09.05.2024

Αθηναϊκά Νέα

Νέα από την Ελλάδα

Το ΝΑΤΟ διερευνά ξανά την ιδέα να παράσχει στην Ουκρανία μαχητικά F-16 και MiG-29

Οι χώρες της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας εξετάζουν την ιδέα να παράσχουν στο επίσημο Κίεβο σοβιετικά μαχητικά MiG-29 ή αμερικανικά F-16, αναφέρει το Bloomberg.

Το πρακτορείο υπενθυμίζει ότι οι ουκρανικές αρχές ζητούν να κλείσει ο ουρανός πάνω από τη χώρα και επίσης εκτιμά ιδιαίτερα την πιθανότητα παραλαβής του συστήματος αεράμυνας Iron Dome, του αντιαεροπορικού πυραυλικού συστήματος Patriot.

Τον Ιούλιο, επιβεβαιώθηκε ένα πρόγραμμα εκπαίδευσης για Ουκρανούς πιλότους που θα επιταχύνει τη μετάβαση της χώρας στα αμερικανικά μαχητικά F-16 στο μέλλον και τον Αύγουστο αποκαλύφθηκαν λεπτομέρειες για τη μυστική εκπαίδευση των πιλότων για εργασία με αμερικανικά επιθετικά αεροσκάφη A-10. Στις αρχές Νοεμβρίου, το Βρετανικό Βασιλικό Κοινό Ινστιτούτο Αμυντικής Έρευνας όρισε το σουηδικό ελαφρύ μαχητικό Gripen ως τον καταλληλότερο υποψήφιο για τον εξοπλισμό της ουκρανικής Πολεμικής Αεροπορίας, σύμφωνα με το δημοσίευμα Militarim.

MiG-29

Το μαχητικό MiG-29 σχεδιάστηκε για να αποκτά αεροπορική υπεροχή, καθώς και να καταστρέφει μικρούς επίγειους στόχους. Οι κύριες τροποποιήσεις του αεροσκάφους είναι τα MiG-29SMT, MiG-29UB και MiG-29K/KUB. Αυτά τα αεροσκάφη σοβιετικής κατασκευής εκτιμώνται ιδιαίτερα για τις χαμηλές απαιτήσεις συντήρησης και την ικανότητά τους να λειτουργούν από μικρούς αυτοσχέδιους διαδρόμους, καθώς και την εξαιρετική ικανότητα ελιγμών τους, καθιστώντας τα ιδανικά για αποστολές αεράμυνας μικρής εμβέλειας. Αυτό αύξησε την αξία των MiG σε σύγκριση με τα βαρύτερα Su-27 και Su-24, τα οποία είναι σημαντικά πιο ακριβά στη λειτουργία τους και δεν είναι σε υπηρεσία με τα συμμαχικά κράτη, και αυτό συνεπάγεται δυσκολίες στην απόκτηση ανταλλακτικών.

Το πρόβλημα με τα MiG-29, όπως και τα υπόλοιπα ενεργά μαχητικά της Ουκρανικής Πολεμικής Αεροπορίας, είναι τα ξεπερασμένα όπλα και τα αεροηλεκτρονικά τους, πράγμα που σημαίνει ότι δεν μπορούν να απειλήσουν σοβαρά πολύ πιο σύγχρονες ρωσικές δυνάμεις. Ένα άλλο εμπόδιο είναι η χρήση μηχανικά σαρωμένων ραντάρ και ημιενεργών, αντί ενεργών, πυραύλων αέρος-αέρος κατευθυνόμενων από ραντάρ. Επιπλέον, το πρόβλημα θα παραμείνει ακόμη και αν τα νέα MiG-29 παραδοθούν από χώρες του ΝΑΤΟ, για παράδειγμα, από την Πολωνία και τη Σλοβακία, που τα παρέλαβαν τη δεκαετία του 1980, όταν ήταν μέρος του Συμφώνου της Βαρσοβίας υπό την ηγεσία της Σοβιετικής Ένωσης.
Ίσως η καλύτερη επιλογή για την Ουκρανία, την οποία συζητούσαν οι αναλυτές τον Απρίλιο, είναι η Δύση να ασκήσει πίεση στην Αίγυπτο να πουλήσει τον στόλο της με 46 μαχητικά MiG-29M στο Κίεβο. Αυτή είναι η πιο έτοιμη για μάχη τροποποίηση στον κόσμο και ο αιγυπτιακός στόλος είναι επίσης εξοπλισμένος με σύγχρονους πυραύλους αέρος-αέρος R-77-1 και πυραύλους κρουζ Kh-35, καθώς και άλλα σύγχρονα όπλα και ηλεκτρονικά σαρωμένα ραντάρ.
Τα αιγυπτιακά MiG είναι καλύτερα εξοπλισμένα από τα περισσότερα μαχητικά της ρωσικής Πολεμικής Αεροπορίας, ενώ κληρονομούν τις χαμηλές απαιτήσεις συντήρησης και λειτουργικότητας στο σκληρό περιβάλλον του αρχικού MiG-29. Επιπλέον, δεν θα είναι δύσκολο για τις ουκρανικές μονάδες να τις επανεξοπλίσουν.
Τέλος, θα αποφύγει τον κίνδυνο η Ρωσία να μπορέσει να εξερευνήσει τις δυνατότητες της τεχνολογίας του ΝΑΤΟ. Ταυτόχρονα, τα MiG είναι πολύ φθηνότερα από τα δυτικά αεροσκάφη με εξίσου προηγμένα ραντάρ και όπλα. Ενώ το MiG-29M είναι ίσως η ιδανική επιλογή για την Ουκρανική Πολεμική Αεροπορία, είναι απίθανο η Αίγυπτος να συμφωνήσει να τα προμηθεύσει, παρά τις πιέσεις από τη Δύση. Αν και η αιγυπτιακή κυβέρνηση του Ανουάρ Σαντάτ παρείχε παράνομα σύγχρονα σοβιετικά μαχητικά αεροσκάφη στις Ηνωμένες Πολιτείες τη δεκαετία του 1970, η σημερινή κυβέρνηση έχει πάρει πολύ πιο ουδέτερη θέση στη σύγκρουση μεταξύ Ρωσίας και Δύσης και είναι απίθανο να τολμήσει να καταστρέψει την αυξανόμενη εταιρική σχέση ασφαλείας με τη Μόσχα.
F-16

