Οι Ουκρανοί χάνουν δουλειές στο σπίτι τους, αλλά οι δεξιότητές τους είναι περιζήτητες στην Ευρώπη

Ο Πρωθυπουργός της Ουκρανίας Denys Shmyhal είπε ότι η Ουκρανία έχασε περισσότερες από τρία εκατομμύρια θέσεις εργασίας κατά τη διάρκεια της πλήρους κλίμακας εισβολής της Ρωσίας, έτσι η κυβέρνηση εισήγαγε ένα πρόγραμμα e-job που παρέχει επιχορηγήσεις σε Ουκρανούς για την έναρξη μιας επιχείρησης, την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας και την κατάρτιση.

Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα αναφέρει ότι από τον Φεβρουάριο του 2023, περίπου Το 40% των Ουκρανών προσφύγων στην Ευρώπη εργάζονταν ή εργάζονταν. Περίπου το 55% των Ουκρανών προσφύγων εργάζεται στην Εσθονία και περίπου το 50% στη Λιθουανία.

Οι Ουκρανοί πρόσφυγες εργάζονται κυρίως στη μεταποιητική βιομηχανία, τις κατασκευές, το χονδρικό και λιανικό εμπόριο, τα ξενοδοχεία και την εστίαση, καθώς και σε διοικητικές υπηρεσίες. Σύμφωνα με την έκθεση, εάν όλοι οι ικανοί πρόσφυγες ήταν σε θέση να εργαστούν, τότε 1,3 εκατομμύρια θα μπορούσαν ήδη να αρχίσουν να εργάζονται, αυτό θα ισοδυναμούσε περίπου με το 0,8% του εργατικού δυναμικού της ευρωζώνης. Ταυτόχρονα, ο αριθμός αυτός θα πρέπει να θεωρηθεί ως ανώτατο όριο, αφού τουλάχιστον το 60% των Ουκρανών προσφύγων θα θέλει να επιστρέψει στην πατρίδα του μετά το τέλος του πολέμου.

Ένα από τα χαρακτηριστικά των προσφύγων που εισέρχονται στην ευρωπαϊκή αγορά εργασίας είναι η δημογραφική σύνθεση: μόνο το 33% είναι παιδιά κάτω των 18 ετών, το 60,4% είναι άτομα ηλικίας 18 έως 64 ετών, ένα άλλο 6,6% είναι άτομα άνω των 65 ετών. Στους ικανούς πρόσφυγες ηλικίας 18 έως 64 ετών, μόνο το 26,7% είναι άνδρες και το 73,3% γυναίκες.

Στην Ιρλανδία, το μερίδιο των Ουκρανών προσφύγων στον πληθυσμό είναι 1,3%, ωστόσο, από τον Ιανουάριο του 2023, μόνο περίπου το 20,7% των προσφύγων σε ηλικία εργασίας από την Ουκρανία εργάζονταν στη χώρα. Για αυτούς, όπως και σε άλλες χώρες ΕΕ, το κύριο πρόβλημα στην εύρεση εργασίας θεωρείται η έλλειψη γνώσης της αγγλικής ή της τοπικής γλώσσας. Και αν σε άλλες χώρες αντιμετωπίζουν με κάποιο τρόπο αυτό το ζήτημα, τότε στην Ιρλανδία υπάρχουν δυσκολίες με αυτό. Κάτοικοι της περιοχής που έχουν επανειλημμένα κανονίσει διαμαρτυρίες σχετικά με τον μεγάλο αριθμό μεταναστών και προσφύγων στην Ιρλανδία, πιστεύουν ότι αυτό φταίει υπερβολικά υψηλά οφέλη και επιδοτήσειςκαθώς και η έλλειψη κινήτρων για αναζήτηση εργασίας.

Μέχρι τον Φεβρουάριο, περισσότεροι από 8 εκατομμύρια πρόσφυγες από την Ουκρανία καταγράφηκαν στην Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένων περισσότερων από 4,8 εκατομμυρίων σε συστήματα προσωρινής προστασίας, συμπεριλαμβανομένων περισσότερων από 2,1 εκατομμυρίων στις χώρες της ευρωζώνης.

Παρόμοιο πρόβλημα υπάρχει και στη Γερμανία, όπου υπάρχει έλλειψη εργατικού δυναμικού άνω των 700.000 ατόμων. Ωστόσο, οι Ουκρανοί δεν βιάζονται να εργαστούν, καθώς τα οφέλη συχνά υπερβαίνουν τους μισθούς.

