Μια πολύ ασυνήθιστη ερώτηση τέθηκε στους κατοίκους της ΕΕ όσον αφορά το αν θα ήθελαν να ελέγχονται από τεχνητή νοημοσύνη. Μια έρευνα επιστημόνων αποκάλυψε ενδιαφέρουσες τάσεις.
Φιλοξενήθηκε από το IE University Center for the Governance of Change στη Μαδρίτη. Οι επιστήμονες διαπίστωσαν σε τι θα οδηγούσε μια τέτοια αντικατάσταση.
Πάνω απ ‘όλα αυτά θα ήθελαν οι κάτοικοι της Ισπανίας (66%), της Ιταλίας (59%) και της Εσθονίας (56%). Κάτοικοι του Ηνωμένου Βασιλείου (69%), των Κάτω Χωρών (56%), της Γερμανίας (54%) και των ΗΠΑ (60%) απάντησαν αρνητικά.
Το Κέντρο Διαχείρισης Αλλαγών του Πανεπιστημίου IE πραγματοποίησε παρόμοια μελέτη πριν από δύο χρόνια. Εκείνη την εποχή, μόνο το 25% των Ευρωπαίων ερωτηθέντων υποστήριζαν τη χρήση τεχνητής νοημοσύνης (AI) στη λήψη πολιτικών αποφάσεων.
Πολλοί ερευνητές επέστησαν την προσοχή στην τάση μείωσης της εμπιστοσύνης στους πολιτικούς. Το 2019, το Cambridge University Press δημοσίευσε ένα άρθρο στο European Political Science Review από έναν ερευνητή στο Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης, πολιτικό επιστήμονα Eri Berzu, το οποίο ισχυρίζεται ότι η δυσπιστία των πολιτών στους πολιτικούς έχει γίνει συνηθισμένο στις δημοκρατίες και χρησιμοποιείται συχνά για να εξηγήσει την τρέχουσα πολιτική εξελίξεις.
Οι ερευνητές στο Pew Research Center (ΗΠΑ) κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι πολλοί πολίτες βλέπουν την ανάγκη να μεταρρυθμίσουν τα πολιτικά συστήματα των χωρών τους, ανεξάρτητα από το βαθμό ικανοποίησης από την κυβέρνηση (μελέτες διεξήχθησαν το 2019 και το 2020).
Η δημοσκόπηση διεξήχθη στο τέλος του περασμένου έτους · συμμετείχαν 4,1 χιλιάδες πολίτες των ΗΠΑ, της Γαλλίας, της Γερμανίας και της Μεγάλης Βρετανίας. Τα αποτελέσματα της δημοσκόπησης του 2019 δείχνουν επίσης χαμηλό επίπεδο εμπιστοσύνης του κοινού στα πολιτικά συστήματα: 68% των ερωτηθέντων σημείωσαν ότι είναι πολύ σημαντικό να αποκατασταθεί το επίπεδο εμπιστοσύνης του κοινού στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση.
Σύμφωνα με ορισμένους ειδικούς, η αντικατάσταση πολιτικών με συστήματα τεχνητής νοημοσύνης φαίνεται ελκυστική μόνο με την πρώτη ματιά, αλλά στην πραγματικότητα υπάρχουν πολλά προβλήματα που σχετίζονται με αυτό. Κάθε σύστημα που χρησιμοποιεί μηχανική εκμάθηση μπορεί αρχικά να μεροληπτεί, σύμφωνα με το περιοδικό American IEEE Spectrum, που δημοσιεύθηκε από το Ινστιτούτο Ηλεκτρολόγων και Ηλεκτρονικών Μηχανικών. Το παράδειγμα αναφέρεται σε περιπτώσεις όπου ένα σύστημα που εξετάζει τις αιτήσεις δανείου μπορεί να απορρίψει έναν πελάτη, εξηγώντας αυτήν την απόφαση ανά εισόδημα και ηλικία, όταν στην πραγματικότητα βασίζεται στη φυλή. Αυτή η προκατάληψη μπορεί να συμβεί επειδή αντικατοπτρίζει τη συσχέτιση στα δεδομένα που χρησιμοποιήθηκαν για την εκπαίδευση της τεχνητής νοημοσύνης.
