Οι επιχειρήσεις σχεδιάζουν αυξήσεις τιμών και οι εργαζόμενοι απαιτούν υψηλότερους μισθούς (όχι επιδόματα)

Δημιουργήθηκε χρησιμοποιώντας την πλατφόρμα DALL-E.

Εντείνονται οι απογοητευτικές προβλέψεις για την επικείμενη αύξηση των τιμών στα προϊόντα των ελληνικών εταιρειών, μετατρέποντας τον χειμώνα σε μια ακόμη «εποχή τιμών» για όλους τους κλάδους.

Οι εκτιμήσεις είναι απογοητευτικές καθώς οι εγχώριες εταιρείες σχεδιάζουν περαιτέρω αυξήσεις τιμών τους επόμενους 12 μήνες και μόνο το 10% αναμένει περικοπές κόστους. Τα γεγονότα έρχονται σε μια εποχή ήδη υψηλών τιμών, όταν οι οικονομικές επιδόσεις βρίσκονται στην κορυφή των ανησυχιών των πολιτών, σύμφωνα με έρευνες.

Αν και οι περισσότερες επιχειρήσεις εκδηλώνουν ανησυχία για τον αντίκτυπο στην ανάπτυξή τους από τη μείωση του διαθέσιμου καταναλωτικού εισοδήματος, τελικά κινούνται προς την ανατίμηση, μετακυλίοντας τις τελικές τιμές. Και όλα αυτά παρά το γεγονός ότι το 2000 η αγοραστική δύναμη του μέσου μισθού στην Ελλάδα ήταν περίπου το 70% του μισθού στην Ευρωζώνη και το 2006 αυξήθηκε στο 87,2%. Ανήλθε στο 86,4% το 2009, όταν ξεκίνησε η κρίση χρέους, και στη συνέχεια μειώθηκε απότομα τα επόμενα χρόνια.

Έκτοτε, και ειδικά από το 2018, ο ρυθμός μειώνεται ήπια (με εξαίρεση το 2020 που αυξήθηκε ελαφρά) και έρχεται σε αντίθεση με άλλες χώρες του ευρωπαϊκού Νότου, που έχουν χαρακτηριστικά συγκρίσιμα με την Ελλάδα. Το 2022, η αγοραστική δύναμη διαμορφώθηκε στο 56,9% του μέσου μισθού της ευρωζώνης και ήταν η χαμηλότερη στο μπλοκ.

Οι μισθοί δεν έχουν ακόμη επιστρέψει στα προ κρίσης επίπεδα

Τα «μπόνους», σύμφωνα με τη μελέτη, δεν αποτελούν επιλογή για τους εργαζόμενους και οι πρόσθετες αυξήσεις τιμών επαναφέρουν στην ημερήσια διάταξη τον αγώνα για υψηλότερους μισθούς. Το 2022, ο μέσος ετήσιος ακαθάριστος μισθός ενός υπαλλήλου στην Ελλάδα ήταν 16.000 ευρώ, δηλαδή 3,8% περισσότερος από το 2021 (15,4 χιλ. ευρώ) και 6,6% περισσότερος από την προπανδημική περίοδο (έτος 2019: 15,0 χιλ. ευρώ). Ωστόσο, εξακολουθεί να είναι 23,9% χαμηλότερο από το ιστορικό μέγιστο που καταγράφηκε το 2009 (21,0 χιλ. ευρώ), όταν άρχισε να εκτυλίσσεται η κρίση χρέους (ενώ η αγοραστική δύναμη του ευρώ εκείνη την εποχή ήταν τουλάχιστον 2 φορές υψηλότερη από το 2023. Editor’s Σημείωση).

Δημιουργήθηκε χρησιμοποιώντας την πλατφόρμα DALL-E.

Αν προσαρμόσουμε τη χρονική τάση του μέσου ονομαστικού μισθού στην Ελλάδα λαμβάνοντας υπόψη τις αλλαγές στο μέσο σταθμισμένο επίπεδο τιμών, δηλαδή τον πληθωρισμό, τότε η μείωση της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων στα πρώτα χρόνια της κρίσης χρέους γίνεται ακόμη πιο εμφανής. . Εκείνα τα χρόνια, ο πληθωρισμός παρέμεινε θετικός παρά τη μείωση των εισοδημάτων.

Η ανάκαμψη των πραγματικών μισθών μετά την κρίση, σύμφωνα με έρευνα της Eurobank, κορυφώθηκε το 2021 (στο 68,4% των επιπέδων του 2009) και αντικαταστάθηκε το 2022 από πτώση 5,1% των πραγματικών μισθών λόγω των υψηλών ρυθμών αύξησης του επιπέδου τιμών (ΕνΔΤΚ: + 9,3%).

Το πρώτο εξάμηνο του 2023, ο μέσος πραγματικός μισθός αυξήθηκε κατά 1,4% σε σύγκριση με το ίδιο εξάμηνο του 2022 (+6,6% σε ονομαστικούς όρους).

Οι επιχειρήσεις σχεδιάζουν αναπροσαρμογή, οι καταναλωτές τρώνε από τις καταθέσεις

Οι ανοδικές τάσεις των παγκόσμιων τιμών, ιδίως των εμπορευμάτων, προμηνύουν περαιτέρω αυξήσεις των τιμών και οι συνέπειές τους αντανακλώνται έντονα στους μισθούς.

