Τα μυστικά της επιλογής ενός γλυκού πεπονιού (βίντεο)

Μπορείτε να νιώσετε τη μοναδική νεκταριανή γλύκα του πεπονιού αν γνωρίζετε μερικά απλά μυστικά και κατανοήσετε ξεκάθαρα πώς να το επιλέξετε σωστά.

Η καλλιέργεια πεπονιού της οικογένειας κολοκύθας εξακολουθεί να αποτελεί αντικείμενο συζήτησης μεταξύ των επιστημόνων για το πώς πρέπει να ονομάζεται σωστά – φρούτο, λαχανικό ή μούρο. Αλλά τελικά δεν έχει μεγάλη σημασία. Σε κάθε περίπτωση, αυτό το φρούτο περιέχει πολλές βιταμίνες και τεράστια ποσότητα σιδήρου, για την οποία συνιστάται από ειδικούς για αναιμία, εξάντληση, καρδιαγγειακές παθήσεις. Ο λεπτός, αρωματικός πολτός πεπονιού είναι ένα υπέροχο επιδόρπιο στη ζέστη του καλοκαιριού.

Επί του παρόντος, δεν υπάρχουν άγριες ποικιλίες αυτού του φυτού, αλλά οι κτηνοτρόφοι δεν σταματούν ποτέ να εκπλήσσουν με τα αποτελέσματα των προσπαθειών τους: τα νόστιμα φρούτα γίνονται όλο και πιο αρωματικά και τρυφερά. Ωστόσο, μπορείτε να το νιώσετε πλήρως αυτό μόνο εάν ξέρετε ξεκάθαρα πώς να επιλέξετε το σωστό πεπόνι.

Ο κύριος δείκτης ωριμότητας των φρούτων είναι το μοναδικό άρωμά του., που θυμίζει μέλι, ανανά, βανίλια και αχλάδι. Γίνεται πιο έντονα αισθητό στην πλευρά απέναντι από την ουρά και εντείνεται σημαντικά σε ζεστό καιρό. Καλύτερα να μην αγοράσετε πεπόνι που δεν βγάζει μυρωδιά, όσο όμορφο κι αν είναι.

Η ουρά – το ίχνος από το στέλεχος του φυτού – πρέπει να είναι στεγνή και παχιά. Σύμφωνα με τη δημοφιλή πεποίθηση, το πάχος του δείχνει ότι το έμβρυο είναι θηλυκό και εγγυάται τη γλυκύτητα, αν και από επιστημονική άποψη μπορεί κανείς να διαφωνήσει με αυτή τη δήλωση. Η σωστή επιλογή του πεπονιού και ο ήχος που ακούγεται όταν το χτυπάτε θα σας πουν – αν είναι θαμπό, ήρθε η ώρα να ξεκινήσετε ένα ευχάριστο γεύμα.

Ένα γλυκό και ώριμο πεπόνι πρέπει να έχει ένα ευχάριστο άρωμα μελιού. Σε αυτή την περίπτωση, η μυρωδιά θα πρέπει να είναι αισθητή ακόμα κι αν ο καρπός είναι εντελώς ολόκληρος. Αν μυρίζει πράσινο ή δεν έχει καθόλου μυρωδιά, τότε πιθανότατα είναι άγουρο και άγλυκο.

Η εμφάνιση και οι απτικές αισθήσεις παίζουν επίσης σημαντικό ρόλο, αλλά εξαρτώνται από την ποικιλία. Για παράδειγμα, τα πεπόνια συλλογικής φάρμας πρέπει να είναι στρογγυλά, έντονο κίτρινο χρώμα και λεία στην αφή. Σε αυτους Καστανές κηλίδες, βαθουλώματα και δυσάρεστα μαλακές περιοχές δεν είναι αποδεκτές.

Θα πρέπει να χρησιμοποιούνται ελαφρώς διαφορετικά κριτήρια όταν επιλέγετε ένα πεπόνι τορπίλης – επιμήκη, μάλλον μεγάλο, ελαφρώς τραχύ, με σαφείς αυλακώσεις κατά μήκος της επιφάνειας. Όπως και όταν επιλέγετε άλλες ποικιλίες, πρέπει να θυμάστε δύο βασικά αξιώματα: Αν η επιφάνεια του καρπού είναι πολύ σκληρή, σημαίνει ανωριμότητα, αν είναι πολύ μαλακό, σημαίνει ότι δεν είναι πλέον κατάλληλο για κατανάλωση.

Τα περισσότερα πεπόνια έχουν μια αρκετά λεπτή κρούστα, η οποία σε ένα ώριμο πεπόνι ζαρώνει ελαφρώς όταν πιέζεται. Εάν ένα τέτοιο βαθούλωμα παραμείνει στην επιφάνεια του καρπού όταν δεν ασκείται πλέον πίεση, τότε, πιθανότατα, το πεπόνι είναι υπερώριμο.

Μερικές φορές ασυνήθιστα σημάδια μέσα στο πεπόνι – η παρουσία άδειων σπόρων και διαμήκων φλεβών ή έλλειψη αρώματος – δείχνουν ότι ο καρπός καλλιεργήθηκε με απαράδεκτη περίσσεια λιπασμάτων. Αυτό μπορεί να προκαλέσει δηλητηρίαση, είναι καλύτερα να μην τρώτε αυτό το πεπόνι.

Source link