Θα κινηθούν τα ρολόγια φέτος

Τρεισήμισι χρόνια μετά την πρόταση να «κλείσει το θέμα» για την αλλαγή της ώρας στην Ευρώπη, η διαδικασία διαπραγμάτευσης συνεχίζεται και οι δείκτες του ρολογιού προσαρμόζονται δύο φορές το χρόνο κατά μία ώρα. Με την προσέγγιση της θερινής περιόδου, η μετάβαση στη θερινή ώρα είναι προ των πυλών, η οποία θα πραγματοποιηθεί την τελευταία Κυριακή του Μαρτίου 2022.

Παρά το γεγονός ότι ασχολήθηκαν με πολύ ζήλο, η πρόταση της επιτροπής το καλοκαίρι του 2018 προκάλεσε διαμάχη στις ευρωπαϊκές χώρες σχετικά με το ποια ζώνη ώρας πρέπει να επιλέξουν.

Ως αποτέλεσμα, φαίνεται ότι κανείς δεν βιάζεται να αλλάξει κάτι. Ένα προς ένα τα κράτη μέλη ΕΕ άρχισαν να ζυγίζουν όλα τα «υπέρ» και τα «μειονεκτήματα» προκειμένου να επιλέξουν την εποχή (καλοκαίρι ή χειμώνα) στην οποία θα πρέπει να ζήσουν. Μετά ήρθε η πανδημία και έσπρωξε αυτό το θέμα στο παρασκήνιο.

Η αρχική πρόταση, που παρουσιάστηκε από τον πρώην πρόεδρο της Κομισιόν Jean-Claude Juncker τον Σεπτέμβριο του 2018, ζητούσε το 2019 να είναι η τελευταία χρονιά που επαναφέρονταν τα ευρωπαϊκά ρολόγια στις 31 Μαρτίου, αλλά έδωσε στα κράτη μέλη το ελεύθερο να μεταβούν στη χειμερινή ώρα την τελευταία Κυριακή Οκτωβρίου. Από εδώ και πέρα, ορίζεται μια σταθερή ώρα και κάθε κράτος μέλος θα έχει τη διακριτική ευχέρεια να επιλέξει τι θα είναι, και οι γειτονικές χώρες μπορούν να συντονίσουν τις ενέργειές τους για να αποφευχθεί η σύγχυση στα σύνορα.

Η αρχική προθυμία των κρατών μελών να συζητήσουν τουλάχιστον την πρόταση συνοδεύτηκε από μια γενική αίσθηση ότι τα ορόσημα ήταν πολύ φιλόδοξα, κυρίως λόγω της έλλειψης τεκμηρίωσης των συνεπειών. in.gr.

Και ενώ ορισμένες ομάδες χωρών μπορεί να ήταν τόσο υπέρ όσο και κατά της πρότασης από την αρχή, όλοι συμφώνησαν ότι μια τέτοια απόφαση έχει να κάνει με καλό συντονισμό για να αποφευχθεί ένα «μπλεγμένο κουβάρι» διαφορετικών ζωνών ώρας, το οποίο θα είχε επίσης επιπτώσεις στην ορθή λειτουργία της ενιαίας εσωτερικής αγοράς. Έτσι, η προτεινόμενη ημερομηνία εφαρμογής μετατέθηκε πολύ γρήγορα κατά δύο χρόνια έως την 1η Απριλίου 2021. Ωστόσο, και αυτό το ορόσημο έχει ξεπεραστεί.

Μια πρόταση τροποποίησης της Οδηγίας 2000/84/ΕΚ, η οποία επί του παρόντος ρυθμίζει τις εποχικές αλλαγές ώρας στην ΕΕ, παραμένει «παγωμένη» στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Μεταφορών. Ακόμη και κατά τη γερμανική προεδρία του συμβουλίου, όπου η κοινή γνώμη τάσσεται υπέρ του τερματισμού της αλλαγής της ώρας στην Ευρώπη, αυτό το θέμα δεν τέθηκε λόγω της πανδημίας. Λαμβάνοντας υπόψη ότι οι αποφάσεις στο Συμβούλιο Μεταφορών παραδοσιακά λαμβάνονται ομόφωνα, όσο οι συνεδριάσεις γίνονται εξ αποστάσεως και το θέμα δεν «πιέζει», οι διαδικασίες λήψης αποφάσεων επιβραδύνουν.

