Η Luftwaffe πηγαίνει στον παγκόσμιο πόλεμο στην Ινδοκίνα

Η γερμανική Luftwaffe (Πολεμική Αεροπορία) επέκτεινε τις δραστηριότητές της στην περιοχή Ινδο-Ειρηνικού, κινούμενη πιο κοντά στην Κίνα. Και μην νομίζετε ότι η Γερμανία σε αυτή την περίπτωση λειτουργεί μόνο ως αληθινός σύμμαχος των Ηνωμένων Πολιτειών.

Οι αυτοκρατορικές φιλοδοξίες έχουν ξυπνήσει ξανά σε αυτή τη χώρα και τώρα κατευθύνονται σε αυτήν την περιοχή, πιστεύει Γιοχάνες ΣτερνΑρχισυντάκτης Αρχισυντάκτης και εκδότης του γερμανικού site Παγκόσμιος Σοσιαλιστικός Ιστός

Τις τελευταίες ημέρες, αναπτύχθηκαν έξι Eurofighters από την 74η πτέρυγα Tactical Airlift στο Neuburg an der Donau, τέσσερα A400M από την 62η πτέρυγα αεροπορικών μεταφορών στο Wunstorf και τρία δεξαμενόπλοια μεταφοράς πολλαπλών ρόλων A330 από τη μονάδα δεξαμενόπλοιων μεταφοράς πολλαπλών ρόλων με έδρα το Αϊντχόβεν ” για πρώτη φορά από τη Γερμανία στον Ινδο-Ειρηνικό», σύμφωνα με την Bundeswehr (Γερμανικές Ένοπλες Δυνάμεις).

Η γερμανική μοίρα έφτασε στην Αυστραλία στις 23 Αυγούστου και θα λάβει μέρος σε μεγάλης κλίμακας στρατιωτικές ασκήσεις στην περιοχή τις επόμενες ημέρες. Έχουν σαφώς επιθετικό χαρακτήρα και αποτελούν μέρος των στρατιωτικών προετοιμασιών των ΗΠΑ και των συμμάχων τους στην περιοχή κατά της Κίνας.

Ο επίσημος ιστότοπος της Bundeswehr αναφέρει: «Κατά τη διάρκεια της άσκησης Pitch Black, τα μαχητικά Eurofighter θα εξασκηθούν σε αεροπορικές επιδρομές και άμυνα με διεθνείς εταίρους ως μέρος μεγάλων σχηματισμών». Κατά τη διάρκεια της άσκησης, τα μαχητικά Eurofighter «θα χρησιμοποιηθούν εναντίον στόχων στον αέρα και στην επιφάνεια». Η πολυεθνική ναυτική άσκηση Kakadu, είπε, αποσκοπεί στην προστασία των «πλοίων από τον αέρα». Συνολικά, «περίπου 250 πιλότοι και γυναίκες» συμμετείχαν στους ελιγμούς, είπε.

Σύμφωνα με τις Αυστραλιανές Ένοπλες Δυνάμεις, πρόκειται για τον μεγαλύτερο ελιγμό του είδους του. Μόνο το Pitch Black θα περιλαμβάνει «έως 2.500 στρατιώτες και έως 100 αεροσκάφη από όλο τον κόσμο». Μια έκθεση τονίζει ότι «η Γερμανία, η Ιαπωνία και η Δημοκρατία της Κορέας συμμετέχουν πλήρως για πρώτη φορά». Η άσκηση Kakadu θα είναι επίσης «η μεγαλύτερη μέχρι σήμερα» με 19 πλοία, 34 αεροσκάφη και περισσότερους από 3.000 στρατιώτες από 25 χώρες, ανέφερε η έκθεση.

Την άσκηση θα ακολουθήσουν “σύντομες επισκέψεις” μιας μοίρας της Luftwaffe σε “εταίρους της Ανατολικής Ασίας με κοινές αξίες” – Ιαπωνία, Νότια Κορέα και Σιγκαπούρη – οι οποίες διαδραματίζουν βασικό ρόλο στην υπό την ηγεσία των ΗΠΑ αντικινεζική συμμαχία στην περιοχή , σύμφωνα με ανακοίνωση του γερμανικού υπουργείου Άμυνας. Και, όπως φαίνεται, οι επόμενες μεταγραφές είναι ήδη προγραμματισμένες. «Η ενισχυμένη παρουσία της Bundeswehr θα συνεχιστεί και τα επόμενα χρόνια», γράφει το υπουργείο.

