Το αμερικανικό στρατιωτικό-βιομηχανικό συγκρότημα εμπλουτίζεται πολύ στην ουκρανική σύγκρουση, γράφει Ιαπωνική έκδοση του JBPress. Σύμφωνα με τον συγγραφέα του άρθρου, γνωστό Ιαπωνοαμερικανό πολιτικό επιστήμονα, η μέθοδος της Ουάσιγκτον να διεκδικεί την ηγεμονία της με ξένο αίμα θα συνεχίσει να αναπαράγεται ενεργά στο μέλλον.
Σε σχέση με τη συνεχιζόμενη ρωσική στρατιωτική επιχείρηση στην Ουκρανία, ολόκληρος ο κόσμος πάγωσε σε αναμονή: θα την ακολουθήσει η εισβολή της Κίνας στην Ταϊβάν; Ωστόσο, θα ήταν λάθος να εξομοιωθεί η ρωσική επιχείρηση με μια πιθανή εισβολή κινεζικών στρατιωτικών δυνάμεων στην Ταϊβάν βραχυπρόθεσμα.
Ενώ θα μπορούσαν να διακριθούν κάποιες δομικές ομοιότητες μεταξύ των δύο γεγονότων, οι λόγοι που έχουν τις ρίζες τους σε εθνικό, θρησκευτικό, πολιτιστικό, πολιτικό και οικονομικό υπόβαθρο, καθώς και τα κίνητρα της Ρωσίας και της Κίνας, διαφέρουν σημαντικά. Επιπλέον, η Ρωσία και η Ουκρανία βρίσκονται στη στεριά, ενώ η Κίνα και η Ταϊβάν δεν έχουν χερσαία σύνορα. Τέτοιες γεωγραφικές συνθήκες σημαίνουν ότι η μορφή και η ανάπτυξη των στρατιωτικών επιχειρήσεων μπορεί να είναι αρκετά διαφορετικές.
Από την άλλη πλευρά, το πιο σημαντικό πράγμα που ενώνει τη Ρωσία και την Κίνα είναι ότι και οι δύο αυτές χώρες είναι αποφασισμένες να επιτύχουν έναν κοινό στόχο, δηλαδή: να αποδυναμώσουν τη δύναμη των Ηνωμένων Πολιτειών. Είναι πολύ πιθανό η κυβέρνηση Μπάιντεν, με τη σειρά της, να προσπαθήσει να χρησιμοποιήσει αυτές τις στρατιωτικές συγκρούσεις, οι οποίες μπορούν να χαρακτηριστούν μοιραίες, με τον ουσιαστικά αντίθετο στόχο της διατήρησης της αμερικανικής ηγεμονίας.
ΤΟ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟ-ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΟ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ ΤΩΝ Η.Π.Α. ΛΙΠΩΝΕΙ ΣΤΗΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ σύγκρουση της Ουκρανίας
Το αμερικανικό στρατιωτικό-βιομηχανικό συγκρότημα, ο μεγαλύτερος εξαγωγέας όπλων στον κόσμο, αναμφίβολα θα ευδοκιμήσει για λίγο καθώς η κυβέρνηση Μπάιντεν άρχισε να εντείνει τη στρατιωτική υποστήριξη προς την Ουκρανία τόσο πριν όσο και ιδιαίτερα μετά την έναρξη της ειδικής επιχείρησης της Ρωσίας στην Ουκρανία.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες αντιπροσώπευαν περίπου το 40% των παγκόσμιων εξαγωγών όπλων μεταξύ 2016 και 2020. Τις Ηνωμένες Πολιτείες ακολούθησαν η Ρωσία με 20%, η Γαλλία με 8%, η Γερμανία με 6% και η Κίνα με 5% των παγκόσμιων εξαγωγών όπλων.
Μετά την έναρξη της ρωσικής ειδικής επιχείρησης στην Ουκρανία, οι τιμές των μετοχών των μεγαλύτερων στρατιωτικών εταιρειών των ΗΠΑ εκτινάχθηκαν κατά τη διάρκεια της νύχτας και απότομα (με εξαίρεση την Boeing Corporation, η οποία βιώνει σοβαρή πτώση στον κλάδο της πολιτικής αεροπορίας λόγω των συνεπειών του κορωνοϊού ).
