Την ημέρα αυτή, ο Κουκίδης θυσιάστηκε για να σταματήσει τους Ναζί να βεβηλώσουν την ελληνική σημαία.

Στις 27 Απριλίου 1941, την ημέρα που τα γερμανικά στρατεύματα μπήκαν στην Αθήνα, ο φύλακας της ελληνικής σημαίας στην Ακρόπολη και ο υποστηρικτής της αντίστασης Κωνσταντίνος Κουκίδης αρνήθηκε να παραδοθεί και πήδηξε κάτω από το ιερό.

9 Ιουλίου 1941 Βρετανική εφημερίδα Daily Mail δημοσίευσε ένα άρθρο «Ένας Έλληνας φέρνει τη σημαία του μέχρι θανάτου» για ένα γεγονός στην Αθήνα που συνέβη κατά την είσοδο της Βέρμαχτ στην ελληνική πρωτεύουσα. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, στις 27 Απριλίου 1941, ο στρατιώτης της Φρουράς Ευζώνων Κωνσταντίνος Κουκίδης φρουρούσε τη σημαία που κυμάτιζε πάνω από την Ακρόπολη των Αθηνών.

Αφού οι Γερμανοί πλησίασαν την Ακρόπολη, ένας αξιωματικός της Βέρμαχτ απαίτησε από τον Κουκίδη να καταθέσει τα όπλα, να κατεβάσει την ελληνική σημαία και να υψώσει τη σημαία του Τρίτου Ράιχ. Ο Κουκίδης αρνήθηκε να συμμορφωθεί με τις γερμανικές απαιτήσεις και αντ' αυτού, τυλιγμένος με σημαία, πήδηξε από την Ακρόπολη και έπεσε νεκρός..

Σύμφωνα με το μύθο, την Κυριακή 27 Απριλίου 1941, μια στρατιωτική πορεία αποτελούμενη από δύο μοτοσικλέτες, ένα όχημα παντός εδάφους Kubelwagen και ένα φορτηγό ανέβηκε από το Θησείο προς την Ακρόπολη. Ψηλά από πάνω του, σε ένα κοντάρι, κυματίζει η ελληνική σημαία με ένα μεγάλο λευκό σταυρό σε μπλε φόντο. Σύμφωνα με τους όρους της ανακωχής μεταξύ Ελλάδας και ναζιστικής Γερμανίας, ο ελληνικός στρατός διαλύθηκε. Κανείς δεν έπρεπε να φυλάει τη σημαία πάνω από την Ακρόπολη. Ωστόσο, εκεί ήταν ένας φύλακας.

Ήταν η πρώτη μέρα που ανέλαβε αυτό το πόστο ο νεαρός Κωνσταντίνος Κουκίδης και ήταν πολύ περήφανος. Είναι μόλις 17 ετών και είναι μέλος της Εθνικής Οργάνωσης Νέων. Μόλις χθες, η τοπική επιτροπή νεολαίας Θησείου αποφάσισε ότι τα νεαρά μέλη της θα υπηρετούσαν ως σημαιοφύλακες μέχρι να αποφασίσει η Γερμανία, σε συνεργασία με τις δυνάμεις κατοχής, τι θα γίνει στη συνέχεια.

Ο νεαρός πιστεύει ότι η ευθύνη του είναι μεγάλη, και είναι υποχρεωμένος να προστατεύει τη σημαία της χώρας του. Από πολύ νωρίς το πρωί φόρεσε προσεκτικά τη στολή των Ευζώνων και πήγε στην Ακρόπολη, ανέβηκε στη σημαία και χαιρέτησε. Μετά έκανε μερικά βήματα, δεξιά κι αριστερά, για να αναγνωρίσει το μέρος, και μετά το κοίταξε ξανά και ένιωσε ικανοποιημένος. Από τα τείχη της Ακρόπολης είδε γερμανικά στρατιωτικά οχήματα να κινούνται αργά. Άκουσε και τις καμπάνες της εκκλησίας που ανήγγειλαν την κυριακάτικη λειτουργία. Ο τύπος σκεφτόταν τους Γερμανούς που μπήκαν στην Αθήνα. Ανησυχούσε για τον αδερφό του, που δεν είχε επιστρέψει ακόμη από την πρώτη γραμμή. Ωστόσο, την καρδιά του ζέστανε η κυματιστή σημαία, η αιώνια Ακρόπολη και ο ήλιος της Αττικής…

Στις 8:45 π.μ., ένα γερμανικό απόσπασμα με επικεφαλής τον λοχαγό Γιάκομπ και τον υπολοχαγό Έλσνικ έφτασε στον ιερό βράχο της Ακρόπολης για να υψώσει τη γερμανική σημαία. Οι αξιωματικοί διέταξαν τους στρατιώτες τους να κατεβάσουν την ελληνική σημαία. Όμως ο νεοέλληνας δεν άντεξε τον εξευτελισμό του εθνικού μας συμβόλου. Πήρε τη σημαία, τυλίχθηκε μέσα της και πετάχτηκε από την κορυφή της Ακρόπολης. Πέθανε ακαριαία. Η ενέργεια του Κουκίδη έκανε μεγάλη εντύπωση στους Γερμανούς και ιδιαίτερα στον διοικητή τους, ο οποίος λίγο αργότερα ανέφερε το περιστατικό αυτό στην Ανώτατη Στρατιωτική Διοίκηση. Πολλοί λένε ότι η θυσία του Κουκίδη ήταν ο λόγος που επιτράπηκε η ελληνική σημαία να κυματίζει δίπλα στη γερμανική σημαία, κάτι που πιστεύεται ότι συνέβη μόνο στην Ελλάδα και πουθενά αλλού στην κατεχόμενη Ευρώπη.

