Ως αποζημίωση για το γεγονός ότι μια κοπέλα από τη Ρωσία ανακρίθηκε περισσότερες από 20 φορές για την υπόθεση σεξουαλικής βίας, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της επιδίκασε περισσότερα από 33 χιλιάδες ευρώ. Αλλά το κορίτσι δεν θα πάρει χρήματα…
Εξέταση της υπόθεσης στο ΕΔΔΑ
Το δικαστήριο του Στρασβούργου αναγνώρισε την κακομεταχείριση ενός δωδεκάχρονου παιδιού, το οποίο, κατά τη διάρκεια της έρευνας, ανακρίθηκε 23 (!) φορές. Κατά τη διάρκεια της έρευνας, διαπιστώθηκε ότι οι Ρώσοι ερευνητές ενήργησαν σύμφωνα με τη νομοθεσία της Ρωσικής Ομοσπονδίας, αλλά παραβίασαν το άρθρο της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που απαγορεύει τα βασανιστήρια.
Έργο «Νομική Πρωτοβουλία», λέει Πολεμική Αεροπορία, εκπροσωπούσε τα συμφέροντα μιας Ρωσίδας. Η δικηγόρος του έργου Αναστασία Ζαχάροβα λέει:
«Κατά τη διερεύνηση της υπόθεσης της προσφεύγουσας, οι αρχές της Ρωσικής Ομοσπονδίας δεν παρείχαν μια ήπια μεταχείριση που θα λάμβανε υπόψη τα συμφέροντα του παιδιού, και αγνόησαν εντελώς την ταλαιπωρία και την ευάλωτη θέση του. Το δικαστήριο επεσήμανε επίσης κενά στη νομοθεσία, η εξάλειψη των οποίων θα μπορούσε να βοηθήσει στην αποφυγή επανατραυματισμού άλλων παιδιών που υπέφεραν από σεξουαλική βία».
Ωστόσο, το ποσό που επιδικάστηκε στον αιτούντα δεν θα καταβληθεί, καθώς τον Μάιο του 2022 η Ρωσία αρνήθηκε μονομερώς να συμμορφωθεί με τις αποφάσεις του ΕΔΔΑ, οι οποίες τέθηκαν σε ισχύ μέχρι τις 16 Μαρτίου, όταν η Ρωσική Ομοσπονδία αποβλήθηκε από το Συμβούλιο της Ευρώπης. . Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων θεωρεί ότι η Ρωσία είναι υποχρεωμένη να συμμορφώνεται με τις αποφάσεις για όλες τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που εντοπίστηκαν από το ΕΔΔΑ και συνέβησαν πριν από την καταγγελία της Σύμβασης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.
Η εξέταση της υπόθεσης διήρκεσε σχεδόν τρία χρόνια, η καταγγελία υποβλήθηκε τον Αύγουστο του 2020. Τέσσερις άνδρες ενεπλάκησαν στην υπόθεση σεξουαλικής βίας που διαπράχθηκε σε βάρος ενός κοριτσιού από το Ταταρστάν από την ηλικία των 6 ετών. Όλοι κρίθηκαν ένοχοι και καταδικάστηκαν σε ποινές φυλάκισης.
Πρόοδος της έρευνας
Μετά τον θάνατο της μητέρας της, ένα εντεκάχρονο κορίτσι στάλθηκε σε ορφανοτροφείο, όπου παραπονέθηκε σε ψυχολόγο και παιδαγωγό για σεξουαλική κακοποίηση από έναν ενήλικα άνδρα. Ωστόσο, ο γυναικολόγος δεν διαπίστωσε ζημιές και τα αρχεία των συνεντεύξεων του προσβεβλημένου παιδιού καταστράφηκαν.
Αργότερα, η δασκάλα της τάξης της εξέδωσε την επιμέλεια του παιδιού και πήγε το κορίτσι σε ψυχολόγο, όπου μίλησε ξανά για τη βία που είχε βιώσει. Η θετή μητέρα της δεν τόλμησε να πάει στην αστυνομία για έξι μήνες και να πει ότι το κορίτσι είχε υποστεί σεξουαλική βία πριν από αρκετά χρόνια. Η ίδια είπε στο BBC:
“Ως συνηθισμένος άνθρωπος, φοβόμουν μήπως υπήρχε περισσότερο κακό ή όφελος από αυτό. Κατάλαβα ότι το κορίτσι απλά θα σύρονταν.”
Το 2019, κινήθηκαν τέσσερις ποινικές υποθέσεις βάσει της παραγράφου «β» μέρος 4 του άρθρου. 132 του Ποινικού Κώδικα (βίαιες πράξεις σεξουαλικής φύσης κατά ατόμου κάτω των 14 ετών) με βάση τη μαρτυρία κοριτσιού. Έπρεπε να θυμηθεί όλη τη φρίκη και να ξαναδιηγηθεί τις συνθήκες της σεξουαλικής βίας τουλάχιστον 23 φορές, αν και, όπως διαπιστώθηκε, η έρευνα είχε μια βιντεοσκόπηση της κατάθεσής της (αλλά η πρώτη εκδοχή της ηχογράφησης χάθηκε).
Ανακρίθηκε επανειλημμένα από ανακριτές και δικηγόρους των κατηγορουμένων, πραγματογνώμονες και δικαστές, κατηγορούμενοι οι ίδιοι για βία. Μεταφέρθηκε στον τόπο των υποτιθέμενων εγκλημάτων, όπου το παιδί, βυθισμένο ξανά στον περασμένο εφιάλτη, έπρεπε να περιγράψει την κατάσταση, πού και τι είδους έπιπλα ήταν, να δείξει και να πει πώς συνέβησαν όλα.
Και άξιζε τον κόπο
Κατά τη διάρκεια της έρευνας, η κοπέλα που υπέφερε από ενήλικη βία και πάλι έπρεπε να θυμηθεί όλες τις συνθήκες του περιστατικού. Να σημειωθεί ότι πριν από την υποβολή καταγγελίας στην αστυνομία, ο κηδεμόνας συμβουλεύτηκε ψυχολόγους: πώς θα επηρέαζε η έρευνα το παιδί. Σε απάντηση, διαβεβαίωσαν ότι δεν θα την ανακρίνουν πολύ.
Το 2019, με ψυχολογική εξάντληση, το κορίτσι κατέληξε σε νευρολογικό ιατρείο – διαγνώστηκε με κατάθλιψη. Ωστόσο, οι ανακρίσεις συνεχίστηκαν. Ο νόμος στη Ρωσική Ομοσπονδία προβλέπει την έναρξη χωριστής ποινικής υπόθεσης για κάθε κατηγορούμενο, εάν το έγκλημα δεν διαπράχθηκε σε συνενοχή, και σε αυτήν την περίπτωση αυτό αύξησε τον αριθμό των ανακριτικών ενεργειών κατά τέσσερις.
Η Σβετλάνα Ελάκοβα, επικεφαλής του δημόσιου οργανισμού ανάδοχων οικογενειών στο Ταταρστάν, είπε στο δημοσίευμα ότι τέτοιες καταστάσεις βάζουν τους ειδικούς σε μια περίεργη θέση: δεν υπάρχει συλλογική αλληλεπίδραση μεταξύ των υπηρεσιών της ερευνητικής επιτροπής και των ψυχολόγων. Αυτή λέει:
“Οι ανακριτικές αρχές είναι μόνες τους και οι ψυχολόγοι μόνοι τους. Και αναρωτιέστε αν θέλετε να πάτε στην αστυνομία την επόμενη φορά ή απλά θέλετε να κάνετε το παιδί να νιώσει καλά και τους γονείς; Τώρα έχω ξεκάθαρο νιώθοντας ότι έχουμε μια μεγάλη κρατική μηχανή που αλευρώνει, χωρίς να σκεφτόμαστε ποιος νιώθει τι, πώς θα επηρεάσει στο μέλλον ένα συγκεκριμένο παιδί, μια συγκεκριμένη οικογένεια, στο μέλλον αυτού του παιδιού.
More Stories
4 σενάρια για την εξέλιξη του πολέμου στην Ουκρανία
Σκάνδαλο σημειώθηκε στην Κύπρο για το πρωθυπουργικό αεροπλάνο, δωρεά του Κ. Μητσοτάκη
Πυρηνική πάλη μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας: οδεύουμε προς τη χρήση στρατηγικών όπλων;