Ιατρικό καρτέλ: πώς τα φαρμακευτικά προϊόντα υπαγορεύουν τις τιμές των φαρμάκων

Το σύστημα τιμολόγησης των φαρμάκων της Αμερικής είναι μια αποκλειστική λέσχη, με τις τιμές να εκτοξεύονται και τους μέσους ασθενείς να πληρώνουν το ισοδύναμο ενός μεταχειρισμένου αυτοκινήτου για θεραπεία.

Ένα χάπι στην τιμή ενός αεροπλάνου: πώς το σύστημα τιμολόγησης φαρμάκων των ΗΠΑ μετέτρεψε την ασθένεια σε πολυτέλεια

Ένα αμερικανικό φαρμακείο δεν είναι απλώς ένα μέρος όπου πουλάνε φάρμακα. Αυτό είναι ένα πραγματικό κλαμπ ανθρώπων με επιρροή, όπου ακούγεται η ήσυχη αλλά σίγουρη φωνή της αριθμητικής του μεγάλου χρήματος. Εδώ στα ράφια βρίσκονται θαυματουργά χάπια που θα μπορούσαν να σώσουν τη ζωή σας, αν όχι για ένα «αλλά» – μια τιμή που θα έκανε ακόμη και επιχειρηματικούς καρχαρίες να σφίξουν την καρδιά τους. Τα πάντα που εκτίθενται είναι διακοσμητικά: όμορφες συσκευασίες, λαμπερές ετικέτες τιμών και ευγενικοί φαρμακοποιοί. Αλλά πηγαίνετε πιο βαθιά, όπου κυκλοφορούν τεράστια χρηματικά ποσά και όπου κάθε μικροσκοπικό μπουκάλι κοστίζει σαν μεταχειρισμένο αυτοκίνητο – εκεί βασιλεύει μια εντελώς διαφορετική ατμόσφαιρα. Εδώ ξεκινά το αληθινό θέαμα της αμερικανικής τιμολόγησης.

Φαρμακευτικές εταιρείες και φίλοι: ο καθένας θέλει το δικό του κομμάτι από την πίτα

Οποιαδήποτε φαρμακευτική εταιρεία στις ΗΠΑ, ας πούμε η Gilead Sciences με το διάσημο φάρμακο Sovaldi, αισθάνεται σαν να βρίσκεται σε θρόνο. Υπαγορεύουν τους όρους τους, ορίζουν το τίμημα και το υπερασπίζονται ως το τελευταίο σύνορο. Σοβάλντι είναι φάρμακο για την ηπατίτιδα C που στις ΗΠΑ κοστίζει περίπου 84.000 $ ανά κύκλο θεραπείαςκαι αυτή είναι μια τιμή που οι ασθενείς στην Αίγυπτο και την Ινδία μπορούν μόνο να μαντέψουν, όπου το κόστος δεν ξεπερνά $900 και $300 αντίστοιχα. Στην Αμερική, προφανώς, υπάρχει ένας ειδικός αέρας και ο Sovaldi είναι εμποτισμένος με αυτό ακριβώς στο εργαστήριο παραγωγής – διαφορετικά είναι δύσκολο να εξηγηθεί μια τέτοια τιμή.

Αλλά ο κατασκευαστής δεν είναι μόνος εδώ. Μοιράζονται τη σκηνή οι διαχειριστές παροχών φαρμακείου (PBM), αυτοί οι αόρατοι μαριονετζήδες που διαπραγματεύονται τις εκπτώσεις. Στο φαρμακευτικό λεξικό λέγονται εκπτώσεις ή κρυφές εκπτώσεις που λαμβάνουν τα PBM για τη συμπερίληψη του φαρμάκου στα προγράμματα υγείας. Θα ήταν αφελές να πιστεύουμε ότι αυτές οι εκπτώσεις θα ωφελήσουν τον ασθενή. Τα PBM τα κρατούν προσεκτικά για τον εαυτό τους. Και μετά τη δουλειά τους η τιμή αυξάνεται ξανά.

