Το 2023 θα είναι ένα από τα θερμότερα χρόνια που έχουν καταγραφεί

Το βρετανικό Met Office προβλέπει ότι το επόμενο έτος θα είναι το δέκατο στη σειρά που οι παγκόσμιες θερμοκρασίες θα είναι τουλάχιστον 1°C υψηλότερες από την προβιομηχανική εποχή.

Συγκεκριμένα, εκτιμά ότι η μέση θερμοκρασία το 2023 θα είναι περίπου 1,2°C υψηλότερη από ό,τι πριν οι άνθρωποι αρχίσουν να προκαλούν την κλιματική αλλαγή, επομένως θα πρέπει να περιμένουμε ένα από τα θερμότερα χρόνια που έχουν καταγραφεί. Η θερμότερη χρονιά που έχει καταγραφεί από το 1850 είναι το 2016, όταν το φαινόμενο Ελ Νίνιο στον Ειρηνικό αύξησε τις παγκόσμιες θερμοκρασίες.

Ο καθηγητής Άνταμ Σκιφ της μετεωρολογικής υπηρεσίας σχολιάζει ότι ακόμη και χωρίς τον Ελ Νίνιο, η επόμενη χρονιά θα μπορούσε να σημειώσει ρεκόρ. Ένας άλλος καθηγητής πρόσθεσε ότι «οι παγκόσμιες θερμοκρασίες τα τελευταία τρία χρόνια έχουν επηρεαστεί από την παρατεταμένη επίδραση Ελ Νίνιο στην επιφάνεια της θάλασσας στον τροπικό Ειρηνικό», εξηγώντας ότι αυτό το φαινόμενο έχει μια προσωρινή επίδραση ψύξης στις μέσες θερμοκρασίες.

Οι κλιματολόγοι συνήθως λαμβάνουν τη μέση παγκόσμια θερμοκρασία στον 20ο αιώνα ή στην προβιομηχανική περίοδο (1850-1900) ως μηδενικό σημείο, αλλά αυτές οι τιμές είναι σχεδόν οι ίδιες. Είναι περίπου +14°С. Παρεμπιπτόντως, αυτό είναι 32 (και τώρα ήδη 33) βαθμούς περισσότερο από ό,τι θα ήταν αν δεν υπήρχαν αέρια θερμοκηπίου γύρω από τη Γη και καθόλου ατμόσφαιρα.

Ωστόσο, το κλιματικό μοντέλο του οργανισμού υποδηλώνει ότι αυτή η επίδραση θα τελειώσει, προκαλώντας τμήματα του Ειρηνικού να επιστρέψουν σε σχετικά θερμότερες συνθήκες. «Αυτή η μετατόπιση είναι πιθανό να οδηγήσει σε υψηλότερες παγκόσμιες θερμοκρασίες το 2023 από ό,τι το 2022». «Ορισμένα μέρη, όπως η Αρκτική, έχουν θερμανθεί κατά μερικούς βαθμούς από την προβιομηχανική εποχή», δήλωσε ο Doug Schmidt, επικεφαλής εμπειρογνώμονας του οργανισμού, σχολιάζοντας τα δεδομένα της περασμένης δεκαετίας.

Η υπερθέρμανση του πλανήτη – καλή ή κακή

Φυσικά, η κλιματική αλλαγή μπορεί να έχει τα θετικά της. Για παράδειγμα, η θέρμανση στην Αρκτική θα οδηγήσει προφανώς σε ευκολότερη πλοήγηση κατά μήκος της Βόρειας Θαλάσσιας Διαδρομής. Η αύξηση της συγκέντρωσης του διοξειδίου του άνθρακα στον αέρα θα συμβάλει επίσης στην επιταχυνόμενη ανάπτυξη των φυτών, γεγονός που θα αυξήσει τη συνολική απόδοση. Αλλά ταυτόχρονα, θα οδηγήσει επίσης στην καταστροφή κτιρίων που είναι χτισμένα σε μόνιμο πάγο και, με μεγάλη πιθανότητα, θα προκαλέσει αύξηση της συχνότητας ακραίων καιρικών φαινομένων – ξηρασίες, πλημμύρες και καταιγίδες. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, τις τελευταίες δεκαετίες έχει σημειωθεί σημαντική αύξηση στη συχνότητα των φυσικών καταστροφών που σχετίζονται με το κλίμα – καταιγίδες, πλημμύρες, κατολισθήσεις κ.λπ. Ταυτόχρονα, η συχνότητα παρόμοιων γεγονότων που δεν σχετίζονται με το κλίμα (για παράδειγμα, σεισμοί) παραμένει σταθερή.

