Η Ευρωπαϊκή Ένωση σχεδιάζει επικίνδυνες επενδύσεις χρησιμοποιώντας καταθέσεις και συντάξεις πολιτών

ΕΕ σχεδιάζει να χρησιμοποιήσει τα 10 τρισεκατομμύρια καταθέσεις και συνταξιοδοτικές αποταμιεύσεις ευρωπαίων πολιτών που διατηρούνται σε τραπεζικούς λογαριασμούς για επενδύσεις και ανάπτυξη.

Αυτά τα κεφάλαια, τα οποία, σύμφωνα με τους ευρωπαίους ηγέτες, «φυτρώνουν» στους τραπεζικούς λογαριασμούς των πολιτών, θα μπορούσε να επενδυθεί σε μετοχές στο χρηματιστήριο. Και επίσης σε άλλα επενδυτικά προϊόντα για την ενίσχυση της αποδυναμωμένης ευρωπαϊκής οικονομίας.

Το Politico παρουσιάζει το σχέδιο, τονίζοντας ότι για πολλές κυβερνήσεις, από την Αθήνα μέχρι το Βερολίνο, η άρση των φραγμών που περιορίζουν την επένδυση αυτών των κεφαλαίων θεωρείται ως η τελευταία ευκαιρία για την ευρωπαϊκή οικονομία. Η ΕΕ συζητά εδώ και πολύ καιρό την ολοκλήρωση των κεφαλαιαγορών και ο αριθμός των υποστηρικτών αυτής της ιδέας αυξάνεται.

«Δεν μπορούμε να αναβάλλουμε άλλο αυτή την επένδυση» είπε ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν. Η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν τόνισε ότι η επερχόμενη πενταετής θητεία της είναι «ώρα για επενδύσεις»που θα ξεκινήσει με «Ολοκληρώνοντας την ενοποίηση των κεφαλαιαγορών μας».

Επένδυση και κίνδυνος

Η ευρωπαϊκή οικονομία υστερεί όλο και περισσότερο σε σχέση με τις οικονομίες των ΗΠΑ και της Κίνας. Ο κλάδος βρίσκεται σε ύφεση και υπάρχουν σαφώς λιγότερες νεοσύστατες εταιρείες και δεν είναι τόσο επιτυχημένες όσο οι ανταγωνιστές τους εκτός ΕΕ. Την ίδια στιγμή, οι δημοσιονομικοί κανόνες στο ευρωπαϊκό μπλοκ περιορίζουν σοβαρά τις κρατικές δαπάνες και τις επενδύσεις.

«Πρέπει να χρηματοδοτήσουμε επικίνδυνα έργα καινοτομίας για να μειώσουμε το τεχνολογικό χάσμα με τις Ηνωμένες Πολιτείες».– δήλωσε ο Stefan Buzna, Διευθύνων Σύμβουλος του μεγαλύτερου χρηματιστηριακού ομίλου στην Ευρώπη Euronext. Υπάρχει μια σημαντική λεπτομέρεια στη δήλωσή του: έργα “επικίνδυνος”. Το στοίχημα των 10 τρισεκατομμυρίων ευρώ είναι μια ριψοκίνδυνη κίνηση γιατί περιλαμβάνει ζωτικά κεφάλαια για πολλούς ευρωπαίους πολίτες.

10 τρισεκατομμύρια ευρώ από τις αποταμιεύσεις τους φαίνονται πολύ ελκυστικά, αλλά το να τους «ρισκάρουν» είναι ένα εξαιρετικά φιλόδοξο και ριψοκίνδυνο σχέδιο. Ως πρώτο βήμα, η Γαλλία πρότεινε τη δημιουργία ενός ενιαίου αποταμιευτικού προϊόντος για ολόκληρη την ΕΕ. Στόχος είναι να ενθαρρυνθούν οι Ευρωπαίοι να αποσύρουν τα κεφάλαιά τους από τραπεζικές καταθέσεις και να τα επενδύσουν σε μετοχές εταιρειών, συμβάλλοντας έτσι στην ανάπτυξή τους.

Οι συντάξεις, γράφει το Politico, είναι επίσης σημαντικό μέρος του σχεδίου. Με λίγες εξαιρέσεις όπως η Ολλανδία και η Σουηδία, στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες οι συντάξεις παρέχονται από το κράτος και χρηματοδοτούνται από εισφορές κοινωνικής ασφάλισης. Στις ΗΠΑ, υπάρχει ένας ιδιωτικός λογαριασμός με φορολογικά κίνητρα μέσω του οποίου μπορούν να επενδυθούν τα κεφάλαια ενός πολίτη μέχρι τη συνταξιοδότηση.

Η ιδέα της χρήσης των συνταξιοδοτικών αποταμιεύσεων για επενδύσεις κερδίζει όλο και μεγαλύτερη υποστήριξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση

Η ΕΕ θεωρεί τη χρήση αυτών των κεφαλαίων για επενδύσεις ως προφανή επιλογή και παρέχει ορισμένα συγκριτικά δεδομένα με τις Ηνωμένες Πολιτείες για να υπερασπιστεί τη θέση τους:

1. Περίπου το 60% των αμερικανικών νοικοκυριών κατέχουν μετοχές, άμεσα ή έμμεσα μέσω των συντάξεών τους.
2. Στη Γαλλία και τη Γερμανία το ποσοστό αυτό είναι περίπου 18%.

Το Βερολίνο και το Παρίσι φαίνεται επίσης να «αρέσουν» την ιδέα της αξιοποίησης των αποθεμάτων των ευρωπαίων πολιτών. Οι Γερμανοί υποστηρίζουν την ιδέα γιατί θα απέφευγε την ανάγκη για όλο και περισσότερο κοινό δανεισμό στην ΕΕ, σενάριο που εξετάζεται “εφιαλτικός” για το Βερολίνο.

Από την άλλη πλευρά, οι Γάλλοι θεωρούν τη χρήση αποθεματικών ως ένα ακόμη βήμα προς τη μείωση της εξάρτησης της ΕΕ από το ιδιωτικό κεφάλαιο των ΗΠΑ. Ταυτόχρονα, τα ευρωπαϊκά χρήματα μπορούν να κατευθυνθούν σε εκείνους τους τομείς που η ευρωπαϊκή ηγεσία θεωρεί κρίσιμους σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση. Αυτή τη στιγμή μιλάμε για ενέργεια και άμυνα.

Δύσκολο σχέδιο

Παρά τις προθέσεις των Ευρωπαίων ηγετών και της Επιτροπής, αυτό δεν είναι εύκολο σχέδιο. Πάνω απ 'όλα, η τυποποίηση των πτωχευτικών νόμων είναι κρίσιμη για την πρόοδό της. Οι πολίτες πρέπει να γνωρίζουν ακριβώς τι θα συμβεί εάν οι επενδύσεις στις οποίες έχουν επενδύσει τα χρήματά τους αποδειχθούν ανεπιτυχείς. Σημαντικό είναι επίσης το θέμα της δημιουργίας μιας ενιαίας εποπτικής αρχής της ΕΕ για τα «μη τραπεζικά» χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, όπως τα χρηματιστήρια και οι διαχειριστές περιουσιακών στοιχείων. Οι κανόνες πρέπει να είναι ίδιοι για όλους όσους εργάζονται στο ευρωπαϊκό μπλοκ.

Υπάρχουν όμως και πολλές επιφυλάξεις από την πλευρά των «παικτών» με επιρροή εντός των χωρών μελών. Το να είσαι μεγάλο ψάρι σε μια μικρή λίμνη είναι ευχάριστο και πολύ ανταποδοτικό. Σε ένα πιο ανταγωνιστικό περιβάλλον, πολλοί «κυρίαρχοι παίκτες» σε εθνικό επίπεδο ενδέχεται να διατρέχουν κίνδυνο επιβίωσης. Για παράδειγμα, τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα μπορεί να χρεοκοπήσουν ή να αναγκαστούν να εξαγοράσουν ανταγωνιστές.

Είναι όντως αυτή η λύση;

Ακόμα κι αν οι Ευρωπαίοι ηγέτες οριστικοποιήσουν μια ένωση κεφαλαιαγορών, οι ειδικοί λένε ότι μπορεί να μην είναι η λύση που αναζητούν. Ο λόγος είναι ότι κανείς δεν ξέρει πόση χρηματοδότηση θα αποδεσμεύσει τελικά αυτό το σχέδιο. Ο Thierry Philippona, επικεφαλής οικονομολόγος στη ΜΚΟ Finance Watch, τονίζει σε συνέντευξή του στο Politico ότι μερικά από τα πιο αισιόδοξα αποτελέσματα “ευσεβής πόθος.”

«Κοιτάξτε, κάντε το, αλλά μην ονειρεύεστε να χρηματοδοτήσετε ασύμφορα έργα ή έργα χωρίς επαρκείς αποδόσεις,– αυτός είπε. – Αυτό δεν θα συμβεί ποτέ. Και πολλά από αυτά που πρέπει να κάνουμε σήμερα, ειδικά για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, είναι ακριβώς αυτό»..

Σε πρόσφατη έκθεση, το Finance Watch κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ακόμη και σε ένα σενάριο καλύτερης περίπτωσης όπου η ενοποίηση της κεφαλαιαγοράς έχει ολοκληρωθεί, η ιδιωτική χρηματοδότηση θα μπορούσε να καλύψει μόνο το ένα τρίτο των αναγκών της ΕΕ για πράσινη μετάβαση. Τα υπόλοιπα κεφάλαια πρέπει να ληφθούν από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Source link