Από το 2015, τουλάχιστον 7.000 γυναίκες στη Γερμανία έχουν πέσει θύματα σεξουαλικής βίας από πρόσφυγες

Σύμφωνα με το Ομοσπονδιακό Υπουργείο Οικογενειακών Υποθέσεων, οι στατιστικές δείχνουν ότι μία στις επτά γυναίκες θα πέσει θύμα σοβαρής σεξουαλικής βίας στη διάρκεια της ζωής της.

Χιλιάδες γυναίκες στη Γερμανία έχουν πέσει θύματα βιασμού από έναν ή περισσότερους πρόσφυγες εν μέσω μιας «σχεδόν ανεξέλεγκτης μετανάστευσης» νεαρών ανδρών. Τα περισσότερα από τα θύματα είναι Γερμανοί πολίτες.

Λόγω της σχεδόν ανεξέλεγκτης μετανάστευσης νεαρών ανδρών, υπάρχουν πολλοί σεξουαλικοί παραβάτες στη χώρα. Για τον ίδιο λόγο, το CDU θέλει να μειώσει τον αριθμό των αιτούντων άσυλο – οι Πράσινοι σιωπούν για αυτό το θέμα, γράφει ελβετικό γερμανόφωνο δημοσίευμα nzz.

Η παράνομη μετανάστευση στη Γερμανία έχει αρνητικό αντίκτυπο στην ασφάλεια στους δημόσιους χώρους. Οι γυναίκες και τα κορίτσια επηρεάζονται ιδιαίτερα. Εκτός από τη βία που υφίστανται ήδη στα χέρια των πολιτών της χώρας, κινδυνεύουν επίσης από σεξουαλικούς παραβάτες που εισάγονται στη χώρα μαζί με τους αιτούντες άσυλο.

Σε ένα άρθρο για NZZ Ο ερευνητής μετανάστευσης Ruud Koopmans περιγράφει τους κινδύνους των ευρωπαϊκών πολιτικών ασύλου. Ο Koopmans πιστεύει ότι απαιτείται επειγόντως μεταρρύθμιση για να τερματιστούν οι θάνατοι στη Μεσόγειο και τη Σαχάρα. Αλλά η παράνομη μετανάστευση είναι επίσης επικίνδυνη για τον αυτόχθονα πληθυσμό των χωρών προορισμού, λέει ένας ειδικός στη μετανάστευση. Κόστισε σε χιλιάδες γυναίκες στη Γερμανία τη σεξουαλική τους ακεραιότητα.

Τα περισσότερα θύματα βιασμού είναι Γερμανοί

Ο Koopmans γράφει ότι μεταξύ 2017 και 2020, περισσότερες από 3.000 γυναίκες έπεσαν θύματα βιασμού από έναν ή περισσότερους πρόσφυγες. Οι περισσότεροι από αυτούς είναι Γερμανοί πολίτες. Αυτό αποδεικνύεται από τις στατιστικές εγκληματικότητας της αστυνομίας.

Μεταξύ 2015 και 2022, αναφέρθηκαν περισσότερες από 8.590 περιπτώσεις βιασμού, σεξουαλικής επίθεσης και σεξουαλικής επίθεσης από μετανάστες. Η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Εγκληματικής Αστυνομίας (BKA) χρησιμοποιεί τον όρο «μετανάστες» για να αναφερθεί σε άτομα που ήρθαν στη Γερμανία στο πλαίσιο του συστήματος ασύλου. Πάνω από το 90% των θυμάτων σεξουαλικών εγκλημάτων είναι γυναίκες.

Ως μετανάστες θεωρούνται τα άτομα με το καθεστώς του «αιτούντος άσυλο», του «δικαιούχου προστασίας και ασύλου», καθώς και οι αιτούντες άσυλο με ανεκτό καθεστώς και όσοι βρίσκονται στη χώρα χωρίς άδεια, σύμφωνα με την ετήσια έκθεση της Ομοσπονδιακής Ομοσπονδίας. Γραφείο Εγκληματικής Αστυνομίας «Crime in Context». μετανάστευση», το οποίο εκδίδει από το 2015.

