Οι επιπτώσεις των πυρκαγιών στην ψυχική υγεία

Οι δασικές πυρκαγιές ενέχουν ποικίλες συνέπειες και κινδύνους για τη δημόσια υγεία, συμπεριλαμβανομένης της αυξημένης νοσηρότητας και θνησιμότητας.

Μία από τις πολλές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής είναι η αύξηση της συχνότητας και κατά συνέπεια των επιπτώσεων των δασικών πυρκαγιών σε όλο τον κόσμο. Σκοπός της δημοσίευσης «The Impact of Wildfires on Mental Health: A Preview» από το University of Alberta Psychiatric Hospital στον Καναδά είναι να συνοψίσει τα αποτελέσματα 254 σχετικών μελετών για το μετατραυματικό στρες, την κατάθλιψη και την αγχώδη διαταραχή.

Τα αποτελέσματα συνόψισε η παθολόγος Θεοδώρα Ψαλτοπούλου, καθηγήτρια επιδημιολογίας και προληπτικής ιατρικής στη Θεραπευτική Κλινική της Ιατρικής Σχολής Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, προβολή αύξηση του ποσοστού αυτών των ασθενειών από την άμεση περίοδο της πυρκαγιάς έως αρκετά χρόνια αργότερα.

Οι υψηλότερες θερμοκρασίες, τα μεγαλύτερα καλοκαίρια και τα κύματα καύσωνα είναι όλα επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής και παράγοντες που συμβάλλουν στην αύξηση της συχνότητας των δασικών πυρκαγιών.

Σύμφωνα με τους ειδικούς, οι πυρκαγιές καταστρέφουν σπίτια και χώρους εργασίας και επηρεάζουν πολλές ασθένειες όπως η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ), το άσθμα, η υπέρταση και ο διαβήτης.

Ο αντίκτυπος των πυρκαγιών στην ψυχική υγεία των επιζώντων έχει βρεθεί τόσο σε ενήλικες όσο και σε παιδιά. Ταυτόχρονα, οι ανήλικοι είναι πιο πιθανό να υποφέρουν από διαταραχή μετατραυματικού στρες και αγχώδεις διαταραχές. Οι αλλαγές στη συμπεριφορά των παιδιών μπορεί να περιλαμβάνουν αυξημένη ευερεθιστότητα και αλλαγές στη συγκέντρωση, τον ύπνο και τις ακαδημαϊκές επιδόσεις.

Η έκθεση στη φωτιά μπορεί να είναι ευρέως διαδεδομένη. Υπάρχουν ενδείξεις συνεχιζόμενων επιπτώσεων στην ψυχική υγεία που εντοπίστηκαν σε μελέτες που πραγματοποιήθηκαν 10-20 χρόνια μετά την πυρκαγιά.

1. Διαταραχή μετατραυματικού στρες. Στον ενήλικο πληθυσμό μετά από 6 μήνες. μετά την πυρκαγιά, ο επιπολασμός του μετατραυματικού στρες κυμαινόταν από 12 έως 26%. Ο Bryant και οι συνεργάτες του κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι μεταξύ 3 και 10 ετών μετά την πυρκαγιά, η συχνότητα του μετατραυματικού στρες που σχετίζεται με τη φωτιά μειώθηκε από 16% σε 8%. Στα παιδιά, μελετήθηκαν επίσης δείκτες ψυχοπαθολογίας μετά την πυρκαγιά. Στην υποξεία φάση μετά από πυρκαγιά, ο αριθμός των παιδιών με έντονα συμπτώματα μετατραυματικού στρες μπορεί να φτάσει το 92%. Μελέτες που έχουν αξιολογήσει τη συχνότητα ενδεχόμενης αγωνίας 6 μήνες μετά την πυρκαγιά έχουν δείξει παρόμοια αποτελέσματα στο 9-12% των παιδιών και των εφήβων με μέτρια έως σοβαρή διαταραχή μετατραυματικού στρες.

