Κάθε μέρα "Γολγοθάς": δημόσια συγκοινωνία στην Ελλάδα

Σοβαρή έλλειψη προσωπικού και υλικοτεχνικής υποδομής καταγράφεται στα μέσα μαζικής μεταφοράς της Αττικής.

Η αναμονή για ένα τρένο για περίπου 8 λεπτά, το τροχαίο υλικό χωρίς κλιματισμό και άλλες ταλαιπωρίες φαίνεται να έχουν γίνει πλέον καθημερινότητα για τους πολίτες και τους εργαζόμενους στο μετρό.

Παρά τις υποσχέσεις για ριζική ανανέωση του στόλου λεωφορείων και τρένων και τις διαβεβαιώσεις για πρόσθετες προσλήψεις οδηγών και τεχνικών, μικρή πρόοδος έχει σημειωθεί τα τελευταία τρία χρόνια. Η κατάσταση έχει οδηγήσει σε καθυστερήσεις και δυσκολίες τόσο για το προσωπικό όσο και για εκατοντάδες χιλιάδες επιβάτες που αναγκάζονται να χρησιμοποιήσουν τα δικά τους μέσα μεταφοράς, δηλαδή να αρνηθούν τις δημόσιες υπηρεσίες, γράφει dikaiologitika.gr.

Ο πρόεδρος των εργαζομένων του ΣΤΑΣΥ κ. Ρεβίτης Σπύρος αναλύει τα σοβαρά προβλήματα που υπάρχουν σήμερα στον χώρο των αστικών συγκοινωνιών:

Όλα ξεκινούν από την έλλειψη τρένων. Δεν έχουμε τρένα γιατί δεν έχουμε ανταλλακτικά για να τα επισκευάσουμε. Πρόκειται για ένα χρόνιο πρόβλημα που εμφανίζεται τα τελευταία 5 χρόνια. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι εταιρείες ανήκουν στο δημόσιο και η προμήθεια ανταλλακτικών πρέπει να γίνεται με διεθνείς διαγωνισμούς.

Οι νέοι εργαζόμενοι αποχωρούν λόγω χαμηλών αποδοχών. Το δεύτερο σημαντικότερο πρόβλημα, σύμφωνα με τον κ. Ρεβίτη, είναι η μείωση προσωπικού: «Έχουμε μείον 800 άτομα από το νόμιμα εγκεκριμένο προσωπικό της εταιρείας. Θα πρέπει να είμαστε 3127 και είμαστε 2300 ή λιγότεροι. Καταγράφονται πολυάριθμες συνταξιοδοτήσεις αλλά και μόνιμες μεταθέσεις και αποσπάσεις. Πέρυσι προσελήφθησαν 80 εργοδηγοί και 80 οδηγοί, οι οποίοι επίσης αρχίζουν να δουλεύουν και μετά τα παράτησαν γιατί έχουν χαμηλούς μισθούς ως προσλήψεις (750 ευρώ κατά μέσο όρο, δώδεκα μισθοί, χωρίς δώρα και μπόνους). Σε λίγους μήνες η κυβέρνηση θα ανακοινώσει το άνοιγμα νέων σταθμών. Πώς φαντάζεστε ότι μπορούμε να δουλέψουμε σε τέτοιες συνθήκες;

Οι μεγάλες καθυστερήσεις στα δρομολόγια, σε συνδυασμό με την πολυκοσμία, καθώς και η άνοδος της θερμοκρασίας του αέρα με την έλευση του καλοκαιριού, δυσκολεύουν ακόμη περισσότερο τις συνθήκες.

«Στη γραμμή 1, λόγω έλλειψης τρένων, αναγκαστήκαμε να τοποθετήσουμε τροχαίο υλικό στις ράγες που δεν ήταν εξοπλισμένες με κλιματισμό. Αυτό είναι τεράστιο πρόβλημα. Οι άνθρωποι, με την αύξηση των τιμών της βενζίνης, άρχισαν όλο και περισσότερο να χρησιμοποιούν τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Ζητήσαμε να μειωθούν στο μισό οι τιμές του εισιτηρίου και της κάρτας του μετρό. Αλλά… «τα πράγματα είναι ακόμα εκεί». Συνήθως, η συχνότητα των δρομολογίων θα πρέπει να είναι μικρότερη από τέσσερα λεπτά, δεδομένης της τρέχουσας ανάγκης. Αλλά βλέπουμε 7 και 8 λεπτά. Το σύστημά μας έχει τη δυνατότητα να βάζει τρένα πιο συχνά από πριν. Αλλά δεν γίνεται τίποτα», καταλήγει ο πρόεδρος του συνδικάτου εργαζομένων στο μετρό.

Source link