Το BKA χρησιμοποιεί παραπλανητικό όρο
Δεν ταιριάζει κάθε μεμονωμένος βιασμός με τη γυναίκα θύμα. Μια σεξουαλική επίθεση μπορεί να περιλαμβάνει πολλά άτομα, όπως στην περίπτωση ομαδικού βιασμού, επομένως ο αριθμός των γυναικών θυμάτων είναι κάπως χαμηλότερος από τον αριθμό των περιπτώσεων.

Ο ακριβής αριθμός των γυναικών που έχουν πέσει θύματα βιασμού, σεξουαλικής επίθεσης ή σεξουαλικής επίθεσης δεν έχει δημοσιοποιηθεί. Ωστόσο, το NZZ διαθέτει στοιχεία από ειδική ανάλυση που διενεργήθηκε από το BKA για το Ομοσπονδιακό Υπουργείο Εσωτερικών. Δείχνουν ότι από το 2017, περισσότερες από 1.000 γυναίκες έχουν υποστεί σεξουαλική επίθεση από μετανάστες κάθε χρόνο. Έτσι, μπορεί να υποτεθεί ότι από το έτος κρίσης του 2015, τουλάχιστον 7.000 γυναίκες έχουν πέσει θύματα.

Ο όρος «μετανάστες» που χρησιμοποιεί η ΒΚΑ είναι παραπλανητικός γιατί κρύβει το γεγονός ότι μιλάμε για παράνομη μετανάστευση. Ο όρος «πρόσφυγες» χρησιμοποιείται συχνότερα. Οι ειδικοί στη μετανάστευση αποκαλούν «οικονομικούς μετανάστες» τους αιτούντες άσυλο που έρχονται στην Ευρώπη από την Αφρική για να βελτιώσουν την οικονομική τους κατάσταση.

Λιγότερο από το 2,5% του πληθυσμού είναι μετανάστες που ζητούν άσυλο
Οι αριθμοί είναι επίσης εκρηκτικοί στο πλαίσιο. Σύμφωνα με τις στατιστικές εγκληματικότητας της αστυνομίας, σχεδόν 12.000 περιπτώσεις βιασμού και σεξουαλικής επίθεσης αναφέρθηκαν το 2022. Από τους περίπου 10.000 υπόπτους, οι 6.366 ήταν Γερμανοί και οι 3.679 ήταν μη Γερμανοί. Οι μετανάστες ήταν 1.155 ύποπτοι. Αυτό σημαίνει ότι υπερεκπροσωπούνται σε εγκλήματα κατά της σεξουαλικής ταυτότητας σε σύγκριση με το μικρό τους ποσοστό του πληθυσμού.

Αυτό συμβαίνει επειδή το 2022 ο αριθμός των μεταναστών στους οποίους χορηγήθηκε άσυλο ήταν μικρότερος από 2,5; του συνολικού πληθυσμού. Υπερεκπροσωπούνται κατάφωρα όχι μόνο σε βιασμούς, αλλά και σε άλλα βίαια εγκλήματα, όπως φόνοι και ανθρωποκτονίες.

Όταν πρόκειται για βιασμό, ένας τεράστιος αριθμός εγκλημάτων δεν καταγγέλλονται. Οι ειδικοί πιστεύουν ότι μόνο το 20% όλων των εγκλημάτων κατά της σεξουαλικής ταυτότητας αναφέρονται στην αστυνομία. Ο εγκληματολόγος Κρίστιαν Φάιφερ δήλωσε στο γερμανικό ειδησεογραφικό πρόγραμμα Tagesschau ότι ο χαμηλός αριθμός των καταδικασμένων βιαστών οφείλεται στο γεγονός ότι «το 85% των γυναικών δεν καταγγέλλουν το έγκλημα και στη συνέχεια δεν καταδικάζονται». Οι επιθέσεις στο σπίτι, την οικογένεια και τη συνεργασία δεν αναφέρονται γενικά.

