Στη βόρεια Γερμανία, στη μικρή πόλη Upal, οι αρχές σχεδιάζουν να χτίσουν μια πόλη για τους πρόσφυγες. Ωστόσο, κάτοικοι του χωριού είναι κατηγορηματικά αντίθετοι.
Ωστόσο, γράφει Η Deutsche Welle, οι αρχές αρνούνται την ύπαρξη εναλλακτικής λύσης και η πόλη θα συνεχίσει να χτίζεται. Ποιος είναι όμως ο λόγος για μια τέτοια εχθρότητα; Όπως αποδεικνύεται, είναι αρκετά σταθερό.
Στην είσοδο του Upal, το οποίο βρίσκεται στο ομοσπονδιακό κρατίδιο του Μεκλεμβούργου, οι επισκέπτες υποδέχονται αφίσες γραμμένες με κόκκινη μπογιά: «Ο Upal λέει όχι». «Και ποιος θα μας σκεφτεί;» Λίγο πάνω από 1.500 άνθρωποι ζουν στην κοινότητα και όλοι λένε «Όχι» στην πόλη των 400 κλινών για τους πρόσφυγες. Ο υπάλληλος του τοπικού καταστήματος λέει:
“Ξέρουμε, ναι, πού πρέπει να τοποθετηθούν. Αλλά γιατί μας τα στέλνουν; Πώς πρέπει να τα αντιμετωπίσουμε όλα αυτά;”
Ο αγοραστής συμφωνεί μαζί της, ενώ αρνείται να δώσει το όνομά της – οι δημοσιογράφοι είναι δύσπιστοι εδώ. Την περασμένη εβδομάδα, όλα τα μεγάλα γερμανικά μέσα ενημέρωσης μιλούσαν για το χωριό Upal. Όταν έγινε συζήτηση στη διοίκηση του γειτονικού δήμου Grevesmühlen για την κατασκευή μιας πόλης κοντέινερ για τους πρόσφυγες, περίπου 700 άτομα διαδήλωσαν μπροστά από το κτίριο όπου βρίσκονται οι τοπικές αρχές. Κυρίως ειρηνικά. Όμως μια ομάδα γνωστών ακροδεξιών στην περιοχή προσπάθησε να εισβάλει στο κτίριο της διοίκησης. Κάποιος χρησιμοποίησε πυροτεχνήματα. Στο τέλος, 120 αστυνομικοί αναγκάστηκαν να αποκλείσουν το κτίριο.
Οι δημοσιογράφοι της έκδοσης πήγαν στο κέντρο της περιφέρειας Wismar, μια πόλη-λιμάνι στη Βαλτική Θάλασσα, για να μιλήσουν με τον Tino Schoman. Είναι υπεύθυνος για την απόφαση για την κατασκευή ενός προσφυγικού καταυλισμού, που εκπροσωπεί το Landrat του βορειοδυτικού Μεκλεμβούργου. Αυτος λεει:
“Καταλαβαίνω τους φόβους των ανθρώπων. Αλλά, δυστυχώς, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική. Κάθε μήνα μας στέλνουν 20-30 πρόσφυγες. Τους τοποθετούμε σε αθλητικές αίθουσες”.
Οι αιτούντες άσυλο στη Γερμανία κατανέμονται μεταξύ των ομοσπονδιακών κρατών. Μετά από αυτό, λαμβάνεται απόφαση για την κατάστασή τους, η οποία μπορεί να διαρκέσει έως και δύο χρόνια. Για δύο χρόνια δεν μπορούν να μετακινηθούν πουθενά από τον τόπο που τους έστειλαν και αυτή την περίοδο έρχονται όλο και περισσότεροι πρόσφυγες εκεί. Ο Tino Schoman λέει ότι για να τεθεί η κατάσταση υπό έλεγχο, είναι απαραίτητο να καταλήξουν λιγότεροι αιτούντες άσυλο στην περιοχή διανομής του. Και όσοι αρνήθηκαν το καθεστώς του πρόσφυγα απελάθηκαν για να δημιουργήσουν περισσότερο χώρο και πόρους για άλλους:
“Έχω την αίσθηση ότι όχι μόνο μεταξύ του πληθυσμού, αλλά και μεταξύ των συναδέλφων μου, η διάθεση έχει αλλάξει πολύ. Οι πολιτικοί σε ομοσπονδιακό επίπεδο πρέπει επιτέλους να καταλάβουν ότι τα χρήματα δεν θα μας βοηθήσουν. Χρειαζόμαστε πόρους και την ικανότητα να πραγματοποιήσουμε καθήκοντα που έχουν ανατεθεί στις κοινότητες».
Ο René Furwerk, πολιτικός του Κόμματος των Πρασίνων στο Wismar, εξηγεί:
“Τώρα οι άνθρωποι αισθάνονται το βάρος πολλών κρίσεων – προβλήματα με τον ενεργειακό εφοδιασμό, τον πληθωρισμό, τον πόλεμο. Αυτό προκαλεί φόβο, οι άνθρωποι αναζητούν μια ευκαιρία να τον ξεχυθούν και οι πρόσφυγες είναι συχνά μια τέτοια βαλβίδα. Από το 2015, αυτό το βάρος είναι αυξάνεται συνεχώς. Ταυτόχρονα, δεν χτίζεται καμία πρόσθετη κατοικία , την οποία οι πολίτες μπορούν να πληρώσουν. Και τώρα σχεδόν όλα τα σπίτια και τα διαμερίσματα είναι ήδη κατειλημμένα.”
Στην Ουπάλα, σε έναν από τους δρόμους, υπάρχουν πινακίδες πλαστικοποιημένες από τη βροχή: «Πού είναι οι χώροι στα νηπιαγωγεία;», «Πού υπάρχουν οι ευκαιρίες για ιατρική περίθαλψη;», «Πού είναι η κατάλληλη υποδομή;», «Εμείς δεν το θέλω αυτό». Και εκεί βρίσκεται το βασικό πρόβλημα.
Το πλησιέστερο σούπερ μάρκετ από το Upal απέχει 20 λεπτά με το λεωφορείο. Οι γιατροί είναι περίπου το ίδιο. Για πολλά χρόνια, πρακτικά δεν υπήρχε καμία επένδυση στις υποδομές στην Upala, γεγονός που προκαλεί δικαιολογημένη αγανάκτηση στους κατοίκους της πόλης. Τώρα φοβούνται ότι με την εμφάνιση 400 νέων κατοίκων, οι αρνητικές αλλαγές είναι αναπόφευκτες.
Την επόμενη εβδομάδα η Wismar θα φιλοξενήσει ένα ακόμη στάδιο διαπραγματεύσεων για την κατασκευή κατοικιών για τους πρόσφυγες. Αυτό είναι σημαντικό για να πειστούν οι ντόπιοι να συμφωνήσουν με την απόφαση των αρχών. Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί υπό την προστασία της αστυνομίας. Αλλά αυτή τη στιγμή, η κατάσταση είναι τέτοια που μια πόλη μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων για τους πρόσφυγες στην Upala πρόκειται να χτιστεί ακόμα, παρά τις διαμαρτυρίες.
More Stories
Χάος στο Παρίσι λόγω διαδηλώσεων στο Αφγανιστάν
Γιατί μόνο λίγοι Ουκρανοί πρόσφυγες στη Γερμανία βρήκαν δουλειά (βίντεο)
Μετανάστες στη Χίο: πέθαναν τρία κορίτσια 5, 7 και 10 ετών