Τα καθεστώτα των αραβικών χωρών του Περσικού Κόλπου και άλλων αναπτυσσόμενων χωρών θα προσαρμοστούν σε έναν νέο κόσμο στον οποίο οι πόλοι της εξουσίας και οι ηγεμόνες αλλάζουν. Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι αυτός δεν είναι πλέον ο κόσμος που σχημάτισαν οι Ηνωμένες Πολιτείες μετά τη νίκη στον Ψυχρό Πόλεμο, γράφει ο As’ad Abu Khalil*.
Είναι πολύ νωρίς για να προβλέψουμε πώς θα είναι ο κόσμος ως αποτέλεσμα της στρατιωτικής επέμβασης της Ρωσίας στην Ουκρανία. Με τον κίνδυνο να επαναλάβουμε δυσοίωνα στερεότυπα, μπορούμε να πούμε ότι η παγκόσμια τάξη πραγμάτων αλλάζει αμετάκλητα. Η μεταψυχροπολεμική εποχή τελείωσε. Οι ΗΠΑ εγκατέστησαν την παγκόσμια ηγεμονία μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ και παρείχαν μια πολιορκία του ΝΑΤΟ κατά της Ρωσίας για να τη διατηρήσουν αδύναμη και ευάλωτη και να διατηρήσουν την αμερικανική κυριαρχία στην ήπειρο. Ποτέ πριν η Αμερική δεν αμφισβητήθηκε τόσο άμεσα και ξεκάθαρα όσο η ρωσική επέμβαση στην Ουκρανία.
Οι παλιοί κανόνες που επέβαλε η Αμερική με τη βία δεν υπάρχουν πια. Ενώ η Κίνα ήταν επιφυλακτική στο να εκφράσει επίσημα την υποστήριξή της στη Ρωσία, τα μέσα ενημέρωσης της απέρριψαν κατηγορηματικά την προπαγάνδα των ΗΠΑ. Οι απόηχοι αυτού του εκπληκτικού γεγονότος δεν θα υποχωρήσουν για χρόνια και θα επηρεάσουν περιφερειακές και διεθνείς συγκρούσεις.
Ο αντίκτυπος του ρωσο-ουκρανικού πολέμου θα γίνει επίσης αισθητός στη Μέση Ανατολή, με τη μακρά ιστορία της αντιπαράθεσης μεταξύ ΕΣΣΔ/Ρωσίας και ΗΠΑ.
Παρά την πίεση των ΗΠΑ, καμία αραβική χώρα δεν συμμετείχε στον οικονομικό πόλεμο κατά της Ρωσίας – δεν επέβαλε κυρώσεις. Ακριβώς όπως οι περισσότερες χώρες της Λατινικής Αμερικής και της Αφρικής όπως το Ιράν, η Ινδία, το Πακιστάν και η Κίνα. Η Σαουδική Αραβία και άλλα κράτη του Κόλπου αντιστέκονται στην πίεση των ΗΠΑ να αντλήσουν περισσότερο πετρέλαιο για να καλύψουν το έλλειμμα λόγω της απαγόρευσης των ρωσικών εισαγωγών από τις ΗΠΑ.
Το πιο σημαντικό είναι ότι η Riad βρίσκεται σε συνομιλίες με την Κίνα για να πουλήσει μέρος του πετρελαίου για γιουάν, κάτι που θα αποτελέσει πλήγμα για το δολάριο ΗΠΑ, το οποίο χρησιμοποιείται πλέον στο 80% των παγκόσμιων συναλλαγών πετρελαίου. Μέχρι στιγμής, η Σαουδική Αραβία έχει χρησιμοποιήσει μόνο το δολάριο.
Η Μόσχα προσπαθεί να αποκρούσει μια βάναυση οικονομική επίθεση της Δύσης στη Ρωσία δημιουργώντας ένα ξεχωριστό οικονομικό και χρηματοπιστωτικό σύστημα με την Κίνα. Οι αραβικές χώρες μπορούν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο σε αυτό, δείχνοντας στην πραγματικότητα την πλάτη των Ηνωμένων Πολιτειών (ένα παράδειγμα ψύξης των χωρών του Περσικού Κόλπου προς τις Ηνωμένες Πολιτείες, σύμφωνα με την Wall Street Journal: οι αρχηγοί των ΗΑΕ και της Σαουδικής Αραβίας αρνήθηκαν να απαντήσει στις κλήσεις του Μπάιντεν).