Αν μιλάμε για την παγκόσμια εικόνα, τότε δίνεται μια λεπτομερής αρκετά πρόσφατη αξιολόγηση των οικονομικών επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής, για παράδειγμα, στο άρθρο Ερευνητές του Στάνφορντ στη Φύση. Οπλισμένοι με ιστορικά δεδομένα, οι επιστήμονες ανέλυσαν την εξάρτηση του ΑΕΠ διαφορετικών χωρών σε διαφορετικά χρόνια από τη μέση ετήσια θερμοκρασία στην επικράτειά τους και προσπάθησαν να προβλέψουν πώς θα διαφέρει αυτός ο δείκτης σε δύο σενάρια: εάν η υπερθέρμανση του πλανήτη μπορεί να διατηρηθεί εντός ενάμισι βαθμούς, και αν φτάσει και ξεπεράσει τους δύο βαθμούς πάνω από το προβιομηχανικό επίπεδο.

Δύο συμπεράσματα μπορούν να εξαχθούν από τους υπολογισμούς: ο ισχυρότερος αντίκτυπος της θέρμανσης στο «κακό» σενάριο θα είναι στις χώρες του ισημερινού, κυρίως φτωχές. Ενώ οι βόρειες πολιτείες, όπως η Ρωσία και ο Καναδάς, μπορεί ακόμη και να επωφεληθούν οικονομικά από την «πρόσθετη» θέρμανση.

Υπερθέρμανση του πλανήτη – διάψευση της θεωρίας

Ωστόσο, για κάθε άποψη υπάρχει μια αντίκρουση. Έτσι, εμφανίστηκε μια δεύτερη ομάδα επιστημόνων, υποστηρικτές του φυσικού παράγοντα. Ο Oleg Sorokhtin, Ακαδημαϊκός του Ινστιτούτου Ωκεανολογίας της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών, ήταν ο πρώτος που δημιούργησε μια μαθηματική θεωρία για το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Από τους υπολογισμούς του προκύπτει ότι οι σημαντικές εκπομπές τεχνολογικού διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα της Γης σχεδόν δεν αλλάζουν το θερμικό καθεστώς της Γης.

Η θεωρία του Alexander Gorodnitsky, όχι μόνο ενός κορυφαίου επιστήμονα, αλλά και ενός ποιητή, του ιδρυτή του είδους καλλιτεχνικού τραγουδιού στη Ρωσία, άλλαξε την καθιερωμένη γνώμη πολλών σκεπτικιστών. Λέει ότι στην ιστορία της Γης, η θέρμανση συνέβη πριν, πολύ πριν εμφανιστεί όχι μόνο η βιομηχανία, αλλά και ο ίδιος ο άνθρωπος!

Σύμφωνα με τα συμπεράσματα του γεωφυσικού, η στάθμη του Παγκόσμιου Ωκεανού αυξήθηκε κατά δεκάδες μέτρα κατά την Ιουρασική περίοδο (περίπου 100-120 εκατομμύρια χρόνια πριν), και στην «Cambria» (περισσότερα από 500 εκατομμύρια χρόνια πριν), σύμφωνα με διαθέσιμα γεωχημικά δεδομένα, η ποσότητα άνθρακα στην ατμόσφαιρα 18-20 φορές μεγαλύτερη από τη σύγχρονη, υποτίθεται ότι έχει μολυνθεί από εμάς. Ο επιστήμονας καταλήγει στο συμπέρασμα ότι βιώνουμε το τελευταίο στάδιο της υπερθέρμανσης του πλανήτη, το οποίο, ακολουθώντας την ιστορική λογική, θα αντικατασταθεί από την ψύξη.

Συνοψίζοντας, θα πρέπει να σημειωθεί ότι δεν υπάρχει ακόμα μια πολύ βασική θεωρία που θα μπορούσε να γίνει βασική εξήγηση για τα αίτια και τις συνέπειες της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Κάθε χρόνο, η παγκόσμια κοινότητα ενθουσιάζεται από μια νέα μοναδική γνώμη ειδικών για αυτό το θέμα. Ωστόσο, ο κόσμος έχει καταλήξει σε ένα πολύ σημαντικό συμπέρασμα: το κλίμα της Γης αλλάζει και ένα άτομο μπορεί είτε να επιταχύνει αυτή τη διαδικασία είτε να την επιβραδύνει, αλλά όχι να την ακυρώσει.

Source link