Το F-16 είναι το πιο ευρέως χρησιμοποιούμενο μαχητικό τέταρτης γενιάς στον κόσμο. Ένας στόλος με περισσότερα από 5.500 τεμάχια αποτελεί τη βάση της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ και μιας σειράς μονάδων ναυτικής αεροπορίας. Το αεροσκάφος αναπτύχθηκε κατά τη διάρκεια των ετών του Ψυχρού Πολέμου ως ένα φθηνό, εύκολο στη συντήρηση και ελαφρύτερο αντίστοιχο του κορυφαίου F-15. Με ένα σημαντικό πλεόνασμα αρκετών εκατοντάδων F-16 στον ισολογισμό της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ, η κατηγορία έχει αναφερθεί ως η κορυφαία υποψήφια για τον εξοπλισμό της Ουκρανικής Πολεμικής Αεροπορίας, αν και παραμένουν ερωτήματα σχετικά με τη βιωσιμότητα μιας τέτοιας μεταφοράς.

Τα F-16, τα οποία βρίσκονται σε αποθήκευση και σε ενεργά μέρη του ΝΑΤΟ, χρησιμοποιούν ξεπερασμένα μηχανικά σαρωμένα ραντάρ, τα οποία είναι πολύ πιο ευάλωτα σε παρεμβολές και τα οποία η σοβιετική τακτική αεροπορία άρχισε να εγκαταλείπει ήδη από το 1981. Τα μη εκσυγχρονισμένα F-16 στερούνται επίσης την ικανότητα καθοδήγησης εκτός σύνδεσης που παρέχεται από τον νέο πύραυλο αέρος-αέρος AIM-9X και τα σκοπευτικά που τοποθετούνται σε κράνος. Εξαιτίας αυτού, θα βρίσκονται σε εξαιρετικά μειονεκτική θέση όχι μόνο σε σύγκριση με τα σύγχρονα ρωσικά μαχητικά, αλλά ακόμη και σε σύγκριση με τα σημερινά ουκρανικά MiG-29 και Su-27, τα οποία κάποτε ήταν τα πρώτα στον κόσμο που έλαβαν τέτοια δυνατότητες.

