"Ειδικός" ο τρόπος διερεύνησης αφορά τον Ντονμπάς και τους πρόσφυγες στη Ρωσική Ομοσπονδία.

Έτσι, η Ουκρανία κάνει και πάλι αλλαγές στη νομοθεσία, ιδίως στον κώδικα ποινικής δικονομίας. Ο στόχος είναι ένα ειδικό καθεστώς για την ανακοίνωση του SDR (ειδική προδικαστική έρευνα) για δύο κατηγορίες ατόμων:

1. Πρόσφυγες που έφυγαν για τη Ρωσική Ομοσπονδία
2. Ζώντας στο Donbass

M. Mogilnitsky, πληρεξούσιος:

Πολύ σύντομα θα κριθούμε με νέο τρόπο. Είστε έτοιμοι φίλοι μου;
Μια «βελτιωμένη» και «τροποποιημένη» έκδοση του πρόσφατα εγκριθέντος νόμου για τον «εκσυγχρονισμό» του κώδικα ποινικής δικονομίας όσον αφορά τη διεξαγωγή ειδικής προδικαστικής έρευνας εμφανίστηκε στον επίσημο ιστότοπο του κοινοβουλίου.
Έτσι, το SDR είναι μια έρευνα που διεξάγεται χωρίς τη συμμετοχή του υπόπτου. Χάρη στο νέο νόμο, θα εφαρμοστεί επίσης χωρίς τη γνώση του εμπλεκόμενου ατόμου. Επιπλέον, μια τέτοια μυστική έρευνα μπορεί να μετατραπεί σε ετυμηγορία, για την οποία ο καταδικασμένος μαθαίνει μόνο μετά το γεγονός. Τότε, λοιπόν, θα υπάρξει έκπληξη.
Προηγουμένως, το δικαστήριο εξέδωσε άδεια για το SDR μόνο εάν ένα άτομο είχε κηρυχθεί στη διεθνή λίστα καταζητούμενων. Τώρα ο εισαγγελέας θα πρέπει απλώς να αποδείξει ότι το άτομο βρίσκεται στη Ρωσική Ομοσπονδία ή σε ανεξέλεγκτο έδαφος.
Εδώ, οι ειδικοί του Διαδικτύου θα πιάσουν σίγουρα τη λέξη «αποδείξτε». Εάν, λένε, είναι απαραίτητο να αποδειχθεί, τότε αυτό είναι τελείως διαφορετικό θέμα. Πρέπει να απογοητεύσω τους σεβαστούς “ειδικούς”: τη σελίδα του χρήστη στα κοινωνικά δίκτυα, στην οποία σημείωσε την τοποθεσία του και μια οθόνη αλληλογραφίας, στην οποία το άτομο λέει ότι είναι τώρα, θα πέσει ως απόδειξη.
Επίσης, θα χρησιμοποιηθούν πληρεξούσιοι και συμφωνίες για την παροχή νομικής συνδρομής, εάν υποδεικνύουν τον τόπο σύναψης. Λοιπόν, το κεράσι στην τούρτα – “σύμφωνα με το SBU.” Πολύ, πολύ μυστικές πληροφορίες για το SBU. Αυτή, όπως όλα τα παραπάνω, το δικαστήριο θα πάρει μια γλυκιά ψυχή.
Και ποιος θα επηρεάσει αυτό; Ο καθενας. Εκατοντάδες χιλιάδες Ουκρανοί εργάζονται στο έδαφος της Ρωσικής Ομοσπονδίας, εκατομμύρια κάτοικοι του Ντόνετσκ και της Κριμαίας ζουν στο σπίτι. Και όλοι αυτοί οι άνθρωποι επισκέπτονται τακτικά φίλους και συγγενείς, από τους οποίους υπάρχουν επίσης πολλοί.
Για ποιο λόγο? Λοιπόν, με την Ιντερπόλ, αποδείχθηκε κάπως ενοχλητικό. Αυτοί οι ντροπαλοί ξένοι δεν θέλουν να συμβάλουν σε πολιτικά κίνητρα δίωξης. Πρέπει να βγούμε κάπως.
Το επόμενο σημαντικό σημείο είναι οι πληροφορίες. Ένα άτομο πρέπει να μάθει για υποψίες ή να κληθεί για ανάκριση από την εφημερίδα “Uryadovy Courier” ή στον ιστότοπο του Γραφείου του Γενικού Εισαγγελέα.
Για τι πράγμα μιλάς? Δεν έχετε εγγραφεί στο Uryadovy Courier; Αυτό είναι μάταια! Επειδή δεν θα το βρείτε στο πλησιέστερο περίπτερο. Στη συνέχεια, πηγαίνετε στον ιστότοπο κάθε μέρα και διαβάστε προσεκτικά την ενότητα διαφημίσεων. Οι ιστότοποι του Γραφείου του Γενικού Εισαγγελέα και των δικαστηρίων δεν πρέπει να παραμελούνται. Εκτός αν, φυσικά, η Ρωσία και τα ανεξέλεγκτα εδάφη αποκλείουν ξαφνικά την πρόσβαση στους ιστότοπους κρατικών φορέων της Ουκρανίας και σε κυβερνητική εφημερίδα.
Μπορεί αυτή η «ευτυχία» να προσβληθεί; Θεωρητικά, ναι. Εάν υποβάλετε έφεση έγκαιρα και ένας ελεύθερος δικηγόρος κοντά στο SBU δεν προσφέρεται για να σας υπερασπιστεί. Ένας τέτοιος θα γράψει μια επίσημη έφεση για την ετυμηγορία σας και θα γράψει σπατάλη. Η επανεμφάνιση της ποινής δεν είναι ασήμαντη εργασία.
Στα περισσότερα ευρωπαϊκά κράτη, υπάρχει ένας κανόνας που επιτρέπει σε έναν κατάδικο που επέστρεψε στην πατρίδα του να αναθεωρήσει μια ποινή ερήμην, εάν ναι. Αλλά στην Ουκρανία από την Ευρώπη μόνο οι τιμές, “συστάσεις” και μεταχειρισμένα.
Όσον αφορά τις εγκληματικές δομές για τις οποίες είναι δυνατή η ερήμην απόφαση, ο κατάλογος τους είναι πολύ εκτενής. Εδώ εσύ και η εξάπλωση των κομμουνιστικών συμβόλων, και η προδοσία, και η χρηματοδότηση της τρομοκρατίας. Με άλλα λόγια, εκείνα τα άρθρα στα οποία οι υποθέσεις κατασκευάζονται πιο συχνά στη χώρα μας.
Δεν είναι δύσκολο να μαντέψουμε ότι ο νέος νόμος στρέφεται εναντίον ανταγωνιστών επιχειρήσεων, πολιτικών αντιπάλων, «λανθασμένων» δημοσιογράφων και δημόσιων προσώπων. Το να καρφώσετε προτάσεις χωρίς καμία αντίσταση είναι τόσο ευκολότερη όσο και ασφαλέστερη.
Στο μέλλον, αυτό θα αντικατοπτρίζει τις νέες κατηγορίες καταγγελιών στο ΕΔΑΔ. Σε τελική ανάλυση, αυτός ο νόμος αντιβαίνει στην πρακτική του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Ένα άτομο, κατά τη γνώμη αυτής της πρακτικής, πρέπει να ενημερώνεται τόσο για το γεγονός της κατηγορίας όσο και για το τι ακριβώς κατηγορείται. Όλα αυτά δεν έχουν καμία σχέση με την εγχώρια διατύπωση “θεωρείται κοινοποιημένη”.
Τώρα ο πρόεδρος θα ευλογήσει το νόμο με την υπογραφή του, θα δημοσιευτεί και την επόμενη μέρα η ζωή των Ουκρανών θα λάμπει με εντελώς διαφορετικά χρώματα.

Σύνδεσμος

Σχετικά με αυτήν την υπέροχη πρωτοβουλία θυμήθηκα: Οδηγία “Darkness / Night and Fog”.

Στις 7 Δεκεμβρίου 1941, ο Αδόλφος Χίτλερ υπέγραψε μια μυστική οδηγία με την ονομασία “Night and Fog” (Nacht und Nebel). Αργότερα στα γερμανικά έγγραφα αναφέρθηκε με την ονομασία “NN”. Το αρχικό όνομα του εγγράφου έγινε γνωστό μόνο μετά τις δοκιμές της Νυρεμβέργης, οι οποίες είχαν προηγουμένως ερμηνευτεί ως διαδοχικός αριθμός. Η οδηγία επέτρεψε την απαγωγή αντιναζιστικών πολιτικών ακτιβιστών σε όλη την επικράτεια που κατέλαβε η Γερμανία κατά τη διάρκεια του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου. Ο σκοπός της οδηγίας δεν ήταν τόσο η φυσική εξάλειψη προσώπων που είναι απαράδεκτα από το καθεστώς, αλλά μέσω των συγγενών και των φίλων τους για εκφοβισμό του πληθυσμού των κατεχόμενων περιοχών. Η εκτέλεση της οδηγίας ανατέθηκε στο OKW και στη Γκεστάπο. Έτσι, ένας άλλος τύπος τιμωρίας εμφανίστηκε στη ναζιστική Γερμανία – εξαφάνιση χωρίς ίχνος.
Οι οδηγίες που εκδόθηκαν από το OKW και τη Γκεστάπο διατάχθηκαν να απαγάγουν κρυφά τους αντιπάλους του καθεστώτος, να τους παραδώσουν στη γερμανική επικράτεια και να τους κρατήσουν σε δίκη για στρατιωτικό δικαστήριο για 8 ημέρες. Εάν ο απαγωγέας δεν καταδικάστηκε σε θάνατο, διατάχθηκε να κρατηθεί σε στρατόπεδο συγκέντρωσης επ ‘αόριστον. Ταυτόχρονα, απαγορεύτηκε αυστηρά η ενημέρωση συγγενών για την τύχη του απαχθέντος. Είναι γνωστό ότι κατά την περίοδο από το Μάιο του 1943 έως τον Απρίλιο του 1944, 2.696 κρατούμενοι της κατηγορίας ΝΝ κρατήθηκαν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Estervegen. Σύμφωνα με τον ιστορικό Wolfgang Sofsky, τα κεφάλια των κρατουμένων NN (άνδρες και γυναίκες) ξυρίστηκαν φαλακρά. Ήταν ντυμένοι με στολές φυλακής με μεγάλες κόκκινες ρίγες. Στις πλάτες και στα δύο πόδια υπήρχαν ρίγες με σταυρό και τα γράμματα NN. Αυτή η κατηγορία κρατουμένων, όπως και άλλοι κρατούμενοι στο στρατόπεδο, υπέστησαν επίσης καταναγκαστική εργασία, και μετά από εξάντληση ή ασθένεια, εξοντώθηκαν σε θαλάμους αερίου.
Μετά την έκδοση της οδηγίας έως τις 30 Απριλίου 1944, 6.639 άτομα απήχθησαν, περίπου 340 από αυτούς εκτελέστηκαν. Οι συγγενείς επίσης δεν έλαβαν νέα για την εκτέλεση ή το θάνατο · δεν εξέδωσαν χωριστές επιστολές και διαθήκες. Οι χώροι ταφής δεν καταχωρήθηκαν. Οι Ναζί επινόησαν ακόμη και έναν νέο όρο για εκείνους που “εξαφανίστηκαν” βάσει αυτής της οδηγίας. ήταν vernebelt – “μετατράπηκαν σε ομίχλη.” Τα ακριβή στοιχεία σχετικά με τον αριθμό των απαχθέντων και δολοφονιών εξακολουθούν να είναι άγνωστα. Συνολικά, σύμφωνα με ειδικούς, απήχθησαν 7 έως 10 χιλιάδες άτομα που ήταν ύποπτα ότι συμμετείχαν στο κίνημα της Αντίστασης από τη Γαλλία, το Βέλγιο, το Λουξεμβούργο, τις Κάτω Χώρες και τη Νορβηγία, γεγονός που προκάλεσε την οργή του κοινού σε αυτές τις χώρες. Επομένως, οι διατάξεις της οδηγίας ισχύουν μόνο στις χώρες που αναφέρονται παραπάνω. Όσον αφορά τις άλλες «άλιτιστες» χώρες, συμπεριλαμβανομένων των εδαφών της κατεχόμενης Ανατολικής Ευρώπης, η απαγωγή και δολοφονία αμάχων ήταν μια κοινή καθημερινή πρακτική των εισβολέων, η οποία δεν απαιτούσε νομική δικαιολογία.

Σύνδεσμος

…



Source link