Η θέση της Ελλάδας από την αρχή ήταν να μην αλλάξει το καθεστώς, κυρίως λόγω των επιπτώσεων που θα είχε αυτή η αλλαγή στον τουρισμό και τις αεροπορικές μεταφορές.

Η χώρα μας ανήκει σε ένα μπλοκ κρατών που είναι μειοψηφία. Σημαντικό είναι επίσης ότι με ένα τέτοιο «σορσόλα» θα πρέπει να γίνουν σοβαρές προσαρμογές και αλλαγές, ξεκινώντας από το σχολικό πρόγραμμα και τελειώνοντας με το ωράριο εργασίας στο δημόσιο τομέα.

Θυμηθείτε ότι η συζήτηση ξεκίνησε από τη Φινλανδία, η οποία προέβαλε διάφορους λόγους, συμπεριλαμβανομένου του ψυχολογικού αντίκτυπου της αλλαγής του χρόνου.

Εφόσον σε ευρωπαϊκό επίπεδο το θέμα αυτό είναι στην αρμοδιότητα της Γενικής Διεύθυνσης Κινητικότητας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, στη χώρα μας είναι στην αρμοδιότητα του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών.

Η εξοικονόμηση ενέργειας εισήγαγε τη θερινή ώρα

Προς το παρόν, όταν οι τιμές της ενέργειας έχουν αυξηθεί κατακόρυφα, δημιουργώντας έντονες πληθωριστικές τάσεις, πρέπει να σημειωθεί ότι η πρώτη ρύθμιση των δεικτών του ρολογιού έγινε ακριβώς με στόχο την εξοικονόμηση ενέργειας.

Αν και σήμερα έχει ήδη αποδειχθεί ότι οι οικονομίες ήταν αμελητέα. Ωστόσο, η χρήση περισσότερου ηλιακού φωτός κάθε μέρα έχει μειώσει την ανάγκη για τεχνητό φωτισμό ενώ αυξάνει την παραγωγικότητα των εργαζομένων.

Η θερινή ώρα εισήχθη στη Γερμανία κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και στη συνέχεια στη Μεγάλη Βρετανία. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, ενώ μιμήθηκαν την Ευρώπη, υποχώρησαν στο τέλος του πολέμου, καθώς αυτές οι αλλαγές δυσαρέστησαν πολλούς πολίτες, ειδικά τους αγρότες.

Η θερινή ώρα επανατέθηκε για τους ίδιους λόγους κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου στις ΗΠΑ, μόνο που αυτή τη φορά ορίστηκε για ολόκληρο το έτος. Αυτό προκάλεσε το προσωνύμιο «πόλεμος», σε αντίθεση με τον «καιρό ειρήνης» στον οποίο επέστρεφαν με την έναρξη του χειμώνα. Τελικά, η πετρελαϊκή κρίση του Οκτωβρίου 1973 ήταν ο καταλύτης για τις ευρωπαϊκές χώρες, η μία μετά την άλλη, να εισαγάγουν την ετήσια αλλαγή ώρας, η οποία γινόταν δύο φορές το χρόνο.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση εισήγαγε για πρώτη φορά κανόνες για τη θερινή ώρα το 1980 με μια οδηγία που συντόνιζε την εθνική πρακτική εκείνη την εποχή. Η τρέχουσα οδηγία, η οποία τέθηκε σε ισχύ το 2001, εισήγαγε τη μετάβαση στη θερινή και τη χειμερινή ώρα την τελευταία Κυριακή του Μαρτίου και του Οκτωβρίου, αντίστοιχα.

Source link