Ως αποτέλεσμα, το να καταστεί το F-16 κατάλληλο για μάχη στην Ουκρανία θα απαιτήσει σημαντικές επενδύσεις είτε στην κατασκευή νέων μονάδων, που θα κοστίσουν πολύ περισσότερο από οποιαδήποτε κατηγορία ρωσικών μαχητικών, είτε στην αναβάθμιση παλαιών πλαισίων αεροσκαφών σε πρότυπα F-16V, με σύγχρονα ηλεκτρονικά συστήματα και οπλισμός. Ταυτόχρονα, η παράδοση αναβαθμισμένων F-16 εγκυμονεί ορισμένους κινδύνους – συμπεριλαμβανομένης της απαξίωσης της κατηγορίας στα μάτια των πελατών εξαγωγών εάν υποστούν μεγάλες απώλειες, και του συμβιβασμού μυστικών τεχνολογιών (οι ρωσικές δυνάμεις θα μπορούν να μελετήσουν το αεροσκάφος σε δράση ). Τέλος, το F-16 είναι πολύ λιγότερο ικανό να λειτουργεί σε σκληρά περιβάλλοντα από το MiG-29.
F-18/F-18E
Τα μεσαίου βάρους F-18 Hornet και F-18E/F Super Hornet έχουν κατονομαστεί επανειλημμένα ως υποψήφιοι για τον σχηματισμό ενός νέου ουκρανικού στόλου μαχητικών. Το αεροσκάφος είναι πιο περίπλοκο και πιο ακριβό στη συντήρηση από το F-16, αν και θεωρείται οικονομικό για το μέγεθός του.
Ενώ τα F-18 και F-18E έχουν πολλά πλεονεκτήματα έναντι των F-16, συμπεριλαμβανομένης της σημαντικά μεγαλύτερης εμβέλειας και ενός εφεδρικού κινητήρα, δεν θεωρούνται οικονομικά αποδοτικά και είναι πιθανό να είναι λιγότερο κατάλληλα για το ουκρανικό θέατρο επιχειρήσεων. Αυτά τα αεροσκάφη είναι σημαντικά πιο ακριβά, έχουν λιγότερα διαθέσιμα εξαρτήματα και είναι πολύ πιο αργά και λιγότερο ευέλικτα από το F-16, για να μην αναφέρουμε το MiG-29, το οποίο θέτει υπό αμφισβήτηση την καταλληλότητά τους να αντιμετωπίσουν τη ρωσική Πολεμική Αεροπορία.
Gripen
Το σουηδικό μαχητικό Gripen ανήκει στην κατηγορία των πολύ ελαφρών αεροσκαφών. Είναι ακόμη μικρότερο από το F-16 και είναι μάλλον συγκρίσιμο με το κινεζικο-πακιστανικό JF-17 ή το ινδικό Tejas. Το αεροσκάφος αποτιμάται για το εξαιρετικά χαμηλό κόστος λειτουργίας και τις απαιτήσεις συντήρησης, είναι ανεπιτήδευτο με εξοπλισμό υποστήριξης εδάφους και ο σχεδιασμός του είναι βελτιστοποιημένος για λειτουργίες από διάσπαρτες βάσεις. Το Gripen έχει σχεδιαστεί για να λειτουργεί με τρόπο παρόμοιο με το MiG-29, ένα από τα πιο ευέλικτα jet αεροσκάφη στον κόσμο. Μεταξύ των δυτικών κατηγοριών μαχητικών, το Gripen είναι το καταλληλότερο για λειτουργία σε σκληρές συνθήκες αεροδρομίου, με εξαίρεση το νέο F-35B, που αναπτύχθηκε για το Σώμα Πεζοναυτών των ΗΠΑ, το οποίο σήμερα θεωρείται το πιο ακριβό μαχητικό παραγωγής στον κόσμο.
Το Gripen ταιριάζει πολύ καλύτερα στο τρέχον καθεστώς επιχειρήσεων στην Ουκρανία από άλλα δυτικά μαχητικά, και σε συνδυασμό με το χαμηλό κόστος του φαίνεται ότι είναι δυνητικά ιδανικό. Ωστόσο, η διαθεσιμότητα μαχητικών παραμένει ένα μείζον πρόβλημα: σε περισσότερα από 30 χρόνια από την πρώτη πτήση, έχουν κατασκευαστεί λιγότερα από 300 αεροσκάφη και καμία χώρα δεν έχει αποθέματα συγκρίσιμα με τα αμερικανικά F-16 και F-18.
Οι περισσότεροι χειριστές του Gripen έχουν λάβει ουδέτερη στάση για τη συνεχιζόμενη σύγκρουση, με μόνο τη Σουηδία και την Τσεχική Δημοκρατία να τάσσονται σθεναρά με το Κίεβο, καθώς και το Ηνωμένο Βασίλειο, το οποίο διαθέτει μικρό αριθμό επιλογών εκπαίδευσης. Όπως το F-16, η συντριπτική πλειοψηφία του Gripen χρησιμοποιεί απαρχαιωμένα αεροηλεκτρονικά και μηχανικά σαρωμένα ραντάρ, ενώ η σύγχρονη παραλλαγή Gripen E/F παράγεται σε εξαιρετικά περιορισμένο αριθμό. Με το Gripen να έχει κακή απόδοση στις εξαγωγικές αγορές τα τελευταία χρόνια και χωρίς νέες πωλήσεις από το 2014, η προοπτική ότι το Gripen, και ειδικά η τροποποίηση E/F, θα υποστούν μεγάλες απώλειες στη μάχη με τη Ρωσική Πολεμική Αεροπορία θα μειώσει περαιτέρω την ελκυστικότητα του αεροσκάφους. Αυτό εξηγεί εν μέρει τον δισταγμό της Σουηδίας να υποστηρίξει το Κίεβο.



Source link