Σύμφωνα με την έρευνα ΓΣΕΕΤο 90% των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα δηλώνουν ότι έχουν μειώσει την κατανάλωση βασικών τροφίμων. Ταυτόχρονα, το 65% αναφέρει ότι δεν έχει λάβει αύξηση μισθού και το 25% δηλώνει ότι εργάζεται περισσότερες ώρες από το συνηθισμένο – και από αυτές, το 48% δηλώνει ότι δεν πληρώνεται για αυτό.

Η ανησυχία για την κατανάλωση και τις εξαγωγές είναι ευρέως διαδεδομένη, με τα χαμηλά επίπεδα διαθέσιμου εισοδήματος μεταξύ των εργαζομένων να επισημαίνονται κατά 30% δηλώνοντας ότι δεν έχουν αποταμιεύσεις. Ταυτόχρονα, το 37% αναγκάζεται να χρησιμοποιήσει τις αποταμιεύσεις του για να καλύψει τις τρέχουσες ανάγκες για αγορά βασικών αγαθών.

https://rua.gr/news/obschestvo/58729-9-iz-10-zhitelej-gretsii-sokratili-potreblenie-tovarov-pervoj-neobkhodimosti.html

Την ίδια στιγμή, το 64% των εργαζομένων σημειώνει ότι το 2023 δεν έλαβαν αύξηση μισθού και το 34% – ότι έλαβαν κάποια αύξηση. Η συντριπτική πλειοψηφία όσων δήλωσαν ότι έλαβαν κάποιου είδους αύξηση ήταν αυτοί που έκαναν τον κατώτατο μισθό, ο οποίος αυξήθηκε το 2023, σύμφωνα με έρευνες.

Όσον αφορά το πιο αποτελεσματικό μέσο προστασίας του βιοτικού επιπέδου, το 43% δηλώνει ότι είναι αύξηση μισθών, το 33% – μείωση ΦΠΑ και ειδικούς φόρους κατανάλωσης, 24% – έλεγχος τιμών. Κανένας ερωτώμενος δεν επέλεξε την επιλογή «οφέλη» (0%).

Δημιουργήθηκε χρησιμοποιώντας την πλατφόρμα DALL-E.

Το 24% δηλώνει ότι εργάζεται περισσότερο από το κανονικό ωράριο

Το 72% δηλώνει ότι δεν εργάζεται περισσότερο από τις συνηθισμένες ώρες εργασίας του και το 24% λέει ότι εργάζεται περισσότερο. Από αυτούς που δηλώνουν ότι εργάζονται περισσότερο, το 48% δηλώνει ότι δεν πληρώνεται για υπερωρίες.

Η έρευνα Greek Business Pulse της Grant Thornton διαπίστωσε ότι το 54% των επιχειρήσεων βλέπουν τις επίμονες πληθωριστικές πιέσεις ως το μεγαλύτερο εμπόδιο στις προοπτικές ανάπτυξης, καθώς μειώνουν την αγοραστική δύναμη των καταναλωτών. Ένα άλλο 36% θεωρεί αυτό το πρόβλημα αρκετά σημαντικό. Λόγω των προσδοκιών για αύξηση των τιμών των εμπορευμάτων, η επιχείρηση αναμένει αύξηση των λειτουργικών της εξόδων.

• 6 στους 10 επιχειρηματίες που ερωτήθηκαν από την Grant Thornton αναμένουν ότι το κόστος παραγωγής θα αυξηθεί,
• 2 στους 10 από αυτούς υποστηρίζουν ότι η αύξηση του κόστους θα ξεπεράσει το 10%,
• Το 80% των εταιρειών που αναμένουν αύξηση του κόστους παραγωγής σκοπεύουν να συμπεριλάβουν αυτή την αμοιβή στις τιμές των τελικών προϊόντων. Με άλλα λόγια, σκοπεύουν να εφαρμόσουν διορθωτικές αυξήσεις τιμών για να διατηρήσουν τα περιθώρια κέρδους τους.

Μόνο το 27% των επιχειρήσεων σκοπεύει να κάνει νέες επενδύσεις

Οι Έλληνες επιχειρηματίες φαίνεται να είναι λιγότερο αισιόδοξοι για την ανάπτυξη των εξαγωγών (54% έναντι 59% πέρυσι αναμένουν αύξηση των εξαγωγών τους επόμενους 12 μήνες), καθυστερώντας νέες επενδύσεις και εστιάζοντας στις εγχώριες δραστηριότητες σε μια προσπάθεια μείωσης του κόστους και βελτίωσης της εσωτερικής λειτουργίας.

Αυτά είναι σημάδια μιας τάσης συγκράτησης του κινδύνου, η οποία επιβεβαιώνεται και από άλλα γεγονότα, για παράδειγμα, από την απότομη πτώση του ρυθμού πιστωτικής επέκτασης φέτος σε σύγκριση με το 2022.

Η έρευνα καταγράφει μείωση κατά 10 ποσοστιαίες μονάδες (50% από 60%) στις προθέσεις χρήσης κινήτρων του Αναπτυξιακού Νόμου και 5 ποσοστιαίες μονάδες (48% από 53%) στις προθέσεις χρήσης κεφαλαίων του Ταμείου Ανάκαμψης.

Μόλις το 27% των εταιρειών δηλώνει ότι σκοπεύει να κάνει νέες επενδύσεις σε κτίρια και γη (πέρυσι – 34%), ενώ μειώνεται επίσης η πρόθεση για αύξηση των δαπανών για ψηφιακό μετασχηματισμό (53% από 61%).

Source link