Το σαμποτάζ τρομάζει την Ευρώπη: η ενέργεια, το διαδίκτυο, οι επικοινωνίες είναι πιθανοί στόχοι

Το σαμποτάζ των αγωγών Nord Stream μπορεί να γίνει ένα βότσαλο που εκτοξεύει μια χιονοστιβάδα που θα μπορούσε να βυθίσει την παγκόσμια οικονομία στο χάος, αφήνοντας πολλές χώρες χωρίς επικοινωνίες, ηλεκτρισμό και Διαδίκτυο.

Όπως ο χάρτης που υποδεικνύεται στον τίτλο της δημοσίευσης, υποδεικνύονται εκατοντάδες υποθαλάσσιες γραμμές επικοινωνίας και γραμμές μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας, που συνδέουν χώρες και ηπείρους σε ένα ενιαίο δίκτυο. Κανένας από αυτούς δεν έχει καμία προστασία από πιθανούς σαμποτέρ ή υποβρύχια drones και υπό τις παρούσες συνθήκες μπορεί να γίνει στόχος ενός από τα μέρη της σύγκρουσης.

Παράδειγμα Nord Stream
Παρόμοιο σοκ βιώνει η Ευρώπη τις τελευταίες ημέρες, με επίκεντρο τη Βαλτική Θάλασσα, με μουντές «αποκλειστικές οικονομικές ζώνες» στα ανοικτά των ακτών της Δανίας και της Σουηδίας.

Οι εκρήξεις στον αγωγό φυσικού αερίου Nord Stream οδήγησαν σε οριστική διακοπή της παροχής φυσικού αερίου στην Ευρώπη μέσω αυτών, ενώ οι φόβοι για τις τιμές της ενέργειας σε σχέση με την έναρξη του χειμώνα έχουν ενταθεί. Ταυτόχρονα, υπάρχει αυξανόμενη ανησυχία για την ικανότητα πρόβλεψης και αντιμετώπισης παρόμοιων γεγονότων στο μέλλον.

«Οι συγκεχυμένες ευθύνες δυσκολεύουν την εξεύρεση συγκεκριμένης απάντησης – σε αυτό ή σε άλλα περιστατικά», γράφει το Politico, σημειώνοντας ότι στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες προτείνουν αυξημένη επιτήρηση, πιο ορατές περιπολίες, παροχή εφεδρικών συστημάτων και πιο συντονισμένη απάντηση. «Μετά την εισβολή στην Ουκρανία, όλη η προσοχή επικεντρώθηκε στην αναβίωση του συμβατικού πολέμου τον 21ο αιώνα, παραμελώντας κατά κάποιο τρόπο τη σημασία της ετοιμότητας στον τομέα των υβριδικών τακτικών», δήλωσε στο Politico ένας διπλωμάτης του ΝΑΤΟ.

Την ίδια στιγμή, τα μέλη του ΝΑΤΟ στην περιοχή άρχισαν να εντείνουν τα μέτρα ασφαλείας στην ενεργειακή υποδομή. Συγκεκριμένα, η Νορβηγία στέλνει τον στρατό της για την προστασία των εγκαταστάσεων πετρελαίου και φυσικού αερίου, ενώ η Φινλανδική συνοριακή φρουρά έχει εντείνει την επιτήρηση της θαλάσσιας κυκλοφορίας και των υποδομών. Η Δανία θα ενισχύσει επίσης την ασφάλεια στον ενεργειακό τομέα.

«Το ΝΑΤΟ έχει μια αρκετά περίπλοκη πολιτική για τις υβριδικές απειλές και τις κρίσιμες υποδομές», δήλωσε ο Λετονός υπουργός Εξωτερικών Έντγκαρς Ρίνκεβιτς, προσθέτοντας: «Τώρα πρέπει να καταλάβουμε αν είναι σχετικό».

Απειλή στο Διαδίκτυο

Αμέσως μετά τις επιθέσεις στους αγωγούς φυσικού αερίου προέκυψαν ερωτηματικά για τον επόμενο πιθανό στόχο των σαμποτέρ. Ένα τεράστιο δίκτυο υποθαλάσσιων καλωδίων που τροφοδοτούν το παγκόσμιο Διαδίκτυο θα μπορούσε να είναι η αντίποινα της Ρωσίας, λένε Αμερικανοί και Ευρωπαίοι αξιωματούχοι. Είναι μια «ψηφιακή λεωφόρος» μέσω της οποίας μεταδίδεται τεράστιος όγκος πληροφοριών, από βίντεο YouTube, κοινωνικά δίκτυα μέχρι συναλλαγές σε χρηματοπιστωτικές αγορές.

Σύμφωνα με το Politico, η απειλή για την ασφάλεια του Διαδικτύου είναι πραγματική και προέρχεται από την ανασφάλεια γύρω από αυτά τα καλώδια και την προθυμία της Ρωσίας να στοχεύσει πολιτικούς στόχους, χρησιμοποιώντας τις λεγόμενες τακτικές υβριδικού πολέμου.

