Γιατί η αγορά γης και ακινήτων από ξένους δεν είναι επένδυση – το «δράμα» της ελληνικής οικονομίας

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη σκέφτηκε επενδυτική αφήγηση στη χώρα, στην οποία έχει προσχωρήσει για όλα σχεδόν τα πέντε χρόνια στην εξουσία. Είναι όμως;

Προφανώς όχι. Επειδή η αγορά γης και ακινήτων από αλλοδαπούς δεν αποτελεί επένδυση, αλλά μια αντανάκλαση του «δράματος» της ελληνικής οικονομίας, που δεν παράγει τίποτα και περιμένει… τους τουρίστες να αντέξουν όλο το χρόνο. Κι αν δεν έρθουν τουρίστες; Τότε θα μείνουμε όλοι πεινασμένοι…

Πρέπει να καταλάβετε ότι το λεγόμενο “Χρυσή βίζα” σύμφωνα με την οποία χιλιάδες αλλοδαποί, που ήρθαν από όλο τον κόσμο με χρήματα, αγοράζουν ακίνητα στην Ελλάδα, επιβλήθηκε μεθοδολογία των δανειστών για την αύξηση του ΑΕΠ. Φυσικά μιλάμε για τους μνημονιακούς δανειστές γιατί κάποιοι το έχουν ξεχάσει παρόλο που έχουμε περάσει μια τρομερή δεκαετία.

Οι πιστωτές θέλουν τα χρήματά τους πίσω και γνωρίζοντας ότι η Ελλάδα είναι μια χώρα που δεν παράγει τίποτα έφερε τους Έλληνες σε ακραία εξαθλίωση, τους επέβαλε τερατώδεις φόρους ακίνητης περιουσίας και στη συνέχεια τους ανάγκασε να πουλήσουν τουλάχιστον ένα μέρος της σε ξένους.

Παρεμπιπτόντως, τα μνημόνια δεν έχουν τελειώσει ακόμα, θα μείνουν μαζί μας για πολλά χρόνια και μην ξεχνάτε ότι από το 2032 η Ελλάδα θα πρέπει να ξαναρχίσει να πληρώνει δάνεια και τόκους. Επομένως στην κυβέρνηση «Μετάφρασε» την πώληση γης και ακινήτων, καθώς και επιχειρήσεων, επενδύσεων.

Οι περισσότερες επιχειρήσεις αγοράζουν ελληνικά ομόλογα (κυβερνητικά ομόλογα), που είναι στην πραγματικότητα κερδοσκοπικά κεφάλαια, και δεν επενδύουν τίποτα σε αυτά, απλώς εισπράττουν έσοδα από τον τζίρο και, όταν το επιτρέπει η κερδοφορία τους, τα πωλούν σε ακόμη υψηλότερη τιμή από αυτή που αγόρασαν, λαμβάνοντας επιπλέον «περιπετειώδες» κέρδος.

Τίποτα από αυτά δεν είναι επένδυση γιατί είναι αγοραπωλησίες που δεν δημιουργούν θέσεις εργασίας ούτε παράγουν πλούτο εκτός από αυτούς που το κάνουν.

Επένδυση για τη χώρα σημαίνει προσπάθειες που χρηματοδοτούνται από το εξωτερικό για την κατασκευή εργοστασίων, αλυσίδων εφοδιασμού, στρατηγικών υποδομών και άλλων εγκαταστάσεων που δημιουργούν πλούτο, θέσεις εργασίας και πηγή εισοδήματος για το ελληνικό κράτος. Η Ελλάδα κατατάσσεται 21η θέση σε ΕΕ σε πραγματικούς ρυθμούς ανάπτυξης, τελευταία θέση σε ιδιωτικές επενδύσεις, δεύτερη θέση σε αγοραστική δύναμη, αλλά δεύτερη θέση σε έμμεσους φόρους! Αυτή είναι η εικόνα μιας χώρας που δέχεται επενδύσεις;

Ωστόσο, αξίζει να σημειωθεί ότι ακόμη και σε αυτές τις «αριστερές» επενδύσεις, που αντιπροσωπεύουν αγορά γης, ακινήτων και υποδομών, παρατηρείται πλέον αισθητή πτώση. Σύμφωνα με την Τράπεζα της Ελλάδος, οι περιβόητες «άμεσες επενδύσεις» το 2023 ανήλθαν σε 4,48 δισ. ευρώ και μειώθηκαν κατά 40% σε σχέση με το 2022.

Τα στοιχεία δείχνουν ότι έχουν επιστρέψει στα επίπεδα του 2019 των 4,47 δισεκατομμυρίων ευρώ. Με απλά λόγια, αυτό που συνέβη ήταν προηγούμενα μέτρα Η συγκέντρωση χρημάτων δεν δίνει πλέον τίποτα, και έχει γίνει ένας πλήρης κύκλος. Ποιες είναι οι προοπτικές για την ελληνική οικονομία στο μέλλον; Καμία απολύτως.

Εάν τίποτα δεν συνεχίσει να αλλάζει, η Ελλάδα θα συνεχίσει να κάνει αυτό που κάνει τα τελευταία χρόνια, δηλαδή να ελπίζει ότι το παγκόσμιο γεωπολιτικό κλίμα θα είναι καλό (κάτι που σαφώς δεν είναι) και θα σωθεί μέσω του τουρισμού.

Αλλα αν θα υπάρξει παγκόσμια κρίση, ο τουρισμός θα καταρρεύσεικαι η χώρα θα βρεθεί στο χείλος μιας οικονομικής αβύσσου, γιατί δεν παράγει αγαθά και υπηρεσίες για εξαγωγή (αυτό που εξάγεται μπορεί να περιγραφεί ως “δάκρυα”, δηλαδή δεν έχει καμία προοπτική να γίνει εξαγωγική δύναμη).

Εάν γίνονταν πραγματικές επενδύσεις, η χώρα θα δημιουργούσε πλούτο και εισόδημα από εξαγωγικές δραστηριότητες. Ωστόσο, οι τρέχουσες «επενδύσεις» ωφέλησαν κυρίως τους οικοδόμους που έκαναν ανακαινίσεις στις εγκαταστάσεις και στον προϋπολογισμό, ο οποίος εισέπραξε το μερίδιό του στους φόρους από την πώληση και από τους φόρους για τη βραχυχρόνια μίσθωση χώρων…

Source link