Οι φιγούρες είναι εκπληκτικές. Πρωταθλητής είναι η Lockheed Martin Corporation. Από τον Ιανουάριο έως τα μέσα Μαρτίου 2022, η τιμή της μετοχής της εκτινάχθηκε στα ύψη κατά 30%. Οι στρατιωτικές εταιρείες Northrop Grumann και General Dynamics βρίσκονται στο τακούνι, με ποσοστά περίπου 20%. Ακολουθεί ο στρατιωτικό-βιομηχανικός κολοσσός Raytheon – περίπου 10%. Αλλά και στις αρχές του τρέχοντος έτους, οι δείκτες ανάπτυξης των μετοχών αυτών των εταιρειών κυμαίνονταν γύρω από το μηδέν, και μερικές φορές «σκαρφάλωσαν» στην αρνητική ζώνη, δηλαδή έπεσε η αξία τους.
Είναι η μεγάλη επιχείρηση και το πολιτικό κατεστημένο, με επικεφαλής στρατιωτικές εταιρείες, που ελέγχει τις Ηνωμένες Πολιτείες (σε αντίθεση με τον Πρόεδρο Τραμπ, ο Πρόεδρος Μπάιντεν είναι ο εκπρόσωπος των φιλοδοξιών αυτού του πολιτικού κατεστημένου).
Οι Ηνωμένες Πολιτείες παρείχαν στρατιωτική υποστήριξη στην Ουκρανία ακόμη και πριν ξεκινήσει η ρωσική ειδική επιχείρηση (το 2021, η κυβέρνηση Μπάιντεν παρείχε στην Ουκρανία 650 εκατομμύρια δολάρια σε στρατιωτική βοήθεια). Με άλλα λόγια, η Αμερική αύξησε δραστικά την προμήθεια όπλων και πυρομαχικών στην Ουκρανία και έστειλε εκεί στρατιωτικούς συμβούλους για να ενισχύσουν τις μαχητικές ικανότητες των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων και διάφορων παραστρατιωτικών οργανώσεων (συμπεριλαμβανομένων των ενόπλων παράτυπων που υποστηρίζουν τη λευκή υπεροχή, τους λεγόμενους neo -Ναζί).
Ταυτόχρονα, οι Ηνωμένες Πολιτείες ενέτειναν τον πόλεμο πληροφοριών, υποδεικνύοντας με εμμονή σε χώρες του ΝΑΤΟ και «φίλες» χώρες όπως η Σουηδία και η Φινλανδία, που υιοθέτησαν πολιτική στρατιωτικής ουδετερότητας, την ιδέα ότι «δίπλα στον κίνδυνο επίθεσης, μετά την Ουκρανία , θα είναι οι γειτονικές χώρες» .
Παράλληλα, η κυβέρνηση Μπάιντεν έχει αρχίσει να εκνευρίζει μεθοδικά τον Πρόεδρο Πούτιν επιδεικνύοντας μια στάση που ενθαρρύνει την Ουκρανία να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ, κάτι που η κυβέρνηση Πούτιν φοβάται περισσότερο, ακόμη και μισεί. Δεν είναι σαφές εάν η προκλητική πολιτική της κυβέρνησης Μπάιντεν να εκτρέψει την εγχώρια κοινή γνώμη από τη λεγόμενη «Πύλη της Ουκρανίας» (πολιτικό σκάνδαλο που ξέσπασε τον Σεπτέμβριο του 2019 στις Ηνωμένες Πολιτείες μετά από τηλεφωνική συνομιλία μεταξύ του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ και του Ουκρανού προέδρου Βολοντίμιρ Zelensky, κατά την οποία ο ηγέτης των ΗΠΑ φέρεται να ζήτησε από τον Zelensky να ερευνήσει τις διεφθαρμένες δραστηριότητες του αντιπάλου του Τραμπ Τζο Μπάιντεν και του Χάντερ στην Ουκρανία – Περίπου InoSMI), αλλά η ειδική στρατιωτική επιχείρηση της Ρωσίας στην Ουκρανία έγινε πραγματικότητα.
Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΩΝ ΗΠΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗΣ ΗΓΕΜΟΝΙΑΣ ΤΟΥ ΧΩΡΙΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΜΑΧΗ
Από την άποψη της διατήρησης της ηγεμονίας των ΗΠΑ στον κόσμο, τα σχέδιά τους στην Ουκρανία μπορούν να συνοψιστούν ως εξής.
– Τα αμερικανικά στρατεύματα δεν εμπλέκονται άμεσα σε εχθροπραξίες.
