Η υγειονομική περίθαλψη στην Ελλάδα κατατάσσεται στην 25η από τις 27

Η πρόληψη, η προαγωγή και η προστασία της υγείας, οι υποχρηματοδοτούμενοι τρεις άξονες δημόσιας υγείας σε Ευρώπη και Ελλάδα, είναι ένα γεγονός που έχει γίνει εμφανές στον απόηχο της κρίσης της πανδημίας του κορωνοϊού.

Η Ελλάδα βρίσκεται στην 25η θέση από 27 χώρες ΕΕαφού ξοδεύουμε μόνο το 0,1% του ΑΕΠ ή το 1,27% των συνολικών δαπανών για την υγειονομική περίθαλψη, ενώ στην Ευρώπη οι πόροι διατίθενται 2,5 φορές περισσότερο και στο Ηνωμένο Βασίλειο – 4,5-5%.

Το αποτέλεσμα ήταν οι προκλήσεις διαχείρισης της πανδημίας στις προηγμένες σκανδιναβικές χώρες, σε αντίθεση με τις χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας, της Αυστραλίας και της Ωκεανίας, που εφάρμοσαν πολιτικές με σημαντικές διαφορές και είχαν καλύτερες επιδόσεις.

Στην Ελλάδα, το μπλοκάρισμα της αρχικής εισαγωγής ασθενών σε νοσοκομείο έχει οδηγήσει σε αύξηση των εισαγωγών σε κλινικές και μονάδες εντατικής θεραπείας για τον κορωνοϊό. Και παρόλο που τα ποσοστά διασωλήνωσής μας δεν είναι τόσο υψηλά όσο σε άλλες χώρες, εντούτοις, η κατάσταση έχει οδηγήσει στην εξάντληση των ιατρικών υπηρεσιών με υψηλό κόστος και κακή φροντίδα ασθενών.

Αυτό ανακοίνωσε ο καθηγητής Οικονομικών Υγείας Γιάννης Κυριόπουλος σε συνέντευξη Τύπου με θέμα «Η νέα Δημόσια Υγεία στον 21ο αιώνα» («Η νέα Δημόσια Υγεία στον 21ο αιώνα») in.gr.

Οι μελέτες αυτές παρουσιάστηκαν από το Ινστιτούτο Κοινωνικής και Προληπτικής Ιατρικής (ΙΚΠΙ). Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο ομώνυμο φυλλάδιο, περιλαμβάνει ορθές προτάσεις για τη δημιουργία αρχής δημόσιας υγείας στη χώρα, την αλληλεπίδραση με τις περιφέρειες και τις τοπικές αρχές και τη δημιουργία σώματος υγειονομικών με διεπιστημονική σύνθεση, καθώς και ο ορισμός υφυπουργού, αναδιάρθρωση και στελέχωση της Γενικής Γραμματείας Δημόσιας Υγείας.

Προσφορές

Παρουσιάζοντας τις προτάσεις μελέτης, ο Καθηγητής Προληπτικής Ιατρικής και Πρόεδρος του ΙΚΠΙ Γιάννης Τούντας επεσήμανε την ανάγκη για μια ενιαία αρχή δημόσιας υγείας, σημειώνοντας ότι η δημιουργία του ΕΟΔΥ είναι από τις λίγες θετικές εξελίξεις των τελευταίων ετών, αλλά πρέπει να επαναπροσδιοριστεί για να παρέχει επιστημονική υποστήριξη, συλλογή και εξορθολογισμός της τεκμηρίωσης.

«Η δημόσια υγεία είναι ευθύνη των τοπικών κυβερνήσεων σε συνεργασία με τις περιφέρειες», είπε ο κ. Τούντας, προσθέτοντας ότι οι υπηρεσίες δημόσιας υγείας πρέπει να συνδεθούν με το ΕΣΥ, την πρωτοβάθμια περίθαλψη, τα σχολεία κ.λπ. Πρότεινε την επανίδρυση του Εθνικού Συμβουλίου Δημοσίων υγείας, με τη συμμετοχή συναρμόδιων υπουργείων, να διαμορφώσει τις διατάξεις συντονισμένης εθνικής πολιτικής.

Ανεπαρκής πολιτική δημόσιας υγείας

Αναφερόμενος στον τελευταίο νόμο 4675/2020 για τη δημόσια υγεία, είπε ότι η πρόληψη και ο προληπτικός έλεγχος δεν αρκούν, πρέπει να ενισχυθούν άλλοι τομείς. Για το θέμα αυτό, ο κ. Κυριόπουλος πρόσθεσε ότι δεν υπήρξε υποστήριξη από το σύστημα υγείας για τα αποτελέσματα του προληπτικού ελέγχου. Και αυτό πρέπει να διορθωθεί.