Από το 2015 αιτήσεις έχουν υποβληθεί κυρίως από νεαρούς άνδρες
Όποιος πιστεύει ότι η υψηλή αναλογία νεαρών ανύπαντρων μεταξύ των μεταναστών είναι ο λόγος για τον υψηλό αριθμό σεξουαλικών εγκλημάτων έχει δίκιο. Αν και το 49% του συνολικού πληθυσμού είναι άνδρες (και πολλοί από αυτούς είναι μεγαλύτεροι ή νεότεροι από τον μέσο μετανάστη αιτούντα άσυλο), οι άνδρες αποτελούν περίπου τα δύο τρίτα των παράνομων μεταναστών, μη συμπεριλαμβανομένων των Ουκρανών. Ωστόσο, αυτό από μόνο του δεν εξηγεί την υπερεκπροσώπηση σε ποινικά αδικήματα.

Όσον αφορά τον βιασμό, ξεχωρίζει η υπερεκπροσώπηση των ανδρών προσφύγων. Το 2020, οι πρόσφυγες είχαν πέντε φορές περισσότερες πιθανότητες να διαπράξουν βιασμό (14%), γράφει ο Koopmans στο βιβλίο του The Asylum Lottery. Για τα σεξουαλικά εγκλήματα γενικά, συμπεριλαμβανομένης της σεξουαλικής παρενόχλησης και της σεξουαλικής παρενόχλησης, είναι 3,3 φορές πιο πιθανό να θεωρηθούν ύποπτοι για διάπραξη εγκλήματος από ό,τι υποδηλώνει η αναλογία τους στον πληθυσμό. Οι λόγοι για αυτό περιλαμβάνουν τόσο τις δικές τους εμπειρίες βίας στην παιδική και εφηβική ηλικία, που τους κάνουν τη βία να τους φαίνεται νόμιμο μέσο, ​​όσο και τις μερικές φορές αρχαϊκές δομές των χωρών καταγωγής τους.

Η χώρα προέλευσης παίζει ρόλο
Ισλαμικές χώρες όπως το Αφγανιστάν, το Ιράν και η Συρία, σε αντίθεση με τις δυτικές χώρες, χαρακτηρίζονται από πατριαρχική δομή. Οι γυναίκες και τα κορίτσια υποτιμούνται συστηματικά και αντιμετωπίζονται ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Οι γυναίκες σε καταφύγια προσφύγων ή στο δρόμο τους προς την Ευρώπη κινδυνεύουν επίσης και συχνά βρίσκονται ευάλωτες όταν ταξιδεύουν μόνες.

Σύμφωνα με την Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Μετανάστευσης και Προσφύγων (Bamf), οι Σύροι έκαναν το 33% των αιτήσεων ασύλου το 2022. Ως πρόσφυγες που διαφεύγουν από τον εμφύλιο πόλεμο, σχεδόν πάντα τους παρέχεται πρόσθετη προστασία. Αν και η κατάσταση σε ορισμένες περιοχές της Συρίας έχει επανέλθει στο φυσιολογικό, το Ομοσπονδιακό Υπουργείο Εξωτερικών εξακολουθεί να συνιστά κατά των απελάσεων.

Η διαφορά μεταξύ των χωρών προέλευσης είναι πολύ αισθητή στις στατιστικές εγκληματικότητας. Ο Koopmans σημειώνει ότι οι Σύροι είναι ύποπτοι για σεξουαλικά εγκλήματα όχι δύο φορές αλλά τρεις φορές συχνότερα από τον γενικό πληθυσμό. Οι μετανάστες από το Αφγανιστάν και το Πακιστάν – χώρες με πολύ υψηλά επίπεδα ανισότητας μεταξύ των φύλων – υπερεκπροσωπούνται επίσης ως ύποπτοι για σεξουαλικά εγκλήματα.

Το CDU ζητά απελάσεις στη Συρία και το Αφγανιστάν
Η NZZ ζήτησε από όλα τα μέρη που εκπροσωπούνται στην Bundestag να παράσχουν πληροφορίες σχετικά με τον αριθμό τέτοιων υποθέσεων. Παρά τα πολλά αιτήματα, συμπεριλαμβανομένων των μελών της Επιτροπής Εσωτερικών Υποθέσεων, δεν υπήρξε απάντηση από τους Πράσινους.

Ο βουλευτής του CDU Christoph de Vries, μέλος της Επιτροπής Εσωτερικών Υποθέσεων, δήλωσε: «Είναι σαφές ότι ο κίνδυνος να γίνουν γυναίκες θύματα βιασμού ή άλλων σεξουαλικών εγκλημάτων στη Γερμανία έχει αυξηθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια λόγω της μετανάστευσης προσφύγων από τους Άραβες περιοχή και χώρες Μαγκρέμπ». Ο πολιτικός του CDU ζητά τη συνεχή μείωση του αριθμού των αιτούντων άσυλο και τη συνεπή απέλαση των εγκληματιών – μεταξύ άλλων στη Συρία και το Αφγανιστάν. Η προστασία των γυναικών θα πρέπει να «έχει προτεραιότητα έναντι της προστασίας των σεξουαλικών παραβατών και άλλων εγκληματιών».

Το Ομοσπονδιακό Υπουργείο Εσωτερικών αποκαλεί τα εγκλήματα «αηδιαστικά».
Είναι απαράδεκτο το γεγονός ότι «οι γυναίκες αποφεύγουν όλο και περισσότερο δημόσιους χώρους όπως το Jungfernstieg στο Αμβούργο τις βραδινές ώρες, επειδή επισκέπτονται τακτικά νεαροί πρόσφυγες», είπε η Χριστιανοδημοκρατική στο NZZ. Ο De Vries απαιτεί «οι Πράσινοι και το SPD, που συνήθως υπερασπίζονται τις ποσοστώσεις για τις γυναίκες και τη δίκαιη γλώσσα των φύλων, να δεσμευτούν επίσης για την προστασία των γυναικών σε αυτόν τον τομέα».

Η βουλευτής του FDP Anne-Veruska Jurisch είπε επίσης ότι είναι απαράδεκτο για τους αιτούντες άσυλο να «καταχρώνται το δικαίωμά τους ως φιλοξενούμενοι και να διαπράττουν ποινικά αδικήματα, ιδίως εγκλήματα κατά της σεξουαλικής αυτοδιάθεσης». Ο Φιλελεύθερος αναφέρεται στον «Νόμο για τη Βελτίωση του Επαναπατρισμού» του Συνασπισμού Traffic Light: «Οι νέοι κανόνες στοχεύουν στην απέλαση των παραβατών το συντομότερο δυνατό».

Σε αυτά τα στοιχεία, το Ομοσπονδιακό Υπουργείο Εσωτερικών, με επικεφαλής τη σοσιαλδημοκράτρια Nancy Feser, απάντησε: «Αυτά τα εγκλήματα είναι αηδιαστικά. Ανεξάρτητα από την εθνικότητα των υπόπτων». Κάθε ένα από αυτά τα εγκλήματα πρέπει να διερευνηθεί και να «τιμωρηθεί στο μέγιστο βαθμό του νόμου», είπε ένας εκπρόσωπος του υπουργείου στο NZZ.

Ο αρχηγός του Εναλλακτικού Κόμματος Βάιντελ λέει ότι ο αριθμός των κρουσμάτων είναι «απίστευτος»
Η Alice Weidel, συμπρόεδρος του κόμματος Εναλλακτική για τη Γερμανία, αποκαλεί αυτά τα στοιχεία «απίστευτα». Ο Βάιντελ είπε στο NZZ: «Πίσω από κάθε υπόθεση κρύβεται μια τρομερή προσωπική μοίρα». Οι γυναίκες στη Γερμανία αναγκάζονται να φοβούνται για τη σωματική τους ακεραιότητα λόγω μιας «πολιτικά επιθυμητής έλλειψης ελέγχου».

