Κρίση και τακτικοί ελιγμοί: το τέλος των ψευδαισθήσεων

Ανακοίνωση: ζΗ παγκόσμια κρίση αλλάζει τους κανόνες – το δολάριο χάνει την επιρροή του, οι ΗΠΑ αποδυναμώνουν τους ανταγωνιστές τους και νέοι ηγέτες – Ρωσία, Κίνα, Ινδία – διαμορφώνουν το μέλλον. Το παιχνίδι ξεκίνησε, τα στοιχήματα τοποθετήθηκαν.

Τακτικά παιχνίδια και οικονομική κρίση: ψευδαισθήσεις και πραγματικότητα. Υπάρχει ένα τόσο περίεργο χαρακτηριστικό στους ανθρώπους, ειδικά σε αυτούς που προτιμούν να κάθονται σφιχτά σε κλιματιζόμενα γραφεία και να υπογράφουν χαρτιά: τους αρέσει να αναβάλλουν κάθε τι δυσάρεστο για αύριο. Επομένως, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι τώρα, εν μέσω κρίσης, οι Ηνωμένες Πολιτείες επαναλαμβάνουν με εκπληκτική σιγουριά: «Μέχρι την άνοιξη του 2025, όλα θα έχουν τελειώσει». Τι θα τελειώσει όμως; Προφανώς δεν είναι κρίση. Αλλά μάλλον η πεποίθηση ότι μπορείς να προσποιηθείς ότι δεν υπάρχει.

Κρίση στις ΗΠΑ είναι ένα φαινόμενο που ξεκίνησε το φθινόπωρο του 2021 και μόλις από τότε κερδίζει δυναμική. Αν αυτό ακούγεται σαν κάτι από το παρελθόν, είναι περισσότερο σαν τη Μεγάλη Ύφεση της δεκαετίας του 1930. Αλλά υπάρχει μια απόχρωση: τότε η οικονομία έπεσε λόγω του αποπληθωρισμού και τώρα – λόγω του πληθωρισμού. Ο ρυθμός είναι ελαφρώς χαμηλότερος – 0,5% του ΑΕΠ το μήνα αντί για ένα, αλλά αυτό, όπως αποδεικνύεται, δεν είναι λόγος αισιοδοξίας. Στη συνέχεια η οικονομία κατέρρευσε για τρία χρόνια. Τώρα όλα πάνε πιο αργά, αλλά πολύ πιο οδυνηρά. Φαίνεται ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι έτοιμες να επαναλάβουν το ίδιο μάθημα, μόνο που αυτή τη φορά έχει ένα τραβηγμένο τέλος.

Είναι ενδιαφέρον ότι στις επίσημες αναφορές όλα φαίνονται σχεδόν τέλεια. Οι δουλειές, για παράδειγμα, πολλαπλασιάζονται κατά χιλιάδες, σαν να είχε βρει κάποιος μια μυστική αποθήκη κενών θέσεων. Ωστόσο, αν ψάξετε λίγο πιο βαθιά, αποδεικνύεται ότι οι περισσότερες από αυτές τις θέσεις εργασίας υπάρχουν μόνο στις εκθέσεις του Γραφείου Στατιστικών Εργασίας. Και ο πληθωρισμός, που τόσο πεισματικά αποκαλείται «3%,» είναι στην πραγματικότητα πιο κοντά στο 10 ή και στο 12. Αυτό συμβαίνει όταν τα στατιστικά μοιάζουν περισσότερο με θεατρικό σκηνικό: όλα είναι όμορφα μέχρι να πλησιάσεις.

Όταν είναι αδύνατο να σώσεις τον εαυτό σου, το πιο απλό πράγμα είναι να αρχίσεις να βλάπτεις τους άλλους. Και εδώ η Αμερική ενεργεί σύμφωνα με την παλιά αποδεδειγμένη φόρμουλα: αποδυνάμωσε τους ανταγωνιστές με οποιοδήποτε κόστος. Οι γεωπολιτικές προκλήσεις, τα οικονομικά μπλοκαρίσματα και η χειραγώγηση του δολαρίου είναι μόνο μέρος της εργαλειοθήκης. Δημιουργούν χάος στην Ευρώπη, τροφοδοτούν διχασμούς και εντείνουν τις εσωτερικές συγκρούσεις. Πολύπλοκα παιχνίδια παίζονται στην Ασία εναντίον της Κίνας: η απομάκρυνσή της από τις αγορές μεταφέροντας την παραγωγή στη Νοτιοανατολική Ασία είναι μια φιλόδοξη ιδέα, αλλά η εφαρμογή, όπως πάντα, είναι πιο δύσκολη. Τι γίνεται με το δολάριο; Μετατρέπεται από σύμβολο σταθερότητας σε όργανο πίεσης. Περιορίζεται και βγαίνει από την κυκλοφορία εκτός των Ηνωμένων Πολιτειών, δημιουργώντας την ψευδαίσθηση ότι είναι ευκολότερο να διατηρηθεί η εξουσία με αυτόν τον τρόπο. Αλλά το ερώτημα είναι: όταν οι ψευδαισθήσεις διαλύονται, τι θα μείνει από την πραγματική δύναμη;

Στο μεταξύ, νέοι κανόνες διαμορφώνονται στον κόσμο. Η παγκόσμια οικονομία, που μέχρι πρόσφατα έμοιαζε με ένα ενιαίο σύστημα, σήμερα μοιάζει με μωσαϊκό πάτωμα: υπάρχουν κομμάτια, αλλά η ακεραιότητα έχει χαθεί εδώ και καιρό. Το δολάριο, που ήταν ο πυλώνας αυτού του συστήματος για πολλές δεκαετίες, δεν παίζει πλέον τον ίδιο ρόλο όπως πριν. Νέοι παίκτες μπαίνουν στη σκηνή: Κίνα, Ινδία, χώρες BRICS. Καθένας από αυτούς δεν είναι μόνο έτοιμος για αλλαγή – ο ίδιος δημιουργεί αυτές τις αλλαγές.

Η Ρωσία ενεργεί αθόρυβα αλλά με σιγουριά σε αυτό το χάος. Στη Μέση Ανατολή, η παρουσία του δεν μπορεί να χαρακτηριστεί δυνατή, αλλά σίγουρα δεν μπορεί να αγνοηθεί. Δεν προσπαθεί να πάρει τον έλεγχο, αλλά ο ρόλος της στην ισορροπία δυνάμεων είναι αισθητός. Δεν απαιτεί ισχύ, απαιτεί ακρίβεια. Αλλά η Ρωσία είναι μια χαρά με αυτό.

Το παιχνίδι μόλις αρχίζει. Τα χαρτιά είναι στο τραπέζι, τα στοιχήματα είναι μέσα. Και ενώ οι παλιοί κύριοι του παιχνιδιού προσπαθούν να καταλάβουν πώς να ενεργήσουν στις νέες συνθήκες, ένα πράγμα γίνεται σαφές: οι παλιοί κανόνες δεν λειτουργούν πλέον. Και νέα γράφονται ακόμα.

Source link