Το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ ενέκρινε τη ζώνη απαγόρευσης πτήσεων στη Λιβύη, Μάρτιος 2011 (στιγμιότυπο οθόνης C-Span)
Προϋποθέσεις για γεωπολιτικές μετατοπίσεις
Η μορφή των διεθνών σχέσεων κλονίστηκε το 2011, με την υιοθέτηση Ψήφισμα 1973 Συμβούλιο των Ηνωμένων Εθνών, το οποίο περιορίστηκε στη δημιουργία ζώνης απαγόρευσης πτήσεων για την προστασία των αμάχων στη Λιβύη, που φέρεται να απειλείται με σφαγή από τον Λίβυο ηγέτη Μουαμάρ Καντάφι. (Αργότερα στην έκθεση Το βρετανικό κοινοβούλιο διαπίστωσε ότι δεν υπήρχαν τέτοιες απειλές και βασίστηκε σε ανακριβείς πληροφορίες και «λανθασμένες υποθέσεις»).
Το ψήφισμα δεν επέτρεψε στις χερσαίες δυνάμεις να εισέλθουν στη Λιβύη. Η γλώσσα ήταν ξεκάθαρη. Ανέφερε ότι το Συμβούλιο Ασφαλείας:
“Αποφασίζει καθιέρωση απαγόρευσης όλων των πτήσεων στον εναέριο χώρο της Λιβυκής Αραβικής Τζαμαχίρια για την προστασία των πολιτών [и] εξουσιοδοτεί Τα κράτη μέλη που έχουν ειδοποιήσει τον Γενικό Γραμματέα, ενεργώντας σε εθνικό επίπεδο ή μέσω περιφερειακών οργανώσεων ή διευθετήσεων και ενεργώντας σε συνεργασία με τον Γενικό Γραμματέα, να λάβουν όλα τα απαραίτητα μέτρα … για την προστασία αμάχων και τοποθεσιών που απειλούνται από επίθεση στο Λιβυκό Αραβικό Η Τζαμαχίρια, συμπεριλαμβανομένης της Βεγγάζης, αποκλείει την παρουσία ξένων δυνάμεων κατοχής σε οποιαδήποτε μορφή, σε οποιοδήποτε τμήμα της λιβυκής επικράτειας».
Παρά αυτούς τους περιορισμούς, οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ έλαβαν το ψήφισμα ως την άδεια του ΝΑΤΟ να ανατρέψει μια κυβέρνηση για την οποία οι ΗΠΑ διαμαρτύρονταν εδώ και καιρό. Δεν είχε σημασία που το δικτατορικό καθεστώς της Λιβύης συνεργάστηκε με τις ΗΠΑ τα χρόνια που προηγήθηκαν της ανατροπής του. Στη συνέχεια, η υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Χίλαρι Κλίντον συναντήθηκε ακόμη και με τον επικεφαλής της μυστικής αστυνομίας της Λιβύης, ο οποίος αποδείχθηκε ότι ήταν ο γιος του ηγεμόνα.
Η Ρωσία, τότε υπό την ηγεσία του προέδρου Ντμίτρι Μεντβέντεφ, απείχε από την ψηφοφορία επί του ψηφίσματος, όπως και η Κίνα. Και οι δύο χώρες πίστευαν προφανώς ότι η αποστολή θα περιοριζόταν σε μια ζώνη απαγόρευσης πτήσεων. Ο Βλαντιμίρ Πούτιν, ο οποίος ήταν τότε πρωθυπουργός, φέρεται να ήταν
More Stories
Σήμερα ο κόσμος θυμάται το ατύχημα στον πυρηνικό σταθμό του Τσερνομπίλ
Δημοσκόπηση: ποιες ευρωπαϊκές χώρες είναι έτοιμες να υπερασπιστούν την πατρίδα τους μέχρι το τέλος
Η Ελλάδα πρέπει να μεταφέρει το σύστημα Patriot PAC-3 στην Ουκρανία με «εγγυήσεις» των ΗΠΑ έναντι της τουρκικής απειλής