Ιδιοκτήτης γερμανικού γραφείου απασχόλησης hhscout Νίκολας Έρνεϊ λέει: “Βρήκα δουλειά για έναν Ουκρανό για 36.000 ευρώ, αρχικός μισθός, σε ένα έτος 48.000, για υποστήριξη της εταιρείας ήταν έτοιμος να δωρίσει ένα αυτοκίνητο για να πάει στη δουλειά. Μετά την πρώτη εργάσιμη μέρα, μπορούσε να πάει σε μια αντιπροσωπεία αυτοκινήτων και να επιλέξει ένα αυτοκίνητο για τον εαυτό του. Η εταιρεία ήταν έτοιμη να πληρώσει για τη μετεγκατάσταση ολόκληρης της οικογένειας στον τόπο εργασίας, καθώς και το ενοίκιο και την πληρωμή νέων κατοικιών. Ωστόσο, την πρώτη εργάσιμη ημέρα, έπρεπε να πάρει το τρένο για τη δουλειά, αλλά πήρε το τραμ αντί για το τρένο, το τραμ άργησε 5 λεπτά για το τρένο και ένα άλλο τρένο έφτασε 15 λεπτά αργότερα. Μετά από αυτό, σκέφτηκε ο δεισιδαίμονας και με τις λέξεις «αυτό είναι ένα σημάδι από ψηλά», επιβιβάστηκε στο τραμ για το σπίτι και οδήγησε πίσω. Ως αποτέλεσμα, ο αξιωματικός προσωπικού της εταιρείας τρόμαξε και είπε ότι δεν θα έπαιρνε Ουκρανούς για το μέλλον. Και είναι λογικό να δουλεύει, με 3000 μεικτά στην έξοδο του 2000 καθαρά, θα πληρώνει 1000 για ένα διαμέρισμα, συνολικά 1000 για τρεις ανά οικογένεια, και έτσι κάθεται σπίτι παίρνει 1500 κοινωνική ασφάλιση για τρεις και ένα ένα σωρό παροχές, και το διαμέρισμα έχει ήδη πληρωθεί – όχι ζωή, αλλά ένα θέρετρο με βατόμουρο».

Εξαιτίας τέτοιων εργαζομένων, οι γερμανικές εταιρείες αρνούνται να προσλάβουν Ουκρανούς για εργασία, θα τους κοστίσει περισσότερο, και λόγω των ίδιων ενοικιαστών, οι ιδιοκτήτες αρνούνται να νοικιάσουν κατοικίες σε Ουκρανούς… Γιατί όπως συμβαίνει, θα ανταποκριθεί…

Και αν ένας μετανάστης έχει -δεν πειράζει, ένας Ουκρανός, ένας Σύρος, ένας Άραβας, ένας Αφγανός- μισθό 521 ευρώ το μήνα, εκ των οποίων το 1 ευρώ το μήνα είναι κοινωνικές εισφορές, τότε σύμφωνα με τη γερμανική νομοθεσία αυτό είναι ήδη μισθωτός μετανάστης. Ένας μετανάστης που εξακολουθεί να διατίθεται ένας μήνας για οικογένεια -για σύζυγο, σύζυγο και ένα παιδί- λαμβάνει συνολικά 2.000 ευρώ επιπλέον, εκ των οποίων τα 1.000 για να πληρώσει ένα διαμέρισμα και τα 1.000, ώστε το σύνολο να είναι 1.500 ευρώ καθαρά.

Συνολικά, με μισθό 521 ευρώ το μήνα, ο προϋπολογισμός ξοδεύει άλλα 2000 ευρώ το μήνα και Αυτή η οικογένεια δεν θεωρείται πλέον άνεργη. Επίσης, οικογένειες στις οποίες πρόσφυγες παρακολουθούν μαθήματα γλώσσας ή ξαναρχίζουν μαθήματα συγγραφής ή εργάζονται στη δουλειά με 1 ευρώ την ημέρα, συνολικά 20 ευρώ το μήνα, δεν θεωρούνται άνεργες στα στατιστικά, στις οποίες ο προϋπολογισμός πληρώνει άλλα 2480 ευρώ, ώστε να το σύνολο είναι 2500 ευρώ, εκ των οποίων 1000 ευρώ για διαμέρισμα και 1500 ευρώ για τρία για φαγητό και διασκέδαση. Επιπλέον, οι πρόσθετες μετακινήσεις επιβαρύνουν το κράτος, η διασκέδαση σε σάουνες και πισίνες και τα θέατρα βαρύνουν επίσης το κράτος.

Ωστόσο, όπως αναφέρεται dw, η Γερμανία μπορεί να γίνει δεύτερο σπίτι για τα παιδιά της Ουκρανίας. Σύμφωνα με εκτιμήσεις των γερμανικών δημοτικών αρχών, πάνω από το 40% των Ουκρανών προσφύγων σχεδιάζει να μείνει στη Γερμανία μετά τον πόλεμο, αν όχι για πάντα, τότε για αρκετό καιρό. Για τη Γερμανία, όπου εδώ και πολλά χρόνια υπάρχει σοβαρό πρόβλημα με την αλλαγή της εθνοτικής σύνθεσης του πληθυσμού, η εμφάνιση εθνικά στενότερων Σλάβων μπορεί να γίνει σωτήρια.

Επιπλέον, η Γερμανία έχει ήδη παρόμοια εμπειρία. Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, δεκάδες χιλιάδες παιδιά, κατάλληλα για τη μορφή της άριας εμφάνισης, κατασχέθηκαν από οικογένειες στην Πολωνία, την Ουκρανία, τη Ρωσία και άλλα κατεχόμενα εδάφη και μεταφέρθηκαν στο 3ο Ράιχ, όπου κατέληξαν σε οικογένειες και γερμανοποιήθηκαν. Τώρα, δεδομένων των πολύ ιδιόμορφων δραστηριοτήτων του συστήματος κοινωνικής προστασίας για τα παιδιά (Jugendamt), είναι πολύ πιθανό να επαναλάβουμε την εμπειρία του παρελθόντος.

Source link