19.09.2024

Αθηναϊκά Νέα

Νέα από την Ελλάδα

Γιατί ο διαβήτης τύπου 2 αυξάνει τον κίνδυνο καταγμάτων στις γυναίκες


Η κακή σωματική λειτουργία, όχι τα προβλήματα με την οστική πυκνότητα, αυξάνει τον κίνδυνο καταγμάτων σε γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας με διαβήτη τύπου 2, σύμφωνα με μια νέα σουηδική μελέτη.

Ο διαβήτης επηρεάζει περισσότερους από 500 εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως και ο επιπολασμός του αναμένεται να αυξηθεί. Μόνο το 4% αυτών των ανθρώπων διαγιγνώσκεται με διαβήτη τύπου 1, ενώ το υπόλοιπο 96% έχει διαβήτη τύπου 2. Η ασθένεια προκαλεί συστηματική βλάβη σε πολλά όργανα, συμπεριλαμβανομένης της νεφρικής ανεπάρκειας, των καρδιαγγειακών παθήσεων, της αμφιβληστροειδοπάθειας, της νευροπάθειας και της μειωμένης φυσικής δραστηριότητας. Και ως αποτέλεσμα – μείωση της ποιότητας ζωής.

Ο διαβήτης τύπου 2 σχετίζεται επίσης με αυξημένο κίνδυνο καταγμάτων. Ο κίνδυνος ποικίλλει ανάλογα με τη διάρκεια και τη θεραπεία της νόσου. Πιθανοί λόγοι για αυτή τη συσχέτιση περιλαμβάνουν τη συσσώρευση τελικών προϊόντων προηγμένης γλυκοζυλίωσης (AGEs) που βλάπτουν την οστική αντοχή, τη μειωμένη οστική ανανέωση και τις αλλαγές στους επιγενετικούς δείκτες.

Στη μελέτη προοπτική εκτίμηση του κινδύνου κατάγματος των οστών Στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Sahlgrenska συμμετείχαν 3008 γυναίκες ηλικίας 75 έως 80 ετών. Η συλλογή δεδομένων πραγματοποιήθηκε με τη χρήση ερωτηματολογίων, ανθρωπομετρίας, αξιολόγησης της φυσικής λειτουργίας, μετρήσεων οστικής πυκνότητας με χρήση ακτινογραφίας διπλής ενέργειας (DEXA) και προηγμένης αξονικής τομογραφίας (CT).

Οι ερευνητές έλαβαν υπόψη παράγοντες κλινικού κινδύνου όπως το κάπνισμα, η χρήση γλυκοκορτικοστεροειδών (στεροειδή ορμόνες), η παρουσία (ή όχι) ρευματοειδούς αρθρίτιδας, η κατανάλωση αλκοόλ και προηγούμενα κατάγματα στον ασθενή ή τον γονέα.

«Προηγούμενες μελέτες δεν είχαν πρόσβαση σε ολοκληρωμένα και λεπτομερή δεδομένα σχετικά με τα χαρακτηριστικά των οστών και τη φυσική λειτουργία, γεγονός που καθιστά δύσκολο τον εντοπισμό παραγόντων που αυξάνουν τον κίνδυνο καταγμάτων», δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Mathias Lorenzon, καθηγητής γηριατρικής ιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Γκέτεμποργκ. Ινστιτούτο και επικεφαλής ιατρός στην πανεπιστημιακή κλινική οστεοπόρωσης Sahlgrenska Hospital, Mölndal, Σουηδία.

Για να εξετάσουν τον ρόλο της οστικής πυκνότητας στα κατάγματα σε γυναίκες ηλικίας 75 έως 80 ετών με διαβήτη τύπου 2, οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα από 294 άτομα με διαβήτη τύπου 2 και 2.714 γυναίκες χωρίς διαβήτη. Περαιτέρω ερευνητές συνέλεξαν δεδομένα για τη φυσική δραστηριότητα των συμμετεχόντων, την οστική πυκνότητα και την ποιότητα των οστών.

Οι γυναίκες με διαβήτη τύπου 2 είχαν υψηλότερο δείκτη μάζας σώματος κατά μέσο όρο από τους ελέγχους. Η μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι οι γυναίκες με διαβήτη τύπου 2 είχαν 4,4% υψηλότερη οστική πυκνότητα οστού στο ισχίο. Παρόμοια αύξηση παρατηρήθηκε στον αυχένα του μηριαίου και στην οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης.

Οι συμμετέχοντες με διαβήτη τύπου 2 είχαν επίσης βαθμολογία σωματικής δραστηριότητας που ήταν 19,2% χαμηλότερη από τους συμμετέχοντες χωρίς διαβήτη.

Οι ερευνητές παρατήρησαν ότι γυναίκες που έπαιρναν φάρμακα για διαβήτη τύπου 2 είχαν υψηλότερη οστική πυκνότηταμεγαλύτερη αντοχή και καλύτερη μικροαρχιτεκτονική του οστικού ιστού. Αλλά – χαμηλότερη φυσική απόδοση σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου. Διαπίστωσε επίσης ότι οι γυναίκες που λάμβαναν θεραπεία με ινσουλίνη είχαν 71% αυξημένο κίνδυνο καταγμάτων και οι γυναίκες που λάμβαναν θεραπεία από το στόμα είχαν 27% υψηλότερο κίνδυνο καταγμάτων.

«Ο διαβήτης τύπου 2 συχνά οδηγεί σε αυξημένη οστική πυκνότητα, αλλά και σε υψηλότερο κίνδυνο καταγμάτων. Αυτό συμβαίνει επειδή η ποιότητα των οστών επιδεινώνεται λόγω παραγόντων όπως το υψηλό σάκχαρο στο αίμα και η χρόνια φλεγμονή», εξήγησε ο παθολόγος Joshua Quinones, ο οποίος δεν συμμετείχε στη μελέτη. “Τα άτομα με διαβήτη τύπου 2 είναι πιο πιθανό να έχουν κατάγματα επειδή τα οστά τους είναι πιο πυκνά και αδύναμα. Το υψηλό σάκχαρο στο αίμα και η φλεγμονή μπορούν να βλάψουν τα οστά και ο διαβήτης μπορεί επίσης να επηρεάσει την ισορροπία του περπατήματος και την όραση, οδηγώντας σε περισσότερες πτώσεις», πρόσθεσε. Ο αυξημένος κίνδυνος καταγμάτων συνοδεύεται από αυξημένο κίνδυνο πόνου και αναπηρίας, καθώς και από επιδείνωση της ποιότητας ζωής.που μπορεί να επηρεάσει τη συνολική υγεία σας. Ο ειδικός εξήγησε ότι ένας τρόπος αντιμετώπισης αυτού του προβλήματος είναι η βελτίωση της φυσικής λειτουργίας/δραστηριότητας. «Μας ενδιαφέρει να μάθουμε εάν η βελτίωση της φυσικής λειτουργίας μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο καταγμάτων σε αυτούς τους ασθενείς», κατέληξε.

Τα αποτελέσματα της μελέτης δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό περιοδικό JAMA.



Source link