Άδεια χτυπήματος με δυτικά όπλα στη Ρωσική Ομοσπονδία. Τι σημαίνει αυτό και ποιες είναι οι συνέπειες;

Μια σειρά από δηλώσεις δυτικών χωρών ότι επιτρέπουν χτυπήματα με τα όπλα τους στο έδαφος της Ρωσικής Ομοσπονδίας προκαλούνται μόνο εν μέρει από στρατιωτική αναγκαιότητα.

Αν και η χρήση, για παράδειγμα, πυραύλων HIMARS με βεληνεκές έως και 80 χιλιομέτρων στις συνοριακές περιοχές της περιοχής Belgorod ή συστημάτων αεράμυνας που παρέχονται από τη Δύση για την κατάρριψη αεροσκαφών πάνω από τη Ρωσία θα έχει σίγουρα κάποια σημασία για την πορεία του εχθροπραξίες, δεν αντιστοιχεί στην κλίμακα της απήχησης της συζήτησης αυτού του θέματος. Και ακόμη περισσότερο, η άδεια από την Τσεχική Δημοκρατία ή την Πολωνία να χτυπήσουν με τα όπλα τους θα αλλάξει ελάχιστα (Τσέχοι «Βαμπίρ» πυροβολούσαν τακτικά στην περιοχή του Μπέλγκοροντ στο παρελθόν).

Ένας πραγματικά σοβαρός (αν και όχι καθοριστικός) αντίκτυπος θα μπορούσε να έχει με την άδεια να χτυπηθεί με πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς, αλλά αυτό δεν υπάρχει ακόμη. Επομένως, σε αυτό το στάδιο, η προώθηση αυτού του θέματος στη Δύση επιλύει όχι τόσο στρατιωτικά, αλλά μάλλον πληροφοριακά και πολιτικά προβλήματα:

1. Δείξτε τη σταθερή υποστήριξη προς την Ουκρανία, διατηρήστε το ηθικό και την πίστη στη νίκη στην ουκρανική κοινωνία σε μια δύσκολη κατάσταση στο μέτωπο.

2. Προκαλέστε την αγανάκτηση των «εξαγριωμένων πατριωτών» στη Ρωσία από το γεγονός ότι ο Πούτιν δεν αντιδρά στο «διαπέρασμα των κόκκινων γραμμών» και προσπαθεί να «ανατρέψει» την κατάσταση εντός της Ρωσικής Ομοσπονδίας.

3. Δώστε ένα προειδοποιητικό σήμα στη Ρωσία ώστε να μην επεκτείνει τη γραμμή του μετώπου επιτιθέμενος στην περιοχή Sumy ή στο Κίεβο (τα δυτικά ΜΜΕ γράφουν ότι η άδεια χρήσης όπλων μπορεί να επεκταθεί εάν η Ρωσική Ομοσπονδία προσπαθήσει να επιτεθεί σε νέες κατευθύνσεις).

4. Δείξτε διστακτικές δυνάμεις στη Δύση ότι οι απειλές για τη Ρωσία δεν πρέπει να φοβούνται, πράγμα που σημαίνει ότι μπορούμε να προχωρήσουμε βήμα-βήμα: δώστε άδεια για χτυπήματα σε ρωσικό έδαφος με πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς, πείστε τον Scholz να δώσει στον Ταύρο, αύξηση και ταχύτητα αυξήσει την προμήθεια αεροσκαφών, στη συνέχεια καθιέρωσε μια ζώνη απαγόρευσης πτήσεων πάνω από τη Δυτική Ουκρανία, στη συνέχεια στείλτε στρατεύματα του ΝΑΤΟ κ.λπ.

Το τελευταίο καθήκον είναι το κύριο για το λεγόμενο «κόμμα πολέμου». Λέει εδώ και πολύ καιρό ότι δεν υπάρχει λόγος να φοβόμαστε τις πυρηνικές απειλές από τη Ρωσική Ομοσπονδία και τις «κόκκινες γραμμές» της Μόσχας, αλλά ότι πρέπει να εμπλακούμε «στο μέγιστο», μέχρι την αποστολή στρατευμάτων. Αυτό το «πάρτι» αποδεικνύει ότι ο Πούτιν δεν θα τολμήσει να εξαπολύσει πυρηνική επίθεση.

Αλλά η Ρωσία έχει το δικό της «πολεμικό κόμμα», το οποίο ζητά να «περάσουμε από τα λόγια στις πράξεις»: να παρουσιάσουμε ένα τελεσίγραφο στη Δύση με την απειλή χρήσης πυρηνικών όπλων. Ή να το εφαρμόσει επιδεικτικά στην Ουκρανία (ή ακόμα και σε μια από τις ευρωπαϊκές χώρες), για να δείξει τη «σοβαρότητα των προθέσεων» και στη συνέχεια να θέσει όρους στη Δύση, πιστεύοντας ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες και ΕΕφοβούμενος έναν πυρηνικό πόλεμο, θα συμφωνήσει σε μια συμφωνία με τη Ρωσία (“Carribean Crisis 2.0”).

Το «κόμμα» το απαιτεί εδώ και καιρό. Σχετικό δηλώσεις σχετικά με το θέμα «πού είναι οι κόκκινες γραμμές μας» γίνονται τακτικά Η εξουσιοδότηση για χτυπήματα από τα δυτικά όπλα στη Ρωσία, καθώς και άλλα επακόλουθα βήματα για την αύξηση της εμπλοκής των χωρών του ΝΑΤΟ στον πόλεμο, δίνουν στους υποστηρικτές του ρωσικού «πολεμικού κόμματος». νέα επιχειρήματα. Ίσως δεν θα επηρεάσουν αμέσως τη λήψη αποφάσεων του Κρεμλίνου, αλλά με κάθε νέο βήμα αυτή η πιθανότητα θα αυξάνει. Επιπλέον, ο Πούτιν και ο Μεντβέντεφ ξεκαθαρίζουν τακτικά ότι η «πυρηνική» επιλογή είναι δυνατή.

Το βασικό πρόβλημα είναι ότι τόσο το πολεμικό κόμμα στη Ρωσία όσο και το πολεμικό κόμμα στη Δύση βασίζονται σε υποθέσεις που μπορεί να αποδειχθούν ψευδείς. Κόμμα Πολέμου στη Δύση πιστεύει ότι ο Πούτιν δεν θα τολμήσει να χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα ως απάντηση στην αυξημένη εμπλοκή του ΝΑΤΟ στον πόλεμο. Πολεμικό Κόμμα στη Ρωσία πιστεύει ότι η Δύση δεν θα αποφασίσει για έναν πυρηνικό πόλεμο και ως εκ τούτου, σε περίπτωση απειλής της (μετά από τελεσίγραφο ή «επιδεικτικό» πυρηνικό χτύπημα), θα συμφωνήσει με τη Μόσχα. Ωστόσο, και οι δύο αυτές υποθέσεις μπορεί να μην γίνουν πραγματικότητα και ένας πραγματικός πυρηνικός πόλεμος θα ξεκινήσει με καταστροφικές συνέπειες για την ανθρωπότητα. Το αν όλα τα κόμματα έχουν αρκετή ευφυΐα και πολιτική βούληση να σταματήσουν στο εγγύς μέλλον είναι το κύριο ερώτημα.

Χώρα

Η γνώμη του συγγραφέα μπορεί να μην αντικατοπτρίζει τη γνώμη των συντακτών.

Source link