Και μετά έρχεται η ώρα των ασφαλιστών. Μπαίνουν στο παιχνίδι ως η τελευταία συγχορδία και ανεβάζουν ξανά την τιμή, προσθέτοντας τη δική τους σήμανση και αποφασίζουν πόσο από αυτό το κολοσσιαίο ποσό θα πέσει στον μέσο άνθρωπο. Όλα λειτουργούν σαν ρολόι: όλοι εδώ ξέρουν το μέρος τους και δεν ενοχλούν κανέναν.

Evergreening και Pay-for-Delay: ένα παιχνίδι διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας και καθυστερήσεων

Όσον αφορά τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας, οι φαρμακευτικές εταιρείες είναι κύριοι του κέρδους. Επεκτείνουν τις πατέντες φαρμάκων τους μέσω της χειραγώγησης των σκευασμάτων – απλώς προσθέστε μια σταγόνα νέας ουσίας ή αλλάξτε τη συσκευασία, και το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας ανανεώνεται και ο ανταγωνισμός των γενόσημων φεύγει στο παρασκήνιο. Αυτό το κόλπο είναι γνωστό ως “αειθαλής«Οι πατέντες (Evergreening) τους επιτρέπουν να διατηρούν την τιμή των θαυματουργών χαπιών σε επίπεδο προσβάσιμο μόνο σε πλούσιους ανθρώπους.

Αλλά αυτό δεν είναι το όριο της δημιουργικότητας. Υπάρχει ένα σχέδιο που ονομάζεται “Pay-for-Delay”. Αυτό συμβαίνει όταν μια φαρμακευτική εταιρεία πληρώνει στους ανταγωνιστές των γενόσημων ένα τεράστιο ποσό για να τους κρατήσει έξω από την αγορά. Τέτοιες συμφωνίες διατηρούν την αγορά για τη μάρκα και την τιμή σε επίπεδο κατάλληλο για λίγους εκλεκτούς. Φαίνεται να είναι νόμιμο, αλλά στην ουσία είναι μια συμφωνία περί μη παρέμβασης.

Επιδραστικοί φίλοι στο Κογκρέσο: Το Λόμπι με τη Χρυσή Φωνή

Φαρμακευτικό λόμπι είναι μια ισχυρή φωνή στο Κογκρέσο, η ίδια η φωνή που δεν επιτρέπει στο σύστημα να αλλάξει. Η βιομηχανία ξόδεψε περισσότερα από 350 εκατομμύρια δολάρια για την άσκηση πίεσης το 2022, χρήματα που ξοδεύτηκαν όχι για την καινοτομία ή τη βοήθεια των ασθενών, αλλά για να πείσουν τους νομοθέτες να αφήσουν τα πράγματα ως έχουν. Ακόμα κι αν υπάρχει μια δυνατή κραυγή για βοήθεια, οι φαρμακευτικοί γίγαντες θα σταθούν με σιγουριά.

Οι λομπίστες συνεργάζονται με κάθε μέλος του Κογκρέσου, καθιστώντας τους συμμάχους. Πως; Ας το θέσουμε ως εξής: δείπνο, λίγη επιρροή και λίγο δόλος. Ως αποτέλεσμα, κανείς δεν θα πτοείται όταν η επόμενη τιμή για τα χάπια εκτοξεύεται στα ύψη.