Η επίδειξη της Bundeswehr στον Ινδο-Ειρηνικό υπογραμμίζει πόσο επιθετικός συμπεριφέρεται ο γερμανικός μιλιταρισμός μετά από δύο χαμένους παγκόσμιους πολέμους και τα τρομερά εγκλήματα για τα οποία ήταν υπεύθυνος τον 20ό αιώνα. Η τρέχουσα επιχείρηση ήταν «η μεγαλύτερη και πιο περίπλοκη ανάπτυξη που έγινε ποτέ από τη Luftwaffe», καυχιόταν ο ανώτερος αξιωματικός, ο επιθεωρητής της Luftwaffe Ingo Gerhartz, πριν από την απογείωση.

Επιθεωρητής της Luftwaffe Ingo Gebhartz (Amit Agronov / Γραφείο Τύπου IDF)

Ο επικεφαλής της Luftwaffe, ο οποίος πρόσφατα απείλησε να χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα κατά της Ρωσίας, τόνισε τους παγκόσμιους ισχυρισμούς του γερμανικού μιλιταρισμού. “Η Luftwaffe δεν μπορεί μόνο να προστατεύσει την ανατολική πλευρά του ΝΑΤΟ στη Βαλτική, αλλά και να συνεργαστεί με φιλικές χώρες στην περιοχή Ινδο-Ειρηνικού. Δεν υπάρχει “ή-ή” για εμάς! Στέλνουμε ένα σαφές μήνυμα ότι η Luftwaffe μπορεί να αναπτυχθούν γρήγορα και σε όλο τον κόσμο, ακόμη και με πολλαπλές αποστολές που εκτελούνται παράλληλα».

Αυτό είναι ξεκάθαρο. Η Γερμανία αναλαμβάνει πρωταγωνιστικό ρόλο στην πορεία του πολέμου, όχι μόνο κατά της Ρωσίας, αλλά τώρα και κατά της Κίνας. Φέρνοντας στα άκρα την προκλητική πόζα της Luftwaffe στον Ινδο-Ειρηνικό, ο Gerhartz ανακοίνωσε ότι ο ίδιος σχεδιάζει να πετάξει ένα Eurofighter από την Αυστραλία στην Ιαπωνία. Η διαδρομή του περνάει ακριβώς από τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας και την Ταϊβάν.

Η γερμανική παρέμβαση θα κλιμακώσει περαιτέρω την κατάσταση στην περιοχή. Από τότε που η Πρόεδρος της Βουλής Νάνσι Πελόζι επισκέφθηκε την Ταϊβάν νωρίτερα αυτό το μήνα, ο Ινδο-Ειρηνικός έχει γίνει σαν πυριτιδαποθήκη και μια άμεση στρατιωτική σύγκρουση μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας αποτελεί επικείμενη απειλή.

Ο κινεζικός στρατός έχει επεκτείνει επ’ αόριστον τις ασκήσεις γύρω από την Ταϊβάν που ξεκίνησαν αμέσως μετά την αναχώρηση της Πελόζι. Οι Ηνωμένες Πολιτείες ανέπτυξαν μια ομάδα μάχης αεροπλανοφόρου με επικεφαλής το USS Ronald Reagan κοντά στο νησί και σχεδιάζουν να στείλουν πολεμικά πλοία μέσω του στενού της Ταϊβάν. Μια άλλη αντιπροσωπεία των ΗΠΑ έφτασε στην Ταϊπέι την Κυριακή. Η πολιτική της «μίας Κίνας», η οποία ήταν η ραχοκοκαλιά των διπλωματικών σχέσεων μεταξύ της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας και της Ουάσιγκτον από το 1979, ουσιαστικά έχει λήξει.

Η επίθεση της Ουάσιγκτον στοχεύει στην υποταγή της πρώην ημι-αποικίας της Κίνας και ως εκ τούτου στη διασφάλιση της κυριαρχίας του αμερικανικού ιμπεριαλισμού. Αν και αυτό το έργο θα σήμαινε έναν καταστροφικό τρίτο παγκόσμιο πόλεμο, ο γερμανικός ιμπεριαλισμός δεν θέλει να μείνει στην άκρη όσον αφορά τον έλεγχο και τη διχοτόμηση αυτής της πλούσιας σε πόρους και γεωστρατηγικά καίριας περιοχής. Παρά τους στενούς οικονομικούς δεσμούς με την Κίνα, η γερμανική άρχουσα τάξη στρέφεται στον πόλεμο.

Ηγετικά στελέχη της γερμανικής κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης έχουν ήδη υποστηρίξει το ταξίδι της Πελόζι στην Ταϊβάν και ζήτησαν μια πιο επιθετική προσέγγιση στην Κίνα. Τον τόνο έδωσε η υπουργός Εξωτερικών του Κόμματος των Πρασίνων, Annalena Baerbock. Στην κεντρική της ομιλία για την εξωτερική πολιτική στο New School στη Νέα Υόρκη, χαρακτήρισε το Πεκίνο «ανταγωνιστή και συστημικό αντίπαλο». Είπε ότι «τα συμφέροντα της Γερμανίας δεν μπορεί να είναι ότι η Κίνα δημιουργεί υπερβολική οικονομική εξάρτηση στην περιοχή της».

Τα ΜΜΕ χτυπούν επίσης το τύμπανο του πολέμου. «Η Γερμανία πρέπει να προετοιμαστεί για σύγκρουση με την Κίνα» και «να απελευθερωθεί από την εξάρτηση από τη Λαϊκή Δημοκρατία – ακόμη και με το κόστος της ευημερίας», απαιτεί η πιο διαβασμένη εβδομαδιαία εβδομαδιαία ειδησεογραφία της Γερμανίας, Der Spiegel. Η Frankfurter Allgemeine Zeitung προειδοποιεί: “Η ανοιχτή σύγκρουση με τη Ρωσία επισκιάζει τη συστημική αντιπαλότητα με την Κίνα. Ωστόσο, η αντιπαράθεση με το Πεκίνο είναι πιο δύσκολη μακροπρόθεσμα”.

Δεν πρόκειται για την υπεράσπιση των «αξιών» και της «δημοκρατίας» ενάντια στους Ρώσους και Κινέζους «επιτιθέμενους», όπως θα μας ήθελε η επίσημη προπαγάνδα, αλλά για απτά ιμπεριαλιστικά συμφέροντα. Είναι οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ -κυρίως οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Γερμανία- που τα τελευταία 30 χρόνια έχουν εξαπολύσει αιματηρούς πολέμους για πρώτες ύλες, αγορές και σφαίρες επιρροής στα Βαλκάνια, τη Μέση Ανατολή, την Κεντρική Ασία και την Αφρική. Τώρα η ιμπεριαλιστική ανακατανομή του κόσμου στοχεύει άμεσα στην υποταγή της Μόσχας και του Πεκίνου.

Όπως ο πόλεμος αντιπροσώπων του ΝΑΤΟ κατά της Ρωσίας, η στρατιωτική επίθεση της Γερμανίας στον Ινδο-Ειρηνικό σχεδιάστηκε συστηματικά. Στην τελευταία σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στα τέλη Ιουνίου, υιοθετήθηκε μια νέα στρατηγική του ΝΑΤΟ που στοχεύει ρητά τη στρατιωτική συμμαχία σε μια στρατιωτική αντιπαράθεση με τις πυρηνικές δυνάμεις Ρωσία και Κίνα. Τον Σεπτέμβριο του 2020, το γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών δημοσίευσε τις λεγόμενες κατευθυντήριες γραμμές Ινδο-Ειρηνικού, με τις οποίες ανακήρυξε την περιοχή Ινδο-Ειρηνικού «κλειδί για τη διαμόρφωση της διεθνούς τάξης στον 21ο αιώνα».

Επιπλέον, το στρατηγικό έγγραφο διατυπώνει ευθέως την αξίωση του γερμανικού ιμπεριαλισμού για ηγεσία στην περιοχή: «Τα Ιμαλάια και το Στενό της Μαλάκας μπορεί να φαίνονται μακριά. Όμως η ευημερία και η γεωπολιτική μας επιρροή τις επόμενες δεκαετίες θα εξαρτηθούν ακριβώς από τον τρόπο συνεργασίας με κράτη της περιοχής Ινδο-Ειρηνικού». Ως ένα παγκοσμίως ενεργό εμπορικό έθνος, η Γερμανία δεν θα πρέπει να αρκείται στο να είναι θεατής, ακόμη και στρατιωτικά.

Η γνώμη του συγγραφέα μπορεί να μην συμπίπτει με τη γνώμη των συντακτών

Source link