«Το Διαδίκτυο είναι στόχος για περισσότερα από είκοσι χρόνια», δήλωσε στο Politico ο ειδικός σε θέματα πληροφοριακού πολέμου του Chatham House, Keir Giles. Παράλληλα, τονίζει ότι αν η Δύση δεν δράσει, θα αντιμετωπίσει τα δικά της προβλήματα. «Εάν δεν δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στη διασφάλιση της ασφάλειας αυτών των ζωτικών περιουσιακών στοιχείων, οι δυτικές χώρες θα κατηγορήσουν μόνο τους εαυτούς τους», πρόσθεσε.

Τεράστιο δίκτυο οπτικών ινών

Ένα δίκτυο εκατοντάδων συνδέσεων οπτικών ινών που εκτείνεται σε περισσότερα από 1,3 εκατομμύρια χιλιόμετρα τροφοδοτεί σχεδόν το σύνολο της παγκόσμιας κίνησης στο Διαδίκτυο και το διαχειρίζονται ιδιωτικές εταιρείες όπως η Google και η Microsoft, καθώς και η γαλλική Alcatel Submarine Networks και η κινεζική Huawei Marine Networks.

Μέρος της ευπάθειας και της ανησυχίας για την ασφάλειά τους προέρχεται επίσης από τη θέση αυτών των καλωδίων, λένε οι ειδικοί, καθώς είναι διάσπαρτα σε όλο τον κόσμο και συχνά βρίσκονται σε εξαιρετικά απομακρυσμένες περιοχές εύκολα προσβάσιμες από υποβρύχια ή drones.

Η έλλειψη ρυθμιστικής εποπτείας του τρόπου λειτουργίας αυτών των δικτύων καθιστά επίσης δύσκολη την προστασία τους από τις εταιρείες και τις κυβερνήσεις, αναφέρει το Politico. Τα περισσότερα από αυτά τα καλώδια βρίσκονται σε διεθνή ύδατα.

«Ο φόβος επικεντρώνεται στο γεγονός ότι κυβερνήσεις όπως η Ρωσία, η Κίνα ή η Βόρεια Κορέα θα μπορούσαν να βλάψουν αυτά τα υποβρύχια καλώδια, τα οποία είναι σε μεγάλο βαθμό αφύλακτα και εκτός ελέγχου των δυτικών κυβερνήσεων», προσθέτουν τα διεθνή μέσα ενημέρωσης.

Το μέγεθος της δολιοφθοράς θα δείχνει τον δράστη

Ενώ κανείς δεν ανέλαβε την ευθύνη για τις τρομοκρατικές επιθέσεις στους αγωγούς φυσικού αερίου, γίνεται σαφές ότι αυτό είναι έργο των «χεριών» ενός από τα κράτη που ενδιαφέρονται να βλάψουν τη Ρωσία. Αλλά πρέπει επίσης να καταλάβετε ότι μετά από αυτό, θα πρέπει να περιμένετε απάντηση από τη Ρωσία.

Σύμφωνα με ειδικούς, για να δημιουργηθεί σοβαρό πρόβλημα στη μετάδοση δεδομένων του Διαδικτύου, είναι απαραίτητο να πραγματοποιηθεί επίθεση μεγάλης κλίμακας σε υποβρύχια δίκτυα, επηρεάζοντας δεκάδες καλώδια. «Δεν είμαστε πια στη θέση που ήμασταν κάποτε όπου έκοψες το καλώδιο και τα πάντα καταρρέουν», σχολίασε ο Keir Giles, σημειώνοντας ότι το Κρεμλίνο θα μπορούσε ενδεχομένως να απενεργοποιήσει μέρος του περιφερειακού δικτύου που συνδέει τις χώρες της Βαλτικής με την υπόλοιπη Ευρώπη.

«Για να έχει μακροπρόθεσμο αντίκτυπο στο παγκόσμιο υποβρύχιο καλωδιακό δίκτυο, η Ρωσία ή οποιαδήποτε άλλη χώρα θα πρέπει να ενεργήσει σε μια κλίμακα που οι δυτικές υπηρεσίες εθνικής ασφάλειας είναι πιθανό να εντοπίσουν εύκολα», πρόσθεσε.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η Ρωσία, όπως και οι Ηνωμένες Πολιτείες, εξαρτάται πολύ λιγότερο από τέτοια καλώδια, καθώς το μεγαλύτερο μέρος της υποδομής της είναι είτε επίγειες γραμμές, είτε συστήματα επαναλήψεων, είτε δορυφορικά συστήματα. Αυτό σημαίνει ότι σε περίπτωση αντίποινων ενεργειών της Ρωσίας, πρώτα απ’ όλα θα πληγούν οι χώρες που έχουν εδάφη στα νησιά που δεν διαθέτουν δικούς τους δορυφόρους επικοινωνίας και, φυσικά, οι επικοινωνίες μεταξύ Ευρώπης και Ηνωμένων Πολιτειών.

Source link