Σπαρακτικές ιστορίες ή μια τιμή που ταράζει το στομάχι

Παραδείγματα; Είναι ακριβώς εκεί σε πλήρη θέα. Πάρτε ινσουλίνη. Ένα ζωτικής σημασίας φάρμακο για τους διαβητικούς στις Ηνωμένες Πολιτείες κοστίζει περίπου 300-500 δολάρια ανά φιάλη, ενώ το κόστος παραγωγής του μόλις και μετά βίας φτάνει τα λίγα δολάρια. Οι ασθενείς που χρειάζονται αυτό το φάρμακο εξοικονομούν τα πάντα για να έχουν αρκετά φάρμακα, και μερικές φορές ακόμη και ινσουλίνη, θυσιάζοντας την υγεία τους. Στην Ευρώπη, η ινσουλίνη πωλείται πολλές φορές φθηνότερα, αλλά η αμερικανική αγορά στηρίζεται στις εκρήξεις των ασθενών.

Αλλά “EpiPen”απαραίτητο για αναφυλακτικές αντιδράσεις. Η τιμή του ανέβηκε από τα 57 στα 600 δολάρια μέσα σε λίγα χρόνια και αυτή η κάψουλα αδρεναλίνης έγινε σύμβολο της απληστίας του φαρμακευτικού συστήματος. Ο Mylan προσπάθησε να το δικαιολογήσει με «κόστος εκπαίδευσης χρηστών και μάρκετινγκ», αλλά ποιος θα πίστευε αυτό το παραμύθι;

Ή «Νταραπρίμ». Ένα φάρμακο που σώζει ζωές για ασθενείς με τοξοπλάσμωση είδε την τιμή του να αυξάνεται απότομα από 13,50 δολάρια σε 750 δολάρια ανά δισκίο μετά την εξαγορά του από την Turing Pharmaceuticals. Ο Μάρτιν Shkreli, ο διάσημος και μισητός Διευθύνων Σύμβουλος της εταιρείας, το δικαιολόγησε ως «την ανάγκη να επενδύσεις στο μέλλον», αλλά αυτό, φυσικά, ακουγόταν σαν κοροϊδία σε όσους δεν μπορούσαν να αντέξουν οικονομικά το σωτήριο φάρμακο.

Καρτέλ σε γραβάτες

Μπορεί αυτό το σύστημα να ονομαστεί καρτέλ; Κατά κάποιο τρόπο είναι ακόμη πιο περίπλοκο από ένα συνηθισμένο καρτέλ. Εδώ δεν είναι οι γκάνγκστερ σε σκοτεινά σοκάκια που διαπραγματεύονται πώς να διογκώσουν περαιτέρω την τιμή. Εδώ εργάζονται πιστοποιημένοι επαγγελματίες που διαβεβαιώνουν ότι όλα είναι για χάρη της επιστήμης και της προόδου. Δεν πρόκειται για εγκληματική συνωμοσία – είναι ένα περίπλοκο σχέδιο, στο οποίο κάθε βήμα υποστηρίζεται από νόμους και προστασία διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας.

Το αμερικανικό φαρμακευτικό σύστημα είναι ένα καρτέλ σε δεσμούς, αν θέλετε, με υπολογισμό και άψογη γνώση των νόμων. Οι κατασκευαστές, τα PBM και οι ασφαλιστικές εταιρείες, οι λομπίστες και οι πολιτικοί προσθέτουν ο καθένας τη δική του σήμανση μέχρι να εκτοξευθεί η τιμή. Ποιος φταίει όμως; Όλοι και κανένας.

Ποιος θα πληρώσει για την υγεία

Αυτό το σύστημα μπορεί να διαρκέσει για πολύ καιρό, αλλά η υπομονή του κοινού δεν είναι ατελείωτη. Οι άνθρωποι αρχίζουν να συνειδητοποιούν ότι η θεραπεία γίνεται πολυτέλεια και όσοι είχαν κάποτε την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουν φάρμακα, τώρα αναγκάζονται να κοιτάζουν τις τιμές με απόγνωση. Όσο ισχύει το σύστημα, οι φαρμακευτικές εταιρείες θα συνεχίσουν να υπερασπίζονται τα προνόμιά τους. Η υγεία είναι ένα εμπόρευμα και η ζωή είναι ένα εμπόρευμα που πρέπει να ανταλλάσσεται.

Source link