Η στέγαση είναι ακριβή: το ενοίκιο τρώει το 35% του εισοδήματος

Τα ενοίκια σε 42 από τις 50 περιοχές της χώρας αυξήθηκαν το πρώτο τρίμηνο του 2023.

Ακόμα και στις «φτηνές» περιοχές του Πειραιά, όπως Κερατσίνι, Καμίνια, Δραπετσώνα κ.λπ., ή στις «πίσω αυλές» της Αθήνας (Βοτανικός, Σεπόλια), μια τετραμελής οικογένεια που δεν έχει δική της κατοικία και καταφεύγει στο ενοίκιο. πρέπει να μειώσουν σημαντικά τον προϋπολογισμό τους. Μέσο ζητούμενο ενοίκιο για 90 τ.μ. φτάνει τα 630-650 ευρώ. Δηλαδή το 34-35% του ετήσιου εισοδήματος της οικογένειάς τους, αν είναι στην πλειοψηφία, με μισθό έως 800 ευρώ.

Χαρακτηριστικά, σε 42 από τις 50 περιφέρειες της χώρας για τις οποίες δημοσιεύονται στοιχεία στον ιστότοπο spitogatos, σημειώθηκε αύξηση των ενοικίων το πρώτο τρίμηνο του 2023 σε σύγκριση με την ίδια περίοδο του 2021. Σε 10 από αυτές η ανάπτυξη ξεπερνά το 10%. Σε Κιλκίς, Κόρινθο, Μεσσηνία και Χανιά η αύξηση των ενοικίων ξεπερνά το 15%. Από αυτές τις τέσσερις συνοικίες, μόνο στο Κιλκίς το ενοίκιο «πέφτει» κάτω από τα 5 ευρώ ανά τ.μ.

Μια σχετική μελέτη της diaNEOsis σημειώνει ότι στο Η Ελλάδα έχει πλέον το υψηλότερο κόστος στέγασης σε σχέση με το εισόδημα.

Τα ελληνικά νοικοκυριά αστέγων, που υπολογίζονται στο 27%, πληρώνουν το υψηλότερο ποσοστό του εισοδήματός τους μεταξύ των χωρών σύμφωνα με τη Eurostat. ΕΕ – περίπου 37%.

Το πρόβλημα είναι ακόμη πιο έντονο για τα φτωχότερα νοικοκυριά. Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, το 20% από αυτούς πληρώνουν το 43% (κατά μέσο όρο) του εισοδήματός τους σε ενοίκιο. Όμως τίθεται ένα εύλογο ερώτημα: «Πώς καταλήξαμε στην πιο ακριβή κατοικία από άποψη εισοδήματος στην Ευρώπη»; Μια εξήγηση είναι η σημαντική μείωση των εισοδημάτων των πολιτών. Από το 2009 έως το 2014, οι κάτοικοι της χώρας έχασαν περισσότερο από το 40% του διαθέσιμου εισοδήματός τους.. Ωστόσο, τα επόμενα χρόνια και μέχρι σήμερα, η αναπλήρωση των ζημιών είναι μόνο ένα μικρό ποσοστό. Ειδικά αν λάβετε υπόψη την άνοδο των τιμών των τροφίμων και τον πληθωρισμό γενικότερα.

«Ταυτόχρονα, ο αριθμός των τουριστών σε πόλεις και νησιά έχει αυξηθεί. Οι ιδιοκτήτες έχουν βρει νέες χρήσεις για τα ακίνητά τους, όπως βραχυχρόνιες μισθώσεις, οι οποίες με τη σειρά τους έχουν επηρεάσει τις τιμές και τα ενοίκια», αναφέρει η diaNEOSis.

Αλλά και πριν συμβεί αυτό, η Ελλάδα ήταν ήδη μια χώρα χωρίς καθιερωμένη στεγαστική πολιτική. Μέσα στη θύελλα της κρίσης «εξαφανίστηκαν» ό,τι υπήρχε για να βοηθήσει τους πολίτες: το 2012, χωρίς αντικατάσταση Ο ΟΕΚ καταργήθηκε – τον κρατικό φορέα που ηγήθηκε των μεγαλύτερων στεγαστικών προγραμμάτων στη χώρα.

Σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει στην Ελλάδα, τα προγράμματα κοινωνικής στέγασης συνεχίζουν να αναπτύσσονται στην Ευρώπη. Για παράδειγμα, στην Αυστρία, 1 στις 5 κατοικίες είναι κοινωνική ενοικίαση κατοικίας. Μάλιστα, το 80% των αυστριακών νοικοκυριών έχει πρόσβαση σε αυτό.

Ταυτόχρονα, το 14% του συνόλου των κατοικιών στη Γαλλία είναι ενοικιαζόμενες κοινωνικές κατοικίες, οι οποίες αγγίζουν τα 5 εκατομμύρια μονάδες ακίνητης περιουσίας. Στην Ισπανία, 20.000 ενεργειακά αποδοτικές μονάδες κοινωνικής κατοικίας θα ανακαινιστούν και θα διατεθούν μέσω του Ταμείου Ανάκαμψης.

Source link