Ένας Έλληνας που έγινε ήρωας του Βιετνάμ πέθανε

Ο Κώστας Σαραντίδης, ένας Έλληνας μαχητής που εγκατέλειψε τα ναζιστικά στρατόπεδα εργασίας κατά τον Β ‘Παγκόσμιο Πόλεμο για να γίνει εθνικός ήρωας του Βιετνάμ, πέθανε στις 25 Ιουνίου στην Αθήνα. Ήταν 94 ετών.

Αυτός ήταν ο μόνος ξένος, απονεμήθηκε ο τίτλος του Ήρωα των Λαϊκών Ένοπλων Δυνάμεων του Βιετνάμ. «Η ζωή του Κώστα Σαραντίδη συνδέεται με τις ηρωικές στιγμές του βιετναμέζικου λαού», δήλωσε ο Wu Binh, Πρέσβης του Βιετνάμ στην Ελλάδα.

Σαραντίδης γεννήθηκε το 1927 στη Θεσσαλονίκη, σε μια οικογένεια προσφύγων από τη Μικρά Ασία. Το φθινόπωρο του 1943, κατά τη διάρκεια της κατοχής της Ελλάδας από τις χώρες του Άξονα κατά τη διάρκεια του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου, συνελήφθη για την πώληση λαθραίου καπνού και στάλθηκε σε στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας των Ναζί στη Γερμανία. Κατάφερε να δραπετεύσει κοντά στη Βιέννη και έκλεψε μια στρατιωτική στολή, στην οποία μεταμφιέστηκε ως Γερμανός μέχρι το τέλος του πολέμου.

Μετά το τέλος του πολέμου, ο Σαραντίδης πήγε στη Ρώμη και προσπάθησε να επιστρέψει στην Ελλάδα. Ωστόσο, αυτό αποδείχθηκε αδύνατο, καθώς δεν είχε έγγραφα ταυτότητας. Χωρίς τα προς το ζην, ο Σαραντίδης εγγράφηκε στη γαλλική ξένη λεγεώνα, παραπλανημένος από την προοπτική μιας ζωής περιπέτειας και συνάντησης όμορφων γυναικών.

Έλληνας ήρωας στο Βιετνάμ

Αφού ο Σαραντίδης στρατολογήθηκε στη λεγεώνα, αρχικά στάλθηκε στην Αλγερία και στη συνέχεια το 1946 στάλθηκε στην Ινδοκίνα. Κατά την άφιξή του, ο ίδιος και οι άλλοι λεγεωνάριοι είπαν ότι η διαμονή τους θα ήταν σύντομη και ότι η αποστολή τους θα ήταν ο αφοπλισμός των Ιαπώνων και η αποκατάσταση της τάξης.

Ο Σαραντίδης δεν του άρεσε ο τρόπος με τον οποίο οι γαλλικές αποικιακές δυνάμεις καταπιέζουν τον τοπικό πληθυσμό. Μετά από δύο μήνες στη λεγεώνα, επικοινώνησε με τους πράκτορες του Viet Minh και πήγε στο πλευρό τους, παίρνοντας μαζί του ένα τουφέκι και ένα πολυβόλο.

Του δόθηκε το όνομα Nguyen Van Loop και κατείχε διάφορες θέσεις, συμμετέχοντας σε πολλές μάχες. Ανέβηκε στην τάξη του καπετάνιου, και το 1949 έγινε δεκτός στο Κομμουνιστικό Κόμμα του Βιετνάμ.

Μετά το τέλος του πολέμου το 1954 και τη διαίρεση του Βιετνάμ στις βόρειες και νότιες ζώνες, ο Σαραντίδης μετακόμισε στο Βόρειο Βιετνάμ και αποσύρθηκε από το στρατό. Εκείνη την εποχή, ήταν παντρεμένος με μια νοσοκόμα που κατηγορήθηκε ότι ήταν αντιδραστική και στάλθηκε στη φυλακή.

Ο Σαραντίδης εργάστηκε ως μεταφραστής από τα γερμανικά και στη συνέχεια ως ανθρακωρύχος. Ξαναπαντρεύτηκε μια βιετναμέζικη γυναίκα με την οποία είχε τρία παιδιά.

Από την ημέρα της σύλληψής του στη Θεσσαλονίκη μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ’50, ο Σαραντίδης δεν επικοινωνούσε με την οικογένειά του, η οποία πίστευε ότι ήταν νεκρός. Προς το τέλος του πολέμου, άρχισε να ανταλλάσσει επιστολές μαζί τους και το 1965 αποφάσισε να επιστρέψει στην Ελλάδα.

Με τη βοήθεια ενός από τους αδελφούς του, που βοήθησε την οικογένεια Σαραντίδη να αποκτήσει διαβατήρια, μετακόμισε στη Θεσσαλονίκη.

Ενώ στην Ελλάδα, ο Σαραντίδης εντάχθηκε στο Ελληνικό Κομμουνιστικό Κόμμα και βοήθησε το Βιετνάμ και προώθησε επίσης τις σχέσεις Ελληνο-Βιετνάμ. Έχει επίσης δραστηριοποιηθεί για να βοηθήσει τα παιδιά στο Βιετνάμ που έχουν πληγεί από τον παράγοντα Orange / διοξίνη.

Ο Σαραντίδης (δεξιά) με τον Έλληνα Πρόεδρο Κάρολο Παπούλια στο Βιετνάμ. Πίστωση: AMNA.

Ο Σαραντίδης συνόδευσε τον τότε Έλληνα Πρόεδρο Κάρολο Παπούλια σε επίσημη επίσκεψη στο Βιετνάμ τον Οκτώβριο του 2008.

Το 2010, ο Σαραντίδης έλαβε βιετναμέζικη υπηκοότητα και διαβατήριο. Το 2013 ονομάστηκε “Ήρωας των Λαϊκών Ένοπλων Δυνάμεων”. Επιπλέον, του απονεμήθηκαν πολλά τιμητικά βραβεία – ως Βιετναμέζικη πλευράκαι την Ελλάδα. Συμπεριλαμβανομένου του Τάγματος Φιλίας το 2011 – το Μετάλλιο Νίκης του βαθμού III και το Μετάλλιο του Πολέμου της Αντίστασης του βαθμού ΙΙ.

…



Source link