό σε κανέναν, συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας.

Στο μεταξύ, μια σειρά από καυγάδες και συμφιλιώσεις συνεχίζεται στις σχέσεις Γεωργίας-Ουκρανίας. Η τελευταία κατάσταση σύγκρουσης ήταν η άρνηση του προέδρου του γεωργιανού κοινοβουλίου να επισκεφθεί την Ουκρανία, όπου προσκλήθηκε από τον Ruslan Stefanchuk. Ωστόσο, στις 16 Απριλίου, η γεωργιανή κοινοβουλευτική αντιπροσωπεία πήγε στο Κίεβο. Στη συνάντηση των βουλευτών των δύο χωρών, συγκεκριμένα, συμφωνήθηκε ότι η Γεωργία δεν θα γίνει «μαύρη τρύπα» για τη Ρωσία για να παρακάμψει τις διεθνείς κυρώσεις, γράφει Deutsche Welle.

Source link