Γιατί το φαγητό είναι πιο ακριβό στην Ελλάδα παρά στη Βρετανία

Σε ένα βρετανικό σούπερ μάρκετ, όπου ο μέσος κάτοικος κερδίζει περίπου τριπλάσιο μισθό από τον αντίστοιχο Έλληνα εργάτη, η τιρόπιτα (τυρόπιτα) που φτιάχνει στην Ελλάδα ο Κανάκης πωλείται 30% λιγότερο από ό,τι στην Ελλάδα.

Οξύμωρο – ακατανόητο, παράλογο, αλλά ταυτόχρονα ενοχλητικό. Πώς μπορεί ένα προϊόν που κατασκευάζεται στην Ελλάδα και παραδίδεται στην Αγγλία, που είναι εκτός ΕΕ, και επομένως αυτό το προϊόν διατροφής υπόκειται σε δασμούς, κοστίζει λιγότερο στο αγγλικό ράφι από ότι στο ελληνικό; Η διαφορά τιμής είναι σημαντική. Το συγκεκριμένο προϊόν, παγωμένη τυρόπιτα, σε αγγλικό σούπερ μάρκετ όπου το εντόπισε αναγνώστης ελληνικής έκδοσης»Ζούγκλα», κοστίζει 5,72 ευρώ (£4,99), ενώ στην Ελλάδα το ίδιο ακριβώς πακέτο κοστίζει 7,12 ευρώ.

Οι οικονομολόγοι θα υποστηρίξουν ότι το Ηνωμένο Βασίλειο είναι μια χώρα με δεκάδες εκατομμύρια καταναλωτές, ενώ η ελληνική αγορά είναι εξαιρετικά περιορισμένη. Δηλαδή, ένα προϊόν που εισάγεται μαζικά στη Βρετανία έχει χαμηλότερη τιμή αγοράς από τον κατασκευαστή λόγω της μεγάλης ποσότητας κατά παραγγελία. Αυτό το επιχείρημα υποδηλώνει ότι η ελληνική εταιρεία τυροπιτών είναι σε θέση να προμηθεύει τόσο μεγάλες ποσότητες. Είναι η κατάσταση με τις τιμές που εξηγούν οικονομολόγοι που συμβουλεύουν την ελληνική κυβέρνηση.

Οι δημοσιογράφοι της Zougla απευθύνθηκαν στην εξυπηρέτηση καταναλωτών της Hellenic Quality Foods ή HQF – «Κανάκης», μια από τις μεγαλύτερες εταιρείες τροφίμων στην Ελλάδα, για να απαντήσουν στο βασικό ερώτημα που μας βασανίζει:Γιατί η χωριάτικη τυρόπιτα Κανάκης πωλείται 5,72 ευρώ (4,99 £) σε σούπερ μάρκετ του Λονδίνου και 7,12 ευρώ στην Ελλάδα;

Απάντηση:

“Προφανώς οι αλυσίδες κάνουν προσφορές, η τελική τιμή εξαρτάται από τον πωλητή. Κάνουμε διάφορες συμφωνίες και εννοείται ότι κάθε αλυσίδα θα βάζει το δικό της όριο τιμής, μέχρι το ταβάνι που ορίζει το υπουργείο. Τώρα στο εξωτερικό αν πας σε αλλη αλυσιδα θα το βρεις σε αλλη τιμη.. Η συγκεκριμενη αλυσιδα που δεν ξερω ηθελε να κανει (προωθηση) να πουλησει μερικα κομματια – οκ, ξερουμε, εχουμε τμημα εξαγωγων – έχουν το δικαίωμα να το κάνουν Σε κάθε περίπτωση δεν μιλάμε για τεράστια διαφορά, δηλαδή ήταν λίγο πιο ακριβό από 1 ευρώ» μας απάντησαν φανερά ενοχλημένοι.