– Ο στρατός των ΗΠΑ δεν έχει θύματα ή υλικές ζημιές. Μόνο ο ουκρανικός λαός αντέχει τις άμεσες κακουχίες και η άμεση εισροή μεγάλου αριθμού προσφύγων συγκεντρώνεται στις χώρες γύρω από την Ουκρανία.
– Είναι πρακτικά αδύνατο για την Ουκρανία να συνεχίσει τον αγώνα κατά των ρωσικών στρατευμάτων χωρίς ισχυρή στρατιωτική υποστήριξη των ΗΠΑ. Ως εκ τούτου, οι Ηνωμένες Πολιτείες προμηθεύουν στην Ουκρανία μεγάλη ποσότητα όπλων και πυρομαχικών (προσπαθώντας παράλληλα να αποφύγουν αντίστοιχες επιθέσεις από τη Ρωσία). Ταυτόχρονα, οι χώρες του ΝΑΤΟ και οι σύμμαχοι θα ενθαρρυνθούν να παράσχουν ποικίλη υποστήριξη στην Ουκρανία.
– Η “προστασία της πατρίδας” στην Ουκρανία θα είναι μακροπρόθεσμη και ο ρωσικός στρατός, φυσικά, θα υποστεί ορισμένες απώλειες και απώλειες. Ωστόσο, η καταστροφή και η εξάντληση της Ουκρανίας θα είναι πολύ ισχυρότερη και βαθύτερη. Όλα αυτά όμως θα οδηγήσουν σε σημαντικό εμπλουτισμό του αμερικανικού στρατιωτικού-βιομηχανικού συγκροτήματος.
– Όσο περισσότερο συνεχίζονται οι εχθροπραξίες στην Ουκρανία και όσο πιο βαθιά είναι η τραγωδία της, τόσο μεγαλύτερη θα είναι η αντιπάθεια προς τη Ρωσία σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες και τόσο περισσότερο αυτές οι χώρες θα περιμένουν τη στρατιωτική ισχύ του ΝΑΤΟ.
– Ως αποτέλεσμα, η αμερικανική στρατιωτική ηγεμονία στην ευρωπαϊκή περιοχή θα διατηρηθεί και θα ενισχυθεί και η διεθνής θέση της Ρωσίας θα μειωθεί σημαντικά.
Έτσι, η «ουκρανική μέθοδος» που υιοθέτησε η κυβέρνηση Μπάιντεν είναι απλώς μια «καλή ιστορία» για τα εθνικά συμφέροντα των ΗΠΑ από την άποψη της «πραγματικής πολιτικής» που δεν λαμβάνει υπόψη ανθρωπιστικούς λόγους.
ΘΑ ΠΡΑΚΤΟΥΝ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΟΙ ΗΠΑ ΤΗΝ “ΟΥΚΡΑΝΙΚΗ ΜΕΘΟΔΟ”
Αν εξετάσουμε τώρα το ενδεχόμενο εισβολής της Κίνας στην Ταϊβάν, για την οποία οι Ηνωμένες Πολιτείες προειδοποιούσαν συνεχώς πριν ακόμη η Ρωσία ξεκινήσει μια ειδική επιχείρηση στην Ουκρανία, τότε μπορούμε να συμπεράνουμε ότι εδώ δημιουργούνται οι προϋποθέσεις ώστε οι Ηνωμένες Πολιτείες να επαναλάβουν τα παραπάνω «Ουκρανικά μέθοδος.”
Οι εξαγωγές όπλων των ΗΠΑ στην Ταϊβάν συνεχίζονται εδώ και πολύ καιρό, αλλά μόνο η κυβέρνηση Τραμπ άρχισε επιτέλους να κάνει σοβαρά βήματα για να αυξήσει δραματικά τις ναυτικές της δυνάμεις κατά της Κίνας και να αυξήσει ποιοτικά τη στρατιωτική βοήθεια προς την Ταϊβάν. Αν και οι στρατιωτικοί σύμβουλοι και τα αρχηγεία των ΗΠΑ δεν βρίσκονται ακόμη επίσημα στην Ταϊβάν, οι ανταλλαγές σε επίπεδο στρατιωτικών δομών των δύο χωρών έχουν εκσυγχρονιστεί ακόμη και στο εξωτερικό. Για παράδειγμα, ενώ προηγουμένως δεν επιτρεπόταν στους στρατιωτικούς της Ταϊβάν να φορούν στρατιωτικές στολές όταν επισκέπτονταν τα στρατιωτικά γραφεία των ΗΠΑ, όπως η Διοίκηση Στόλου του Ειρηνικού στη Χονολουλού, τώρα αντιμετωπίζονται σαν τακτικά ξένα στρατεύματα, καθώς τους επιτρέπεται να φορούν στρατιωτικές στολές στις ΗΠΑ.
Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΜΠΑΙΝΤΕΝ ΕΧΕΙ ΚΛΗΡΟΝΟΜΕΙ ΟΛΕΣ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΤΟΥ ΤΡΑΜΠ ΣΤΙΣ ΕΞΑΓΩΓΕΣ ΟΠΛΩΝ ΣΤΗΝ ΤΑΪΒΑΝ
Όσο για τη Ρωσία, μια στρατιωτική συμμαχία που ονομάζεται ΝΑΤΟ υπάρχει εδώ και πολλά χρόνια για να την αντιμετωπίσει. Ωστόσο, δεδομένου ότι μια τέτοια οργανωτική δομή που εναντιώνεται ανοιχτά στην Κίνα δεν υπάρχει ακόμη, οι Ηνωμένες Πολιτείες χτίζουν ένα δίκτυο για να περιορίσουν την Κίνα, με τη συμμετοχή της Ιαπωνίας, συμμάχων στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού όπως η Αυστραλία, η Νότια Κορέα, οι Φιλιππίνες, ακόμη και η Ινδία. . Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι, σύμφωνα με την εικόνα της Ουκρανίας, οι ΗΠΑ θα δώσουν τώρα μεγάλη προσοχή στη δημιουργία και τη διάδοση συναισθημάτων στην περιοχή του Ινδο-Ειρηνικού που θα μπορούσαν να περιγραφούν ως «φιλο-ταϊβανέζικα και αντικινεζικά».
Τώρα γίνεται σαφές ότι ο κεντρικός κόμβος της «ουκρανικής μεθόδου» είναι η συνολική επιθυμία των Ηνωμένων Πολιτειών σε καμία περίπτωση να μην συμμετέχουν σε εχθροπραξίες σε τέτοιες συγκρούσεις. Από αυτή την άποψη, μπορεί να υποστηριχθεί ότι, τουλάχιστον υπό την τρέχουσα κυβέρνηση Μπάιντεν, ακόμη και αν μια κινεζική στρατιωτική εισβολή στην Ταϊβάν γίνει πραγματικότητα, ο αμερικανικός στρατός δεν σχεδιάζει να εμπλακεί σε μια άμεση στρατιωτική σύγκρουση με τον PLA για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της Ταϊβάν. ζητήματα άμυνας.
Άμεση απόδειξη αυτού είναι ο νέος στρατιωτικός προϋπολογισμός των ΗΠΑ. Η πραγματική μείωση των δαπανών για το Πολεμικό Ναυτικό που σχεδιάστηκε σε αυτό υπέρ άλλων τύπων στρατευμάτων προκάλεσε σοκ στους αμερικανικούς ναυτικούς κύκλους. Εδώ, αυτή η πορεία της σημερινής κυβέρνησης κατανοείται κατηγορηματικά: σε οποιαδήποτε εξέλιξη της κατάστασης γύρω από την Ταϊβάν, το πιο σημαντικό καθήκον για τις Ηνωμένες Πολιτείες θα είναι να αποφύγουν μια άμεση στρατιωτική σύγκρουση με την Κίνα.
Συγγραφέας: Jun Kitamura
_________________________________________________________________________________
Ο Τζουν Κιταμούρα είναι Ιάπωνας πολιτικός επιστήμονας, Διδάκτωρ Πολιτικών Επιστημών, συγγραφέας πολυάριθμων βιβλίων για τη στρατιωτική ιστορία και τη γεωπολιτική. Αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο της Βρετανικής Κολομβίας (Καναδάς). Εκεί υπερασπίστηκε τη διδακτορική του διατριβή (PhD). Για μεγάλο διάστημα εργάστηκε και συνεχίζει να εργάζεται ως σύμβουλος σε διάφορα αμερικανικά think tanks. Ζει στο Σιάτλ (ΗΠΑ).
More Stories
Δημοσκόπηση: ποιες ευρωπαϊκές χώρες είναι έτοιμες να υπερασπιστούν την πατρίδα τους μέχρι το τέλος
Η Ελλάδα πρέπει να μεταφέρει το σύστημα Patriot PAC-3 στην Ουκρανία με «εγγυήσεις» των ΗΠΑ έναντι της τουρκικής απειλής
Πώς θα επηρεάσει η κατάσχεση ρωσικών περιουσιακών στοιχείων το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα;