Σπύρος Σιδέρης στη Μαριούπολη: μαζί με τους Έλληνες εγκαταλείφθηκε και το προξενείο στο Ντονμπάς

«Ο πόλεμος στην Ουκρανία, εκτός από τα θύματα που άφησε εδώ κι εκεί, άφησε και τους Έλληνες στην περιοχή του Ντονμπάς και Μαριούπολη ανυπεράσπιστος και μόνος» γράφει ο ίδιος ο ανταποκριτής της ελληνικής έκδοσης Ιειδίσης («Ειδήσεις») Σπύρος Σιδέρης.

«Χωρίς καμία βοήθεια και επικοινωνία προσπαθούν στενά και με τη βοήθεια των Ελλήνων της Ρωσίας από τη Μόσχα, το Σότσι, την Κριμαία να επιβιώσουν σε μια σχεδόν ολοσχερώς κατεστραμμένη πόλη. Η Μαριούπολη και η Σαρτάνα είναι το πρώτο θέμα στα ελληνικά μέσα ενημέρωσης στην αρχή της εισβολής, αλλά μόλις έκλεισαν οι κάμερες και η ατμόσφαιρα έγινε βαριά, ξεχάστηκαν, λένε οι Έλληνες που ζουν στην περιοχή. Μέχρι στιγμής δεν έχουν δεχθεί ούτε ένα τηλεφώνημα από κανέναν από το ελληνικό κράτος για να ρωτήσουν αν έχουν ανάγκες, αν χρειάζονται βοήθεια. Οι περισσότεροι από αυτούς είναι Έλληνες πολίτες με ελληνικά διαβατήρια και έχουν επιστρέψει αφού κατέφυγαν σε διάφορες χώρες για να ξαναχτίσουν τις πόλεις και τα χωριά τους.

Πέρα όμως από τις νόμιμες και δίκαιες καταγγελίες τους, το πιο συγκλονιστικό είναι ότι το διαφημιζόμενο (Υπουργείο Εξωτερικών και ΜΜΕ στην αρχή του πολέμου. Σημείωμα συντάκτη) προξενείο της Μαριούπολης με έναν «ηρωικό» πρόξενο που έβγαλε Έλληνες δημοσιογράφους αλλά όχι οι Έλληνες της περιοχής, δεν είναι κλειδωμένοκαι μέσα είναι μια γυναίκα, η μόνη που είδα, γιατί δεν μας άφησε να μπούμε.

«Ένα άλλο αξιοπερίεργο και ταυτόχρονα εξωφρενικό ήταν», γράφει ο Σιδέρης, «ότι η πόρτα δεν ήταν κλειδωμένη και πίσω από το χερούλι της πόρτας υπήρχαν δύο ραβδιά για να μην μπει κανείς μέσα. Ήταν ο τελευταίος πρόξενος της Μαριούπολης (Μανώλης Ανδρουλάκης ) βραβεύτηκε για «ηρωισμό»;δεν κλείδωσε και σφράγισε το προξενείο; Άφησε κανέναν από το προσωπικό να φυλάει το κτίριο; Ο πρόξενος παρέλαβε τον εξοπλισμό για την έκδοση βίζας Σένγκεν ή είναι εκεί; Καταστρέψατε μυστικά έγγραφα; Διασφαλίσατε την ακεραιότητα του κτιρίου; – ενδιαφέρεται ο δημοσιογράφος, σημειώνοντας ότι δεν έχει λάβει ακόμη απάντηση από το υπουργείο Εξωτερικών στα ερωτήματα αυτά.

«Τι έγινε με την εκκένωση του προξενείου; Πολλά ακούστηκαν από τους Έλληνες της Μαριούπολης και θα ήταν κρίμα για την Ελλάδα, αν αυτό ισχύει», γράφει Έλληνας δημοσιογράφος. Η ταμπέλα πάνω από το ελληνικό προξενείο στη Μαριούπολη κρέμεται ακόμα, όπως και το μετάλλιο στο στήθος του «ηρωικού» προξένου. Παρατήρησε καυστικά ο Σπύρος Σιδέρης.

Δημοσιογράφος προειδοποίητοςότι το κτίριο του προξενείου φρουρούσαν μαχητές του τσετσενικού αποσπάσματος «Αχμάτ» για περισσότερο από ένα μήνα για να μην λεηλατηθεί. Ο Σιδέρης μίλησε με τους μαχητές του αποσπάσματος Apta Alaudinov.

«Ο Alaudinov γεννήθηκε στο Gorny (Τσετσενία) και είναι μουσουλμάνος στο θρήσκευμα, σπούδασε νομικά και εργάστηκε ως εισαγγελέας μέχρι το 2001, γνώστης των μονοθεϊστικών θρησκειών. Είναι το δεξί χέρι του Ramzan Kadyrov, ηγέτη της Τσετσενικής Δημοκρατίας. Έχοντας επιζήσει σκληρά από τον πόλεμο, ο Alauddinov έχασε τον πατέρα του και τον μεγαλύτερο αδερφό του σε μάχες με τα αυτονομιστικά αποσπάσματα του Dzhokhar Dudayev στα μέσα της δεκαετίας του 1990 κατά τη διάρκεια του πρώτου πολέμου της Τσετσενίας και εισήλθε στην πολιτική, παίρνοντας καίριες θέσεις στη Δημοκρατία της Τσετσενίας.

Λάτρης της πειθαρχίας και ιδιαίτερα της στρατιωτικής πειθαρχίας, ανέλαβε τη διοίκηση των ενόπλων δυνάμεων στην περιοχή του Λουχάνσκ, όπου, με οδηγίες του, μεγάλες περιοχές «απελευθερώθηκαν», όπως μας είπαν, από τα ουκρανικά στρατεύματα. Στα ερείπια που άφησαν τα ουκρανικά στρατεύματα κοντά στο Σεβεροντόνετσκ, συναντήσαμε τους μαχητές του αποσπάσματος Αχμάτ και η λατρεία των στρατιωτών για τον στρατηγό τους ήταν ήδη εμφανής στην αναφορά του ονόματος του Αλαουντίνοφ. Ενώ η αντίληψη ήταν ότι η μονάδα Akhmat έχει μια αντάρτικη δομή και είναι μια μουσουλμανική εξτρεμιστική μηχανή, στην πραγματικότητα είδαμε ότι είναι μια πολυεθνική και διαθρησκευτική μονάδα που μάχεται σύμφωνα με τους διεθνείς κανόνες πολέμου, σέβεται τον άμαχο πληθυσμού και επικεντρώνεται αποκλειστικά σε στρατιωτικούς στόχουςΌσο παράξενο και αν ακούγεται ή φαίνεται, η συνύπαρξη μεταξύ στρατιωτών διαφορετικών θρησκευτικών θρησκειών είναι αρμονική, καταρρίπτοντας τις ιστορίες ενός ιερού πολέμου μουσουλμάνων που σκοτώνουν χριστιανούς που διαπερνούν πολλά από τα δυτικά μέσα ενημέρωσης.

«Επιπλέον, στα αυτοκίνητα του αποσπάσματος Akhmat, εκτός από τη φωτογραφία του Akhmat Kadyrov, όπου γράφει «Akhmat-Strength», υπάρχει και ένας Σταυρός με «ΑΡΧΩ» από το θρησκευτικό σύμβολο A-Ω, που συμβολίζει ότι Ο Θεός είναι ο Ύψιστος, η αρχή και το τέλος.

Στο απόσπασμα Αχμάτ υπάρχουν και Έλληνες. «Σε αυτό το απόσπασμα, όπως μας είπαν, πολεμούν αρκετές εκατοντάδες και αναφέρεται ειδικά ο Έλληνας «Γκρέκ», το δεξί χέρι του Αλαουντίνοφ», σημείωσε ο Σιδέρης.Οι Έλληνες του «Αχμάτ» φρουρούσαν και Έλληνες δημοσιογράφους. δημοσίευσε και βίντεο με τρομερή καταστροφή στη Μαριούπολη, το Σαρτάν, το Σεβεροντόνετσκ και άλλες πόλεις του Ντονμπάς, πόρτες εισόδου με επιγραφές «Βοήθεια, υπάρχουν παιδιά εδώ».

Υ.Γ. Ο Σπύρος Σιδέρης με πικρία ανέφερε ότι, όπως του έγινε γνωστό, αποδείχτηκε επίσης αντικείμενο παρακολούθησης από ΕΥΠ, όπως και άλλοι δημοσιογράφοι, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύει το Documentonews. Ο λόγος, προφανώς, ήταν η αληθής αναφορά του από το Donbass και η κριτική των αρχών.

Source link