Μύθοι και αλήθειες για την ασφάλεια των παιδιών στο νερό

Δύο μικρά παιδιά πνίγηκαν αυτό το Σαββατοκύριακο στη θάλασσα και στην πισίνα. Το απόγευμα του Σαββάτου ανασύρθηκε από τη θάλασσα στο Μεγάλο Καβούρι ένα 6χρονο αγόρι, το οποίο διέφυγε της προσοχής των γονιών του. Το παιδί βρέθηκε αναίσθητο μέσα στο νερό από λουόμενους και ναυαγοσώστη στην παραλία. Ήταν 20 μέτρα από την ακτή και σε ρηχά νερά.

Μια μέρα αργότερα, στο λεκανοπέδιο της περιοχής της Νέας Μάκρης, ένα 10χρονο κοριτσάκι έχασε τραγικά τη ζωή του. Σύμφωνα με τις πληροφορίες, το παιδί πριν πάει για μπάνιο έφαγε. Το σώμα της κοπέλας παρέμεινε στον βυθό για τρία λεπτά, μέχρι που σήμανε συναγερμός και οι ειδικοί έσπευσαν να βοηθήσουν.

Ο πνιγμός είναι η δεύτερη αιτία θανάτου από ατύχημα σε παιδιά ηλικίας 1 έως 14 ετών στην Ελλάδα, σύμφωνα με δημοσίευμα της Καθημερινής.

Συνολικά, το 2022 σημειώθηκαν 386 θανατηφόρα ατυχήματα, εκ των οποίων τα 379 ήταν στη θάλασσα και τα 7 σε εσωτερικά ύδατα (σε πισίνες κ.λπ.).

Ο πρόεδρος της Ένωσης Σχολών Διάσωσης Ελλάδος Μάριος Μυρωνάκης μιλά για χρόνιο πρόβλημα, που δείχνει ότι όταν αφαιρείται η προσοχή των γονέων, υπάρχει μεγάλος κίνδυνος για τη ζωή και την υγεία των παιδιών τους.

«Οι γονείς δεν πρέπει να αφήνουν τα παιδιά τους μακριά από τα μάτια τους, ακόμα κι αν οι συνθήκες είναι τέλειες. Αν δεν μπορούν να προσέχουν το παιδί τους, να το προσέχει κάποιος άλλος», λέει ο κ. Μαρωνάκης.

Ο ειδικός σημειώνει ότι βγάζοντας συμπεράσματα από αυτές τις τραγωδίες, καταλαβαίνουμε Πόσο σημαντική είναι η εκμάθηση κολύμβησης;. «Δυστυχώς στην Ελλάδα μόλις ξεκινήσαμε να μαθαίνουμε στα παιδιά πώς να κολυμπούν. Αν και μέσα στο πλαίσιο του μαθήματος φυσικής αγωγής από το 2020, παρέχονται μαθήματα κολύμβησηςπρέπει να υπάρξει μεγαλύτερη δραστηριότητα από την πλευρά της πολιτείας και των ίδιων των γονέων.

Σύμφωνα με τον παιδιατρικό ανανεωτή Αναστάσιο Χατζή, πρώην συντονιστή διευθυντή εντατικής παιδιατρικής στην Αγία Σοφία, όλα τα στατιστικά δείχνουν ότι σε περίπτωση θανατηφόρου ατυχήματος στη θάλασσα, το παν είναι η πρόληψη.

«Δυστυχώς, στις περισσότερες περιπτώσεις, όταν βρίσκονται αυτά τα παιδιά, είναι συχνά πολύ αργά. Σύμφωνα με διεθνείς μελέτες, το ποσοστό των παιδιών που επέζησαν μετά την ανάνηψη είναι ένα στα 10 και σε άλλες περιπτώσεις ήταν ήδη πολύ αργά», λέει ο κ. Χατζής.

Σχολιάζοντας τον θάνατο δύο παιδιών μέσα σε 48 ώρες, ο κ. Χατζής είπε ότι κάθε φορά που επαναλαμβάνεται η ίδια τραγική ιστορία, τα παιδιά μένουν χωρίς επίβλεψη και πεθαίνουν τραγικά. Στην ερώτηση μπορεί το κολύμπι μετά το φαγητό να είναι θανατηφόροτόνισε ο παιδοαννηστήρας: «Πάντα ακολουθούμε τον ακλόνητο κανόνα τρίωρη αποχή από το κολύμπι στη θάλασσα. Φυσικά, μελέτες το έχουν δείξει το φαγητό δεν είναι ποτέ η μόνη αιτία πνιγμού. Συνήθως, όταν συμβαίνει μια τραγωδία, υπάρχει πάντα κάποιος άλλος λόγος».

Κανόνας ακτίνας ενός χεριού: Ο κ. Χατζής επισημαίνει ότι ο γενικός κανόνας που πρέπει να ακολουθείται είναι ότι τα παιδιά, ειδικά τα μικρότερα, πρέπει να κρατούνται «σε απόσταση» από τους γονείς τους. «Οι γονείς δεν πρέπει να κάνουν πράγματα που θα τους αποσπάσουν την προσοχή από το να φροντίσουν τα παιδιά τους στο νερό (κουβέντα με φίλους, «κάθονται» στο τηλέφωνο). Είναι επίσης λάθος να πιστεύουμε ότι αν ένα παιδί είναι ντυμένο με φουσκωτά μανίκια ή σωσίβια, τότε μπορείτε να το αφήσετε να κολυμπήσει χωρίς επίβλεψη.», προσθέτει ο γιατρός. Άλλοι βασικοί κανόνες είναι:

• Τα παιδιά δεν πρέπει ποτέ να κολυμπούν μόνα τους.
• Μην μπείτε στο νερό εάν βρέχει, καταιγίδες, δυνατά κύματα ή ρεύματα.
• Μην βουτάτε σε άγνωστα νερά, ειδικά από βράχια.
• Μην αφήνετε το παιδί να γίνει υποθερμικό στο νερό (σε μπλε χείλη και τρέμουλο στο σώμα).

Ο παιδίατρος-αννηστήρας σημειώνει επίσης ότι Τα πτερύγια δεν είναι κατάλληλα για να μάθουν ένα παιδί να κολυμπά στη θάλασσα, αφού στα πτερύγια τα παιδιά σπρώχνουν το σώμα τους μόνο με τα πόδια τους και επομένως τα χέρια τους είναι ανενεργά (δεν προπονούνται). Σχετικά με τραγική περίπτωση πνιγμού, πρέπει να ξέρετε ότι στους ενήλικες φαίνεται διαφορετικό από ότι στα παιδιά. Ενήλικες και έφηβοι προσπαθούν να σηκώσουν το κεφάλι τους στην επιφάνεια και να αναπνεύσουν, ενώ βρίσκονται μέσα Στην περίπτωση των παιδιών, συνήθως επιπλέουν ακίνητα στην επιφάνεια με την όψη προς τα κάτω.

«Όταν ένα άτομο βυθίζεται αβοήθητα στο νερό, μετά από μια σύντομη αναπνοή για 2-3 λεπτά, αρχίζει να παίρνει σπασμωδικές αναπνοές. Αυτό οδηγεί σε χαλάρωση και, συνεπώς, είσοδο νερού στους πνεύμονες, που με τη σειρά του θα προκαλέσει βλάβη στις κυψελίδες (καψικός ιστός των πνευμόνων)» σημειώνει ο κ. Χατζής.

Προσοχή! Η διαφορά μεταξύ των τύπων πνιγμού σε γλυκό και θαλασσινό νερό.

1. Πνιγμός σε γλυκό νερό.

Με τη διείσδυση στους πνεύμονες, το γλυκό νερό απορροφάται γρήγορα στο αίμα, καθώς η συγκέντρωση των αλάτων στο γλυκό νερό είναι πολύ χαμηλότερη από ό,τι στο αίμα. Αυτό οδηγεί σε αραίωση του αίματος, αύξηση του όγκου του και καταστροφή των ερυθρών αιμοσφαιρίων. Μερικές φορές αναπτύσσεται πνευμονικό οίδημα. Σχηματίζεται μεγάλη ποσότητα σταθερού ροζ αφρού, ο οποίος διακόπτει περαιτέρω την ανταλλαγή αερίων. Η λειτουργία της κυκλοφορίας του αίματος σταματά ως αποτέλεσμα παραβίασης της συσταλτικότητας των κοιλιών της καρδιάς.

2. Πνιγμός στο θαλασσινό νερό.

Λόγω του γεγονότος ότι η συγκέντρωση των διαλυμένων ουσιών στο θαλασσινό νερό είναι υψηλότερη από ό, τι στο αίμα, όταν το θαλασσινό νερό εισέρχεται στους πνεύμονες, το υγρό μέρος του αίματος, μαζί με τις πρωτεΐνες, διεισδύει από τα αιμοφόρα αγγεία στις κυψελίδες. Αυτό οδηγεί σε πάχυνση του αίματος, αύξηση της συγκέντρωσης ιόντων καλίου, νατρίου, ασβεστίου, μαγνησίου και χλωρίου σε αυτό. Μια μεγάλη ποσότητα υγρού θερμαίνεται στις κυψελίδες, γεγονός που οδηγεί στο τέντωμα τους μέχρι τη ρήξη. Κατά κανόνα, το πνευμονικό οίδημα αναπτύσσεται όταν πνίγεται σε θαλασσινό νερό. Αυτή η μικρή ποσότητα αέρα που βρίσκεται στις κυψελίδες συμβάλλει στο χτύπημα του υγρού κατά τις αναπνευστικές κινήσεις με το σχηματισμό ενός σταθερού αφρού πρωτεΐνης. Η ανταλλαγή αερίων διαταράσσεται έντονα, εμφανίζεται καρδιακή ανακοπή.

Η εξαγωγή νερού από τους πνεύμονες είναι μύθος. Ο γιατρός επισημαίνει ότι αν βρεθούμε αντιμέτωποι με πνιγμό στη θάλασσα, πρέπει πάντα να κάνουμε ανάνηψη στη στεριά. «Οι περισσότεροι πιστεύουν, και αυτό είναι μεγάλο λάθος, ότι χρειάζεται ένας αναίσθητος αντλήστε νερό από τους πνεύμονες κατά τη διάρκεια των θωρακικών συμπιέσεων. Πρέπει να έχουμε πάντα υπόψη μας δύο σενάρια. Αν κάποιος μπορεί να αναπνεύσει μόνος του, τότε τον ηρεμείς και του βάζεις μια μάσκα οξυγόνου. Αν τον έβγαλαν από το νερό χωρίς τις αισθήσεις του, τότε του κάνετε καρδιοπνευμονική αναζωογόνηση», καταλήγει.

Source link