Το 2016, το The Conversation, ένα διεθνές επιστημονικό δίκτυο μέσων ενημέρωσης, δημοσίευσε ένα άρθρο που ρωτά τι απόφαση θα πάρει η τεχνητή νοημοσύνη όταν βρεθεί μπροστά σε ένα ηθικό δίλημμα; Οι συγγραφείς του άρθρου καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι, ακόμη και αν υπήρχε ένα κοινοβούλιο γεμάτο ρομπότ στον κόσμο, θα χρειαζόταν ακόμη “μια υπηρεσία με ζωντανές υπαλλήλους που θα καθορίζουν ηθικά πρότυπα.” Έτσι, το κύριο πρόβλημα είναι ότι το ρομπότ πρέπει να προγραμματιστεί με ένα συμφωνημένο σύνολο δεοντολογικών προτύπων για να μπορεί να κάνει κατάλληλες κρίσεις.
Οι New York Times παραθέτουν σχόλια από ειδικούς που εργάζονται με συστήματα AI και επισημαίνουν τις προκατειλημμένες αποφάσεις που λαμβάνονται από ρομπότ. Η καθηγήτρια Επιστήμης Υπολογιστών του Πανεπιστημίου Στάνφορντ, Ντάφνε Κόλερ, ανέφερε το παράδειγμα της ακτινολογίας, όταν η τεχνητή νοημοσύνη αναλύει τις ακτίνες Χ και πρέπει να κάνει μια διάγνωση με βάση δεδομένα από πολλά νοσοκομεία.
Ο κίνδυνος έγκειται στο γεγονός ότι ο αλγόριθμος μπορεί να μάθει να αναγνωρίζει σε ποιο νοσοκομείο δημιουργήθηκε η εικόνα και αν σε ορισμένα νοσοκομεία το ποσοστό των καταγμάτων είναι πολύ υψηλότερο από ό, τι σε άλλα, τότε η διάγνωση δεν θα βασίζεται σε ακτινογραφία , αλλά με βάση ένα σύνολο δεδομένων και εκείνο σε ποιο νοσοκομείο έγινε η σάρωση. Έτσι, η χρήση τεχνητής νοημοσύνης στη λήψη πολιτικών αποφάσεων μπορεί να δημιουργήσει ορισμένα προβλήματα.
Οι περισσότεροι πολιτικοί είναι αρνητικοί στην ιδέα της αυτοματοποίησης της εργασίας τους. “Η εργασία του αναπληρωτή δεν μπορεί να αντικατασταθεί από καμία τεχνητή νοημοσύνη λόγω του ότι ένας βουλευτής είναι υποχρεωμένος να εκφράσει τις διαθέσεις, τις απόψεις όλων των ψηφοφόρων του, να κατανοήσει τις τάσεις ανάπτυξης της χώρας και του κόσμου, να κάνει τις κατάλληλες προσαρμογές κάθε μέρα, να γνωρίζει την ιστορία και την πρακτική του κράτους, του εθνικού χαρακτήρα του, “είπε ο ηγέτης. το κομμουνιστικό κόμμα. Ταυτόχρονα, αναγνώρισε ότι η τεχνητή νοημοσύνη, ως εργαλείο, μπορεί να βοηθήσει ένα άτομο.
Οι ειδικοί πιστεύουν ότι είναι πολύ πιθανό να μάθουμε στη μηχανή τι κάνουν οι βουλευτές, αλλά δεν έχει νόημα αυτό.
«Το πρόβλημα είναι ότι ακόμη και αν υποθέσουμε υποθετικά ότι έχουμε επί του παρόντος μια γνωστική αρχιτεκτονική που μπορεί να διδαχθεί να γράφει νόμους και υπάρχουν αρκετά παραδείγματα για το πώς να γράφουμε νόμους, η διαδικασία εκμάθησης ενός τέτοιου συστήματος θα ήταν πολύ μεγαλύτερη. ακριβά από το να πάρεις ένα άτομο, να του δώσεις μισθό και να τον βάλεις υπεύθυνο για τα καθήκοντα του αναπληρωτή », λέει ο Διευθυντής Επιστήμης και Τεχνολογίας του Οργανισμού Τεχνητής Νοημοσύνης.
More Stories
Δημοσκόπηση: ποιες ευρωπαϊκές χώρες είναι έτοιμες να υπερασπιστούν την πατρίδα τους μέχρι το τέλος
Η Ελλάδα πρέπει να μεταφέρει το σύστημα Patriot PAC-3 στην Ουκρανία με «εγγυήσεις» των ΗΠΑ έναντι της τουρκικής απειλής
Πώς θα επηρεάσει η κατάσχεση ρωσικών περιουσιακών στοιχείων το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα;