Το “Sea snot” έπληξε το νησί της Ίμβρου, απειλώντας τα ελληνικά νερά

Το «θαλάσσιο μύξα» που μαστίζει τη θάλασσα του Μαρμαρά της Τουρκίας έχει πλέον διεισδύσει στις ακτές του τουρκικού νησιού Ίμβρος, θέτοντας σοβαρή απειλή για τα ελληνικά νερά.

Αυτό το νησί, γνωστό στην Τουρκία ως Gokceada, βρίσκεται στο βορειοανατολικό Αιγαίο, 14 ναυτικά μίλια από τις εκβολές των Δαρδανελίων και 10 και 12 μίλια, αντίστοιχα, από τα γειτονικά ελληνικά νησιά Λήμνος και Σαμοθράκη.

Η οικονομία του νησιού βασίζεται στην αλιεία και τον τουρισμό, και η λάσπη ή η μύξα της θάλασσας αποτελεί άμεση απειλή για την επιβίωση του νησιού κατά τη διάρκεια του ήδη δύσκολου καλοκαιριού λόγω του κοροναϊού. Το νησί είναι ένας δημοφιλής τουριστικός προορισμός στην Τουρκία.

Η βλέννα δημιουργεί μια επιδημιολογική κρίση για ολόκληρη την περιοχή. Η υπερπαραγωγή μικροφυκών και φυτικού πλαγκτόν προκαλεί δυσάρεστη βλέννα που μπορεί ακόμη και να προκαλέσει ξέσπασμα μολυσματικών ασθενειών όπως η χολέρα, λένε οι επιστήμονες.

Η μύξα θα επηρεάσει τον τουρισμό και την αλιεία στην Ίμβρο

Σύμφωνα με τους ειδικούς, η βλέννα δημιουργεί ένα περιβάλλον που προάγει τον πολλαπλασιασμό των βακτηρίων συνδυάζοντας τον υπερβολικό πολλαπλασιασμό των μικροφυκών με τις αυξημένες θερμοκρασίες του θαλάσσιου νερού.

Το CNN Turk ανέφερε ότι υπάρχουν ανησυχίες για το λάσπη στην Ίμβρο καθώς το νησί είναι ένας δημοφιλής τουριστικός προορισμός στην Τουρκία. Ένας δημοσιογράφος του CNN δήλωσε:

«Δυστυχώς, εδώ και καιρό έχουμε συνηθίσει μια τέτοια εικόνα στον Μαρμαρά. Αλλά αυτή η εικόνα δεν είναι από τον Μαρμαρά, αλλά από τον τουριστικό παράδεισο του Βορείου Αιγαίου, την Ίμβρο. (Όπου) η βλέννα έχει καλύψει την επιφάνεια, η θάλασσα δεν είναι ορατή. Και τώρα είναι μια σοβαρή απειλή, καθώς το μονοπάτι του διασχίζει το Αιγαίο Πέλαγος στα ελληνικά νησιά. Η βλέννα έχει αυξηθεί σε όγκο. Ένα από τα μέρη που απειλούνται ιδιαίτερα είναι το λιμάνι όπου φτάνουν τα αλιευτικά σκάφη. “

Οι κάτοικοι της Ίμβρου ανέφεραν ότι λόγω βόρειων ανέμων, λίγες μέρες πριν η λάσπη πλησιάσει τις ακτές του νησιού, συνέχισε να κινείται στα ελληνικά νερά. Ο νότιος άνεμος επέστρεψε τη βλέννα. Ο Δήμος Ίμβρου έχει ήδη αρχίσει να καθαρίζει το λάσπη με τα πληρώματα, και οι ντόπιοι ελπίζουν ότι ο άνεμος θα αλλάξει κατεύθυνση ξανά, ώστε η φρικτή μάζα να μην καταστρέψει την τουριστική τους περίοδο.

«Οι ψαράδες στην Καβάλα παρατήρησαν ένα παχύ, γλοιώδες στρώμα ουσιών που μοιάζει με λάσπη που αιωρείται από τις ακτές της πόλης από τον Απρίλιο», δήλωσε ο Βιολόγος της θάλασσας, Καλλιόπη Παγκκόφ, σε Έλληνα δημοσιογράφο στις αρχές Ιουνίου. «Η βλέννα συσσωρεύεται στα δίχτυα τους, καθιστώντας τα τόσο βαριά που συχνά σπάνε. Όσοι επιστρέφουν στα πλοία είναι συχνά άδειοι, καθώς τα κύτταρα καλύπτονται από βλέννα, καθιστώντας τα ορατά στα ψάρια. Αν και το «slime», όπως το λένε οι επιστήμονες, δεν είναι πλέον ορατό στις ελληνικές θάλασσες, είναι αδύνατο να προβλεφθεί το μέλλον εάν ένα άλλο κομμάτι του slime layer θα μετακινηθεί από την Κωνσταντινούπολη στα δυτικά », λέει η Pagkow.

Έλληνας επιστήμονας εξηγεί την προέλευση του “θαλάσσιου μύξου”

Έλληνας επιστήμονας που είναι διευθυντής της έρευνας στο Ινστιτούτο Ωκεανογραφίας Ελλάδας (IO) λέει ότι η λάσπη της θάλασσας είναι μια φυσική πράσινη λάσπη που σχηματίζεται όταν τα φύκια είναι υπερφορτωμένα με θρεπτικά συστατικά από ζεστό καιρό και ρύπανση των υδάτων. Η κρεμώδης ζελατινώδης ουσία συνήθως δεν είναι μόνη της επιβλαβής, αλλά μπορεί να προσελκύσει ιούς και βακτήρια, συμπεριλαμβανομένου του E. coli, και να γίνει μια κουβέρτα που στραγγαλίζει τη θαλάσσια ζωή στα νερά παρακάτω.

Η μύτη της Θάλασσας του Μαρμαρά είναι το μεγαλύτερο τέτοιο φαινόμενο στην ιστορία

Το Silt of the Sea of ​​Marmara θεωρείται ο μεγαλύτερος σχηματισμός στην ιστορία και προκαλεί όλεθρο στους κατοίκους της περιοχής. «Το φαινόμενο της θαλάσσιας μύξας είναι σπάνιο, αλλά αρκετά κοινό», σημειώνει ο Πούγκκοου. Θυμάται την τεράστια μύτη της θάλασσας που σχηματίστηκε στο Αιγαίο Πέλαγος στη δεκαετία του 1980 και στην Αδριατική Θάλασσα τη δεκαετία του 1990.

Ο Πούγκκοου είπε στον Έλληνα Ρεπόρτερ ότι το φαινόμενο είναι το αποτέλεσμα της υπερπαραγωγής φυτοπλαγκτού που προκαλείται από την απόρριψη ακατέργαστων οικιακών και βιομηχανικών αποβλήτων στη θάλασσα και την κλιματική αλλαγή καθώς οι υψηλότερες θερμοκρασίες ευνοούν τη διαδικασία.

«Αυτό είναι ένα φαινόμενο που συμβαίνει συνήθως σε ρηχές ή κλειστές θάλασσες όπως η Θάλασσα του Μαρμαρά. Ωστόσο, αυτή τη φορά, λόγω των ανθρώπινων δραστηριοτήτων, έχει γίνει τεράστιο », εξηγεί.

Οι βάρκες που ταξιδεύουν στη θάλασσα του Μαρμαρά πρέπει να ξεπεράσουν τη γκρίζα λάσπη, η οποία εμποδίζει τους ψαράδες να δουλέψουν, καθώς φράζει τους κινητήρες και τα δίχτυα. Οι δύτες αναφέρουν ότι μεγάλος αριθμός ψαριών και άλλων θαλάσσιων ζώων πεθαίνουν από ασφυξία.

…



Source link