Κρίση Μάτι: "Δεν έκαναν καν το ελάχιστο, δεν προειδοποίησαν καν τον κόσμο να φύγει."

Τον Γολγοθά που βιώνει από το 2018 για να επουλώσει τις πληγές που άφησε στο σώμα και την ψυχή του παιδιού του από τη φωτιά, περιέγραψε στο δικαστήριο ο Θεοφάνης Χατζησταματίου, ο οποίος τόνισε ότι δεν έγινε τίποτα από αυτό που έπρεπε να γίνει στο Μάτι. Συνέχιση. Δείτε το πρώτο μέρος: Δίκη πυρκαγιάς στο Μάτι: συγκλονίζουν οι μαρτυρίες συγγενών των νεκρών

«Είναι ξεκάθαρο ότι ζούμε σε αυτή τη χώρα τυχαία», είπε ένας μάρτυρας του οποίου η σύζυγος, ο γιος και ο πατέρας απειλήθηκαν με θάνατο σε πυρκαγιά. “Όσοι επέζησαν εκείνη την ημέρα είναι ζωντανοί χάρη στην τύχη. Δέκα δευτερόλεπτα χώρισαν τη ζωή από τον θάνατο, όπως συμβαίνει στον πόλεμο”.

Φωτογραφία drone 3 μέρες μετά την πυρκαγιά

Αυτόπτης μάρτυρας που βρισκόταν στο Ντουμπάι την ημέρα της φονικής πυρκαγιάς κατέθεσε ότι όταν έμαθε για τη φωτιά, τηλεφώνησε στη γυναίκα του: «Είπε, «Δεν μπορώ να μιλήσω, καήκαμε, καήκαμε! Το παιδί ούρλιαζε και ζητούσε νερό. Κάλεσα τους γονείς μου. Ήμουν σε πανικό. Πήρα αμέσως τα εισιτήρια για να επιστρέψω. Μέχρι το βράδυ, επικράτησε απόλυτο χάος. Δεν μπορούσα να επικοινωνήσω μαζί τους. Οι γονείς μου έγραψαν ότι πήγαιναν τον γιο μου στο νοσοκομείο. Μίλησα μαζί του και μου είπαν ότι θα πήγαιναν στο νοσοκομείο παίδων (Paedong). Ρώτησα για τη γυναίκα μου και μου είπαν ότι δεν ήταν μαζί τους. Πανικός”.

Ο κ. Χατζησταματίου είπε ότι πέρασε αρκετές ώρες προσπαθώντας να βρει τη σύζυγό του, η οποία εισήχθη στο Σισμανόγλειο νοσοκομείο «με αφόρητους πόνους… μόνη», ενώ και ο πατέρας του νοσηλεύτηκε με εγκαύματα.

«Στις 30 Ιουλίου, μου είπαν: έλα να βρεις την Callie προτού διασωληνωθεί», είπε ένας μάρτυρας για τη γυναίκα του. «Δεν θα ξεχάσω ποτέ πώς είδα ακτινογραφίες στο στήθος της: δύο λευκές κηλίδες. Έπρεπε να φορέσω ένα χαμόγελο και πήγαινε στον γιο. Χωρίς να ξέρει τι να πει στο παιδί, αν θα μπορούσε να δει ποτέ τη μητέρα του. Η μητέρα του δεν είχε πνεύμονες», είπε ο μάρτυρας για τη σύζυγό του.

Μιλώντας για τον γιο του, ο μάρτυρας κατέθεσε ότι πέρασε 60 ημέρες στο νοσοκομείο. “Έπαιρνε μορφίνη. Είχε κολλημένα σταγονόμετρα παντού, δεν μπορούσε να ξαπλώσει, η πλάτη και τα πόδια του είχαν καεί σοβαρά. Υποβλήθηκε σε δύο επεμβάσεις. Το σώμα του παιδιού επουλώνεται γρήγορα. Όμως οι πληγές προκαλούν φαγούρα, που δεν έχει σταματήσει μέχρι τώρα. κομμάτια δέρματος σκληραίνουν, τεντώνουν και σκίζουν το δέρμα Πρέπει να φοράει ελαστικά ρούχα Κάθε βράδυ από τον πόνο που δεν μπορούσε να κοιμηθεί έχουν περάσει 4 χρόνια, αλλά ψυχολογικά χρειάζεται ακόμα υποστήριξη Ως παιδί πριν από τη φωτιά, έχει ωριμάσει δραματικά Το αγόρι μπαίνει στην εφηβεία και το μισό του σώμα έχει ουλές. Δεν μπορεί να πάει στην παραλία. Ένα χρόνο πηγαίναμε στην παραλία το βράδυ με φόρμες. Δεν μπορεί να αθληθεί. Έχασε την εμπιστοσύνη και σε εμάς γιατί δεν μπορούσαμε προστατέψτε τον “Δεν μπορούσε να δει το κερί στην τούρτα του ή στην εκκλησία. Και σίγουρα δεν ανάβουμε πια το τζάκι”.

Αγανακτισμένος μάρτυρας είπε ότι στο Μάτι «δεν έκαναν ούτε το ελάχιστο… Δώστε ειδοποίηση ένα τέταρτο για να μη χαθεί κανείς για να φτάσει στη θάλασσα έγκαιρα… Το καλοκαίρι, όταν μια ο κλόουν περνάει και φωνάζει ότι θέλει να δείξει παράσταση, τον ακούμε σε όλους τους χώρους. Θα μπορούσαν να το έκαναν τουλάχιστον αυτό, αφού δεν μπορούσαν να κάνουν κάτι άλλο. Πάρα πολλοί άχρηστοι! Η φωτιά έκαψε τη χαμηλή βλάστηση, και όχι σκεφτόταν κανείς τι θα γινόταν αν εξαπλωθεί στα πεύκα.ότι οι άνθρωποι αγνοούν παντελώς τα καθήκοντά τους».

Συνεχίζεται…

Source link