Παράγοντες που είναι σημαντικοί για την αύξηση του κινδύνου στρες μετά την πυρκαγιά περιλαμβάνουν προσωπική παρατήρηση απώλειας αγαπημένου προσώπου, απώλεια σπιτιού, φόβος για τη ζωή ή τις ζωές αγαπημένων προσώπων, σημαντική υλική ζημιά ή αίσθημα έλλειψης υποστήριξης από την οικογένεια, τους φίλους ή/και το κράτος. Για τα παιδιά, η πιο ισχυρή εμπειρία που προκάλεσε συναισθηματικό στρες ήταν ο φόβος για τη ζωή των γονιών τους, ακόμη περισσότερο από τον φόβο για τη δική τους ζωή.

2. Κατάθλιψη. Μετά τη διαταραχή μετατραυματικού στρες, η μείζονα καταθλιπτική διαταραχή είναι μια από τις πιο κοινές ψυχικές ασθένειες που μελετήθηκαν και ελέγχονται μετά από φυσικές καταστροφές. Οι ενήλικες έχουν επίσης αποδειχθεί ότι έχουν υψηλότερα επίπεδα κατάθλιψης και σχετικά συμπτώματα μετά από πυρκαγιά, τα οποία μπορεί να επιμείνουν έως και 10 χρόνια. Μελέτες έχουν δείξει ότι μεταξύ του ενήλικου πληθυσμού, το ποσοστό κατάθλιψης περίπου 3 μήνες μετά την πυρκαγιά είναι μεταξύ 25 και 33%. Στους 6 μήνες μετά την πυρκαγιά, η εκτιμώμενη επίπτωση της μείζονος καταθλιπτικής διαταραχής είναι 10% έως 17%.

Τα ποσοστά της κατάθλιψης μετά την πυρκαγιά σε παιδιά και εφήβους έχουν επίσης μελετηθεί. Οι McDermott και άλλοι ήταν από τους πρώτους ερευνητές που μελέτησαν την κατάθλιψη σε παιδιά 6 μήνες μετά την πυρκαγιά και βρήκαν ότι ήταν 5%. Ωστόσο, μια πιο πρόσφατη μελέτη έδειξε υψηλότερο επίπεδο κατάθλιψης 6 μήνες μετά τη φωτιά – 20%.

3. Αγχώδης διαταραχή. Υπάρχει ένας αριθμός μελετών που εξετάζουν τα επίπεδα αγχώδους διαταραχής μετά από πυρκαγιά, αν και τα στοιχεία είναι λιγότερα από ό,τι για το μετατραυματικό στρες και την κατάθλιψη. Έρευνα μετά την πυρκαγιά έδειξε υψηλότερα επίπεδα άγχους τόσο σε ενήλικες όσο και σε παιδιά. Μεταξύ των ενηλίκων που ερωτήθηκαν 3 μήνες μετά την πυρκαγιά, το 27% πληρούσε τα κριτήρια για μια αγχώδη διαταραχή εκτός από τη διαταραχή πανικού και το 17% είχε συμπτώματα που σχετίζονται με τη διαταραχή πανικού.

Το στρες μετά την πυρκαγιά σε παιδιά και εφήβους έχει επίσης μελετηθεί, αν και σε μικρότερο βαθμό από ό,τι στους ενήλικες. Έξι μήνες μετά την πυρκαγιά, το 14% των παιδιών είχε συμπτώματα που υποδηλώνουν αγχώδη διαταραχή. Στους 18 μήνες μετά την πυρκαγιά, το 27% των μαθητών υποπτεύονταν ότι είχαν άγχος, ενώ μια άλλη μελέτη δεν βρήκε διαφορά στη συχνότητα των αγχωδών διαταραχών μεταξύ των ομάδων που εκτέθηκαν στη φωτιά και των ομάδων ελέγχου.

Η διεθνής εμπειρία και η ανάλυση της επιστημονικής έρευνας δείχνει ότι οι ψυχολογικές συνέπειες των πυρκαγιών είναι σημαντικές για όλες τις ηλικιακές ομάδες. Ως εκ τούτου, απαιτούνται αποτελεσματικές στρατηγικές ανάπλασης, καθώς και μέτρα δημόσιας υγείας και δυνατότητα ψυχολογικής υποστήριξης, για να αντιστραφούν αυτές οι αρνητικές επιπτώσεις και να ελαχιστοποιηθούν οι μακροπρόθεσμες συνέπειές τους.

Source link