Στη συνέχεια επισημάναμε ότι η τιμή περιλαμβάνει εύλογα το κόστος μεταφοράς σε μια ξένη χώρα, τους τελωνειακούς δασμούς και, μεταξύ άλλων, το Ηνωμένο Βασίλειο είναι εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, οπότε γιατί το Λονδίνο είναι φθηνό;

Απάντηση:

“Όχι, δεν είναι. Το ίδιο προϊόν στην Αυστραλία όπου έχουμε πελάτες πουλάει στην ίδια τιμή. Είναι θέμα των ενεργειών που κάνουν σε άλλα προϊόντα που βλέπετε (διαφορά τιμής), αλλά όχι απαραίτητα σχετικά με τα τρόφιμα. Στην Αγγλία μπορείτε να το βρείτε αυτό προϊόν σε διαφορετική τιμή από την Ελλάδα. Η διαφορά που αναφέρει ο αγοραστής (καταναλωτής που επικοινώνησε μαζί τους για το ίδιο θέμα) είναι 1,50 ευρώ. Νομίζω ότι κάθε αλυσίδα έχει τις δικές της δυνατότητες να πραγματοποιήσει μια τέτοια ενέργεια.

Και καταλήγει: «Για να το πω απλά, και δεν ξέρω πώς θα ακουστεί, ίσως έχουν μείνει μερικά κομμάτια και θέλει να τα πουλήσει γιατί δεν θέλει να λήξουν. Δεν ξέρω την ιστορία, οπότε Έψαχνα για πληροφορίες».

Σημειώνουμε ότι το σκεπτικό της εταιρείας προδίδει αμηχανία και πιθανώς αδυναμία ορθολογικής εξήγησης του παράλογου γεγονότος. Η εμπορική πολιτική της εταιρείας εξαρτάται από τυχαίες συνθήκες και εποχικές διαθέσεις όχι καν του βρετανού εισαγωγέα χονδρικής, αλλά του τελικού λιανοπωλητή. Πράγματι, στο τελικό επιχείρημα της εταιρείας που ακούσαμε, αναφέρεται σε διάφορα υποθετικά σενάρια που θα μπορούσαν ενδεχομένως να αναπτυχθούν από αξιωματούχους σε αλυσίδες λιανικής νότια του Leicestershire ή στα προάστια του Newcastle.

Αυτό όμως δεν εξηγεί πώς μια κατεψυγμένη τυρόπιτα καταλήγει να κοστίζει στον Έλληνα καταναλωτή 7,12€. Αναρωτιέμαι τι φταίει για αυτό; Η τιμή του κιλού φέτας; Αυξάνονται οι τιμές στο σπανάκι και τα χόρτα; Τίποτα από τα παραπάνω, προφανώς. Η τελική τιμή ενός προϊόντος σε ένα ελληνικό σούπερ μάρκετ καθορίζεται από τις ορέξεις, τις ανάγκες ή τις προθέσεις των ενδιάμεσων εμπόρων και την παντελή έλλειψη ελέγχου από το αρμόδιο υπουργείο. Με μια λέξη, η παράλογη διαμόρφωση της τελικής τιμής λόγω του ανεξέλεγκτου ποσοστού απόδοσης σε διάφορα στάδια της διανομής του προϊόντος.

Τις απαντήσεις όμως στο ερώτημα αυτό δεν πρέπει να τις δώσουμε εμείς, αλλά ο ίδιος ο υπουργός κ. Άδωνις Γεωργιάδης. Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, ένα λίτρο ηλιέλαιο ιδιωτικής ετικέτας σε μεγάλη αλυσίδα σούπερ μάρκετ στην Ελλάδα πωλείται υπερδιπλάσια από ό,τι πριν από έναν μήνα. Η τρέχουσα τιμή είναι σχεδόν ίδια με τις τιμές των ανταγωνιστικών εταιρειών.

Συμπεράσματα: για τι είδους οικογενειακό καλάθι μιλάμε και για ποιο είδος περιορισμού των τιμών επιδιώκουμε;!

Κάτω από τέτοιες συνθήκες και με τη σωστή στάση, η Ελλάδα είναι κατανοητό το βασίλειο των βαρώνων της χυδαιότητας. Γνωστή viral απάντηση συμπαθούς συμπολίτη σε δημοσιογράφο πρωινής εκπομπής για το «καλάθι του σπιτιού», τον πυρήνα της κυβερνητικής προπαγάνδας, επιβεβαιώνει την άποψη που επικρατεί. Συζήτηση για μέτρο τιμών και το καλάθι του νοικοκύρη είναι το παραδοσιακό μπλα μπλα μπλα. Μπορεί αυτή η ιστορική πλέον φράση να γίνει μείζον προεκλογικό σύνθημα, συγκρίσιμο με αυτά που κατά καιρούς αποτελούσαν την πλειοψηφία των ιδεολογικών ρευμάτων στην Ελλάδα μετά την ανεξαρτησία;

Source link