Αγάπη "κάτω από κλειδαριά και κλειδί"

Αγαπημένοι κάτοικοι και καλεσμένοι της Θεσσαλονίκης συνήθισαν να κρεμούν τις λεγόμενες «κλειδαριές της αγάπης» στο γλυπτό «Ομπρέλες» του Ζογγολόπουλου ή στο κιγκλίδωμα του αναχώματος.

Έρωτες και ρομαντισμούς, όνειρα και υποσχέσεις «κλείδωσαν» οι πρωταγωνιστές τους με την ελπίδα ή και τη βεβαιότητα ότι «τα συναισθήματά τους θα κρατήσουν για πάντα». Ανεξάρτητα από το τι κατέληξε να γράψει ο καθένας στην κλειδαριά, είναι σύμβολα της γέννησης συναισθημάτων, της αγάπης μεταξύ δύο ανθρώπων.

Διάφοροι τύποι μεταλλικών κιγκλιδωμάτων έχουν μετατραπεί και μετατρέπονται σε ένα είδος «μνημείων κλειδωμένης αγάπης». Τα πρώτα από αυτά εμφανίστηκαν στην Ευρώπη πριν από αρκετές δεκαετίες, αλλά ο αριθμός τους αυξήθηκε σταδιακά, κάνοντας αισθητή σε όλο και περισσότερες πόλεις.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, κάγκελα με «κλειδωμένη αγάπη» συναντάμε σε αναχώματα ποταμών και θαλασσών. Και αυτό γιατί οι ερωτευμένοι θέλουν, αφού «κλειδώσουν» τον έρωτά τους, να ρίξουν τα κλειδιά στο νερό για να χαθούν, ώστε η αγάπη τους να μείνει αιώνια για πάντα.

Από τις πιο διάσημες πόλεις όπου υπάρχουν τέτοια «μνημεία αγάπης» είναι το Παρίσι, η Ρώμη, το Λονδίνο, η Κολωνία κ.λπ. Πριν από λίγα χρόνια στο Παρίσι κινδύνευε η γέφυρα του Σηκουάνα, και τόνοι… γεμάτες έρωτες έπρεπε να αφαιρεθούν οι κλειδαριές για να αποφευχθεί η κατάρρευσή του.

Η Θεσσαλονίκη ακολούθησε και την ευρωπαϊκή μόδα και ήδη το πρώτο κάστρο εμφανίστηκε στον πολιτιστικό χώρο «Ομπρέλες» πριν από λίγα χρόνια.

Επιπλέον, δεκάδες κλειδαριές όλων των ειδών, σχημάτων και χρωμάτων κρέμονται σε φράχτες που έχουν τοποθετηθεί στα κάγκελα και τις σκάλες του αναχώματος, κάτι που είναι ένα ενδιαφέρον θέαμα για περαστικούς, ντόπιους και επισκέπτες.

Source link