Είναι εντυπωσιακό ότι, αν και τα πρώτα χρόνια υπήρχαν προφορικές και γραπτές μαρτυρίες για το κατόρθωμα του Κουκίδη, για περίπου 50 χρόνια το κατόρθωμα αυτό ξεχάστηκε ή αποσιωπήθηκε. Οι Γερμανοί έκαναν τα πάντα για να κρύψουν αυτή την ιστορία για να προσπαθήσουν να αποτρέψουν ένα ξέσπασμα πατριωτισμού μεταξύ των Ελλήνων που βρίσκονται στην κατοχή. Αργότερα προτίμησαν να μην θυμούνται αυτή την ιστορία λόγω του γεγονότος ότι ο Κουκίδης ήταν μέλος Εθνική Οργάνωση Νεολαίας, λειτουργικός υπό τον πρωθυπουργό Ιωάννης Μεταξάς.

Ωστόσο, αυτόπτες μάρτυρες έχουν δώσει τις δικές τους αφηγήσεις για την αυθεντικότητα της ιστορίας και η θυσία του Κουκίδη δεν θα ξεχαστεί. Ο Κυριάκοφ Γιαννακόπουλος μίλησε για όσα συνέβησαν:

«Ήμουν παιδί στην κατοχή και θυμάμαι καλά τις ιστορίες των κατοίκων της περιοχής της Πλάκας, που βρίσκεται κοντά στην Ακρόπολη, για το γεγονός. Άναψαν κεριά στην εικόνα στη μνήμη του στρατιώτη που έπεσε με τη σημαία την ημέρα που έφτασαν οι Γερμανοί».

Ο Στάθης Αρβανίτης, που ήταν τότε μικρό παιδί, θυμάται:

«Ήμουν επτά χρονών τότε. Ζούσαμε ακριβώς κάτω από την Ακρόπολη. Η 27η Απριλίου ήταν μια ηλιόλουστη μέρα με πολύ καθαρό ουρανό. Ο πατέρας μου απαγόρευσε σε εμένα, τον αδερφό και τη μητέρα μου να φύγουμε από το σπίτι. Ήμουν στη βεράντα και έπαιζα με το αυτοκίνητό μου. Ξαφνικά βλέπω ένα σώμα να πέφτει, έπεσε από την Ακρόπολη και χτύπησε στα βράχια», είπε.

Στον χώρο που έλαβε χώρα η εκδήλωση, το 2000 τοποθετήθηκε αναμνηστική πλάκα με την εξής επιγραφή:

Στις 27 Απριλίου 1941, την ημέρα που τα γερμανικά στρατεύματα μπήκαν στην Αθήνα, ο φύλακας της ελληνικής σημαίας στην Ακρόπολη και ο υποστηρικτής της αντίστασης Κωνσταντίνος Κουκίδης αρνήθηκε να παραδοθεί και πήδηξε κάτω από το ιερό. Η πέτρα ανεγέρθηκε από τον Δήμο Αθηναίων επί Δημάρχου Δημ. Ο Λ. Αβραμόπουλος μαζί με τον Σύνδεσμο Εθνικής Αντίστασης το 2000.

Ωστόσο, το γεγονός του άθλου αμφισβητείται από πολλούς. Δεδομένου ότι τα γεγονότα της ύπαρξης του Κουκίδη και της ολοκλήρωσης του άθλου δεν διαπιστώθηκαν. Μία από τις σπάνιες πηγές πληροφόρησης ήταν το Ελληνικό κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, το οποίο ανέφερε ότι ο Κουκίδης υπήρχε πραγματικά και ήταν μέλος του Εθνική Οργάνωση Νεολαίας, λειτουργικός υπό τον πρωθυπουργό Ιωάννης Μεταξάς.

Στις 26 Απριλίου 2000, ο δήμαρχος Αθηναίων, Δημήτρης Αβραμόπουλος, είπε σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Ελευθερότυπος ότι δεν υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία που να επιβεβαιώνουν ξεκάθαρα την ύπαρξη του Κουκίδη και την ολοκλήρωση του άθλου και αυτός ο θρύλος πιθανότατα επινοήθηκε από τους Έλληνες. να ανεβάσει το ηθικό. Ο διευθυντής του τμήματος ιστορίας του Ελληνικού Στρατού, Αντιστράτηγος Ιωάννης Κακουδάκης, είπε ότι δεν μπορεί να εξακριβωθεί η ύπαρξη του Κουκίδη.^[3].

Σήμερα, στρατιώτες συνεχίζουν να φρουρούν τη σημαία πάνω από την Αθήνα. Η σημαία υψώνεται στις 6:30 το πρωί και κατεβαίνει τη δύση του ηλίου από τακτικό στρατιωτικό προσωπικό, ενώ οι Εύζωνες με την παραδοσιακή τους στολή ανεβοκατεβάζουν τη σημαία τις Κυριακές. Εξάλλου, το γεγονός ότι η σημαία της σβάστικας υψώθηκε πάνω από την Ακρόπολη δεν αμφισβητείται: στις 30 Μαΐου 1941 ο Μανώλης Γλέζος και ο Απόστολος Σάντας την γκρέμισαν και την έκαναν κομμάτια.

Τα Athens News μετέφρασαν ένα πρόγραμμα με τους Μανώλη Γλέζο και Απόστολο Σάντα, που γυρίστηκε τη δεκαετία του '80, το οποίο αναδεικνύει τις λεπτομέρειες αυτού του άθλου.

Source link