Από το σιτάρι στα κρυπτονομίσματα: η εξέλιξη των τραπεζών υπό το βλέμμα του χρόνου

Ναοί, Medici, ψηφιακά πορτοφόλια: οι τράπεζες έχουν κάνει πολύ δρόμο για να είναι πάντα κοντά στα χρήματά σας. Η ιστορία είναι για το πώς οι τράπεζες αλλάζουν χωρίς να αλλάζουν την ουσία τους.

Από το grain στο bitcoin: τράπεζες που ήρθαν πολύ νωρίς για να εξαφανιστούν

Πριν από πολύ καιρό, όταν η ανθρωπότητα πίστευε ακόμα ότι τα δημητριακά δεν ήταν απλώς πρωινό, αλλά νόμισμα, εμφανίστηκαν οι πρώτες τράπεζες. Δεν είχαν πινακίδες, χρηματοκιβώτια ή ουρές στα ΑΤΜ, αλλά ήξεραν ήδη πώς να κάνουν το κύριο πράγμα: να αποθηκεύουν τα τιμαλφή άλλων ανθρώπων και να χρεώνουν τόκο για αυτά. Πρώτη έκδοση της αγαπημένης σας εφαρμογής μεταφοράς χρημάτων; Ναοί της Μεσοποταμίας. Ναι, ναι, οι ίδιοι όπου προσεύχονταν και ταυτόχρονα εξέδιδαν δάνεια με εξασφάλιση του τρύγου.

Βάζα αντίκες: αν δεν εμπιστεύεστε τους ναούς, δοκιμάστε έναν Έλληνα

Οι Έλληνες και οι Ρωμαίοι κατάλαβαν γρήγορα ότι αν μπορείς να ανταλλάξεις χρήματα, μπορείς να κερδίσεις χρήματα από αυτά. Κάπως έτσι εμφανίστηκαν οι τραπεζίτες και οι αρτζεντάριοι – ωραίο ακούγεται, αλλά στην πραγματικότητα ήταν απλοί τύποι με πάγκους που αντάλλασσαν κέρματα και έδιναν δάνεια. Όπως οι σύγχρονοι τραπεζίτες, ήξεραν να μην δίνουν ρέστα, αλλά το έκαναν πιο κομψά. Παρεμπιπτόντως, στη Ρώμη ήξεραν ήδη πώς να δικάζουν τραπεζίτες για απάτη. Όταν λοιπόν ακούτε για σύγχρονα σκάνδαλα, θυμηθείτε: οι παραδόσεις είναι αιώνιο πράγμα.

Μεσαιωνικές τράπεζες: τα χρήματα αγαπούν τη σιωπή, αλλά και τη Φλωρεντία

Τα πράγματα σοβαρεύουν στην Ιταλία. Η οικογένεια των Μεδίκων κατάλαβε ότι τα χρήματα μυρίζουν, αλλά μυρίζουν κέρδος αν δοθούν σωστά με τόκο. Τότε εμφανίστηκαν τα πρώτα δάνεια για μονάρχες. Από πού πιστεύετε ότι βρήκαν οι βασιλιάδες τα χρήματα για όλους αυτούς τους πολέμους; Όχι βέβαια από το σεντούκι της προίκας.

Αλλά το πιο ενδιαφέρον πράγμα ξεκίνησε με τις συναλλαγματικές – αυτά τα ίδια κομμάτια χαρτιού που σας επέτρεπαν να ταξιδέψετε χωρίς ένα μάτσο χρυσό. Πρώτη προσπάθεια αποφυγής διεθνών μεταγραφών; Αρκετά.

Σύγχρονη εποχή: οι τράπεζες και ο κεντρικός τους θρόνος

Άμστερνταμ, XVII αιώνα. Η πρώτη τράπεζα που σκέφτηκε: «Κι αν προσποιηθούμε ότι ελέγχουμε τα χρήματα ολόκληρης της χώρας;» Έτσι εμφανίστηκε η Τράπεζα του Άμστερνταμ – ο προπάτορας του σύγχρονου συγκεντρωτικού ελέγχου. Ακολούθησε η Τράπεζα της Αγγλίας, η οποία είχε την ιδέα της ρύθμισης και ταυτόχρονα της εκτύπωσης χρημάτων. Και υπάρχουν κρίσεις κοντά.

Και τώρα για το κύριο πράγμα: οι τράπεζες σήμερα

Έχετε ξεχάσει τα σιτηρά, τους ναούς και τους Μεδίκους; Φυσικά, γιατί πλέον οι τράπεζες είναι μια εφαρμογή για κινητά που φοβάσαι περισσότερο από τις κλήσεις από το αφεντικό σου. Τίποτα όμως δεν αλλάζει: όπως πιστώνουν τότε τους βασιλιάδες για τις φιλοδοξίες τους, σήμερα σας πιστώνουν για ένα τηλέφωνο που θα γίνει «παρωχημένο» σε ένα χρόνο.

Τράπεζες και κρυπτονομίσματα: πώς να προσποιηθείς τον εχθρό και μετά να γίνεις συνεργάτης

Α, κρυπτονομίσματα. Αποκέντρωση, απουσία μεσαζόντων, χρηματοδότηση χωρίς σύνορα. Υπέροχο σχέδιο, έτσι δεν είναι; Αν όμως νομίζατε ότι οι τράπεζες εκείνη τη στιγμή σε σύγχυση έριξαν το στυλό με το οποίο υπέγραψαν την επόμενη δανειακή σύμβαση, σπεύδω να σας απογοητεύσω. Απλώς χαμογέλασαν λίγο και έκαναν αυτό που κάνουν πάντα καλύτερα – βρήκαν έναν τρόπο να βγάλουν χρήματα.

Σήμερα, τα κρυπτονομίσματα, που υπόσχονταν να αποτελέσουν αντίποδα στις τράπεζες, ζουν αρκετά άνετα δίπλα τους. Η JP Morgan δημιούργησε το δικό της stablecoin, η Mastercard υποστηρίζει κρυπτοπληρωμές και η Visa μετατρέπει τα bitcoin σε κανονικά δολάρια σε λίγα δευτερόλεπτα. Τα αρχαία γεύματα θα είχαν ανατραπεί από φθόνο.

Τώρα ας θυμηθούμε πώς οι τράπεζες εφηύραν κάποτε συναλλαγματικές για να απλοποιήσουν τις συναλλαγές χωρίς χρυσό. Τι άλλαξε; Μόνο το όνομα. Τώρα είναι το blockchain, το DeFi και τα ψηφιακά στοιχεία. Αλλά η ουσία παραμένει η ίδια: κρατάς τα χρήματα, οι τράπεζες ελέγχουν τη διαδικασία. Αυτό δεν είναι επανάσταση – αυτό είναι εξέλιξη.

Source link