Το δυσανάλογο μερίδιο των “προσφύγων” μεταξύ των υπόπτων” σε εγκλήματα κατά της σεξουαλικής ταυτότητας είναι ένα “τρομακτικό αποτέλεσμα της ανεύθυνης πολιτικής για τα ανοιχτά σύνορα από το 2015”, επικρίνει ο Βάιντελ. Όπως το Ομοσπονδιακό Υπουργείο Εσωτερικών, ο συναρχηγός του AfD ζητά “το πλήρης αυστηρότητα του νόμου» και, επιπλέον Στο μέλλον, η έμφαση δεν θα πρέπει να δίνεται στην «λανθασμένη ανοχή των ξένων εγκληματιών, αλλά στην προστασία των πολιτών μας», είπε ο Βάιντελ.

Οι εγκληματίες είναι συχνά γνωστοί στην αστυνομία
Ο πρώτος αντιπρόεδρος της Γερμανικής Ομοσπονδιακής Αστυνομικής Ένωσης, Manuel Ostermann, δήλωσε στο NZZ: «Οι εγκληματίες είναι συχνά γνωστοί στην αστυνομία και απολαμβάνουν προσωρινό καθεστώς προστασίας στη Γερμανία». Ο Όστερμαν ζητά την άμεση απέλαση των μεταναστών, συμπεριλαμβανομένων εκείνων με επικουρική προστασία, που έχουν καταδικαστεί νόμιμα.

Εάν δεν απαιτούνται έγγραφα ταυτότητας για την απέλαση, η κράτηση πριν από την απέλαση για έως και έξι μήνες είναι νομικά δυνατή, εξηγεί ο Ostermann. «Όσοι διαπράττουν εγκλήματα κατά της σεξουαλικής αυτοδιάθεσης δεν πρέπει να έχουν το δικαίωμα να παραμείνουν στη Γερμανία». Ένας αξιωματούχος της ομοσπονδιακής αστυνομίας είπε επίσης: «Βιώνουμε μια συλλογική απώλεια ελευθερίας στη Γερμανία, ειδικά για τις γυναίκες». Οι γυναίκες συχνά αποφεύγουν τους δημόσιους χώρους και τις διακοπές γιατί ο αντικειμενικός και υποκειμενικός κίνδυνος να γίνουν θύμα βίας αυξάνεται συνεχώς».

Πολλά εγκλήματα θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί
Ο ερευνητής μετανάστευσης Ruud Koopmans γράφει στο βιβλίο του The Asylum Lottery: «Τα θύματα, από τα οποία μόνο μια μικρή μειοψηφία αναφέρονται σε αυτό το κεφάλαιο, δεν ήταν απλώς αρκετά άτυχοι να βρεθούν στο λάθος μέρος τη λάθος στιγμή». Ο Koopmans καταλήγει στο συμπέρασμα ότι πολλές ιστορίες ταλαιπωρίας θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί αν η Γερμανία είχε ακολουθήσει μια διαφορετική μεταναστευτική πολιτική.

Ως αποτέλεσμα της πολιτικής ανοιχτών συνόρων που εφαρμόζεται από το 2015, για την οποία ήταν υπεύθυνη η πρώην καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ, χιλιάδες γυναίκες στη Γερμανία έχουν εκτεθεί σε αυτόν τον κίνδυνο. Αλλά και μετά το τέλος της εποχής Μέρκελ, καμία βελτίωση δεν είναι ορατή. Σε μια καλοκαιρινή συνέντευξη, ο υπουργός Εσωτερικών Φέσερ είπε: «Πρέπει να σώσουμε μια Ευρώπη ανοιχτών συνόρων». Το μόνο ερώτημα που μένει είναι με ποιο κόστος.

Source link