Η ΕΕ μήνυσε την Ελλάδα για «εγκλήματα στους ελληνικούς σιδηροδρόμους»

Δεκατέσσερις ημέρες πριν από τη χειρότερη σιδηροδρομική τραγωδία που έπληξε την Ελλάδα, η ΕΚ οδήγησε την Ελλάδα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο επειδή δεν εκπλήρωσε τις υποχρεώσεις της βάσει της οδηγίας για τη δημιουργία ενιαίου ευρωπαϊκού σιδηροδρομικού χώρου (2012/34/ΕΕ).

Η ελληνική κατάθεση πραγματοποιήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2023

Η ΕΕ απέστειλε την υπόθεση στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο επειδή δεν συμμορφώνεται με το ευρωπαϊκό πλαίσιο για την παροχή υπηρεσιών και ασφάλειας σε σχέση με τις σιδηροδρομικές μεταφορές. Η οδηγία διευκρινίζει ότι τα κράτη μέλη θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι μια συμβατική συμφωνία μεταξύ της εθνικής αρμόδιας αρχής και του διαχειριστή σιδηροδρομικής υποδομής συνάπτεται το αργότερο στις 16 Ιουνίου 2015 και δημοσιεύεται εντός ενός μηνός. Η σύναψη και δημοσίευση μιας τέτοιας συμφωνίας είναι ιδιαίτερα σημαντική για τη διαφάνεια των επερχόμενων έργων στο δίκτυο σιδηροδρομικών υποδομών.

Αυτό που ΔΕΝ ΕΚΑΝΕ η Κυβέρνηση Μητσοτάκη

Αυτή η συμφωνία θα πρέπει να περιέχει σημαντικές διατάξεις, όπως το ποσό των κεφαλαίων που διατίθενται για υπηρεσίες υποδομής, καθώς και στόχους απόδοσης προσανατολισμένους στον χρήστη (για παράδειγμα, ταχύτητα γραμμής, ικανοποίηση πελατών ή προστασία του περιβάλλοντος).

Παρά την ανταλλαγή επιστολών μεταξύ της Επιτροπής και της Ελλάδας, οι εθνικές αρχές δεν έχουν ακόμη υπογράψει και δημοσιεύσει συμβατική συμφωνία με την ελληνική εταιρεία oseδιαχείριση της σιδηροδρομικής υποδομής.

Η Επιτροπή κίνησε διαδικασία επί παραβάσει κατά της Ελλάδας τον Δεκέμβριο του 2020 και απέστειλε αιτιολογημένη γνώμη τον Δεκέμβριο του 2021. Δεδομένου ότι η Ελλάδα συνεχίζει να παραβιάζει την οδηγία, η Επιτροπή αποφάσισε να παραπέμψει την υπόθεση στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η υποχρέωση σύναψης και δημοσίευσης συμβατικών συμφωνιών μεταξύ των αρμόδιων εθνικών αρχών και των διαχειριστών σιδηροδρομικής υποδομής αποτελεί σημαντικό στοιχείο της οδηγίας για τον ενιαίο ευρωπαϊκό σιδηροδρομικό χώρο. Αυτές οι συμφωνίες περιλαμβάνουν τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του κράτους μέλους και του διαχειριστή(ών) υποδομής. Καλύπτουν όλες τις πτυχές της διαχείρισης της υποδομής, τις οικονομικές υποχρεώσεις του κράτους μέλους, τις απαιτήσεις απόδοσης του διαχειριστή υποδομής, τις υποχρεώσεις αναφοράς και τους κανόνες για την αντιμετώπιση καταστάσεων έκτακτης ανάγκης και μεγάλων διακοπών.

Θα πρέπει επίσης να περιλαμβάνουν διορθωτικά μέτρα που πρέπει να λαμβάνονται εάν ένα από τα μέρη παραβιάζει τις συμβατικές του υποχρεώσεις ή, σε εξαιρετικές περιπτώσεις, εάν η διαθεσιμότητα δημόσιας χρηματοδότησης είναι μειωμένη. Οι συμφωνίες περιλαμβάνουν ένα πενταετές οικονομικό πλαίσιο για την κατασκευή, τον εκσυγχρονισμό και τη συντήρηση της σιδηροδρομικής υποδομής, καθιστώντας τη δημόσια χρηματοδότηση προβλέψιμη.

Source link