Υψηλό κόστος παραγωγής, χαμηλές τιμές αγοράς, κερδοσκοπία βιομηχάνων και μεγαλεμπόρων, έλλειψη προστασίας του παραγωγικού, φυτικού και ζωικού κεφαλαίου, μείωση των επιδοτήσεων ως αποτέλεσμα της εφαρμογής της νέας Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ), καθώς και συγκριτικές αποτυχίες και παραλείψεις της κυβέρνησης που δημιουργήθηκαν ασφυκτικές συνθήκες στον αγροτικό κόσμο.
Αγρότες, κτηνοτρόφοι, μελισσοκόμοι, ψαράδες αντιμετωπίζουν ένα εξαιρετικά σύνθετο περιβάλλον αβεβαιότητας και δυσκολίας, το οποίο εντείνεται από τις συνέπειες της κλιματικής κρίσης, με την εκδήλωση πλημμυρών και δασικών πυρκαγιών, φαινόμενα που έφεραν στην επιφάνεια την αποτυχία του ο κρατικός μηχανισμός να ανταποκρίνεται στις περιστάσεις.
Δεν είναι τυχαίο ότι όλα τα αιτήματα των αγροτών της χώρας – συμπεριλαμβανομένων των τοπικών και συγκεκριμένων προβλημάτων – έχουν έναν μόνο παρονομαστή: να επιβιώσουν με αξιοπρέπεια. Μείνετε στα χωριά σας, με τις σοδειές σας, με τα κοπάδια σας.
Η οργή των αγροτών στην Ελλάδα, αλλά και σε όλη την Ευρώπη, έχει γίνει ακόμη πιο έντονη, αφού τα συσσωρευμένα προβλήματα, στα οποία προστέθηκαν η ενεργειακή κρίση, η πανδημία του κορωνοϊού, ο πόλεμος στην Ουκρανία και το υψηλό κόστος ζωής, εξακολουθούν να είναι κάνοντας τους εαυτούς τους αισθητούς. Όλα τα παραπάνω επηρεάζουν τόσο την παραγωγή όσο και τα εισοδήματα των αγροτών, των κτηνοτρόφων, των μελισσοκόμων και των ψαράδων.
Δεν είναι τυχαίο ότι αυτή την περίοδο λαμβάνει χώρα μια γενική αγροτική εξέγερση στην Ευρώπη, τα κύρια αιτήματα της οποίας είναι περίπου τα ίδια σε όλες τις χώρες: χαλάρωση των περιβαλλοντικών κανόνων του νέου ΚΑΠ, προστασία από τις αυξανόμενες τιμές και φθηνές εισαγωγές.
Ωστόσο, στην Ελλάδα, οι κάτοικοι της υπαίθρου έχουν πολύ περισσότερους λόγους να μπουν στις ράγες. Οι αγρότες αισθάνονται σαν τον αδύναμο κρίκο σε μια πολιτική καθαρής κοροϊδίας τους: ακούνε συνεχώς όμορφα και υπέροχα λόγια, αλλά ως αποτέλεσμα τα εισοδήματά τους μειώνονται τόσο πολύ που η ίδια η βιωσιμότητα των αγροκτημάτων τους γίνεται αμφίβολη.
Αυτό γίνεται εύκολα αντιληπτό εξετάζοντας τον ρυθμό μείωσης των εκμεταλλεύσεων, της παραγωγής και της κτηνοτροφίας τα τελευταία χρόνια. Φέτος, όμως, ο κόμπος δέθηκε: μόλις πριν από λίγες μέρες η κυβέρνηση θυμήθηκε ότι υπάρχει ΕΛΓΑ. Η κυβέρνηση διώχνει τον πρώην Πρόεδρο του ΟΠΕΚΠΕ για τα λάθη του και τον αντικαθιστά. Όμως αυτά τα λάθη δεν διορθώθηκαν. Οι αγρότες δεν έχουν δει ακόμη πρόσθετες πληρωμές. Όσο για τα θύματα στη Θεσσαλία, παρά τις δικαιολογίες και τις υποσχέσεις, πολλούς μήνες μετά ακόμα περιμένουν το φως στην άκρη του τούνελ.
Μέσα σε όλα αυτά και υπό την πίεση των κινητοποιήσεων, η κυβέρνηση θυμήθηκε το κόστος παραγωγής και την αδυναμία των αγροτών να αντεπεξέλθουν στην κατάσταση. Μπορεί όμως αυτό να γίνει με την ανακοίνωση κάποιων ή χωριστών μέτρων για να κατευνάσει τον παγιδευμένο θυμό;
Στην εποχή της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, ο ψηφιακός μετασχηματισμός, η τεχνητή νοημοσύνη, οι αγρότες στη χώρα μας, μόνοι και αβοήθητοι, προσπαθούν να επιβιώσουν, αντιμέτωποι με… θηρία και αρπακτικά που μας στοιχειώνουν, ξεσκίζουν ό,τι έχει απομείνει από την πληγωμένη τους σάρκα. . Ζητούν αξιοπρέπεια, δικαιοσύνη, ευθύτητα και ειλικρινείς αποφάσεις.
Η χώρα μας, με πληθυσμό 10 εκατομμυρίων ψυχών, πληρώνει κάθε χρόνο… μνημόνιο για την εισαγωγή τροφίμων. Τα δισεκατομμύρια που πηγαίνουν στις οικονομίες άλλων χωρών είναι μια μεγάλη πληγή που αιμορραγεί και πρέπει επιτέλους να κλείσει. Και αυτό θα γίνει μόνο αν στηριχθεί ο αγρότης ώστε να μπορέσει να παράγει στη χώρα του. Η Ελλάδα είναι ίσως η μόνη χώρα στην Ευρώπη που, υπό διαφορετικές συνθήκες και διαφορετικές πολιτικές, θα μπορούσε να θρέψει επαρκώς τον πληθυσμό της. Όταν οι κυβερνήσεις το καταλάβουν αυτό, τότε ο αγρότης θα πάρει τη θέση που του αξίζει.
More Stories
Δικαστήριο για την υπόθεση Μάτι: «10 ευρώ την ημέρα είναι το τίμημα της ζωής των παιδιών μας»
Μάτι-Τέμπι: ερωτήσεις για το επίπεδο απονομής της δικαιοσύνης, αθωωτικές αποφάσεις για τους ενόχους
Σήμερα ο κόσμος θυμάται το ατύχημα στον πυρηνικό σταθμό του Τσερνομπίλ