Φόροι καπνού και αλκοόλ και κατάργησή τους στα λαχανικά και τα φρούτα

Μιλώντας για τη χρηματοδότηση του συστήματος, ο κ. Κυριόπουλος πρόσθεσε ότι μαζί με τους υπαλλήλους της Τράπεζας της Ελλάδος, οι συνέπειες της ενδεχόμενης επιβολής φόρων σε προϊόντα καπνού, αλκοόλ, κόκκινου κρέατος κ.λπ., καθώς και η πρόβλεψη για μείωση σε μηδενικούς φόρους σε λαχανικά, φρούτα, γυμναστήρια κ.λπ. δ («υγιεινός τρόπος ζωής»).

Ο Τάσος Φιλαλίτης, καθηγητής κοινωνικής ιατρικής στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Δημόσιας Υγείας και Κοινωνικής Ιατρικής, σημείωσε ότι οι απειλές για την υγεία δεν περιορίζονται σε μία χώρα, αλλά διασχίζουν πολύ εύκολα τα σύνορα, όπως έχει γίνει εμφανές κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Εκτίμησε ιδιαίτερα την επιστημονική και ηθική εξουσία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, αλλά τόνισε ότι ο οργανισμός δεν έχει τη δυνατότητα να επιβάλλει τις προτάσεις του στα κράτη και επομένως δεν μπορεί να επικριθεί, αντίθετα η κριτική πρέπει να αφορά την ηγεσία των ίδιων των κρατών.

Πρόληψη, προώθηση, προστασία

Ο ρόλος του ΠΟΥ είναι να διαμορφώνει στρατηγικές για την πρόληψη, την προαγωγή και την προστασία της υγείας, τους τρεις πυλώνες της δημόσιας υγείας.

Τόσο ο ΠΟΥ όσο και το Ευρωπαϊκό ECDC παίρνουν θέση για τους κοινωνικοοικονομικούς και συμπεριφορικούς καθοριστικούς παράγοντες της υγείας, όπως η αύξηση του καρκίνου, των καρδιαγγειακών παθήσεων κ.λπ., δηλαδή όχι μόνο μολυσματικές ασθένειες, αλλά και χρόνιες ασθένειες, η σημασία των οποίων αυξάνεται με την ηλικία πληθυσμός.

Επιβαρυντικοί παράγοντες

Ο Κυριάκος Σουλιώτης, καθηγητής Πολιτικής Υγείας στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, σημειώνοντας ότι η μελέτη ανοίγει διάλογο για τη δημόσια υγεία στη χώρα, τόνισε ότι η βελτίωση της υγείας είναι θεμελιώδες δικαίωμα όλων των πολιτών. Οι καθοριστικοί παράγοντες της υγείας, όπως ορίζονται από τον ΠΟΥ, συνδέονται με κοινωνικούς, οικονομικούς, περιβαλλοντικούς και συμπεριφορικούς παράγοντες όπως το κάπνισμα, η κατανάλωση αλκοόλ, η διατροφή, η άσκηση, η παχυσαρκία, οι εθισμοί, η σεξουαλική συμπεριφορά.

Επεσήμανε ότι στην αυτοαξιολόγηση της υγείας, πολίτες με εισόδημα κάτω των 1.000 ευρώ δηλώνουν ικανοποιημένοι από την υγεία τους (53-64%) και με εισόδημα άνω των 1.500-2.000 ευρώ, ο αριθμός φτάνει τα 80. %.

Το ποσοστό των πολιτών που είναι ικανοποιημένοι από την κατάσταση της υγείας τους και έχουν σταθερό εισόδημα (αυτοαπασχολούμενοι, αγρότες κ.λπ.) δεν ξεπερνά το 60%.

Στην Ελλάδα, το ποσοστό κατάθλιψης είναι κοντά στον μέσο όρο της ΕΕ στο 3,8%, αν και η κατάσταση αναμένεται να επιδεινωθεί λόγω των επιπτώσεων της πανδημίας. Ο κ. Σουλιώτης σημείωσε ότι η πανδημία είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα του αιώνα και πρότεινε την ένταξη της δημόσιας υγείας σε όλες τις στρατηγικές.

Τόνισε ότι η δημόσια υγεία έχει υποτιμηθεί σε εθνικό και υπερεθνικό επίπεδο, η πανδημία έχει χρησιμοποιηθεί σε πολιτικές διαμάχες για προστατευτικά φάρμακα και εμβόλια και σε υπερεθνικό επίπεδο το σύστημα βρέθηκε «ανώριμο» για την αντιμετώπιση τέτοιων απειλών.

Σε εθνικό επίπεδο, είπε, χρειαζόμαστε μηχανισμό έγκαιρης κινητοποίησης και άμεσης παρέμβασης, καθώς η κλιματική αλλαγή είναι προ των πυλών.

Source link